İşte ülkeyi hak ettiği değere ulaştırmak için bu değeri katabilecek insanlara ihtiyaç var. Bu açıdan bakıp eskilerin “vatana millete hayırlı” diye tabir ettiği kimselerden olmak varken, gitmeyi düşünmek de üzücü değil mi?
goha senin yaş kaç?
ben 31 yaşımdayım oğlum 2,5 yaşında memurum eşim emniyet görevlisi dil şöyle çat pat gözümü karartmak istiyorum bir yandan da korkuyorum ,biraz anlatır mısın sen nasıl yaptın?
Heh işte bunu demek için kıvrandım ama cümleye dökemedim nedense . Topyekün bir ilerleme sağlamazsak zaten 1 tane olan hayatımı neden debelenerek geçireyim kiSistemin değişmesi gerek. Bizim mikro çalışmalarımızın toplumun zihniyetini değiştirme fikri çok ütopik geliyor bana. İnsanların birbirine olan saygısızlığını ben işimde başarılı olarak değiştirebilir miyim? Ömrüm yetmez zaten. E ne için yaşayacağım o zaman zor şartlar altında?
Kimseyi kızdırmadan, gücendirmeden nasıl yazsam diye düşünüyorum.
Öncelikle “ya sev, ya terk et” düşüncesinde, fanatik bir milliyetçi falan değilim. Bu bilgi bi kenarda dursun.
Kariyer hedefleri, yaşam kalitesini arttırma veya benzer sebeplerden yurtdışında yaşamayı tercih etmek bana su içmek kadar doğal geliyor. Dünya kozmopolit bir gezegen oldu artık. Herkes her yerde, ne güzel. Bu görüşüm de bi köşede dursun.
Şimdi gelelim asıl meseleye: konu başlığımız “ülke boka batıyor diye başka ülkeye yerleşmek” Bu motivasyonla çıkılan yollar bana komik ve gerçekdışı geliyor. Sanki dünyanın geri kalanı gül bahçesiymiş, o pek medeni ülkelerde fakirlik, ırkçılık, savaşlar yokmuş gibi. Hatta konu sahibinin belirttiği gibi akşam kuşağı haberlerindeki “damadıyla ilişki yaşayan kaynana” yüzünden ülke değiştirmek. Evet bu gibi olaylar da yalnızca bizim ülkemizde yaşanıyor sanki..
İnsanlığı yaralayan terör meselesinin, savaş çığırtkanlığının, işsizliğin, insan hakları ihlallerinin, yüz kızartıcı suçların global sorunlar olduğunu kabullenelim. Dünyada aklı başında hiçbir ülke vatandaşı, yönetilme şeklinden de memnun değildir bunu da bilelim. Gidin İspanya’ya sorun, siyasetin çirkin yüzünü anlatsınlar. Amerika deseniz dünyanın en büyük gücü olmasına rağmen, dünyanın en büyük öküzü tarafından yönetiliyor. Dünyada mutlu olduğu iddia edilen sayılı ülke var, onlarda da ne hikmetse intahar oranları almış başını gitmiş. Mutsuzlar kendilerini öldürdükleri için geriye mutlular kalıyor olabilir mi? Allah allah bu işte bir iş var. Yoksa mutsuzluk da mı global? Evet.
Modern hayattaki minik insanların, varoluşsal gibi gözüken fakat aslında çok yüzeysel sebeplerden yurtdışına “kaçmalarını” samimi bulmuyorum. Yaşadığın ülkeden başlayarak dünyayı güzelleştirmek için çabalamak varken, aslen içimizde olan mutsuzlukla beraber başka ülkelere göç ediyoruz. Sonra bi bakmışız sorun ülkede değil bizdeymiş. Çünkü güzel yaşamasını bilen, her yerde mutlu olabilir.
Fikirlerim bunlar. Daha fazla yazmak isterdim ama şimdilik bu kadar.
İmza: Varoluşsal sorunlarını ülke değişikliğiyle çözmeye çalışıp, ülkeye kesin dönüş yapmış vatandaş. Ülkemi severim :)
gözü karalıksa o bende de var ama branş olayı sakat ikimizde memuruz hani uzmanlık alanımız yok çalışmak için hani her işi yaparız da iş bulabilir miyiz yapabilir miyiz bilmiyorum ben bir de avrupadan ziyade asyaya gitmek istiyorum organik tarımımı yapmak istiyorum lan çok şey istiyorum yazsam herkes güler yeminle acayip hayal kuruyorum yine oyyy oyyy30 da taşındık biz de :)
valla biz biraz gözü kara bir aileyiz.
türkiyede evimiz arabamız vardı, gayet konforlu yaşıyorduk.
ama burada o konfordan vazgeçmek zorunda kaldık, çünkü ilk çıkışta eşime düşük ücret teklif ettiler. Vize sıkıntısı nedeniyle firmalar biraz çakallık yapıyorlar. Sonradan maaşı düzeldi. Dilimiz kötü düzeyde değildi zaten.
Çocuklar için ilk bir kaç ay zordu dil açısından. şuan benden iyi diyebilirim 4,5 yaşında.
Atacağım adımları kestirmeye çalışıyorum tavsiyelerle .Yurtdışında tutunmak o kadar kolay değil, hele bir mezun ol, yurtdışında iş ara bul, o zaman düşünülecek şeyler bunlar gitsem mi gitmesem mi
Doğmamış çocuğa don biçmek olmuş bu konu
İşte..H
Heh işte bunu demek için kıvrandım ama cümleye dökemedim nedense . Topyekün bir ilerleme sağlamazsak zaten 1 tane olan hayatımı neden debelenerek geçireyim ki
Kimseyi kızdırmadan, gücendirmeden nasıl yazsam diye düşünüyorum.
Öncelikle “ya sev, ya terk et” düşüncesinde, fanatik bir milliyetçi falan değilim. Bu bilgi bi kenarda dursun.
Kariyer hedefleri, yaşam kalitesini arttırma veya benzer sebeplerden yurtdışında yaşamayı tercih etmek bana su içmek kadar doğal geliyor. Dünya kozmopolit bir gezegen oldu artık. Herkes her yerde, ne güzel. Bu görüşüm de bi köşede dursun.
Şimdi gelelim asıl meseleye: konu başlığımız “ülke boka batıyor diye başka ülkeye yerleşmek” Bu motivasyonla çıkılan yollar bana komik ve gerçekdışı geliyor. Sanki dünyanın geri kalanı gül bahçesiymiş, o pek medeni ülkelerde fakirlik, ırkçılık, savaşlar yokmuş gibi. Hatta konu sahibinin belirttiği gibi akşam kuşağı haberlerindeki “damadıyla ilişki yaşayan kaynana” yüzünden ülke değiştirmek. Evet bu gibi olaylar da yalnızca bizim ülkemizde yaşanıyor sanki..
İnsanlığı yaralayan terör meselesinin, savaş çığırtkanlığının, işsizliğin, insan hakları ihlallerinin, yüz kızartıcı suçların global sorunlar olduğunu kabullenelim. Dünyada aklı başında hiçbir ülke vatandaşı, yönetilme şeklinden de memnun değildir bunu da bilelim. Gidin İspanya’ya sorun, siyasetin çirkin yüzünü anlatsınlar. Amerika deseniz dünyanın en büyük gücü olmasına rağmen, dünyanın en büyük öküzü tarafından yönetiliyor. Dünyada mutlu olduğu iddia edilen sayılı ülke var, onlarda da ne hikmetse intahar oranları almış başını gitmiş. Mutsuzlar kendilerini öldürdükleri için geriye mutlular kalıyor olabilir mi? Allah allah bu işte bir iş var. Yoksa mutsuzluk da mı global? Evet.
Modern hayattaki minik insanların, varoluşsal gibi gözüken fakat aslında çok yüzeysel sebeplerden yurtdışına “kaçmalarını” samimi bulmuyorum. Yaşadığın ülkeden başlayarak dünyayı güzelleştirmek için çabalamak varken, aslen içimizde olan mutsuzlukla beraber başka ülkelere göç ediyoruz. Sonra bi bakmışız sorun ülkede değil bizdeymiş. Çünkü güzel yaşamasını bilen, her yerde mutlu olabilir.
Fikirlerim bunlar. Daha fazla yazmak isterdim ama şimdilik bu kadar.
İmza: Varoluşsal sorunlarını ülke değişikliğiyle çözmeye çalışıp, ülkeye kesin dönüş yapmış vatandaş. Ülkemi severim :)
gözü karalıksa o bende de var ama branş olayı sakat ikimizde memuruz hani uzmanlık alanımız yok çalışmak için hani her işi yaparız da iş bulabilir miyiz yapabilir miyiz bilmiyorum ben bir de avrupadan ziyade asyaya gitmek istiyorum organik tarımımı yapmak istiyorum lan çok şey istiyorum yazsam herkes güler yeminle acayip hayal kuruyorum yine oyyy oyyy
O tıkanıklığın olmadığı bir toprak parçası kalmadı dünyada. Ben sadece yerel değil, topyekün kötümserim. Ülke değil, dünya kötüye gidiyor diyenlerdenim.Fakat burada işler ilerlemiyor . Belki kendimi orada ilerletip buraya dönsem herşey daha güzel elbette fakat buradaki insanların çoğu geçim derdindeyken kim takar mimariyi sanatı atom bilimini . Anlayabiliyorum . Tek sorun eğitim sitemi de değil . Ekonomiden sosyolojiye kadar tıkanan bir çok nokta var .
O tıkanıklığın olmadığı bir toprak parçası kalmadı dünyada. Ben sadece yerel değil, topyekün kötümserim. Ülke değil, dünya kötüye gidiyor diyenlerdenim.
Misal şöyle örneklendireyim. Aslı Erdoğan, tanınmış yazar + Cern’de Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi’nde görev yapan ilk Türk. Cern diyorum yahu, medeniyetin başkenti olsa gerek. Açıp okuyun kitaplarını, oralarda uğradığı cinsiyet ayrımcılığını, ırkçılığı, toplumsal uçurumları anlamak için.
Büyük hayallerle yola çıkıp başka memleketlerde şoka uğrayan çok insan tanıdım. Yabancısı olduğum pisliklere ben de maruz kaldım. Hiç değilse ülkemdeki pisliklere aşinayım. Bi de buradan bakmak lazım.
devlet memuruyken istifa edip nasıl gittiniz? diplomanız ne. orda denklik oldu mu. ne işte çalışıyorsunuz. gidiş nasıl oldu ben çok merak ediyorum. ben de düşünüyorum çünkü. korkuyorum artıkya bu da ayrı bir kültür işte.
biz şuan expat yoğun bir yerde yaşıyoruz, oğlumun sınıfı 20 kişilik, ondan fazla milliyetten çocuk var, hepsinin ana dili farklı, ama anlaşıyorlar enteresan şekilde :)
keşke deneme şansın olsa, tatildir ya da tanıdık yanında bir kaç aydır veya dil kursu falan gibi seçeneklerle gidip görmek en güzeli.
memuriyeti yakacan mı yoksa :)
ben de devlet çalışanıydım, annem babam çok üzülmüşlerdi istifa edince.
devlet memuruyken istifa edip nasıl gittiniz? diplomanız ne. orda denklik oldu mu. ne işte çalışıyorsunuz. gidiş nasıl oldu ben çok merak ediyorum. ben de düşünüyorum çünkü. korkuyorum artık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?