Evet sinirlariniz ihlal ediliyor ve ne mutlu ki farkindasiniz :)
Herkesin iyi veya kotu bir derdi vardir elbette ama derdi birinin uzerine boca etmekle dertlesmek farkli seyler
Ustelik cagirin, herhangi bir gun, ozel bir gunden bahsetmiyorum bile, yaninizda olmasi gerektigini, beklediginizi ifade edin ya da sadece kendiniz icin bir fedakarlik bekleyin
Ya yapamaz ya da yapsa da basa kakar
Kendisi icin yaptiklarini bile fedakarlik olarak lanse edecek kadar bencillesmesini izlemeyin
Siz bir sey anlatmaya kalksaniz gayet de sikildigini belli eder, ne icin, kim icin bu caba?
Gorusmemekle de gayet iyi etmissiniz
Sonra hem derdini anlatacak ya da surat asacacak ve enerjinizi emecekti hem de sen hamileydin senin icin gelmistim ben, sen sikiliyorsun diyecekti ve manipule edecekti
Yani bu tarz arkadasliklar, arkadaslik degildir
Hayatin hayati yeterince zor
Kimsenin psikologu degiliz
Kimsenin derdini dinlemek de tavsiye vermek de sorumlulugumuz degil
Bir de tavsiye vs vermeyin
Verdiginiz bir tavsiye sizi suclamasiyla senin yuzunden demesiyle sonuclanabilir
Hani sonuclansin cok da onemli degil, herkes kendi soylediklerinden sorumludur, baskasinin ne anladigindan degil ama yine de hassas bir donemdesiniz sizin icin uzucu olabilir
Kolay gelsin
Farkındayım ve çözemedikçe bana rahatsızlık veriyor.Kendimi değersiz hissediyorum, çabalarım anlamsız kalıyor çünkü karşıdaki kişi zaten çok dinlemiyor kendi bildiğini okuyor.Söylediğim senaryoları tek tek görüyorum yaşantısında şöyle olur böyle olur diye, malesef tavsiye veriyorum ama çoğunlukla dinlemiyor, farklı yönlerden göstermeye çalışıyorum mesela olayları yine onun fikrine bırakıyorum.
Kendi adıma da ondan hiç bir talebim olmadı yani görüşme,arama vs. İçimden gelmiyor paylaşım yapmak,bir ara sitem etti zaten her görüşmek istediğinde misafir oluyor diye. Çok hadsizce geldi tersledim,duygu sömürüsü yaptı ben aramasam asla aramıyorsun, ben sana değer veriyorum da zaman ayırmak istiyorum gibisinden
çocuk inanmaz buna da haklısın aramıyorum ama evliyim farklı meşguliyetlerimiz var ben seni anlıyorum sen de beni anla diyerek kapattık mevzuyu.
Kendi canı sıkılınca yazıyor, arıyor kayboluyor işte, son dönemde mutsuzlaştıkça arttı bu durum ,
Lisedeki hali güçlüydü, çok pozitifti. Ailesine rağmen çok iyi bir okul bitirdi ama ruhsal durumlar sıkıntılanmış işte. Başta uzun süredir evde işsiz kaldı diyerekten destek olmaya çalıştım ama kişiliği çok değişmiş.
Ayrıca beni bu kadar bunalttığının farkında değil gibi geliyor burda hata bende yapıcı davranışlarımdan kaynaklı kendime de kızıyorum yani.Ama mizacım yumuşak tersleyemiyorum diye de bu kadar olmaz sabır taşı çatlıyor artık.
Sizi kum torbası yapmış dertlendikçe vurmuş dertlendikçe vurmuş zehirini gamını kaselerini akıtmış.Peki siz dertlerinizi anlatıp rahatlamadığınız karşılıksız bi arkadaşlığı sürdürmeye neden devam ediyor sunuz??
İşte nasıl keseceğimi bilemiyorum o yüzden sizlere danışmak istedim. Pat diye kesemiyorum içim içimi yer ah biraz katı olsam ,mizacımı az çok anlamışsınızdır diye düşünüyorum. Yıkık birisi diye korkum benden yana bir durum olmasın diye.
Mantıken olmaz evet zaten kum torbası gibi davranıyor ,çok da takmaz sürdürmememi. Ama diğer ihtimalden dolayı zararsız ziyansız uzaklaştırma derdindeyim.