- 23 Ağustos 2012
- 51.491
- En iyi cevaplar
- 1
- 239.672
- 898
Ya kardeşim belki çoğu kadının da çocuk yapmak bakmak gibi bir niyeti yok konuyu açan üyemizi bunun dışında bırakıyorum tabii de siz toplum baskısı yapıyorsunuz hep.Cefakar hep kadınlar anneler olsun sefa süren de ç.k peşinde adamlar.Böyle düşünenler yüzünden adamlar yüz bulup tepemize çıktılar be.
Siz iyi misiniz neden karşı tarafın düşüncesini anlamak istemiyorsunuz? O çocuğun bütün bunlara rağmen yaşamak istemeyeceğini nerden biliyorsunuz? O bebek alinininca kadının hayatı harika mi olacak bunu bilebilir miyiz ? Konu Sahibi bence bu çocuk size güç verecek. Boşanıp, boşanmamak size kalmış. Ama bu kadar kolay pes etmeyin hayat konusunda. Belki bu çocuk size (eşinizi kastetmiyorum ) çok iyi gelecek..Gercekten sapla samanı ayırın artik. Okudugunuzu anlamamak icin yemin mi ediyorsunuz?
Ben o durumda da tavsiye veririm moral veririm siz merak etmeyin. Peki ben size bir soru sorayim? Bu bebegi aldirmazsa ve pisman olursa siz nasil tavsiyeler verip nasil yardimci olacaksiniz? Biraz da sizden dinleyelim madem.
Siz iyi misiniz neden karşı tarafın düşüncesini anlamak istemiyorsunuz? O çocuğun bütün bunlara rağmen yaşamak istemeyeceğini nerden biliyorsunuz? O bebek alinininca kadının hayatı harika mi olacak bunu bilebilir miyiz ? Konu Sahibi bence bu çocuk size güç verecek. Boşanıp, boşanmamak size kalmış. Ama bu kadar kolay pes etmeyin hayat konusunda. Belki bu çocuk size (eşinizi kastetmiyorum ) çok iyi gelecek..
güçlü ol kolayy değil elbet çocuktan mutlaka haberi olmalı artık iki değil üç kişisiniz ani kararla pişmanlık yaşamayın aldattıldığınızı nasıl öğrendiniz uzun birliktelik miydi tek gecelik falanmıydı ?Önceki konumu bilmeyenler için kısacık özet geçeyim:4 yıllık eşim tarafından aldatıldım.Sizlerin tavsiyesi üzerine 8 gün önce canım acıya acıya bir daha arama beni numaranı engelliyorum dedim ve engelledim.Ondan çok benim canım yanmıştır sanırım.3 gün bana ulaşmaya çalıştı sonra o da vazgeçti.Dün boşanma dilekçesini avukatım götürmüş imzalatmak için.Çok sinirlenmiş imzalamam falan demiş.Ben de aradım akşam bir yerde oturalım diye aldım dilekçelerimi de buluştuk.İçeri girmemle birlikte ağlamaya başladı.Kendime söz verdim onun yanında ağlamayacağım diye.Çok kötü oldum ama ağlamadım.Başladım konuşmaya:"Sen bizi bitirdin,ben değil.Bunu fiilen yapmaktan çekinmiyorsun da iş resmiyete binince mi korkuyorsun? Sen benim aşık olduğum adam değilsin o gitti biliyorum ve ben de gidiyorum.Artık ikimiz yokuz.Bu da son görüşmemiz olacak.Al ya imzala ya da mahkeme istediği kadar uzasın boşayacağım seni.Ama rica ediyorum bari o kadar yaşanmışlık için daha fazla yorma beni.",dedim.Bıraktım kağıtları kalktım masadan.Dışarı çıktım.Arkamdan gelip verdi dilekçeleri.İmzalamış.Biliyorum saçma ama imzalamamalıydı.Kesinlikle boşanacaktım dönüşü yok yanlış anlamayın ama o vazgeçmeyecekti.Saçma bir şekilde ağlamaya başladım sarıldı bana.Ne kadar süre ağlayarak sarıldık bilmiyorum ama en sonda ittim onu.Döndüm evime.
