Tukenmislik sendromu

Online psikologlar var, seans ücretleri daha uygun onları deneyebilirsiniz. Ayda 800-1000 lirayı gözden çıkarmalısınız. Fiziksel bir rahatsızlığımız olsa elimizde avucumuzda ne varsa ortaya döküyoruz ama ruhsal rahatsızlıklarımızda aynısını yapamıyoruz. Halbuki bazen depresyon kanserden bile daha tehlikeli hale gelebiliyor. Tek başınıza başa çıkmaya çalışıyorsunuz ama bu sizi daha da yorabilir ve daha çaresiz hissetmenize, hiç iyileşemeyeceğim diye düşünmenize sebep olabilir. Ayrıca iyi görünmeye çalışmayın. Kendinize günlük küçük hedefler belirleyin elbette, ama kendinize fazla yüklenmeyin, iyi olmalıyım diye şartlamayın, bir süreçten geçiyorum, atlatacağım ama zamana ihtiyacım var diye kendiniz telkinde bulunun. eşinizle de içinde bulunduğunuz durumu paylaşın.

Arkadaşa kızıyorsunuz ama haklı olduğu yönler var. Depresyondasınız ve sağlık sorunları yaratacak kilo eşliğini geçmişsiniz. Yani şu an uzun erimli olarak ölümcül etkileri olan hastalıklara sahipsiniz ve insan sağlık karşısında mal mülk düşünmez. Acil durum ilan edecek ve bir yandan diyetisyene bir yandan da pahalı online filan demeden terapiste gideceksiniz. Ya başka harcamalardan kısacaksınız ya da ek iş kredi gibi seçeneklerini değerlendireceksiniz. Ya da böyle mutsuz enerjisiz bir şekilde sürükleyeceksiniz bu gencecik yaşınızda. Bir karar almanız ve atak yapmanız lazım yoksa evde psikoloji kitabı okumakla çözülecek gibi görünmedi bana

janemarple .!.:

Arkadaşa kızıyorsunuz ama haklı olduğu yönler var. Depresyondasınız ve sağlık sorunları yaratacak kilo eşliğini geçmişsiniz. Yani şu an uzun erimli olarak ölümcül etkileri olan hastalıklara sahipsiniz ve insan sağlık karşısında mal mülk düşünmez. Acil durum ilan edecek ve bir yandan diyetisyene bir yandan da pahalı online filan demeden terapiste gideceksiniz. Ya başka harcamalardan kısacaksınız ya da ek iş kredi gibi seçeneklerini değerlendireceksiniz. Ya da böyle mutsuz enerjisiz bir şekilde sürükleyeceksiniz bu gencecik yaşınızda. Bir karar almanız ve atak yapmanız lazım yoksa evde psikoloji kitabı okumakla çözülecek gibi görünmedi bana

Genişletmek için tıkla...

Kime kızmışım pardon hatırlayamadım ölümcül hastalık derken duru görünüz mu var hemen ordan gelip te rontgenimi mi çektiniz yoksa böyle bir kanıya vardınız
Evet almalıyım yardım alsam iyi olur ama bilemiyorum nasıl bir bütçe ayırmak lazım neyle uğraşacağını bilemiyorum gerçekten hangi biriyle

Acelya33 .!.:

Size gore laf söylemesi kolay Iste ne yaşadığımı nerden bileceksiniz ki yaşadığım yerde küçük bir il doğru düzgün psikolog bile yok neyse olan birine gittim 150 tl her senas için verip gittim 45 dk lık nasildi biliyor musunuz asıl psikolog ile görüşmüyordum psikolog diplomasi olmayan yardımcısı ile görüştüm hep asıl psikolog iş yeri açmış fakat orda yardımcıları var kendisi semada girmiyor kendisi de alıyor birilerini ama kendisi aynı anda seansta yardımcısı benle sebaste gibi sonra onlar bir araya gelip durumumu değerlendiriyormus savma saçma işler bir süre gittim anlatıp çıktıktan sonra acayip rahatliyorsun ama o geçici bir rahatlama oluyor sonra yine aynı seyler devam Yani tıbbi sende bazı şeyleri bitirecek yada iyileştirecek kadar hükmü olmuyor netten takip ettiklerimse acayip pahalı seansi 500 tl den başlıyor birinin seminerine gideyim diye heveslendim iletişim nolarina mesaj attim ne deseler beğenirsin seminer ücreti 300 tl hesaba yatırıyorsun geri kalanı nakit elden veriyormussun toplam ücreti ne kadar biliyor musunuz iki günlük seminer 3 bin 500 tl
Siz düşünün bakalım ev almış kredi öde ben ve geçimini saglayip ayakta durmaya çalışan biri bu paraları verebilir mi

