Ben 8 yillik bebek özlemiyle yasayan biriyim .
Evliligimin 2. yilinda esimin muayene olmasiyla dogal yollardan bebek sahibi olmayacagimizi ögrendik. senağlama
Sonra bir
tüp bebek merkezine basvurduk . Gerekli incelemelerden sonra tedaviye baslamamizda hic bir sakinca (kanla bulasici herhangi bir hastalik oldugunda tedavi yapilmiyor cünkü ) olmadigi ortaya cikti .
Ve bize uygulanacak tedavi sekli belirlendi : Mikroenjeksiyon yöntemi
Ilk denememi yaptirdigimda cok umutluydum . Bana cok kolay gibi gelmisti . Genctim (20 yas ) ve bu benim en büyük avantajimdi .
Dr. korkan biri olarak ilk kez kendi kendime igne yapicaktim. Allah kimseye kaldiramayacagi yükü yüklemezmis !! Bunu anladim .
Daha sonra 2 kez tüp bebek daha yaptirdim . Her defasinda umudum biraz daha kaybolup gidiyordu .
Hersey yolundaydi ama bebek tutmuyordu . Esimle kanlarimiz incelenmeye alindi .
Doku uyusmazligi ( farkli bir insandan nakledilen doku veya organin, vücut tarafindan saldirgan veya zararli olarak algilanip bagisiklik sistemini harekete gecirmesi ) ortaya cikti .
Bunun tedavisi icin yakinimizda olmayan uzak bir uni. hastanesine gittik . Esimden alinan kan hücreleriyle benimkiler bulusturuldu . Tedavi edildi ve bana enjekte edildi . Böylece bu sorun ortadan kalkmis oldu .
Bu sefer daha bi heyecanliydim . Bebegime kavusabilecektim . O gecmek bilmeyen 2 haftayi umutla gecirdim .
Fakat aci aci calan telefon sesi bana yine olumsuz bir haber verdiler . Bebegim yoktu .
Ebriyolar yeterli gelisiyor fakat tutunma gerceklesmiyordu . Bunun icin assisted hatching ( Embriyoları çevreleyen zarın , lazer yardımı ile belli bir bölgesinin inceltilmesi veya tam olarak açılması ) diye bir yöntem denenecekti .
Böylece bebegim bana tutunmada zorluk cekmeyecekti .
Yine sonuc negatiff .. Bebeklerim yasiyor , gelisiyor fakat tutunamadan ölüyordu .
Embriyo Freezing (Embriyoların Dondurulması ) ile bir dahaki sefere daha az ilacla daha az aci cekerek transfer gerceklestirebilecektim .
6. denememdi. Dondurulmus olan ebriyolarim kullanilacakti. Her ne kadar ben bu yönteme pek güvenmiyorsam da denedik . Veeeeee .... Hamile kaldimm !! :teytey:
Hamileydim dünyalar benimdi ! Ama cok sürmedi . Bir gece kanamayla hastaneye yattim . Orada gerekli tahliller yapildi . Bebek iyidi .
Eve döndüm . Kullanmam gereken bazi ilaclar vardi. Kan raporlarinda belirtiliyordu .
O dr. gidiyorum receteyi yazmiyor , diger dr. gidiyorum ben ilgilenmiyorum diyordu . Ben ilaci alip kullanmaya baslamistim ama baya bir ara gecmisti .
Dr. gitmistim kontrole . Bebegimin kalp atislari gözükmedi . Belki kücük oldugundan hissedilemiyordur diyee defalarca gittim .Fakat bebegim ölmüstü .
Kürtaj oldum ; yillarca bekledigim bebegimi aldilarr .. Elimde kücücük bir resmi kalmisti . senağlama Soktaydim . Herkese hamile oldugumun haberi vermeyi düsünürken kürtaj oldugumun haberini verdim .
Belki bir ihmaldi , belki bir gecikme ... Artik bebegim yoktu . Kanimda pihtilasma vardi . Kan ignesi kullanmam gerekliydi .
