Aşılama Umudumuz Hiç Bitmeyecek, Biz Anne Olacağız Diyenler

Aşılama Yöntemleri ve Tecrübelerimiz

aynen canım benimde karnım mosmor oluyo,ama şişlik olmuyo bende.zaten topu topu 6 yumi var:)
canım hep alttan muayenelerimiz,ama çok ilginç ben bu kadar kasmıyodum önceden..giderek muayene işinden iğrenmeye başladım :/
aboo kaç kişi oldu gören yaaaa..kukunun bi özelliği kalmadı valla hahaehehhee:)
 
gulem .!.:
yumurtalar geliştiği için öle hissediyosun canım..çatlatma vurmadın dimi daha? son derken pregonun sonuncusumu?ne çabuk bitti maşallah;:)
Genişletmek için tıkla...

evet canım puregonun son ıgnesı bugun gercekten cabuk bıttı yarın doktora gıtcem dedıgınız gıbı yumurtalar buyuyo galıba oyuzden agrım oluyo bakalım yarın nedıycek doktor ne alemde yumurtalar cok merak edıyorum vala kendımı temızlıge adadım oyle gecıyo gunler Allahtan
 

canım sen iğnelere başlayalı 5 gün olmadımı? bugün son gün değil o zaman..yarın kontrol var sadece,puregona devam edilecek olabilir yani..en az 7 gün falan yapılıyo diye biliyorum ben..yinede yanlış bişey demiim..böyle hatırlıyorum...yarın boyutları ve gidişata bakılacaktır..pakladın heryeri maşallahhhh...
 

ilahi gülem, kuku harikasın yaaa)) valla kimler gördü kimler dediğin gibi hiçbir özelliği kalmadı )) ayyyy beni çok güldürdünüz allahta sizi güldürsün))) badezuzum hastanede kaçtane dr.var? korkarimki hepside kukuyu görebilir))) hiç unutmam tedavimin ilk yıllarında tıp fakültesine gitmiştim. çift başlı bir mikroskopla rahim içine bakılıyordu.iki tane dr.aynı anda bakıyor.ooooo bir baktım birkaçtane dr.adayı ,onlarda bakmak için sıraya girmezmi.zaten canım burnumda öyle bir kızmışım ki allah kahretmesin bilseydim bu hallere düşeceğim evlenmezdimde çocukda istemezdim diye nasıl bağırarak ağlıyorum. nasıl utandım anlatamam. ogün bugündür kuku mahremiyetini yitirdi:-(-)))
 

ayyyy okudukça kızıyorum arkadaşına.kusura bakma ama gerçekten çok düşüncesizmiş.tatlı canını hiiiç sıkma rabbim sevindirecek inşaallah senide. o güzel gözlerini yaşlara boğma inşaallah o göz yaşları mutluluk için akacak çok yakında... bende merkez ve dr.lar iyi birşey demiyorum ama benimde, daha farklı en azından sebebin üzerine gidecek merkez arayışım ondan.
bakın sizlere başka bir topikte gördüğüm.bugünde mutlu haberini duyduğum bir arkadaşın zor ama mutlu hikayesini sizinle paylaşmak istiyorum.
 
BELKİ ÇOK UZUN OLABİLİR AMA MUTLAKA OKUYUN.BENDE MERKEZ ARAŞTIRIRKEN GÖRMÜŞTÜM. HAMİLELİĞİNİN BÜYÜK BİR KISMINI SANIRIM YATARAK HASTANEDE GEÇİRMİŞ . 31+4
VE BUGÜN ÖĞRENDİM İKİZLERİ DÜNYAYA GELMİŞ ))

Sakın vazgeçmeyin:41 yaşında ilk kez hamileyim, hemde dondurulmuşlarla
Herkese merhaba,

