tatlım gelişmiş cevaptan ekleyebilirsin en basiti albümle uğraşamazsan eğer
triacim muallimcim saolun kizlar allah hepimizin yavrularina hayirli omurler versin
triacim resim koymayi denedim ama beceremedim
NO|Kullanıcı adı|haftası |cinsiyeti|kilosu
1|tri|36.hafta|2erkek 1 kız|2.600/2.450/2.190
2|tarcinim|37.hafta|2 erkek 1 kız|2.460/2.300/2.650
3|pitos25|33.hafta|2 erkek 1 kız|2.00/1.970/1.500
4|el-muallim|28.hafta|3 kız|1040/1120/970
5|xxnilxx|33.hafta|3 erkek|1800/1450/1740
6|edika|30.hafta|2 erkek 1 kız|1500|1500|1470
7|elitu|35.hafta|2 erkek 1 kız|..../.../......
8|meryem42|33.hafta|3 kız |1500/1600/1700
9|aynuröz|.........|3 erkek|......./....../......
10|periecem|........|2 erkek 1 kız +1erkek|......./......./..../....
11|nehir7680|........|2 erkek 1 kız|........./....../........
12|mehlika10|........|2 erkek 1 kız|....../........./........
13|topukluayakkabı|36. Hafta|2 kız 1 erkek|......../......../........
Kızlar sonunda okuyabildim hikayelerinizi..
ufff dedim ya valla midem burkuldu burkuldu durdu,nasıl heyecanlandım.gözlerim doldu defalarca.
neler yaşamışsınız,neler atlatmışsınız.
alnınızın akıyla onları yaramazlık yapacak hale bile getirmişsiniz,maşallah.
bir yandan da dedimki ne kadar şanslıyım Allahım bana da nasip edecek inşallah o günleri.
inşallah bu sayfaya bende yazabileceğim hikayemizi.
yupppiiiiii yaşasın üçüzler
yuhhh ne çok yazmışım yazarken bu kadar farketmemiştim :)))
tiracım çok güzel bir doğum hikayesi Rabbim bebişlerini size bağışlasın,, benim hikayemde biraz seninkine benziyor,,
şuan senle aynı şeyleri yaşıorum ama ben başındayım.. 10. haftadayım ankaradaki takip eden doktorun kim di? İnşaalah sonum seninki gibi olur..:)))hadi bakalım yeni topiğimiz hayırlı olsun. sanırım en çok vakti olan benim açılışıda ben yapayım
bizim hikeyemiz evliliğimizin 2. yılı başladı . aslında evlendikten 1sene sonra tamamen alakasız muhabbet ortamında hadi bi fal bakalım lafıyla ortaya çıkan o falda çocuk sorunu var falan diye anlatılan olaylardan sonra olabilirmi acaba diye şüphelerimize şüphe katan gelişmeler sonucunda gerçekten bi problemimiz olduğu ortaya çıktı . tabi şoklar hayal kırıklıkları ama biz bunun üstüne 1 sene daha bekleme kararı aldık . 2 senemizde ilk defa bi tüpbebek merkezine gittik o zaman özeldi merkezler maddi manevi bi sürecin ardından malesef olmadı . 2 sene sonra bida karar verdik bu sefer üniverste hastanesine gittik maddi olarak daha uygundu tabi ama maneviyatta hiçbi değişiklik yok gene ilaçlar gene işlemler ordaki süreçte malesef işe yaramadı .2008 yılında gene 2 senelik bi aradan sonra (ki bu arada 2 sene arayla zaten 3 çocuk yapardım denk geldi :))))). ankarada özel bi merkezde tekrar tedaviye başladık ordaki merkezde kişiye özel tedavi uygulandı diğerlerinde normal yumurta artırıcı ilaçlar çatlatma iğneleri ve toplama işlemi uygulanıyordu . aynı ilaçlar ve hemen hemen aynı dozlarla . bu merkezde tutmamasının sebebinin benim yumurta sayımın çok olmasına bağlandı şöyleki bende bi problem olmadığı için yumurta sayımda fazla bide ilaçların