Ben çok tepkisizleştim, mutlu olmam gereken bir durumda mutluluk hissetmiyorum, şaşırmam gereken şeye şaşırmıyorum, heycanlanmam gereken şey hiç heycanlanılıcak birşey gibi gelmiyorum. Benim gibi olan varmı aranızda . Yada bu duygular çok saçma geliyor bana bende anlamadm benim gibi olan varmıı aranızdaa? Veya tanıdığınız biri sizde neden bu halde.. Cunku ben böyle değildim..
Aklin cok mu dolu bu aralar
Derinlerde seni mutsuz eden bir şey var mı? Ya da çocukken falan çok kötü etkilendiğin?
İnsan esaslı,sağlam kazıklar yedikten sonra böyle olabiliyor.Bu insanoğlundan ve hayattan herşey beklenir gibisinden bir düşünce oluyor ve hiçbirşey şaşırtmıyor.Bunu kötü anlamda olan gelişmeler için yazdım.Yani çekmiş bir insanda boşvermişlik,amann o kadar ince ruhlu ve duyarlı oldum da ne oldu sanki gibi bir psikoloji yaşanabiliyor.Genel anlamda herkes tarafından mutluluk verici olarak nitelendirilebilecek şeylere de hiç sevinç duymamak ya da heyecanlanmamak bezmişlik duygusuna fazla kapılmış olmaktan kaynaklanabilir belki.Ama bunu bir yaşam felsefesi ya da kemikleşmiş bir durum gibi görmeyin bence.Önceden içinde bulunduğunuz yaşanmışlıklarınız ya da şu an monoton bir dönemdeyseniz etkiliyor olabilir.Hep böyle olacağım diye şartlandırmayın kendinizi.Geçici bir süreç olarak bakın buna bence.Zamanla belki siz bile farkında olmadan içiniz açılacak.
Ben çok tepkisizleştim, mutlu olmam gereken bir durumda mutluluk hissetmiyorum, şaşırmam gereken şeye şaşırmıyorum, heycanlanmam gereken şey hiç heycanlanılıcak birşey gibi gelmiyorum. Benim gibi olan varmı aranızda . Yada bu duygular çok saçma geliyor bana bende anlamadm benim gibi olan varmıı aranızdaa? Veya tanıdığınız biri sizde neden bu halde.. Cunku ben böyle değildim..
Bunun cevabı bence sende kendine söyleyemiyor olabilirsin geçmişte yaşadığın bir takım durumlardan dolayı duygularını yitirmiş olabilirsin unutma bunu yapabilecek yine tek sensin
bence sen neyin oldugunu gayet iyi biliyosun
Tamamen olmasa da hemen hemen tepkisizim kalp, hayal kirikliklari yipratti beni bazen artik beni hicbir sey mutlu edemez diyorum. Onceden kolay kolay nefret edemezdim gulmeyi cok severdim simdiyse tam tersi durum mesela ya da haytta hersey olabilir diyerek pek sasirmiyorum degistim kisaca
Biliyorum ama nasıl geçer bu hissizlik onu bilmiyorum :44:
Ara sıra herkeste olur böyle şeyler sürekli aynı şeyleri yaşıyorsanız bir bıkkınlık geçiriyor olabilirsiniz bence biraz gezintiye çıkın ya da etrafınızda bebeği olan biri varsa onu ziyaret edin ona hediye pabuçlar falan alabilirsiniz ya da bebeklerin ihtiyacı olabilecek bir şey. Çünkü insan bebeklerle uğraşınca onun gülümsemesiyle falan neşelenebiliyor bence. He eğer yoksa internetten bebeklerin kahkahalara boğulduğu videoları izleyebilirsiniz. Umarım işe yarar.
Keşke bak beni mutlu edebilicek birşey hissetmeye başladım düşüncesi bile hoşuma gitti bir bebiş :) Ama çevremde hiç bebek yok malesef keşke olsaymış. Videoları denerim ama sağol canım :)
canım bende de var örnek veriyim geçen arkadaşların ısrarıyla film izledik herkes salya sümük bana bakıyo bende duygu kıpırdaması bıle yok
ne zmaandır var bu durum sende bende ne gulebılıyorum ıcımden gelerek nede aglayabılıyorum yada bazen kendı kendıme aglamak gelıyor gıbı
bı tur duygudurum bozuklugu bu bana manık depresıfı hatırlattı baska neler yasıyorsun?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?