Benim umut hikayem oldukça uzun aslında… belki sonuna kadar okumayabilirsiniz, o nedenle öncelikle şunu söylemeliyim: Sakın vazgeçmeyin… 41 yaşında ilk kez hamileyim. özellikle “ilk kez” diye belirttim, çünkü bu yaşıma kadar ne düşük, ne dış gebelik, ne de kimyasal gebelik yaşadım. Bunları yaşayanlar bile en azından hamile kalabiliyorum diye sevinirken, benim bu yönde bile umut bağlayacağım hiçbir gebelik türüm olmamıştı. Üstelik şimdi dondurulmuş embriyolarla hamileyim, hem de doktorlar ileri yaş nedeniyle sadece %10 şans vermişken…

Şimdi hikayemi mümkün olduğunca özetlemeye çalışacağım… kelimeler yaşanan acıları, hayal kırıklıklarını yansıtabilecek mi bilemiyorum… Bildiğim şu ki, bu uğurda gerçekten mücadele vermekten çok yorulmuş olanlar beni çok iyi anlayacaktır ve umuduna sarılmaktan vazgeçmeyecektir.

Benim mücadelem 5 yıl önce başladı. Evlendikten sonra hamilelilk gerçekleşmeyince doktorlar bunu miyomlara bağladı ve ilk olarak miyom ameliyatıyla mücadelem başlamış oldu. Miyomlar rahmin arka duvarında olduğundan sezeryan şeklinde açık ameliyat gerekti. Sezeryanın acısıyla erken tanıştım, ama maalesef bebek için değildi…

Ardından 5-6 aylık iyileşme süreci gerekti, bu sürecin sonunda da git gel yumurta takibiyle, günü, saati belirlenmiş ilişkilerle, bebeğimize kavuşmayı hayal ettik, bir 6 ay da böyle geçti… Sonraki adımda aşılamaya hemen peki dedik, ardı ardına yapılan aşılamalarda umudun ötesine geçemeyince, tüp serüvenine ilk adımı attık ve ilk negatif sonuçla ilk darbemizi yemiş olduk… o dönem ne kadar üzülsemde beni bekleyen her tokadın bir öncekinden çok daha acı olacağını hiç düşünememiştim.

Bu aşamadan sonra doktorumuzu değiştirmeye karar verdik, tedaviye daha iyi zaman ayırmak için işimden de ayrıldım. Yeni bir doktorun kapısını çaldık. Arkadaşım ilk denemesinde çareyi bu doktorda bulmuştu, bizim içinde umut kapısıydı. Üstelik doktor durumum için olumlu konuşuyordu, inandık… İşte asıl büyük hatayı bu kapıyı çaldığımızda yapmışız, bunu çok geç ve yaşanan çok acı tecrübeyle anladık. Bir doktor size ne kadar çok ümit vaat ediyorsa, ne kadar çok yüzünüze gülüp, bu sefer tamam diyorsa, elinden gelen her şeyi yaptığı havasına bürünüyorsa derhal o doktorun bir umut tüccarı olduğundan şüphelenmeye başlayın. Ama ne yazık ki, biz şüphelenmedik. Niye mi? Beni tanıyanlar hikayenin bu kısmını önceki yazılarımdan iyi bilirler. Tanımayanlar için özetleyeyim.

Bu yeni doktorla büyük umutlarla başladığımız 2. tüp denemeside negatif sonuçlandı. Fakat doktor senin rahim yapını, hormon dengelerini çözdüm, üçüncüde bu iş tamam deyince yeniden inandık… ama 3. Tüpte negatif sonuçlandı… 4. Deneme öncesinde sana iki ay geçici menopoz uygulayacağım rahmi dinlendireceğim bu yöntemle %75 başarı alıyorum deyince yine inandık… Fakat sonuçta 4. Negatifi gördük… Üstelik artık umutlarım bitmişti. Görünürdeki tablo doktor elinden geleni yapmıştı (!!!) bu noktada sadece kendimi suçluyordum. Oysaki, doktor açısından ne büyük bir gaflet ve dalalet için de olduğumuzu anlamamız hiçte uzun sürmedi.