O kadar üzülmüstüm ki bebegimin neden öldügünü incelettirmeyi bile düsünemedim . 6 ay kadar yasakliydim . tedaviye ara verdik ve dinlendim.
Sil bastan herseye baslamak .. Hayaller kurmak .. benneyaptımki Yikilacak korkusuyla tekrardan insa etmeye calismak herseyii ...
Umutlari , heveslerii ... Cok zordu . Maddi - manevi yipranmistik. Yine de bir umutlaa 7. tedavime basladik ...
Bir yaz günüydü . Hersey cok güzeldi . Gökyüzü masmavii .. Insanlar civil civill .. Heyecanlaniyordum..
Günler gecmek bilmiyordu .. Bebegim olup olmadigini merak ediyordum .. Tedavimi gerceklestirmis , transferimi olmus , sonucu bekliyordum .
2 hafta bana cokk uzun gelmisti. Eczaneden bir test alip denedim . 10. günümdeydim. Test pozitif cikmisti . Pek güvenemedim bu sonuca ama yine de sevinmistim . Kullandigim ilaclarin etkisi olabilecegini düsündüm .
Dr. gittim tahlil yaptirdim veeeee ...bunda da pozitif cikmisti . Yine hamile kalmistim . Bir hafta sonra bebegimin kalp atislarini görebilecektim . Cünkü kalp atislarini görmeden dr. kesin gözüyle bakmiyordu .
Randevuma gittim . ULtrasonla bebege baktik . Fakat bebegim yoktu ki :1no2: Dis gebelik süphesi ortaya cikmisti.
Bir kac gün tekrar tekrar kan degerlerime bakildi . Zamanla kan degerim düstü . Ve bebegimle birlikte hayallerim de kayiplara karisti gitti .. senağlama
Günlük hayatimda mutsuz , gecimsiz biri olmaya baslamistim . Cocuklara tahammülüm azaliyordu . Elimde degilki kii .
Sevmedigimden degill , bilakis cok sevipte sahip olamadigimdan dolayi bir burukluk , kirginlik vardi . Yanimda cocugunu öpen oksayana tahammül edemez oldum . Icime kapandim , evden cikmiyordum .
Cocuklu ailelere gitmiyordum. Hep cocuklarini anlatmalari sacma geliyordu . Nispet miydi bu ?? Beni kimse düsünmüyordu .
Artik tedaviye biraz ara vermek istiyordum . Fakat 6 adet dondurulmus ebriyom vardi beni bekleyen .
Dr.muzla görüstük ve bize farkli bir deneme yapicagini söyledi . Ebriyolari daha gec transfer edecek ve en dayanikli , en güclü ebriyolarin transfer edilmesini saglayacakti . Cözülen ebriyolarim 5 gün beklemis ve en güclü olanlar kalmisti . 6 taneden geriye 2 tane süper ebriyo kalmisti.
Dua ediyordum . Ikizlerim olsun diyee .. Ama sonuc yine hüsrandi ... :çok üzgünüm:
Demekki yapilmasi gereken daha farkli birsey var ? :uhm: Esimle akraba oldugumuz icin genetik testler yaptirmak istiyorum.
Ama burada bu mümkün degil. Bu yüzden en yakin zamanda Tr. ye gelmeyi düsünüyorum. Belki de nasip oradadir .
Ben umudumun her tükenisinde bebegime ; onun benim icin ne kadar degerli oldugunu ve ona ne kadar zor , ne kadar güc sahip oldugumu ona bi gün anlatmayi hayal ederek kendimi avutuyorum.
" Cennet annelerin ayaginin altindadir !" Bu gercekten cok anlamli ve cok dogru bir söz .. Anne olmak kolay degil .
Onun geregini yerine getirmek hele ki .. Ben bu yolda herseyimi koydum. Inaniyorum ki bir seyi cok isteyince ona ulasabilirsin ..
Keske anne olmak icin hic bir caba harcamayanlar ve isteksiz sahip olanlar da bebeklerinin kiymetini bilseler ...
Onu yok etmeye calismasalarr .. Kendi elleriylee .. Ben benim gibilere degil ,onlar gibilere cooookk aciyorumm ... :mymeka: !!