Genişletmek için tıkla...

kimsenin derdi kimseyle kıyaslanamaz elbette... inanın o tükenmişlik sendromunu kat kat yaşayanlardan biriyim ben de. dertler belki farklı ama sonuç aynı... eşim kanser hastası, 1,5 yıldır yaşamadığımız şey kalmadı, kimsemiz ok destekçi, 5,5 yaşında kızım var, ben çalışmıyorum. bazen keşke çalışıyor olsaydım diyorum sonra ne farkeder mecbur işten ayrılıp bu hayatı sürecektim yine diyorum... dert kıyaslamak değil yanlış anlamayın ama 30 kilo aldım, uyku yok, panik atak, ölüm korkusu, yorgunluk, yüksek tansiyon, el kol güç kaybına kadar hepsini yaşıyorum. benzeer sonuçlar olduğu için tahmin ediyorum ki buraya yazamadığınız farklı problemlerle boğuşuyorsunuz... benim de yaazamayacağım anlatamayacağım şeyler var çünkü... bu güne kadar 6 farklı psikologla görüştüm (evden çıkma şansım olmadığı için online görüşüyorum) yemin ediyorum üstüne para verdim de burda yazılabilecek yorumlardan bile beterini dinledim resmen. ama yılmadım, her para biriktirebildiğimde yeni biriye görüştüm. (çalışmadığım için mecbur bişeylerden kırparak biriktirebiliyorum görüşme ücretini, eşim de psikolog olayını destekleyip para vermiyor bu arada) en son görüştüğüm kişi mesela bi enerji verdi bana, tekrarı için para biriktiriyorum şuan. ha derseniz ki 50 dakikada ne anlattınız, aslında hiç birşey ama daha önceki deneyimlerime göre çok rahatlattı beni...

bu arada bana göre tabi ki... bir psikologla görüştüğümüzde öncelikli olan bizi anlayabilmesi... bu da okumuşlukla falan olmuyor, biraz hayat tecrübesi... misal benim kedim/köpeğim var sokaktan kurtardığım. üstümdeki yükü hafifletmek için onlardan kurtulmamı söyleyen de oldu... bugüne kadar hayvan beslememiş ve hayvan sevgisi yoktu çünkü, basit çözüm o geldi ona... bir diğeri kanseri yeni atlatmıştı ve sürekli eşime hak verdi mesela. karşımızdaki kişilerde insan ve okuduklarından öte yaşadıkları ve deneyimledikleri kadarıyla destek olmaya çalışıyorlar bizlere. elbette size de iyi gelecek bir kişi çıkacaktır karşınıza. vazgeçmeyin

Acelya33 .!.:

Kime kızmışım pardon hatırlayamadım ölümcül hastalık derken duru görünüz mu var hemen ordan gelip te rontgenimi mi çektiniz yoksa böyle bir kanıya vardınız
Evet almalıyım yardım alsam iyi olur ama bilemiyorum nasıl bir bütçe ayırmak lazım neyle uğraşacağını bilemiyorum gerçekten hangi biriyle

Genişletmek için tıkla...

Siz böyle her sizi eleştirene çıkışacak mısınız? Neden sürekli savunma modundasınız? O zaman kimse size tavsiye vermesin, çünkü belli ki tüm zahmetli çözümleri engellemenin bir yolunu bulmuşsunuz kafanızda.

Bahsettiğiniz karaciğer yağlanması vb sorunlar arkadaşın da dediği gibi uzun vadede ömrü kısaltan şeyler, yani uzun vadede ölümcül. Hele de fazla kilo; bende de var ve riskleri biliyorum.

Ayağınızı yorganınızdan uzun uzatırsanız ruhunuz hastalandığında da böyle bir doktora bile gidemezsiniz işte. Biz de kredi çektik, ama çok şükür haftalarca plan yaptık, hangisi bütçemize uygunsa ona göre hareket ettik. Siz daha 2.400TL kredi öderken bu kadar zorlanıyorsanız demek ki bütçeniz çok düşükmüş, yanlış yapmışsınız. Bunun karşılığı olarak da sağlık hizmetlerine bütçe ayıramıyorsunuz ve bu sizi daha da büyük çıkmazlara sokacak. Arkadaş çok doğru bitir yorum yapmıştı, sert karşılığınız çok anlamsız oldu. Sanırım gerçekleri görmekten de kaçınıyorsunuz.

