Evet benim içimi kemirerek bitiren bir derdim var artık..
Geçtiğimiz hafta çarşamba günü üç dayım kendi taksileriyle iş için bir yere giderken iki yolcu otobüsünün arasında sıkıştı.
En genç olan dayim vefat etti beyin kanaması ve iç kanamasından. Daha 30 yaşındaydı, iki yaşına yeni girmiş minicik bir kizi var. Yetim kaldı yavrucak...
İçimiz paramparça, diğer iki dayım yoğun bakimda. Kardeşlerinin öldüğünü bilmiyorlar, öğrendikten sonra ne yapacaklarını nasıl dayanacaklarını düşünmek bile istemiyoruz...
Bu acı tarifsiz.. bu acı tahammülü en zor acı.
Daha iki hafta önce görmüştüm dayimi. Bana, eğer bana bir şey olursa kizima iyi bakar mısın dedi. ısrarla cevap almaya çalıştı.ben evet diyince 'tamam iyi' diyip gülümsedi. 6 gündür sırf bunun için ağladım.
Psikolojimiz çok kötü, paylaşmak istedim...