artık zamanın aleyhime işlediği telaşı içindeydim ve aslında bu da en acı gerçekti…. Ardından hiç ara vermeden bilindik büyük bir hastaneye gittim. Yeni Doktorum bu 4 negatifin nedeni olan bendeki enkazı daha ilk dakikada ultrasonda farketti, “rahmin içinde miyomlar var, bunlar rahmin şeklini tamamen bozmuş, rahim çizgisi kamburlaşmış, birde rahmin içerisinde sıvı görüyorum ve bu sıvının iyi olmadığını düşünüyorum” dedi. En “son rahim filminizi ne zaman çektirdiniz” diye sordu. Hiç rahim filmi çektirmemiştim ki... 4 tüp tedavisi içinde kimse benden rahim filmi istemişti ki…

Ve rahim filmini çektirdiğimiz noktada hayatımın en zor günleri başladı. doktor rahim filmine bakıp, “iki tüpünde de ileri derecede iltihap var, bu iltehap rahmin içine sızıyor, rahmin şeklide miyomlar sebebiyle tamamen bozulmuş, bu haldeyken embriyoların ne tutunma ne de yaşama şansları hiç yoktu” dedi !!!!! Yıkılmıştım… adeta tüm dengelerim değişti… Gerçek şuydu 4 tüpüde boşu boşuna yapmıştım… ilk etapta inanmadım, rahim filmini alıp tam 6 doktor daha gezdim, hepsi aynı şeyi söyledi. Ağladım zırladım, yatağa yapıştım… ama eğer bebeğime kavuşmak istiyorsam gerekeni yapmalıydım. Temmuz 2010’da ameliyat masasına yattım, laporoskopi ile iki tüpüm birden alındı, iltihap o kadar ilerlemişki yumurtalıklarım, rahim, bağırsaklarım, karın zarım hepsi birbirine yapışmış, ameliyat riskliydi ama başarılı geçti. Ameliyat öncesinde laporoskopide yumurtalıkların zarar görebilir ve yumurta üretimin bitebilir, bağırsak delinmesi olabilir, rahmi besleyen damarlar kesilirse rahim bir daha 3 mm üzerine çıkmayabilir demişlerdi. Hepsini göze aldım, ya tamamamen bitecekti, ya da yola devam etmek için engeller ortadan kalkacaktı. çok şükür ki, bütün bu risklerin hiçbiri gerçekleşmedi. Laporoskopinin beraberinde Histeroskopiyle rahmin şeklini bozan içerdeki miyomlarda alınmıştı, yani söylenen buydu ve operasyonun bu kısmıda sonrasında bir süprizle devam etti.

Ardından gerçek doktorlar 6 ay dinlenme devresi dediler… çakma doktorlar ise 15 gün sonra tüp deneyebilirsin dediler… 40 yaşında bir kadın için bu 6 ay çok önemliydi, zaman artık sadece aleyhime işliyordu, bunun bilincindeydim, ama artık çakma doktorlar konusunda da tecrübeliydim ve Ocak 2011’e kadar dinlendim. sonra bütün teşhislerimi koyan tüp doktorumun yolunu tuttum, doktorum aradan 6 ay geçti bir rahim filmi daha çektir garanti olsun dedi. Ve yeni rahim filmi beraberinde yeni acı bir süprizzzz…