dozuyla bu katlandığında benim 40 lara varan yumurta sayım çıkıyordu . klinikte ilaç dozlarını azaltarak bunu 10-15 arası olması sağlandı (doktorun söylediğine göre her ayki yumurtlama döneminde vücut sürekli yenilendiği için transfer edilen yumurtalarıda vücuttan atıp yerine yenisini üretiyormuş dolayısıyla işlem ne kadar başarılı olsada fazla yumurta olumsuz sonuç doğuruyormuş ).işlemlemleri anlatmakla uğraşmıycam hatırlamak istemediğim hepimimiz yaşadığı bi süreç sonuçta eve gelmeden ankarada 10 gün kalkmadan yattım . eve geldiğimizdede durum aynıydı sonuç günü geldiğinde kardeşim ve eşim hastaneye gitti ben annemle beraber evde bekledim sonuçları o dakikalar geçmek bilmedi zaten . kapı çaldı o zaman kalbimin nasıl sıkıştığının tarifi yok eşim ve kardeşim ağlayark yanıma geldiler onları ağlıyor görünce olmadı gene dimi dedim eşimin bi yandan hıçkırıp bi yandanda oldu hayatım bu sefer hamilesin diyen hali hala gözümün önünde . ağlamalar korkudan arayamayan eşe dosta haber vermeler :)) eltim ebe hemşiredir bursada ona haber verdiğimizde bu rakamlar çok yüksek ben sana diyim enaz üçüz bekle demişti . sonra doktorumuzu aradık ikiz olabilir dedi .tabi herkeste bi sevinç bi hafta sonra ultrosona girmemizi istedi . gittik doktor 2 kese gördü keselerin oluştuğunu ama kalblerin oluşması için bir hafta sonra tekrar bakılması gerektiğini her ihtimale karşı hazırlıklı olmamı söyledi . o bir hafta biraz korku biraz heyacenla geçti . sonraki gittiğimizde keselerin durduğunu ilk kesedeki sesi gayet rahat duyduğunu ama diğer bebeğin sesini alamadığını söyledi o an kaldım sadece ne diyeceğimi bilemedim sonrasında ankaradki doktorumun bana 10. haftaya kadar vajinal muayne olabilirsin daha garantilidir sözü geldi bide dedim diğer muayene alın gönülsüz biraz alalım istersen ama bak kendini alıştır muhtemelen bir bebek var dedi . bende tamam dedim ne olursa olsun ama net bişey olsun . yatıyorum sedyede yanımda eşim kardeşlerim herkes bi haber bekliyor . doktor kontrol ediyor aa dedi öbür bebek arkada kalmış o yüzden sesi net alamamışım 2. side yaşıyor dedi ama hala muayene ediyor bende şaka yapıcam güya doktor bey napıyosunuz üçüncüyüdemi arıyosunuz dedim . arzu valla bak bişey göstericem size dedi . ekranı çevirdi hepimiz bakıyoruz şunu görüyomusunuz evt bu ilk , şunu evt bu 2 , ya şunu eveeeetttttttttt işte buda 3 . gerçekten 2 kese var ama sende 3 bebek var dedi .o anki halimizi anlatamam kardeşlerim zıplıyorlar eşim şaşkın ekrana kilitlenmiş ben dedim size ölmezdiler işte bak çogaldılar şeklide bi yandan ağlıyorum :)) tabi kontrollerin sonrasında doktorcuğum hemen hikayelerle bak şöyle olur böyle olur moduna girdi . beslenemzler dedi . yapışık olabilirler dedi dedide dedi . daha sedyeden kalkmadan burnumdan getirmeye çalıştı ben sadece güldüm garantin varmı dedim . seninde benimde verebileceğimiz bi garantimiz yok yaşarlarsa istiyorum hepsini yaşamazlarsada bırak benim karnımda veren allah alsın ben bu kalp atışlarını duyup ordaki pırpır atan kalbi gördükten sonra hayatta aldırmam .
