Toplu taşıma araçlarında, sokaklarda...Kendinizi nasıl güvende hissediyorsunuz?

Ladym geçmiş olsun kuzum; dediğin gibi bu tip olaylar hayatımızın bir gerçeği, normal(!) akışına dahil şeyler oldu... Kadın, çocuk, yaşlılar, sokak hayvanları... Güçleri kime yeter, kimleri canları çeker, gözlerine kestirirlerse...

Mümkün olduğunca toplu taşıma kullanmıyorum.
Ve kim ne derse desin, çantamda/pantolon cebimde çakı (Dikiş tutmaz olarak bilineni hatta)taşırım.
Cezası varsa da var ne yapayım, daha geçen gün kadının birinin böbreğine bıçağı dayayıp "Ses çıkarırsan saplarım" diyerek çocuk parkına çekip tecavüz ettiler. Dönüp nasıl biber gazı sıkacak o kadın?
 
Ve diğer sayfada bir arkadaş değinmiş, savunma sporlarından en az birini, bir derece bilmek... Tavsiyem de muay thai, sokak dövüşü olduğu, diz dirsek hareketlerini de içerdiği için.

Toplumca sessizlik bireyce sessizlik vs vs... Kendimizi korumak bize düşen mümkün olduğunca.
 
Yaşanan onlarca olaydan sonra hangi kadın kendini güvende hissederki.onceden birtek kendim için korkardım, şimdi kızım için de korkuyorum 14 yaşında yeni yeni toplu taşıma kullanmaya arkadaşları ile dışarı çıkmasına izin veriyorum ama bugün ki olaydan sonra vazmı gecsem diyorum.

Valla ben 10 yaşından beri toplu taşıma kullanıyorum. Özellikle çocukken her seferinde taciz edilirdim. Büyüdükçe azaldı. Ama 35 yaşında koca kadınım hala metrobuslerde 3-4 densiz çıktı.

Ben kalabalık otobüs minibüse binince bir ara çocuklara gençlere bakıyordum. Mutlaka bir musallat olan oluyordu. Ben de öyle gel kızım buraya diyen teyzelerdenim yani. Ama çoğu zaman çocukta fark etmiyor taciz edildiğini. Ben de anlayamıyorum bazen yanındaki abisi babası falan mı? Uzun süredir toplu taşıma kullanmadım bu streslerden de uzak kaldım
 
Asıl suçlu kaçıran değil, sessiz kalanlar.
Yavru kediye işkence eden o asker de suçlu değil. Onu izleyip bir şey yapmayan diğer askerler suçlu!!!
Zira kız bulundu ve 'yanlışlıkla olmuştur, şikayetci değilim' dedi.
Gel de delirme.
Bunu diyen biri için sen neden kendi canını tehlikeye atacaksın ki. O minibüste olanlar da suçlu değil o mzan
 
20 yıl evvel
üniversitede ikinci öğretim dersten cıkardık iki arkadas
gece saat 22 gibi
evimize okul mesafesi 4-5 km idi
hava guzel olsun da eve yuruyelek dönelim diye dört gozle beklerdık
ne bır allahın kulu laf atardı ne de sapıktan vs korkmazdık

birisi bu günleri yasayacagımızı soylese asla ınanmazdım sanırım

geçmişimiz ne kadar da masummuş.

şimdilerde ise kendi aracıma bindiğimde dahi paranoyak gibi ilk işim kapılarımı kilitlemek oluyor

gun içinde yaptıgım yolda eve dondugum zaman , site otoparkına girene kadar kendımı guvende hissetmıyorum ve bu çok icimi acıtıyor.

bazı güzel havalarda yuruyus yapmak ıstıyorum ama yok cesaret edemıyorum.

gecen yaz uludag unıversıtesıne gittim bir sağlık sorunu için , diz hizamda etek gıymıstım ne kısa ne de uzundu.

ama birdaha o etegı sokakta gıymemeye karar verdım en azından eşim yanımda değilken

gercekten öyle ınsanlar vardı ki, bakıslarından cok rahatsız oldum sankı sokak ortasında adam öldürüyorum gbi bakanlar vardı, kafama yumruk falan yemesem de eve donsem dıye dua ettım

yazıklar olsun ülkemizi bu hale sokanlara, son 15 yılda.....................
 