ilk filmde varolan miyomlardan biri, ikinci filmde de aynı yerde duruyordu ve rahme baskı yapıp rahim cizgisini yine bozuyordu. Doktorumun ilk tahmini; birini almış diğerini olduğu yerde bırakmışlardı . Neden ???? demek için miyom ameliyatını yapan, çoğunluğun tanıdığı o çok meşhurrr, kendini öve öve bitiremeyen profesöre gittim. Cevap “onu almamış mıyız??? Onu da alırız ufak bir operasyonla” oldu… doktorlar için ihmaller, hatalar bu kadar basitti … çünkü cefayı çeken, en kıymetli zamanlarını kaybeden bizleriz onlar değil … bu olay beni iyice yıprattı, ne psikolojik, ne fiziksel dayanacak gücüm yoktu, tekrar kime gidecektim, kime güvenecektim, kim doğru söylüyordu??? Şimdi başıma daha ne açılacaktı??? İyice bunalmıştım ve bu olaydan iki gün sonra resmen kan kustum. evet makattan ve ağzımdan gelen kanla hastanelik oldum, mide kanaması geçirmiştim, ama yine de vazgeçmedim… biraz düzelince Şubat 2011’de yeni bir yeni bir histeroskopi ile orada bırakılan ikinci miyomda alındı. Maddi manevi bitmiştik. Üstelik üst üste geçirdiğim operasyonların endometrium hasarı açısından şansımı azaltacağı söylenmişti. Çok üzülüyordum veee kısa süre arayla ikinci bir mide kanaması daha, ben yine günlerce hastanelik oldum…

gerçek şu ki, çekilen tüm acılara rağmen içimdeki özlem geçmiyordu ve asla pes demedim… yola devam etmek için bedenimi ve psikolojimi güçlendirmeliydim, öncelikle yeniden işe başlamıştım, kafamı dağıtmalıydım ve spor, yoga, meditasyon, dans kursları hayatıma girdi... arada sabahlara kadar gönüllü kuruluşlarda çalıştım. Bütün yaşanan olumsuzluklar içinde tek olumlu şey yaşıma göre yumurtalıklarımın iyi çalışması ve fsh’ın 7-8’in, e2’nin 35’in üzerine çıkmamasıydı, çok bunaldığımda testlerimi yaptırıp, daha zamanım var deyip rahatlıyordum.

Yeni bir deneme için biraz daha güçlenmiştim ve Mayıs 2011’de 5. denememi yaptım, 6 yumurtam çıktı, 4 tanesi yoluna devam etti, bunlardan 2 tanesi 5. Gün embriyosu olarak transfer edildi, 2’side donduruldu. Bu sefer her zamankinden çok daha ümitliydik, yapılması gereken her şey yapılmış, tedavim tamamlanmıştı, yumurtalar yaşıma göre harika gelişmişti. Ama sonuç yine negatif oldu… işte bu noktada artık bebeğimin olmayacağı fikrine kapıldım. Artık kimse beni anne olacağıma inandıramazdı. bazı şeyleri kabullenmeyi hem istiyordum, hem de hiç istemiyordum…

Aklım dondurulmuş 2 embriyomdaydı onları da denemem lazımdı… benim, eşimin ve bizimle beraber üzülen herkesin iyiliği için 6. denemeyi de yapıp belki kendime artık buraya kadar demeliydim… Eşim “çocuğumuz olmuyorsa bu dünyanın sonu değil” deyip destek oluyordu ama bütün bu tedavi süreçlerim içinde hem kalbi tekledi, hem de mide fıtığı oldu…. Artık onu da bu üzmek istemiyordum. Ama yine bir yanım vardı, işte o bir yanım hep içten içten özlemle sızlıyordu inkar edemem…

ve yeni bir umut yolcuğu için eylül ayında hastanenin yolunu tuttum. Doktorum yüzünde umutsuz bir ifadeyle; dondurulmuş tedavisi için hiçbir ilaç vermeyeceğim, eğer rahim kendi kendine kalınlaşırsa, eğer yumurtalar da bozulmadan çözülürse transferini yaparız dedi ve ardından umutlarımı çökerten cümleyi ekledi : ama hem dondurulmuş embriyo, hem yaş 41, hem de bir kaç kez miyomektomi geçirmiş bir rahimle şansın en yüksek ihtimalle %10… Bu sözlerin üzerine tedavi moduna bile giremedim… daha başlamadan negatifi göreceğimden çok emindim…