Ha bir de noktalama işaretleri iyidir, kullanın onları.

Acelya33 .!.:

Yaa gerçekten bol keseden atıyorsunuz sanki karşınızdaki kişi bunlari bilmiyormuş gibi davranıyorsunuz iste bu durumlar bile insani yoruyor
Tamam kardeşim bak okuyup yazıyorum ama sonrasına klavye degistiriyir klavye ile mücadeleye giriyorum
Biz denemedik değil mi belediyenin psikoloğuna gidelim ama buralarda bis randevu bulmak imkansız aylar sonra bile alamıyorsunuz
Pandemi döneminde dönüşümlü çalışma da iken belediyenin psikologu ile iletisime geçtim bir türlü denk gelemedik benim boş olduğum gün o çalışmıyordu yada başka randevusu vardı ona da başvurdum ama olmadı bir türlü konuşamadık sonra dedi ki hafta sonu paralı calisiyorum seansi 200 mu dedi Öyle birşey fazla geldi çünkü bir kere gitmeyle olmuyor bu işler hadi bir kere vereyim ama her hafta 200 tl versen ayda ne kadar yapar sizce
Kendimce çabalıyorum iste kitaplar alıp kendimi geliştirmeye calisiyorum ama kendimi çok tukenmis hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

dışarda bin tavsiye veriliyor, tavsiye vermek kolay da uygulamak çok zor :) neden zor olduğunu da kimse anlamıyor aslında. diyet/spor yap kilo ver diyorlar ama bunu yapmak sanki istenince oluyor. kimse mddi/manevi koşulları bilmiyor. herkesin kaynının eltisinin yeğeni yaşamış da böyle atlatmış ama içinde yaşayıp deneyimleyen yok.. kimse kimseyle aynı şartlarda aynı şeyi yaşamadan akıl vermesin diyorum bazen... millet zannediyor ki herkes psikolog desteğini ücretsiz alıyor, hem de en iyisinden ve sana iyi geleninden... spor imkanları desen ooo ayağına serilmiş sanki... aman canım yemeyiver ne olaacak değil mi... koyunları say uyursun zaten, yada nefes alışverişine odakln kurtulursun stresinden... gerçek dünya derdi olmayanlar için belki böyle ama bin şeyle boğuşuyorsan uzağından yakınından geçmiyor işte

psikologlar her hafta gelin demiyor ki çok istisna bir durum yoksa, ne sıklıkla gelmek istersiniz diye soruyorlar. benim gücüm ayda bire yeter derseniz ona göre planlama yapıyorlar. ben ilk yardım almaya başladığımda tükenmişlik sendromu teşhisi kondu bana uzman tarafından. o zamanlar 10 günde bir gittim, süreç ilerleyince psikoloğum 2 haftada 1 e indirelim, artık bu kadar sık görüşmemize gerek yok dedi. online seansları da düşünün.

bi arkadaş yazmış endokrin bölümüne gidin diye, kilonuz kritik aşamayı geçmiş, mutlaka gidin bencede. şu an kalbinizde sorun çıksa param yok diye doktora gitmeyecek misiniz? benzer şeyi yaşıyorsunuz şu an ruhunuz yaralı, iyi etmek için elinizden geleni yapmalısınız. keşke işe yarasa ama durumunuzu, kitapların, seminerlerin veya sosyal medya gönderilerinin çözebileceğine inanmıyorum. çok pahalıya seminer veren meşhur kişilerden biri üniversiteden arkadaşım, nasıl paragöz bir yalancı olduğunu çok net biliyorum. o yüzden sosyal medyadaki bu tarz kişilere zerre güvenmem ben. adım atmayı geciktirdiğinizde sorunların hem fiziksel hem psikolojik büyüme hızı kar topu gibi oluyor maalesef.

