arkadaşlar merhaba.1. denemem başarısız tek yumurtayla yapıldı bu nedenlemi yoksa benim iyip içmeden devamlı çevremdekilerle kavga halinde küs halinde olmamdanmı kaynaklandı bilmiyorum. aradan 3 ay geçti iğnelere başladım 6. günüm eşim gecede olduğu için annemlerde kalıyorum ve yine 1. denememdeki hataları yapıyorum.küsüyorum kavga ediyorum yemek yemiyorum bazen düşünüyorum hep benmiyim hatalı diye bilmiyorum yanlız kal diyebilirsiniz ama onuda yapamıyorum tek bildiğim bişey var bu seferde tutmayacağı eğer böyle giderse. devamlı ağlamak istiyorum 1.cide transfer sonrası evde yanlız duramadığımdan annemlere gitmiştim ve yine ordayım yine aynı şeyler kendimden nefret ediyorum acizliğimden kendi ayaklarımın üstünde duramamaktan onlarla yapamıyorum devamlı tartışıyorum ama yanlızda yapamıyorum delirmek üzereyim buda tutmayacak o kadar masraf o kadar emek o kadar ümit göz göre göre gidiyor ve benim ruh halim psikolojim buna dur dememi engelliyor
ruh halin ayni benimkine benziyor bu aralar bende oyleyim ben kavga etmiyorum kumuyorum ama surekli agliyorum surat asiyorum dusunuyorum...olmadi olmayacak diye seni cok iyi anliyorum...aslinda bizim psikolojik destek almamiz sart gibi gorunuyor sende benim gibi cok yipranmissin cok hirpalanmissin bu konuda..Allah yardimcimiz olsun ne diyim canim....:çok üzgünüm: