- Konu Sahibi unutursamfisilda
-
- #21
ama tabi bosver demesı kolay oluyo dimi ınsan yınede takıyor bılıgı halde..
Bi süre :) sonra yine geçiyor. Onemli olan o süreyi kısa tutmak, hemen toparlanmakama tabi bosver demesı kolay oluyo dimi ınsan yınede takıyor bılıgı halde..
haklısın:)Bi süresonra yine geçiyor. Onemli olan o süreyi kısa tutmak, hemen toparlanmak hiç takmamak da kötü çünkü insani vasıflarımızı kaybetmiş gibi oluruz
Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyorHayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar
insanın kayıpları oluyor degılmıyaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!
Insanlar ne zorluklara rağmen hayatta, derken tam olarak bunu kastediyordum işte. Atlattiginiz şeyler cok buyuk, ama siz de çok güçlü olmalisiniz ki hepsinin altından kalkmışsiniz. Allah sabır versin, basın sağolsunyaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!
Harika! Bayıldım bunaÇünkü... engeller aşılmak için çıkar karşımıza, önünde beklemek için değil.
Insanlar ne zorluklara rağmen hayatta, derken tam olarak bunu kastediyordum işte. Atlattiginiz şeyler cok buyuk, ama siz de çok güçlü olmalisiniz ki hepsinin altından kalkmışsiniz. Allah sabır versin, basın sağolsuntebrik ederim seni çok, bunu burada birisini motive etmek için yazma cesaretine ve gücüne sahip olduğun için. Hayat bundan sonrasında güzellikler cikarsin hep karşına
EŞİM HİİÇ KAFASINA BIRSEYI TAKMAZ VALLA İMRENİRİM ONUEN GÜZELİ RAHAT OLMAK TAKMAMAK... YIPRANMAMAK..
yaşamalısın çünkü ben aşık olduğum abimi evinde astım krizinden ölmüş buldum, yaşamalısın çünkü ben babamı önümde kaybettim.. yaşamalısın çünkü dimdik durman gerekir... bol bol kitap okudum düşünmemek için... yaşamalısın kendin için!
bana kısaca abla de yavrum her zaman dinlerim ben seniKızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyorHayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar
Kızlar selam. Bugünlerde hep burdayım, haliyle açtığım konu yazdığım mesaj sayısı da günden güne artıyorHayatımda ciddi sıkıntılar var hep bahsettim, hatırlayanlarınız olacaktır. Bütün hepsine rağmen ayağa kalkmak istiyorum. Annemle babamın boşanma adına bir girişimleri yok, sanırım bu böyle devam edecek. En yakın arkadaşım dediğim kişi hâlâ benden özür bekliyor aklınca. Bu arkadaşımla tatile gidecektik eylül başında. E hâliyle bu da yattı, kaç gündür kendimi yemeğe verdim. Kusarak yiyorum resmen, ağlayarak yiyorum, niye bunu yapıyorum bunu da bilmiyorum. Son iki haftada 4 5 kilo almışımdır. Kendime hiç yakistiramiyorum bu hayattan kopmuş halleri. Ben hayat enerjisi neşesi yüksek bir insan(d)ım, kendi içimde mutluy(d)um. Yine böyle olmak istiyorum. Okul açılmadan toparlanmak istiyorum. Herşeyi akışına bırakıp, düşünmeden, rahatça ve huzur dolu yaşamak istiyorum. Ya kendimden utanıyorum, insanların ne sıkıntıları ne dertleri var, dört elle sarılıyorlar hayata. Ben bu kadar aciz miyim diyorum, en ufak zorlukta salıverdim kendimi. Daha yaşım o kadar genç ki. Kim bilir kaç kez daha yenileceğim hayata, kaç kez yeniden ayağa kalkacağım. Yoluma çıkan, tamam sorun kabul edilebilir ama kesinlikle çözülmeyecek/aşılmayacak, üstesinden gelinmeyecek şeyler olmayan durumlar beni yıkmamalı. Biz napalım diyeceksiniz sizden şu konuda yardım istiyorum, bana hayatı daha yaşanılır kılmayı, nasıl toparlanmam nerden başlamam gerektiğini, umut etmeyi öğretin. Bana "Yaşamalısın, çünkü.." der misiniz? Konuşabilecegim, bu kadar en içimden geçenleri anlatabilecegim kimsem yok. Kimsem olur musunuz tamam bu biraz Türk filmi tadında olmuş olabilir, ama heralde söylemek istediğimi anladınız kizlar
aynen bende öylebenim eşimde aynı relaks ama tam tersi bende aşırı takıntılıyım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?