Öncelikle kilo verin. Sonra çoğu şeyin değişmeye başladığını göreceksiniz. Kendimiz için çabalamayacaksak neden yaşıyoruz neden işte çalışıyoruz neden para kazanıyoruz? Ayrıca benim gibi biri var mı diye soruyorsunuz tavsiye verenleri tersliyorsunuz. Sizin gibi birilerini bulup napacaksınız kolkola verip ağlamayı mı düşünüyorsunuz? Çözüm odaklı olmayı deneyin öncelikle. Tüm kapılar kapalı değil.

Sadece konunuza yorum yapacağım çünkü yorumlardaki cevap tarzınız çok tasvip edebileceğim bir tutum değil ne yazık ki. Öncelikle geçmiş olsun bu aşamadan sonra yapacaklarınız belli aslında

1- aile hekimliği ve ya dahiliye polikliniklerinde altta yatan bir vitamin eksikliği, hormon bozukluğu vs var mı diye kan tetkiklerinizi yaptırmak ( aile hekimi de olur onlar lüzum halinde dahiliye veya gerekli kliniğe yönlendirir.
2- psikiyatri polikliniği baş vurmak ( medikal tedavi ihtiyacınız olabilir o nedenle öncelikle psikiyatristin görmesi uygun olur). Evet devlette psikiyatristlere zorla maksimum 5-10 dakikaya bir hasta randevusu veriliyor ancak gerçekten çok kalifiye doktorlar var hiç bir şey yapmadan beklemekten iyidir.
3- eş zamanlı kilo vermek için diyetisyen takibine girmek. Devlet hastanelerinde bu hizmette veriliyor.

Ayrıca kendinize yapabileceğiniz en büyük yatırım sağlıktır ( fiziksel ve ya ruhsal fark etmez.) . O nedenle şartları ve imkanları sonuna kadar zorlayarak işin ehli bir psikiyatrist/ psikologtan terapi almaya çalışın lütfen.
Sağlıklı günleriniz olsun.

durumunuz müsaitse iyi bir terapist bulun çözersiniz hepsini, anladığım kadarıyla aşırı iradeli kararlı bir tip değilsiniz ben de değilim öyle olunca kendi kendine çözmek zor oluyor. Bir de para gözünüzde büyümesin karşılığını çok daha fazla alacaksınız

Acelya33 .!.:

Mrb.adeta tükenmiş gibi hissediyorum kendimi 39 yaşındayım kandemir kilo aldım 1.65 boya 85 kg oldum vücudum ağırlaştı uyku abnesi oldu bende sanki nefes alamıyor gibi birden sıçrayarak kalmıyorum sonra yataktan çok yorgun kalkıyorum şimdi kalktim ama o kadar yorgunum ki kahvaltıyı zar zor hazırladım ekmek yok eşim kapısında ekmek almaya gitsin diye bekliyorum beynime sanki balyoz yemiş gibiyim sanki böyle beynim ağırlaşmış gibi sanki beynimi tasiyamiyorum zihnim açık değil vücudum hantal belki de 39 yaşına geldim organlarım bile yoruldu ne bilim karaciger bağırsaklar vs vs ağırlık var üzerimde çok fazla çamaşır katlamaya toplamaya üşeniyorum
Calisiyorum iste memurum işteki insanlardan biktim severek gitmiyorum ise moral bozuklukların var o kadar çok şey var ki anlatamadığım birde erken menapoz
Çok moralim bozuk dokuluyorum sanki düşüp ölücem
Benim gibi olan var mı Is yerinde güçlü olmaya calisiyorum güzel giyinip makyaj yapıp çıkıyorum güçlü görünmeye calisiyorum ama sanki omuzlarım çöktü adeta
Is yerine uğraşan çeşit çeşit insan var
Derdimi kimseye anlatamıyorum
Içim çok dolu bedenim yorgun bu hayat ile savaşmaktan yoruldum çok yoruldum
Inanın tüm bunları yaşarken psikologları dinliyorum hepsini hepsini merak etmeyin birebir girmek istesen çok pahalılar
Son zamanda barış m. Diye biri var taraz bulma vs çözme videoları i izliyorum kitapları ni aldım okucam
Ama nerden başlıcam bilmiyorum
Hassas yapıda bir insanım
Insanların belkı de bakamayacağı şeyleri takıyorum
Yada biri bana laf çaktiginda ben ona gerekli cevabı veremiyorum içimde kalıyor
Mesela biri yanindakiyle konuşurken sen yanlız oturuyorsun yanında o an konuşacak biri yok diğeri yanindakiyle konuşurken sana laf çakıyor felan sen aynı şeyi yapamiyorsun içinde kalıyor seni uzuyor seni sıkıyor bu durum gereksiz bir insanlar için kendini üzüyorsun
Ama diyorsun ki neden ben insanlara gerekli cevabı verip te icimdekini küsüp dışarı atamıyorum neden öfkem içinde kalıyor belkide beni yoran hasta eden bu

Genişletmek için tıkla...

Karnonhidrat ve şekeri bırak! Ketojenik beslenmeyi araştır! Youtubeda keto kafası hesabının videolarını izle. Ketojenik beslenme insana müthiş bir enerji veriyor. Bizi böyle hantal yapan karbonhidrat!

hayatisiltisi .!.:

kimsenin derdi kimseyle kıyaslanamaz elbette... inanın o tükenmişlik sendromunu kat kat yaşayanlardan biriyim ben de. dertler belki farklı ama sonuç aynı... eşim kanser hastası, 1,5 yıldır yaşamadığımız şey kalmadı, kimsemiz ok destekçi, 5,5 yaşında kızım var, ben çalışmıyorum. bazen keşke çalışıyor olsaydım diyorum sonra ne farkeder mecbur işten ayrılıp bu hayatı sürecektim yine diyorum... dert kıyaslamak değil yanlış anlamayın ama 30 kilo aldım, uyku yok, panik atak, ölüm korkusu, yorgunluk, yüksek tansiyon, el kol güç kaybına kadar hepsini yaşıyorum. benzeer sonuçlar olduğu için tahmin ediyorum ki buraya yazamadığınız farklı problemlerle boğuşuyorsunuz... benim de yaazamayacağım anlatamayacağım şeyler var çünkü... bu güne kadar 6 farklı psikologla görüştüm (evden çıkma şansım olmadığı için online görüşüyorum) yemin ediyorum üstüne para verdim de burda yazılabilecek yorumlardan bile beterini dinledim resmen. ama yılmadım, her para biriktirebildiğimde yeni biriye görüştüm. (çalışmadığım için mecbur bişeylerden kırparak biriktirebiliyorum görüşme ücretini, eşim de psikolog olayını destekleyip para vermiyor bu arada) en son görüştüğüm kişi mesela bi enerji verdi bana, tekrarı için para biriktiriyorum şuan. ha derseniz ki 50 dakikada ne anlattınız, aslında hiç birşey ama daha önceki deneyimlerime göre çok rahatlattı beni...

bu arada bana göre tabi ki... bir psikologla görüştüğümüzde öncelikli olan bizi anlayabilmesi... bu da okumuşlukla falan olmuyor, biraz hayat tecrübesi... misal benim kedim/köpeğim var sokaktan kurtardığım. üstümdeki yükü hafifletmek için onlardan kurtulmamı söyleyen de oldu... bugüne kadar hayvan beslememiş ve hayvan sevgisi yoktu çünkü, basit çözüm o geldi ona... bir diğeri kanseri yeni atlatmıştı ve sürekli eşime hak verdi mesela. karşımızdaki kişilerde insan ve okuduklarından öte yaşadıkları ve deneyimledikleri kadarıyla destek olmaya çalışıyorlar bizlere. elbette size de iyi gelecek bir kişi çıkacaktır karşınıza. vazgeçmeyin

Genişletmek için tıkla...

Bana özelden yazabilir miilsiniz görüştüğünüz psikoloğu böyle enerji göndermeleri nasıl.bir şey başka şeylere bulaşmayalım sonra nasıl bir enerji yani isterseniz özelden bana yazarsanız inanın ben bir saatlik mesafede olan bir psikologa bilr gittim geldim yol ücreti psikolog ücreti bana çok şey katmadı o kadar anlattığımdan tek çıkardığı kaygı bozukluğu oluşmuş sende dedi sen nasıl kendini iyi hissedersin yada ne yapmalısın buna dair hiçbir sey yok boşa zaman ve para kaybı oldu sonra bulunduğum şehirdeki baya birngittim geldim ama asıl psikolog ile görüşmedim bile dedikodu yapıp rahatlamışım hissi oldu onlarda hep geçiciydi daimi olmadi ki

Acelya33 .!.:

Bana özelden yazabilir miilsiniz görüştüğünüz psikoloğu böyle enerji göndermeleri nasıl.bir şey başka şeylere bulaşmayalım sonra nasıl bir enerji yani isterseniz özelden bana yazarsanız inanın ben bir saatlik mesafede olan bir psikologa bilr gittim geldim yol ücreti psikolog ücreti bana çok şey katmadı o kadar anlattığımdan tek çıkardığı kaygı bozukluğu oluşmuş sende dedi sen nasıl kendini iyi hissedersin yada ne yapmalısın buna dair hiçbir sey yok boşa zaman ve para kaybı oldu sonra bulunduğum şehirdeki baya birngittim geldim ama asıl psikolog ile görüşmedim bile dedikodu yapıp rahatlamışım hissi oldu onlarda hep geçiciydi daimi olmadi ki

Genişletmek için tıkla...

bana enerji falan yollamadı, yanlış anlaşılmasın :) sadece onunla konuşurken verdiği cevaplar, o cevaplari verirkenki mimikleri ve beni anladığını hissettirmesi bile bana güç, enerji verdi. yoksa ekstra birşey değil... dediğim gibi herkesin yaşanmışlığı ayrı ve yaşadıklarını anlayabilen biriyle iletişim kurabiliyor. ben bana iyi geleni 6. seferde buldum :)

Acelya33 .!.:

Mrb.adeta tükenmiş gibi hissediyorum kendimi 39 yaşındayım kandemir kilo aldım 1.65 boya 85 kg oldum vücudum ağırlaştı uyku abnesi oldu bende sanki nefes alamıyor gibi birden sıçrayarak kalmıyorum sonra yataktan çok yorgun kalkıyorum şimdi kalktim ama o kadar yorgunum ki kahvaltıyı zar zor hazırladım ekmek yok eşim kapısında ekmek almaya gitsin diye bekliyorum beynime sanki balyoz yemiş gibiyim sanki böyle beynim ağırlaşmış gibi sanki beynimi tasiyamiyorum zihnim açık değil vücudum hantal belki de 39 yaşına geldim organlarım bile yoruldu ne bilim karaciger bağırsaklar vs vs ağırlık var üzerimde çok fazla çamaşır katlamaya toplamaya üşeniyorum
Calisiyorum iste memurum işteki insanlardan biktim severek gitmiyorum ise moral bozuklukların var o kadar çok şey var ki anlatamadığım birde erken menapoz
Çok moralim bozuk dokuluyorum sanki düşüp ölücem
Benim gibi olan var mı Is yerinde güçlü olmaya calisiyorum güzel giyinip makyaj yapıp çıkıyorum güçlü görünmeye calisiyorum ama sanki omuzlarım çöktü adeta
Is yerine uğraşan çeşit çeşit insan var
Derdimi kimseye anlatamıyorum
Içim çok dolu bedenim yorgun bu hayat ile savaşmaktan yoruldum çok yoruldum
Inanın tüm bunları yaşarken psikologları dinliyorum hepsini hepsini merak etmeyin birebir girmek istesen çok pahalılar
Son zamanda barış m. Diye biri var taraz bulma vs çözme videoları i izliyorum kitapları ni aldım okucam
Ama nerden başlıcam bilmiyorum
Hassas yapıda bir insanım
Insanların belkı de bakamayacağı şeyleri takıyorum
Yada biri bana laf çaktiginda ben ona gerekli cevabı veremiyorum içimde kalıyor
Mesela biri yanindakiyle konuşurken sen yanlız oturuyorsun yanında o an konuşacak biri yok diğeri yanindakiyle konuşurken sana laf çakıyor felan sen aynı şeyi yapamiyorsun içinde kalıyor seni uzuyor seni sıkıyor bu durum gereksiz bir insanlar için kendini üzüyorsun
Ama diyorsun ki neden ben insanlara gerekli cevabı verip te icimdekini küsüp dışarı atamıyorum neden öfkem içinde kalıyor belkide beni yoran hasta eden bu

Genişletmek için tıkla...