Neyse asıl sorunum bu değil.Biz çocuk istemiyorduk.Benim regl bu ay gecikti.Strestendir deyip geçiştirdim.Şeytan dürtükledi bir kere.Sabah test yaptım "şansa bakın"çift çizgi.Sinirden kendime gelemedim.Zaten saçma sapan bir zaman geçiriyorum.Bir de bu.Lanet olsun.Neden evren bana ters cevap veriyor?Teorik olarak hamileyken aldatıldım.Valla kendime acımaya başladım.Yeter ya!Randevu alıp doktora gittim diğer gün.1.5 aylık hamileymişim.Çok mutlu oldum (!).Şimdi sıkıntım şu
1-Bebekten haberi olursa evliliği sürdürmek için elinden geleni yapacak hem mahkemeye de sunabilir.Mahkeme uzar mı, bu durumda?
2-Bebeği habersiz doğurursam aynı memleketteyiz haberi olur.Ayrıca özelde çalışıyorum bu çocuğa bakamam zamanım yok,yanımda kimse yok.
3-Katil olmak istemiyorum ama mecburum
Gerçekten çok merak ediyorum ne yapacağım ben?
Emin olun bu hayatta kolay olan hiçbir şey yok. Hepimiz birseylerle uğraşıyor, mücadele ediyoruz. Aldırıp hayatına çok güçlü mu devam edecek böyle mi düşünüyorsunuz? Eğer hassas bir bayansa yilllar sonra bile bu durum aklına gelir, yaşasaydı diye düşünür. Bebek aldırma olayı mantıkla açıklanabilecek bir durum değil bence. Sonuçta bir tarafta oluşmaya başlayan bir can diğer yanda annenin duyguları varNerden biliyorsunuz?
Tek başınıza çocuk büyüttünüz mü? Maddi manevi ne kadar zor fikriniz var mı?
Tek başına hamilelik yaşa
Çocuk hasta, ihtiyacı var tek başına her şeyine yetiş
Bir de o çocuk benim niye babam yok dediğinde cevap bulma
dertlerini ne kadar çektiniz?
Tek başına çocuk büyütmüş kadınlar gelsin bir yazsınlar buraya ne kadar yorgun olduklarını. Ben bekarım, hayatla tek başıma uğraşmaktan tükendim çocukla hayal dahi edemiyorum.
Önceki konumu bilmeyenler için kısacık özet geçeyim:4 yıllık eşim tarafından aldatıldım.Sizlerin tavsiyesi üzerine 8 gün önce canım acıya acıya bir daha arama beni numaranı engelliyorum dedim ve engelledim.Ondan çok benim canım yanmıştır sanırım.3 gün bana ulaşmaya çalıştı sonra o da vazgeçti.Dün boşanma dilekçesini avukatım götürmüş imzalatmak için.Çok sinirlenmiş imzalamam falan demiş.Ben de aradım akşam bir yerde oturalım diye aldım dilekçelerimi de buluştuk.İçeri girmemle birlikte ağlamaya başladı.Kendime söz verdim onun yanında ağlamayacağım diye.Çok kötü oldum ama ağlamadım.Başladım konuşmaya:"Sen bizi bitirdin,ben değil.Bunu fiilen yapmaktan çekinmiyorsun da iş resmiyete binince mi korkuyorsun? Sen benim aşık olduğum adam değilsin o gitti biliyorum ve ben de gidiyorum.Artık ikimiz yokuz.Bu da son görüşmemiz olacak.Al ya imzala ya da mahkeme istediği kadar uzasın boşayacağım seni.Ama rica ediyorum bari o kadar yaşanmışlık için daha fazla yorma beni.",dedim.Bıraktım kağıtları kalktım masadan.Dışarı çıktım.Arkamdan gelip verdi dilekçeleri.İmzalamış.Biliyorum saçma ama imzalamamalıydı.Kesinlikle boşanacaktım dönüşü yok yanlış anlamayın ama o vazgeçmeyecekti.Saçma bir şekilde ağlamaya başladım sarıldı bana.Ne kadar süre ağlayarak sarıldık bilmiyorum ama en sonda ittim onu.Döndüm evime.