Bence mutlaka bir ses çıkaran çıkar, çığlık atın şoföre karakola çekmesini söyleyin. Yani dünya iğrenç bir yer ama sessiz kalırsak daha da iğrenç olacak.. Aklıma geldi, yazmadan edemedim...

"Kötülüğün kazanması için gerekli olan tek şey, iyi insanların sessiz kalmasıdır." Edmund Burke
 
Hissetmiyorum her daim tetikteyim mizaç olarak sert bir insanım hepten suratımı asıyorum biber gazım var, anahtarı muşta gibi tutarım akşam yalnız yürüyosam gibi gibi
 
liseden beri kelebek çakı taşıyorum.
tacize yeltenenlere genelde bağırıp çağırmadan "yanlışlıkla" tekme, dirsek atıyorum.
ayağını eziyorum.
mecburen geri çekiliyorlar.
birine şemsiyeyi açmıştım, yüzü fena acımıştı.
biri de çok inatçı çıkmıştı, çakıyı görünce kaçtı.

yani genelde sessiz sedasız, yanlışlık oldu diyerek savuşturuyorum.

kızlarımın da savunma sporlarından birini öğrenmeleri için elimden geleni yapacağım.
 
Çok şükür sadece bir kez! böyle bir olay yaşadım o da lise yıllarımda
Yolda yürürken karşıdan gelen bir genç göğsümü avuçlamıştı
Eline vurup hakaret edip bağırdığımı hatırlıyorum yanımdan öylece hiçbir şey olmamış gibi geçti gitti,pis pis sırıtarak
Kalabalık olması ona başka bir fırsat tanımadı ama rezilliğiyle kaldı
Tir tir titriyordum,bağırarak ş.....z,pislik,köpek diye hakaretler savurdum ama nafile
Ne olsa biber gazına, ne de çakı çıkarmama, fırsat olmazdı aniden gelişti
Nasıl kafalar bunlar hep merak etmişimdir!
Size de geçmiş olsun.
 
asla ama asla sessiz kalmamak önemli bence. kimse sahip çıkmaz, desteklemez diye düşünme lütfen. bağır çağır. o pislikler nasıl utanmıyorsa o iğrençliği yapmaktan sen de korkma lütfen.

savunma sporu yazan arkadaşlara katılıyorum. tekvando olabilir ki ben uzun yıllardır yapıyorum, bir kadın için öğrenmesi de yapması da çok kolay. wushu olabilir vs vs...

düşünüyorum hiç yaşadım mı böyle bir olay diye ama hiç yaşamadım sanırım. doğup büyüdüğüm yer küçük bir kasaba. yani sadece üniversite için çıktım burdan. üniversite de yaşamadım böyle bir olay ama İstanbul'da denk gelmiştik. kızın mimiklerinden anlamıştım ve kıza yaklaşıp onu kendime çekmiştim. o sapık da kızı takip etmeye kalkınca da kıyameti kopartmıştık minibüste. ailem de ordaydı ve diğer yolcular da bizim gibi tepki göstermişti. o genç kız bizden aldığı güçle gidip şikâyetçi olmuştu mesela.

sessiz kalmamak önemli.
 
çok şey yazmak istiyorum da...
asla güvende hissetmiyorum. toplu taşıma çok sık kullanmıyorum.
ben taksiye binmeye daha çok korkuyorum. minibüs de pek tercih etmemeye çalışıyorum.
yeni mezun olduğumda işim dolayısıyla taksi çok kullanırdım. böyle endişe duymazdım.
sessiz kalabilen bir tip olmadım hiç..
önce dirsek atıp ayağını çiğner ve yanımdaki insanlara ben şöyle yer değiştireyim en iyisi diye yüksek sesle söylerim.
bazen insanlar da homurdanıyor, ayıp vs gibi. ama bazen hiç çıt çıkmıyor. o zaman ben söyleniyorum. bakıyorum zaten bir durak sonra adam toz oluyor.

kendime değil başkalarına da yapıldığında susamıyorum.
bir kere minibüste şoföre "durdur kardeşim arabayı" diye bağırıp bir genç kıza tacizde bulunan bir genci "in aşağı" diye tuttum attım. kızcağızın gözlerinden yaş geliyordu ben fark ettiğimde deliye döndüm.
nasıl yaptım bilmiyorum.
ya bıçağı olsa, ya silahı olsa...
 
Ben akşamları asla cıkmıyorum gunduz cıkıyorum. Onda da eşim alıp eşim bırakıyor. Araba sanayıdeyse ya cıkmıyorum yada eşim arkadasının arabasnı alıyor ortam cok pis. Bir sure yetiştirilmemis ınsanlar dunyada yazıkkk.
 
Yapılabilecek birşey pek yok maalesef yani buradan bir çözüm bulmak imkansız sövüp saymak içinde konu açılmaz yani. Hepimiz bunları gördükçe lanet ediyoruz ama bu insanlar varolmaya devam edecek hiçbir yerde güvenliğimiz yok ki. Ben bekarken İstanbulda yaşarken akşam otobüsü kaçırmamak için kestirme yoldan giderdim çantamda biber gazı olurdu hep taşırdım o zamanlar yine bu kadar kötü değildi ortalık. Tepki vermek gerekiyor. Çevredeki insanların da bu olaylarda geri çekilmemesi lazım ama işte çok büyük sorun
 
Hiç kimse güvende değil. Maalesef pisi pisine ölenlerin ülkesi olduk. Her gün bombalar patlıyor, çatışmalar çıkıyor, insanlar evinden barkından oluyor ve bize hiç uzak değiller. Gencecik bir kız o kadar insanın içinde otobüsten kaçırılabiliyor, bir kadın bütün esnafın arasında kocası tarafından öldürülebiliyor, küçücük bir çocuk serviste unutulabiliyor... Hiç güvende değiliz.
 
Yahu biber gazına kadar eyvallah dedim de...
Biber gazından başka bir şeye ihtiyacınız yok zaten. Karşı taraf silahlı filan değilse... Siz o biber gazı ne kadar güçlü biliyor musunuz? Bi kere kendi biber gazım parmağıma, ordan yüzüme, gözüme bulaştı, ordan tecrübe ettim. :) Sıksaydınız keşke, yalnız diğer insanlara da sıçrayabilir, bi o riski var. Ben elimde biber gazıyla gece falan istediğim gibi geziyordum.

Biber gazi demişken, uzakdan bi deneyin test edin öyle tutun yanınızda. Bende vardi ilk aldigimda etkiliydi 2sene kadar taşıdım cantamda sonra bi daha deneyim dedim sıkıyor ama etkisi yok. Kendi kendine mi bitti yoksa son kullanma tarihi mi vardı bilmiyorum da boşa taşıyor olabilirsiniz

Hakikaten asiri etkiliymis ben esime şaka olsun diye evin bi odasina sikmistim ama oyle fossss diye degil minicik bir fis ve o miniminnacik fis butun evi sardi cigerim söküldü:KK70: gitmekte bilmedi.
Birinin yuzune dogru tam fis sıkılırsa adam bile öldurebilir aslinda nefes alinmiyor.

Biber gazıyla ilgili sıkıntı beni korumayacağını düşünmem değil aslında. Önceki bi yorumumda da yazdığım gibi özellikle kapalı alanlarda kendimi koruyayım derken kendime ya da alakasız birine zarar verebilir miyim düşüncesi. Ki siz de değinmişsiniz bu duruma. Bi diger konu da cıkarmaya vaktim kalır mi kalmaz mi düsüncesi ama bu cantada tasınan her sey icin gecerli sanırım.