Kendinize biraz zaman ayırın bence sevdiğiniz şeyleri yapın belli ki ruhen yorulmuşsunuz erken menopoz zaten bşlı başına çok büyük sıkıntı iken eklemelerde olmuş. Uyku apnesinden şüpheleniyorsanız mutlaka doktora gidin bi gün uyuturlar hastanede ihmal etmeyin ama panik atakta olabilir buna dktur teşhs koyabilir ne siz koyup telaşa girin ne de burdan teşhis koyaların dedklerinden telaşlanın en temizi bi doktora görünmek bu konuda. Psikolojik olarakta bi psikologla görüşmeniz şart bence maddiyatınız ne kadar el verir bilmiyorm tabi ama ihmale gelmez bu depresyon hali

Çok moral bozuklukların var 34 yaşında evlendim aynı zamanda menapoz sorunları başladı bir kere kendiliğinden hamile kaldim düşükle sonuçlandı sonra tüp bebek denemesi yaptik ama boş yumurta cıktı bu ben yaşta birde menapoza uğraşıyorum yaa geldi 39 a 5 sene böyle mücadelelerle geçti eş ailesi çocuk sordu etti hep kısmet deyip gecirtirdik eee seneler daha da ilerleyince çocuk olmadığını görünce ne diyecekler yaa eşim o hiç çocuk sahibi olamayacak mi Benim yüzümden ben sadece aile olmak istemiştim biliyor musunuz sadece aile
Normal bir yasandım olsun istedim sadece isimde üç beş arkadaşım olsun işimizi eğlenceli geçirelim istedim ama iste de sorunlar sıkıntılar hep var evde bir çocuğum olsun onla ilgileneyim istemiştim öyle çok zengin olayım diye de istemedim ki sadece normal.bir hayat istedim ben sadece
Herkesteki gibi işime gideyim geleyim evimle ilgileneyim normal.bir şekilde yaslanayim
Ama hiçbiri normal olmadi
Zaten dediğim.gibi babam 15 yaşında oldu annem de 34 yasinda annemin kaybından 3 ay sonra evlendim annem sadece bir kere görmüştü eşimi ölmeden önce sen bu kiz öyle evleneceksin demişti demişti dersin demişti
Hep yeğenlerimi sevdim buyuttum 15 yaşından beri irili ufaklı yeğenlerim oldu biri büyüdü biri doğdu hep onları sevdim nerdeyse geçliğin hep bebelaklarla geçti ama.gel gör ki benim bir çocuğum olmadi bunun bile stresini taşıyorum biliyor musunuz ayy eşimin ablası soracak ne zaman çocuk yapıyorsunuz diye annesi soracak elti soracak diye yaa sormayın yaa sormayın olsaydı olurdu dimi olmuyorsa vardır bir sıkıntıları deyip geçemiyor bizim insanimiz akraban dahi olsa dibini eşelemek istiyor
Sadece bunlar mı benim en büyük abim menenjit hastalığı geçirmiş evde onunla büyüdük biz zaman zaman ilaçlarını kullanmadığında bağırıp çağırır di korkardık ondan yaa neler neler yaa
Ailenin 6. En son cocuguyum eee anne bana erken kaybettim ben
Ama hep güçlü olmak zorundaydım dışarıya karşı yoksa nasıl ayakta kalabilirsin ki etrafın zaten sana darbe vurmak isteyenlerle dolu
Gerçekten bu dünyanın insani degilim ben gerçekten degilim
Bu kadar çok şey yaşamış biri olarak yine de iyi duruyorum ünv okudum kpss kazandım memur oldum ama hayat hala çok zor çok zor

Acelya33 .!.:

Kime kızmışım pardon hatırlayamadım ölümcül hastalık derken duru görünüz mu var hemen ordan gelip te rontgenimi mi çektiniz yoksa böyle bir kanıya vardınız
Evet almalıyım yardım alsam iyi olur ama bilemiyorum nasıl bir bütçe ayırmak lazım neyle uğraşacağını bilemiyorum gerçekten hangi biriyle

Genişletmek için tıkla...

Ölümcül hastalık demedim ileride ölüme sebebiyet verebilecek dedim. Kilo sorunları da depresyon da hafife alınacak hastalıklar değildir başka hastalıkları tetiklerler ve uzun erimli olarak ölümcül tehlike gösterirler. Gerçi bana ne ya, malınızın mülkünüzün kredisini ödeyip aman kilom aman hayat sevincim diye sızlanmaya devam edin madem bu kadar heveslisiniz

Is yeri deseniz başlıbaşına dert ordaki insanlar bayanlarda kıskançlık uğraşma iftira atma ayak kaydırmaya çalışma her şey her şey var

janemarple .!.:

Ölümcül hastalık demedim ileride ölüme sebebiyet verebilecek dedim. Kilo sorunları da depresyon da hafife alınacak hastalıklar değildir başka hastalıkları tetiklerler ve uzun erimli olarak ölümcül tehlike gösterirler. Gerçi bana ne ya, malınızın mülkünüzün kredisini ödeyip aman kilom aman hayat sevincim diye sızlanmaya devam edin madem bu kadar heveslisiniz

Genişletmek için tıkla...

