- Konu Sahibi 35smyrna35
-
- #361
Kızlar bundan tam 2 yıl önce bu tedaviyle ilgili hiçbir bilgim yokken bi anda kendimi şehir hastanesin tüp bebek bölümünde bulunca, kalabalıkta doktoru o kadar çok bekliyorduk ki herkesi inceleme fırsatı buldum. Her kadının gözlerindeki o korku ve kaygı. Endişeli bakışlar. Erkekler sessiz bi köşeye çekilmişler. Hem eşlerine destek için ordalar hem de öyle bir bıkkınlık hali. Ve ciddi bir sessizlik vardı bekleme salonunda belki 50 hasta vardık. O zaman bu işin ciddiyetini öyle iyi anladım ki. Ve o zaman kendim hariç diğer kadınlara dua etmeyi öğrendim. Bu süreçte öyle güzel empati yapmayı, karşımdakinin üzüntüsüne üzülmeyi, gebelik haberi alınan bir hastaya denk geldiğimde en az onun kadar sevinmeyi öğrendim. Daha süreci yaşamadan bile zor bi süreç içine gireceğimi anlamıştım.. şimdi bu süreci yaşan bir kişi kalkıpta o kayıgılı bakışların sahibi güzel kadınların, kalplerinde ya çocuğum olmazsa korkusu olan kadınların, eşlerinin tüm opularında iğnelerinde, transferinde aslında en az kadınlar kadar sürece dahil olan o güzel adamların tüm duygularını emeklerini hiçe saymamalı. Ama bu tür insanlar hep olur.