ve rahim kalınlığı 12. gün kendiliğinden 7.4 mm oldu, rahim kalınlığıda ümitsiz görünüyordu, çünkü bir önceki negatifim de bile 8.6 mmdi, şimdi sadece 7.4 dü. Neyseki tek olumlu yön 2 embriyom da 1. Kalitede çözüldü ve transferim yapıldı, içimde en ufak bir umut parçası yoktu, yarım saat hastanede, 2 saat evde yattım. Sonrasında artık saatleri, günleri saymayacağım ve kendimi üzmeyeceğim diye söz verdim… Zaten 5 senedir her şeyi erteliyorduk, artık yas tutmak yoktu, ertesi gün eşimle uçağa atlayıp izmir’e yeğenimin düğününe gittik.akşamına düğünde halay çekiyordum. 3. Gün izmir’deki akraba ziyaretlerindeydim… 4. Gün ise işimin başındaydım. Çarşı pazara gittim, belediye otobüslerine bindim indim, öğle tatillerinde pür telaş koşturdum.

Ve test günü geldiğinde transfer sonrası verilen ilaçlarımı evde bıraktım, östrojen bantlarını değiştirme günüydü ama değiştirmedim. Sabah 09.00’da kan verdim, 2 saat sonra alırsınız ya da internet sayfamızdan bakarsınız dediler, Öğlene doğru baktım internet sayfaları çalışmıyor, ve ilk defa koşa koşa sonuç almaya gitmedim… iş çıkışı zarfı elime almıştım. En ufacık bir umudum yoktu, bunca zaman olmamıştı, şimdi bu umutsuz tablonun sonucunda mı olacaktı? Üstelik bu 12 günlük dönemde normal hayat seyrim içinde hiç yorulmadığım kadar çok yorulmuştum. Bir de hani şu hep bahsedilen ne lekelenme, ne kasık ağrısı, ne bel ağrısı, ne ğögüs hassasiyeti, ne akıntı, ne adet sancısı benzeri sancı, ne de en ufakcık başka bir belirtim olmamıştı, tıpkı diğer 5 negatifte olduğu gibi en ufacık bir belirti yoktu.

Laboratuvarın merdivenlerini inerken zarfı açtım, 216 yazıyordu, bu benim sonucum mu diye mırıldandım, ismimi tekrar kontrol ettim…. Evet benimdi… inanamıyordum… o an bacaklarım tutmaz oldu sanki, merdivenlere çöktüm ve gözlerimden oluk oluk yaş boşalmaya başladı, etrafımdakiler ne olduğunu anlamaya çalışıyordu, su getirenler, beni merdivenlerden kaldırmaya çalışanlar… sakinleşemiyordum… Eşimi aramak için telefonumu aldım, ama o kadar titriyordum ki tuşlara basamıyordum, birisi kimi arayacaksınız diyerek yardımcı oldu, eşime “hamileyim” derken, o tek kelimenin bir gün benim ağzımdan döküleceğini hiç ama hiç ummuyordum…. Etrafımdakilerden biri bunu duyunca “yoksa istenmeyen bir gebelik mi?” diye sordu? gülümsedim “ah bir bilseniz dedim, bir bilseniz? dedim… Beni bir koltuğa oturttular, sürekli yüksek sesle allahım sana şükürler olsun diyordum, binlerce şükürler olsun sana… 6. denemede ve 41 yaşında ilk kez hamileydim, inanamıyordum, gözyaşlarım oluk oluk geliyordu, engel olamıyordum… ve biraz sonra eşim koşup geldi, eşimin yüzündeki o ifadeyi hayatım boyunca unutmayacağım, gözleri sanki iki kat büyümüştü, yüzünde şaşkın bir mutluluk ifadesi vardı, rengi kağıt gibi bembeyaz olmuştu, o da dayanamadı koyverdi gözyaşlarını…

Şu anda 12 haftalık olduk… Şimdi 9 ayı tamamlayabilecek miyim korkusu içindeyim… yolum çok uzun ve zorlu… hamileliğim riskliymiş, bu mutluluk yarım kalırsa, sonrasında ne yaparım, nasıl yaşarım, nasıl nefes alırım bilmiyorum… hem mutluyum, hem korkuyorum… ama en azından bunu bile yaşattığı için allahıma binlerce şükürler ediyorum. Bu kadarı bile çok güzel bir duyguymuş, allahım nasip kısmet ederse kucağıma almayı çok istiyorum. Darısı herkesin başına. Herkes yaşasın bu duyguyu sonuna kadar.