Biraz daha düzgün motive edici yazsanız
Yaa bazen öyle yazıyorlar ki sanki dertlesmeye geldiğin yerde daha çok yaralamak ister gibi yazanlar var şunu yap bunu yap sanki.biz bilmiyoruz ve denemiyoruz sizin bildiklerinizi

Acelya33 .!.:

Mrb.adeta tükenmiş gibi hissediyorum kendimi 39 yaşındayım kandemir kilo aldım 1.65 boya 85 kg oldum vücudum ağırlaştı uyku abnesi oldu bende sanki nefes alamıyor gibi birden sıçrayarak kalmıyorum sonra yataktan çok yorgun kalkıyorum şimdi kalktim ama o kadar yorgunum ki kahvaltıyı zar zor hazırladım ekmek yok eşim kapısında ekmek almaya gitsin diye bekliyorum beynime sanki balyoz yemiş gibiyim sanki böyle beynim ağırlaşmış gibi sanki beynimi tasiyamiyorum zihnim açık değil vücudum hantal belki de 39 yaşına geldim organlarım bile yoruldu ne bilim karaciger bağırsaklar vs vs ağırlık var üzerimde çok fazla çamaşır katlamaya toplamaya üşeniyorum
Calisiyorum iste memurum işteki insanlardan biktim severek gitmiyorum ise moral bozuklukların var o kadar çok şey var ki anlatamadığım birde erken menapoz
Çok moralim bozuk dokuluyorum sanki düşüp ölücem
Benim gibi olan var mı Is yerinde güçlü olmaya calisiyorum güzel giyinip makyaj yapıp çıkıyorum güçlü görünmeye calisiyorum ama sanki omuzlarım çöktü adeta
Is yerine uğraşan çeşit çeşit insan var
Derdimi kimseye anlatamıyorum
Içim çok dolu bedenim yorgun bu hayat ile savaşmaktan yoruldum çok yoruldum
Inanın tüm bunları yaşarken psikologları dinliyorum hepsini hepsini merak etmeyin birebir girmek istesen çok pahalılar
Son zamanda barış m. Diye biri var taraz bulma vs çözme videoları i izliyorum kitapları ni aldım okucam
Ama nerden başlıcam bilmiyorum
Hassas yapıda bir insanım
Insanların belkı de bakamayacağı şeyleri takıyorum
Yada biri bana laf çaktiginda ben ona gerekli cevabı veremiyorum içimde kalıyor
Mesela biri yanindakiyle konuşurken sen yanlız oturuyorsun yanında o an konuşacak biri yok diğeri yanindakiyle konuşurken sana laf çakıyor felan sen aynı şeyi yapamiyorsun içinde kalıyor seni uzuyor seni sıkıyor bu durum gereksiz bir insanlar için kendini üzüyorsun
Ama diyorsun ki neden ben insanlara gerekli cevabı verip te icimdekini küsüp dışarı atamıyorum neden öfkem içinde kalıyor belkide beni yoran hasta eden bu

Genişletmek için tıkla...

Merhaba,mutlaka mutlaka ama mutlaka David Burns'un İyi Hissetmek kitabını alın,okuyun,kitaptaki alıştırmalar yapin.Baskada hiç birşey yapmayın.Bambaska birisi olacaksınız Size o kadar emin söylüyorum ve hatta yüzde yüz garanti(hadi yüzde 99 olsun,yanılma payı bırakayım)veriyorum.sen kimsin,psikolog musun,psikiyatrist misin bu kadar eminsin derseniz hayır hiçbirisi değilim.sadece bu kitapla hayatı bambaşka olmuş bir insanım.lutfen dediğimi yapın ve sonra bir gün buraya tekrar yazın.mutlu,umutlu günler sizinle olsun

Kişisel gelişim kitapları okuyup, videolarını izleyebilirsin klasiktir ama iyi gelir. Kendini zorla ve spor yap lütfen bu da kendini daha iyi hissettirecektir. Beslenmenin de psikoloji üzerinde çok etkili olduğunu düşünüyorum, bunu da düzenlersen bir süre zorlansan da, sonrasında daha rahat hissedeceğine eminim