05/02/2009 da evlendik eşimle çocuk düşüncesini 2 yıl boyunca hiç düşünmedim ama bir sabah kalktığımda sanki anne olmam gerektiği duygusu içime yerleşmişti.her ay heyecanla testler alıp bakıyordum hatta bazen okadar kaptırıyordum ki kendimi midem bulanıp başım dönüyordu ama her ay negatiff sonucu görüp üzülüyordum sonra dr gittim ugs tahliller herşey iyi çıkmıştı şükür hatta dr bana normal bir kadına göre yumurtalıkların daha hızlı çalışyor hamile kalamamış olman ilginç değince muayne olması gereken eşim olabileeğini düşündük eşim tahlil yaptırmaya gitti ben evde onu bekliyordum bana telefon açtı moralim bozuk diye buz gibi oldum neden dedim sonuçlarım çok kötü çıkmış dedi üüzülme başka yerdede tahilil yaptıralım dedim 3 yerde daha tahlil yapıldı her seferinde sonuçlar daha kötü çıktı nerdeyse spermlerin tümünde morfoloji bozukluğu vardı aşılama yaptırmaya karar verdik iki aşılamada sonuçsuz çıktı okadar üzülüyordumki anlatamam ..sonra eşime ben
tüp bebek istiyorum dedim hiç düşünmeden tamam dedi oda hemen netten iyi bir hastahane araştırmaya başladık karar vermekte güçlük çektiğim için bir daha dr gittik eşimle sonuçlara bakınca aşılamada ve spotan şansınız nerdeyse hiç yok olsada büyük ihtimal bebek ölür yada düşer dedi o akşam bir hastahne buldum ve 2 gün sonrası için randevu aldım tedavi sırasında hiç sorun çıkmadı herşey iyi gidiyordu transfer yapıldıktan sonra ablamda kaldım sadce tuvalete gidip yatıyordum hemen herkes stersle ve heyecanla bekliyordu gün gelip çattı hemşire kağıdı uzattı açıp bakamdım ablam açtı sarıldı annem ablam ben hepimiz ağlıyoruz herkes bize bakıyor hemen eşimi aradım işteydi gerçetenmi gerçektenmi deyip durdu :) ben hep 2 çigiyi görmek istediğim için evde üç gebelik testi daha yaptım hala saklıyorum onları :)
3 kese görünmüştü ama birinin kalp atışı yoktu dr bu kendiliğinden gidebilir dedi hayırlısı dedim 1 hafta sonra tekrar gittik onunda kalp atışı duyuldu 3 gün geç döllenmiş meğer artık üç küçük kuzu bana
emanetti 10 haftamda kanmam oldu çok korktum sonra 27 haftamda birden hastalandım kusma baş ağrısı yaşıyordum gecenin bir yarısı gittik hemen dr geldi ugs ile bebklere baktı açılma var sanırım alttan bakıcam dedi korkudan yaptıramadım sabah tekrar bakıcam açılma varsa bebkleri kaybedebilirz hazırlıklı ol deyine dünya başıma yıkıldı ...
sabah tekrar bakıldı açılma yokmuş şükür ama ne yemek yiyebiliyordum ne su sadce serumla beslendim 5 gün bebkler susuz kaldığı için kasılmaya başlamışlar içerde ben bunu duyunca yiyip içmeye başladım şükür atlattık
bebklerden birinin başı rahim ağzına dayandığı için 2 günde bir acile gidip iğne serum yiyip döndüm okadrki hemişereler drlar arkadaşım olmuştu çay börek yiyyorduk oturup :) 29. haftada ciğer geliştirici iğnelerimi oldum 33 haftada iki gün boyunca sancı çektim ama okadar çok ouyorduki önemsemedim o sabah kalktığımda sanıdan yürüyemiyordum bile eşim bugün sen doğum yapıcaksın ben işe gitmiycem dedi ne doğumu git sen dedim ısrar etti benim sancılarım arttı hadi gidelim dr dedim ama iğne ve serum yemek için yolda gayet iyiydim hemen beni görünce hemşireler nst yi hazırladılar baş hemşireyi çağırdılar o an yine tedirgin oldum geldi eee sen nasıl duruyorsun böyle sancılarım 100 e gelmiş ddi ben bişey hissetmiyorum arada karnım ağrıyor dedim hemen dr aradı dr beni istedi telefona hoş beş ettik eğer kanama yada suyun gelirse haber ver bu gece alıcam yoksa sabhı bekliycez dedi tamam dedim tuvalete gittim baktım kan gelmiş az bişey hemşireye dedimki kan gelirse alttan muayneme olmam lazım tabii bakmak gerek dedi söylemedim bende odamıza çıktık annemle açtık yaprak dökümünü izledim sonra dualarımı okuyup arkadaşlarıma çocukları olmayanlara da dua ettim uyudum sabah neşe içine girdim ameliyata ep.anestezi oldu bebişlerimin hepsini gördüm alkışladım öpücük attım onlara anestezi uzmanı bana amigoluk yaptı sağolsun
bebişlerimi hemen küvöze koydular dr geldi bilgi vermek için birinin durumu iyi oksijen desteği bile almadı ama ikisi beni şaşırttı yoğun bakıma aldık dedi oracıkta ölüyordum çok ağrır geçti ameliyatım doğumdan bir kaç saat sonra rahimi toparlamak için suni sancı verdiler iğneler fayda etmiyordu yerimden 3 kişi kaldıramıyordu son olarak morfin vurdular hemen bebişlerimi görmeye gittim kızım kendi nefes alıyordu erkekler cihaza takılmıştı yüreğimin biri yanı orda kalarak eve geldim her dakika ağlıyor her gün iki kez telefon açıyordum hastahaneye durumları yavaş yavaş iyiye gidiyordu kızım 12. gün bayramda yanımdaydı 22. gün taham 36. günde ahmet eymenim geldi şimdi kocamaaaaaan oldular bana göre onlara aşığım nekadar zorda olsa yine razı olurdum herşeye onların sevgisi bambaşka rabbim olmayanlara versin inşşş
ahmet eymen 2kg 41 cm
muhammed taha 1970 gr 41cm
gökçe 1500 gr 40cm doğduuuu bu masalda burda bitttiiiii :)