Dünkü olay için konuşursak mesela, ilk anda yapabildiğim tek şey durduğum yeri değiştirip uzaklaşmak oldu. Benim o bi anlık afallamam, tereddüt edip daha sert bi tepki verememem o şerefsizi cesaretlendi, otobüsün içinde peşimden gelip yanıma dikildi yine. O noktada topuğumla ayağına abandım ben de var gücümle, baya deldim ayakkabıyı. Pardon bile demedim. Tek bi laf etsin istedim ki yıkayım orayı onun başına. Çıt çıkarmadı biliyo musunuz? Onun yerine öyle bi bakış attı ki. Hani içgüdüsel olarak birinin size zarar vermek üzere oldugunu anlarsınız. Daha da dibime girdi gözünü dikti öldürecek gibi baktı durdu. Benim de önce resmen basiretim bağlandı. İnerken aklım başıma geldi de zarf attım, inecegim duraktan 3 durak önce hızlıca arka kapıya yönelip dur dügmesine bastım. Resmen koşar adım peşimden geldi. Son dakikada ben geri çekildim o inmek zorunda kaldı. Ayni durakta insek ne olacakti diye düsünüp duruyorum mesela dünden beri işte.
 
Son düzenleme:
Ladym geçmiş olsun kuzum; dediğin gibi bu tip olaylar hayatımızın bir gerçeği, normal(!) akışına dahil şeyler oldu... Kadın, çocuk, yaşlılar, sokak hayvanları... Güçleri kime yeter, kimleri canları çeker, gözlerine kestirirlerse...

Mümkün olduğunca toplu taşıma kullanmıyorum.
Ve kim ne derse desin, çantamda/pantolon cebimde çakı (Dikiş tutmaz olarak bilineni hatta)taşırım.
Cezası varsa da var ne yapayım, daha geçen gün kadının birinin böbreğine bıçağı dayayıp "Ses çıkarırsan saplarım" diyerek çocuk parkına çekip tecavüz ettiler. Dönüp nasıl biber gazı sıkacak o kadın?

Ve diğer sayfada bir arkadaş değinmiş, savunma sporlarından en az birini, bir derece bilmek... Tavsiyem de muay thai, sokak dövüşü olduğu, diz dirsek hareketlerini de içerdiği için.

Toplumca sessizlik bireyce sessizlik vs vs... Kendimizi korumak bize düşen mümkün olduğunca.

Sağol Gansta'm. Temel savunma sporları şart sanırım. İhtiyaç halinde kendini koruyacak kadar fiziksel kondisyonu olmalı insanın. Başkalarından kolay kolay hayır gelmiyor artık, kimsenin toplumdan korkusu kalmadı zaten.
 
Hissettmiyorum.
Sadece sapık değil psikopat dolu memleket. Yolda yürürken kimseye zararı olmayan kediyi köpeği tekmeleyip öldürüyorlar.
Hele ki son zamanlarda karnım belirmeye başladıkça, sırf gıcıklık olsun diye birinin gelip karnıma yumruk atacağı yada bıçaklayacak kaygısı oturdu içime, atamıyorum.
Allaha emanetiz.
 
Sağol Gansta'm. Temel savunma sporları şart sanırım. İhtiyaç halinde kendini koruyacak kadar fiziksel kondisyonu olmalı insanın. Başkalarından kolay kolay hayır gelmiyor artık, kimsenin toplumdan korkusu kalmadı zaten.

Korkunu anlıyorum, adamı şaşırtıp 3 durak önce indirmen de o an kendini korumak adına yapabildiğin en akıllıca şey, ben de peşime takılan birini yolumu değiştirip karakolun önüne kadar getirmiştim arkamdan. Ki tetikte yürümek (yaklaştı mı, benle beraber mi hızlandı, benim döndüğüm kaç köşeden döndü vs... U çizdim adres arar gibi yaparak ve adam peşimden gelmeye devam etti düşün) bile özgürlüğümün çalındığının göstergesi; ya erken fark edemeseydim ve karakol yoluna girmek yerine bir üstteki yola yönelseydim?

