Annenize saygı duymuyorsunuz hatta cehaletindenbahsetmişsiniz ondan utanıp sıkılıyor gibisiniz. Benim annemde eğitimsiz ve söylediklerinin çoğu eski kocakarı işi bilimsel ya da güveniler gelmeyen çocuk büyütme tavsiyeleri ki beni de pek beğenmez annem işimi, yemeği mi, akıl yürütmemi
Ama o beni doğuran büyüten hastalandığımda bana bakan, ders çalışırken anlamasa da yanımda oturup bana eşlik eden, çayı mı sütü mü getirip derslerine bak sen diyen, her işe koşup sen oku ben yaparım diyen, üstümü başımı temiz pak giydiren kadın; az dayağını da yemedim o başka anne terliği üzerine ihtisasım var
Annenizi olduğu gibi kabul eder ve size hayat veren hiçbir ehemmiyeti yoksada vücudunu sizi doğurmak için deforme eden sütünü çekinmeden seve seve veren kadın olarak ( ki ben emzirmeyi oldum olası sevmedim ama 2 yaşına kadar çocuklarımı yüksek menfaatleri gereği emzirmişimdir), uykuduz gecelere meydan okuyan kadın olarak görürseniz; evladınız var en iyi siz biliyorsunuz. Yani gençliğinizi ergenliğinizi bilemem herkesin tramvaları var. Ancak sizinki biraz garip bir yaklaşım benim nazarımda. Yardım alın uzmana görünün aşın bu duyguları derim ben.