Uçurumun kenarında olmak ve kurtulamamak

mermadefendi .!.:

o kadar doluyum ki yazmaya mecalim bile yok hayatımda ilk defa intiharı bu kadar çok istedim kimse beni sevmedi ailem yok aşk hayatım hep berbattı hep kandırıldım kullanıldım.babam yaşında adamlara aşık oldum çünkü onların yanında çok huzurlu hissediyordum koruyucu melek gibilerdi sanki ama babam yaşında adamlar sanki bana aşık mı olacaklardı tek dertleri belliydi yaşıtlarım gibi olamadım hiç bi zaman ben de kendi yaşıtımda biriyle sinemaya gidip piknik yapıp klüplerde eğlenebilseydim aama yapamadım ailem desen yok gibi bişey arkadaşlarım ve çevrem benden nefret ediyor kimse beni sevmiyor ben ölürsem şu çok üzülür diyeceğim biri bile yok ölsem arkamdan ne derler çok iyi biliyorum bu zamana kadar ölümden çok korkardım ama artık o kadarçoj istiyorum ki çünkü çok yoruldum daha fazla devam edemiyorum.boşanmış çocuklu bir adamın tekine deli gibi aşık olmuştum şimdi bakıyorum da ondan sevgi dilenmişim resmen o da sadece beni kullanmış geçmişi düşündükçe canım çok yanıyor çok.intiharı bu kadar çok isteyip intihardan vazgeçen ve hayata çok mutlu sarılan insanlar varmı varsa nasıl oldu.psikiyatri önermeyin zaten sağlık sektörünün içindeyim olmadı ilaçlar daha kötü yapıyor çok kötü oluyorum yok resmen uçurumun kenarındayım

Genişletmek için tıkla...

Calcifer .!.:

Mermad sonunun böyle olacağı maalesef belliydi. Tedaviyi de reddettiğine göre nasıl yardımcı olalım ki?

Genişletmek için tıkla...

halkasizsaturn .!.:

Uçurumun kenarından kendini kurtaracak tek kişi sensin beş para etmez adamlar değil Bırak sevmesinler sen kendi değerinin güzelliğinin ve hayatının farkında olduğun sürece güzellikler sana zaten gelecektir intihar bir son değil yok oluş değil kendine bu kötülüğü yapma hiç kimse hiçbir şey seni hayattan vazgeçirmesin. Kendine zaman tanı ve özgüvenli olmaya çalış bak göreceksin sen kendini sevdikçe insanlar ve mutluluk sana adımlayarak değil koşarak gelecek herkesin zaman zaman kendini çıkmazda hissettiği çok kötü günleri olur ama sağlam iradesi olanlar kendine bir şey yapmak istemez sadece kendin için çalış ve çabala elbet seni de bir gün sadece sen olduğun için seven biri olacaktır istediğin değerin en fazlasını verecektir sadece biraz daha zaman ve sana ibadet namazı öneririm duayı öneririm Güzel bir duş al ve dua et bak gör öyle iyi gelecek ki

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

en kötüsüde şu ki eskiden çok inançlı biriydim yaşadıklarımdan sonra allah a kızmaya kırgın olmaua başladım ve gerçekten onun adil olduğunu falan düşünmüyorum bir insanın üstüne bu kadar yük verilmez. yazıda size bişeyi anlatmadım çünkü anlatmaya mecalim bile yok bir umut intiharı kafasına koyup sonra herşeyi düzelen biri oldu mu diye merak edip sordum ama okuduğum çoğu yazıya göre hiç bişey düzelmiyormuş

Genişletmek için tıkla...

-Bibliosmia .!.:

İlaçsız psikolojik destek denedin mi?
Haşmetlümüzsün sen.Üzme bizi.
Gücünü farket,kimse için değil kendin için iyi olmaya çabala.

Genişletmek için tıkla...

halkasizsaturn .!.:

Özelden mesaj atayım size benim hayat hikayem daha zor olduğuna eminim

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

tedaviyi reddetmefim ilaçlar beni daha kötü yaptı çok kötü oldum devam edemedrim

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

en kötüsüde şu ki eskiden çok inançlı biriydim yaşadıklarımdan sonra allah a kızmaya kırgın olmaua başladım ve gerçekten onun adil olduğunu falan düşünmüyorum bir insanın üstüne bu kadar yük verilmez. yazıda size bişeyi anlatmadım çünkü anlatmaya mecalim bile yok bir umut intiharı kafasına koyup sonra herşeyi düzelen biri oldu mu diye merak edip sordum ama okuduğum çoğu yazıya göre hiç bişey düzelmiyormuş

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

o kadar doluyum ki yazmaya mecalim bile yok hayatımda ilk defa intiharı bu kadar çok istedim kimse beni sevmedi ailem yok aşk hayatım hep berbattı hep kandırıldım kullanıldım.babam yaşında adamlara aşık oldum çünkü onların yanında çok huzurlu hissediyordum koruyucu melek gibilerdi sanki ama babam yaşında adamlar sanki bana aşık mı olacaklardı tek dertleri belliydi yaşıtlarım gibi olamadım hiç bi zaman ben de kendi yaşıtımda biriyle sinemaya gidip piknik yapıp klüplerde eğlenebilseydim aama yapamadım ailem desen yok gibi bişey arkadaşlarım ve çevrem benden nefret ediyor kimse beni sevmiyor ben ölürsem şu çok üzülür diyeceğim biri bile yok ölsem arkamdan ne derler çok iyi biliyorum bu zamana kadar ölümden çok korkardım ama artık o kadarçoj istiyorum ki çünkü çok yoruldum daha fazla devam edemiyorum.boşanmış çocuklu bir adamın tekine deli gibi aşık olmuştum şimdi bakıyorum da ondan sevgi dilenmişim resmen o da sadece beni kullanmış geçmişi düşündükçe canım çok yanıyor çok.intiharı bu kadar çok isteyip intihardan vazgeçen ve hayata çok mutlu sarılan insanlar varmı varsa nasıl oldu.psikiyatri önermeyin zaten sağlık sektörünün içindeyim olmadı ilaçlar daha kötü yapıyor çok kötü oluyorum yok resmen uçurumun kenarındayım

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

İlaçsız olanı denemedim bilmiyorum o zaten bana bir işe yaramaz gibi gelmişti sadece konuşmakla düzelseydi şimdiye 100 kere düzelirdim diye düşünüyorum ilaçlar zaten facia gibiydi ellerim titriyordu çok kilo vermiştim ağlıyordum hep

Genişletmek için tıkla...

mermadefendi .!.:

en kötüsüde şu ki eskiden çok inançlı biriydim yaşadıklarımdan sonra allah a kızmaya kırgın olmaua başladım ve gerçekten onun adil olduğunu falan düşünmüyorum bir insanın üstüne bu kadar yük verilmez. yazıda size bişeyi anlatmadım çünkü anlatmaya mecalim bile yok bir umut intiharı kafasına koyup sonra herşeyi düzelen biri oldu mu diye merak edip sordum ama okuduğum çoğu yazıya göre hiç bişey düzelmiyormuş

Genişletmek için tıkla...