Maalesef kendimizi koruyacak donanımda olmaktan başka çare yok.
 
Merhabalar KK sakinleri.

Aylar sonra ilk defa konu açıyorum, onda da böyle tatsız bi konuyla dönmek istemezdim aslında. Ama pek çoğumuzun hatta belki de hepimizin hayatında bir kereliğine de olsa yaşadığı korkular bunlar.

O yüzden belki paylaşıp, birlikte sayıp sövüp rahatlamak istedim, belki birlikten kuvvet doğar derler ya güçlü hissetmek istedim, belki de "Olaylar üst üste gelmiş ondan, münferit şeyler bunlar. Ülkemiz, insanımız o kadar kötü değil abartma, sıkma canını." dersiniz dedim ne bileyim.

Konuya gelince, başlıktan da anlamışsınızdır az çok. Detaylarda boğulup ne kendi canımı ne de sizin canınızı sıkmak istemiyorum. Özet geçmek gerekirse çirkin bi olay yaşadım bugün toplu taşımada. Dönüp tepki veremedim ilk etapta, afalladım, kısacık bi anda oldu zaten nolduysa, uzaklaşmaya çalıştım sadece. Tabi bu o şeref yoksununu cesaretlendirmiş oldu. Sonra yapacağımı yaptım gerçi, ayakkabı gibi ayağı da delinmiştir inşallah.

Neyse dedim ya derdim detaylarda değil. Böyle bi duruma maruz kalan ilk insan ben değilim, son da olmayacağım. Ama anlatmak istediğim şey, bugün gerçekten korktum. O otobüsü onun başına yıkmaya korktum. Utandım demiyorum bakın korktum. Ben ağzımı açsam, o hayvan herif suç bastırmak için üstüme yürüse, bana zarar vermeye kalksa insanların orada put gibi durmasından, "aman bana dokunmasın da" tepkisizliğinden korktum. Otobüste giyimi yüzünden dayak yiyen kadınlar geldi aklıma korktum.

Sonra eve geldim haberleri kurcalıyorum, karşıma çıkan ilk şey bu oldu. http://www.hurriyet.com.tr/amp/son-dakika-universiteli-kizi-minibuste-kacirdilar-40667263

Güpegündüz, şehrin orta yerinde, ortalıkta bi ton insan varken, minibüs kamerası kaydederken kızcağızın birini kaçırmışlar. Kız feryat figan ederken. Kızın yanında teyzesi de var üstelik.

Niye; kız evlenme teklifini reddetti, babası da kızını ite uğursuza vermedi diye. 2 gündür haber alınamıyormuş. Adı çıksın benle evlenmeye mecbur kalsın diye düsünmediyse ben de bi sey bilmiyorum su hayatta. Böyle bi haysiyetsizliği, zorbalığı aklımızın almaması lazım ama o kadar olağan ki.

Konuyu dağıtmayayım daha fazla. Sabahki olayın üstüne bu haber denk gelince... çantamdaki biber gazından başka kimse yokken sustuğum iyi olmuş bile dedim bi an. Sonra kendime kızdım vs. vs.

Ne yapmak lazım hanımlar siz söyleyin. Nasıl güvende hissediyorsunuz kendinizi? Zorbalığa ses çıkaracak cesareti buluyor musunuz mesela, buluyorsanız nasıl yapıyorsunuz?

Bugunku nispeten basit bi seydi ama insanın hic beklemedigi bi anda manyagın biri yüzünden can güvenligi bile tehlikeye girebiliyo. Biber gazını bırakıp şok cihazı mı almak lazım? Ne yapmak lazım? Kendimizden başkasına güvenemeyecekmişiz gibi hissediyorum ben artık.
O kız bulundu. . Üstelik bana çok iyi baktılar şikayetçi falan değilim dedi..Babası şikayetçi olmuş.. Hatun hayatından memnun ama sanki saçlarından sürüklenen kız o değilmiş gibi sırıtıyordu..
 
Back
X