Neyse asıl sorunum bu değil.Biz çocuk istemiyorduk.Benim regl bu ay gecikti.Strestendir deyip geçiştirdim.Şeytan dürtükledi bir kere.Sabah test yaptım "şansa bakın"çift çizgi.Sinirden kendime gelemedim.Zaten saçma sapan bir zaman geçiriyorum.Bir de bu.Lanet olsun.Neden evren bana ters cevap veriyor?Teorik olarak hamileyken aldatıldım.Valla kendime acımaya başladım.Yeter ya!Randevu alıp doktora gittim diğer gün.1.5 aylık hamileymişim.Çok mutlu oldum (!).Şimdi sıkıntım şu
1-Bebekten haberi olursa evliliği sürdürmek için elinden geleni yapacak hem mahkemeye de sunabilir.Mahkeme uzar mı, bu durumda?
2-Bebeği habersiz doğurursam aynı memleketteyiz haberi olur.Ayrıca özelde çalışıyorum bu çocuğa bakamam zamanım yok,yanımda kimse yok.
3-Katil olmak istemiyorum ama mecburum
Gerçekten çok merak ediyorum ne yapacağım ben?
Kesinlikle cocugunu aldirma derim haberi olsun soyle birlesmeyin ama cocuga baknaya mecbur cocuk icin bi araya gelirsiniz sadece belki ilerde cok pisman olir seni daha cok sever herseyde vardir bi hayirCocugu aldırma sakın esine de söyle haberi olsun tek basına karar veremessin ilerde pisman olursun esinle neden bosaniyosun
Ben gayet iyiyim merak etmeyin. Evet anlayamiyorum. Bu kadar polyannacilik oynamayi anlayamiyorum.Siz iyi misiniz neden karşı tarafın düşüncesini anlamak istemiyorsunuz? O çocuğun bütün bunlara rağmen yaşamak istemeyeceğini nerden biliyorsunuz? O bebek alinininca kadının hayatı harika mi olacak bunu bilebilir miyiz ? Konu Sahibi bence bu çocuk size güç verecek. Boşanıp, boşanmamak size kalmış. Ama bu kadar kolay pes etmeyin hayat konusunda. Belki bu çocuk size (eşinizi kastetmiyorum ) çok iyi gelecek..
Önceki konumu bilmeyenler için kısacık özet geçeyim:4 yıllık eşim tarafından aldatıldım.Sizlerin tavsiyesi üzerine 8 gün önce canım acıya acıya bir daha arama beni numaranı engelliyorum dedim ve engelledim.Ondan çok benim canım yanmıştır sanırım.3 gün bana ulaşmaya çalıştı sonra o da vazgeçti.Dün boşanma dilekçesini avukatım götürmüş imzalatmak için.Çok sinirlenmiş imzalamam falan demiş.Ben de aradım akşam bir yerde oturalım diye aldım dilekçelerimi de buluştuk.İçeri girmemle birlikte ağlamaya başladı.Kendime söz verdim onun yanında ağlamayacağım diye.Çok kötü oldum ama ağlamadım.Başladım konuşmaya:"Sen bizi bitirdin,ben değil.Bunu fiilen yapmaktan çekinmiyorsun da iş resmiyete binince mi korkuyorsun? Sen benim aşık olduğum adam değilsin o gitti biliyorum ve ben de gidiyorum.Artık ikimiz yokuz.Bu da son görüşmemiz olacak.Al ya imzala ya da mahkeme istediği kadar uzasın boşayacağım seni.Ama rica ediyorum bari o kadar yaşanmışlık için daha fazla yorma beni.",dedim.Bıraktım kağıtları kalktım masadan.Dışarı çıktım.Arkamdan gelip verdi dilekçeleri.İmzalamış.Biliyorum saçma ama imzalamamalıydı.Kesinlikle boşanacaktım dönüşü yok yanlış anlamayın ama o vazgeçmeyecekti.Saçma bir şekilde ağlamaya başladım sarıldı bana.Ne kadar süre ağlayarak sarıldık bilmiyorum ama en sonda ittim onu.Döndüm evime.