verdiğim o karardan sonrası hep bi telaş bi heyecen bi korku içinde geçti . hamilelik sürecinde vitamin takviyesiyle beraber bazı ilaçlar alındı 11 hafta civarı doktorumun önerisiyle serklaj oldum ( rahim ağzına dikilş atılması) . hafta hafta yapılan kontroller iyi çıkıyordu onları ilk renkli olarak ekranda görmek çok heyecanlıydı inanamıyosunuz ekrana bakıp karnıma bakıyordum bunları benimmi diye . güzel günlerdi :))
sonrasında tarama testleri geçerli olmadığı için sanırım 19 hafta gibiydi doktorumun önerisiyle gene hacettepe proflarından birinin ayrıntılı ultrosana girdim . ultroson odasıda doktor beyde çok iyiydi . genel incelemeler yapıldı herşey iyi derken bebeklerden birinde takılı kaldı doktor ama soru soramıyorum çünkü öyleki o ultrosonda kandan beyne bütün iç organlardan kalbe kadar herşey inceleniyor . bana kalbinde yada beyninde bişey var diyecek diye nefes bile alamadım sadece gözümden sessizce gözyaşı aktı şuan bile yeniden yaşıyorum nerdeyse nefes alamadım yok gibi düşündüm sonra bebeklerden birinde sorun var dedi .biraz daha baktı ve dudak yarığı var bi bekbekte dedi . o an hıçkırarak ağlamaya başladım zaten ben kalple beyinle ilgili bi sorun beklerken gelişememiş diycek diye nefes alamazken bana sadece ve sadece dudak yarığı var diyodu . o ank ettiğim duaların şükürlerin haddi hesabı yoktu zaten 1 saat kadar inceledi her yönden resimlerini çekti damakta bi problem olup olmadığını anlamak için esnerkenki halini yakaladı allah şükür damakla ilgili bi sorunumuz yoktu . hepsinin sağlıkları gelişimleri gayet iyiydi . geneteki bi şey olduğunu düşünmüyorum çünkü diğer kardeşinde yok ama aklımızda kalmasın istiyorum genede bi amniyosentez yapalım dedi . sonraki güne randevu verildi . amniyosentez ilk 2 bebekte bana kolay geldi çok canım yanmadı ama 3. tam kasıklarımdaydı havaya fırladım resmen ama korkulacak kadar değilmiş söyliyim . sonuçlarını almak uzun bi zaman aldı o süreç nasıl geçti zaten anlatamam yaşayan anneler bilir allah kimseye hastane kapılarında derman aratmasın . allaha şükür sıkıntılı sürenin sonunda sağlıklı oldukalrı haberleri geldi zaten diğer olaylarda normaldi 22. haftada doğum iznine ayrıldım ondan sonraki hamilelik sürecim keyifli geçti bol bol resim çekildim , sürekli kıyafet yeniledim çünkü günden güne duba gibi oldum , son 1 aya kadar yatmadım sürekli gezdim zaten etraftakilerin bakışı çok komikti herkes dönüp dönüp bakıyordu ben şaşırıyordum tabi niye bu kadar şaşırıyorlarki diye doğumdan sonra kendi fotolarıma bakınca anladım yürüyen fil insan kırması birini kim görse dönüp bakarmış :))) sonrasında doğum zamanı yaklaşmaya başlatyınca 28. hafta olarak baz aldık başlangıç süresini bursaya gitmemiz gerekti doğumu orda yapacaktım . 4 saatlik yolu her 15 dakkada bir durman lazım nidalarıyla 8 saatte aldık millet felç geçirecekti artık ama napıyım çok baskı vardı :))
sağ salim ulaştıktan sonra ordaki kontrollerde normal çıktı ev hastaneye yakındı bide eltimde hemşire olunca doktor ilk başta gerek görmedi yatmama .allah razı olsun eltim ve kaynım bana gerçekten çok iyi baktılar yememe içmeme çok dikkat ettiler . hergün düzenli olarak kesinlikle 3 yumurta ve yarım kilo süt içtim . ihmal etmedim bunun yanı sıra balık et sebze hamur işi ne buluyorsam yedimki doğuma girdiğim kilodan bu çok belli oluyordu . 31 . hafta artık hastaneye yattım bursanın havasımı suyumu hastaneden 3 tane üçüz bir sürüde ikiz vardı :))) parsellemiş gibi yalnız hissetmedim hiç kendimi odamız 2 kişilikti yanımdaki arkadaşda ikizdi bir ay onlarla beraber aynı odada kaldık . seruma falan bağlanmadım öyle ama düzenli kullandığım 2 ilaç vardı doğumu geciktirmek için . hastanedeki en tatsız olayım benim için sabah ezanıyla gelen kahvaltıydı 2 zeytin biraz peynr bide çay valla oturup ağladığımı biliyorum ben bunla doymam diye :)))zavallı annem her sabah fırına gidip cevizli çörek alırdı , arada birde tereyağlı simit :)))33 34 lerde doğum kaşıntılarımla birlikte benimde stresim iyice arttı tabi yükde ağırlaştı tuvalete bile kalkmak işkence oluyordu bazen kaşın kaşın geçmeyen bi kaşıntı heryerim yara berre . artık doktora allah aşkına alın dayanamıycam bu kaşıntılara diye yalvarır olmuştum biraz daha bekle gayet iysin bişey yok diye oyaladı durdu beni sağolsun artık dedimki ya allah aşkına sen kes şu kaşıntıyı ben sana 40 da bekliyim ama beni bundan kurtar malesef o kaşıntılar doğum yapmadıkça geçmiyormuş öğrenmiş oldum . benim sancım açılmam yada suyumun gelmesi gibi olaylar olmadı tarif edemiyorum eğer eltim yoksa en büyük sıkıntıyı nst lerde yaşadım bi türlü alamıyorlardı 1,5 saat yattığımı bilirim hala tık yok kalkıp gitmiştim tamam kalsın dayanamıyorum artık diye . eltim varsa 5 dakkadan 15 dakkada işlem bitiyordu normal sürede kalmıyordum zaten çocuklarda kuzu gibi duruyorlardı heryerde eltimi arıyorlardı artık gel arzunun nst si var diye :)) neysem 9 şubatta artık ben isyanımın doruklarındayken eltim geldi nst ya bağladı kayracıkda bi sorun var kalp atışı çıkmıyor ama ben zaten stresliyim bana biraz sakinleş tekrar bakalım dedi . sonra gene baktık yok makina bozuk diğerine gidelim dedi ben arkada badi badi yürüyorum tüm hastaneyi dolaştık yok alınmıyor kendi hocalarını çağırdı bakıyorlar yok . artık doktoru aradılar doktorda sakin olsun gece ani bişey olursa alsınlar yoksa beklesin ben yarın sabah ameliyata alıcam demiş . ben ne zamanki bunu duydum kendime geldim bütün çks ve nst ler düzgün alınmaya başlandı . burdanda annenin bebekler üzerindeki etkisini kesnlikle kendim yaşayarak görmüş oldum . böylelikle 36. hafta 10/02/2009 da saat 9:30 da çift ameliyat önlüğü giyerek :))ameliyahanenin yolunu tuttum . genel anestezi istedim çünkü ordaki en ufak bi olaya dayamazdım görebilmeyi isterdim ama kameradan seyrettim artık . sonunda 3 küçük meleğime sağlıklı sıhhatli kavuşmuş oldum
9:48 kayra umut 2.450
9:50 eymen mirza 2,190
9:53 azra nildem 2.600
bende 59 kiloyla hamile kaldım 110 kiloyla doğuma girdim . doğum sonrası 80 lere düştüm 20 ay geçti hala 65 kiloyum :)))
bu kısa bi doğum hikayesinden çok hayat özeti gibi oldu ama idare edin artık çocuklara kavuşmakda zor olunca kısaca geçilip gidelemiyor daha yazacak ne ayrıntılar var amma neysem. allah isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip etsin hepimizin çocuğunu ailesini korusun (amin)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?