Neyse asıl sorunum bu değil.Biz çocuk istemiyorduk.Benim regl bu ay gecikti.Strestendir deyip geçiştirdim.Şeytan dürtükledi bir kere.Sabah test yaptım "şansa bakın"çift çizgi.Sinirden kendime gelemedim.Zaten saçma sapan bir zaman geçiriyorum.Bir de bu.Lanet olsun.Neden evren bana ters cevap veriyor?Teorik olarak hamileyken aldatıldım.Valla kendime acımaya başladım.Yeter ya!Randevu alıp doktora gittim diğer gün.1.5 aylık hamileymişim.Çok mutlu oldum (!).Şimdi sıkıntım şu
1-Bebekten haberi olursa evliliği sürdürmek için elinden geleni yapacak hem mahkemeye de sunabilir.Mahkeme uzar mı, bu durumda?
2-Bebeği habersiz doğurursam aynı memleketteyiz haberi olur.Ayrıca özelde çalışıyorum bu çocuğa bakamam zamanım yok,yanımda kimse yok.
3-Katil olmak istemiyorum ama mecburum
Gerçekten çok merak ediyorum ne yapacağım ben?
Valla adamı naparsın bilmem de o bebeğe dokunma! Yazık günahÖnceki konumu bilmeyenler için kısacık özet geçeyim:4 yıllık eşim tarafından aldatıldım.Sizlerin tavsiyesi üzerine 8 gün önce canım acıya acıya bir daha arama beni numaranı engelliyorum dedim ve engelledim.Ondan çok benim canım yanmıştır sanırım.3 gün bana ulaşmaya çalıştı sonra o da vazgeçti.Dün boşanma dilekçesini avukatım götürmüş imzalatmak için.Çok sinirlenmiş imzalamam falan demiş.Ben de aradım akşam bir yerde oturalım diye aldım dilekçelerimi de buluştuk.İçeri girmemle birlikte ağlamaya başladı.Kendime söz verdim onun yanında ağlamayacağım diye.Çok kötü oldum ama ağlamadım.Başladım konuşmaya:"Sen bizi bitirdin,ben değil.Bunu fiilen yapmaktan çekinmiyorsun da iş resmiyete binince mi korkuyorsun? Sen benim aşık olduğum adam değilsin o gitti biliyorum ve ben de gidiyorum.Artık ikimiz yokuz.Bu da son görüşmemiz olacak.Al ya imzala ya da mahkeme istediği kadar uzasın boşayacağım seni.Ama rica ediyorum bari o kadar yaşanmışlık için daha fazla yorma beni.",dedim.Bıraktım kağıtları kalktım masadan.Dışarı çıktım.Arkamdan gelip verdi dilekçeleri.İmzalamış.Biliyorum saçma ama imzalamamalıydı.Kesinlikle boşanacaktım dönüşü yok yanlış anlamayın ama o vazgeçmeyecekti.Saçma bir şekilde ağlamaya başladım sarıldı bana.Ne kadar süre ağlayarak sarıldık bilmiyorum ama en sonda ittim onu.Döndüm evime.
Neyse asıl sorunum bu değil.Biz çocuk istemiyorduk.Benim regl bu ay gecikti.Strestendir deyip geçiştirdim.Şeytan dürtükledi bir kere.Sabah test yaptım "şansa bakın"çift çizgi.Sinirden kendime gelemedim.Zaten saçma sapan bir zaman geçiriyorum.Bir de bu.Lanet olsun.Neden evren bana ters cevap veriyor?Teorik olarak hamileyken aldatıldım.Valla kendime acımaya başladım.Yeter ya!Randevu alıp doktora gittim diğer gün.1.5 aylık hamileymişim.Çok mutlu oldum (!).Şimdi sıkıntım şu
1-Bebekten haberi olursa evliliği sürdürmek için elinden geleni yapacak hem mahkemeye de sunabilir.Mahkeme uzar mı, bu durumda?
2-Bebeği habersiz doğurursam aynı memleketteyiz haberi olur.Ayrıca özelde çalışıyorum bu çocuğa bakamam zamanım yok,yanımda kimse yok.
3-Katil olmak istemiyorum ama mecburum
Gerçekten çok merak ediyorum ne yapacağım ben?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?