Birde şu belirtiye kafayı takanlara şunu söylemeliyim; ancak pozitif sonucu aldıktan 3-4 gün sonra kasıklarımda bir hareketlilik başladı, damarlarımda kan akışı hızlandı sanki, kasıklarımda yoğun sıcaklık ve tuhaf bir ağrı hissetim, adet görecekmişim gibi sancılandım. Ama bunlar 15. günden itibaren oldu ve birkaç gün sürdü. 12 günlük devrede en ufacık bir şey yoktu… o nedenle hiç takılmayın derim…

Ve son söz : içinde bulunduğunuz durum ne olursa olsun, ne kadar zor, ne kadar umutsuz gözükürse gözüksün, ne kadar uzun sürerse sürsün, ne kadar engel çıkarsa çıksın asla vazgeçmeyin… Eğer bebeğinize kavuşmak istiyorsanız allahında yardımıyla inanın aşılamayacak sorun yok, yeterki sorunlar sizi yıldırmasın, yeterki Allah nasip kısmet etmiş olsun… gerisi sadece sizin azminize, sabrınıza kalıyor…

Veeeeee en güzel kısmı sona sakladım, ilk kontrolde tek kese görüldü, biraz kanamam vardı o gün… ikinci kontrolde iki kese görüldü, meğer bebişlerim ikizmiş teyzeleriiiiiii…. İlk üç ay için risklerimiz oldukça fazlaydı, şimdi biraz daha hafifledi, evde hep istirahat ediyorum,arada kanamalar yaşıyorum, sürekli progesteron iğneler oluyorum ama asla hiçbirşeyden yakınmıyorum… allahım özlemle yanan herkesi yavrusuna kavuştursun, benim bebeklerimi de korusun…
 
Allahım sana bınlerce sukur bosuna demıyolar mucızeler boyle ansızın gelır dıye hem guldum hem agladım valla lee cok sagol moral oldun bana sana ve okuyan herkesede olmustur emınım gulemcım doktor bana 5 gun vurcan dedı bakalım yarın bellı olcak hersey Rabbım herkezı mucızelerıne kavustursun
 

öyle aynennnnn uyuz yaa donk diye kaldı. tüp bebeği duyunca bu defa acıyarak davrandı daha sinir oldum .öff nerde arıza ben orda..var cnm belediyeye ait lab. daha uygun yapılıyo testler bu gün özelden sordum 145 tutuyomuş orda 25 istemişlerdi..bakalım yaptırıcam artık biyerde...akşamda iğnemi hastanede yaptırmaya gittim hemşire tüp bebek tedavisimi diye sordu evet dedim ahh canım yazıkk dedi ..noluyo yaaa verem değilim kanser değilim çocuğum yok sadece .bir gün birine uçan tekme atıcam çok pis ama du bakalım:))))
bu arada mr sonucun ne durumda sorun yoktur inş. çocuk derdine düşüp diğer şeyleri aksatıyorum ben sen öyle yapma cnm..benim çekilecek dişim var böbrekte iltihap var idrara yollarında sisit ama takıldım bu tedaviye hiçbirine baktırmıyorum...sende ihmal etme cnm..
 
lee26 .!.:
canım sen ankarada hangi merkeze gidiyordun ve şimdi gideceğin merkez neresi ve arkadaşının gittiği merkez hangisi?
Genişletmek için tıkla...

anatolıa tüp bebek canım dr hakan yaralı biliyormusun .? burdaki kayseri tüp bebek merkezi
 

iki tane cnm yücel bey yurt dışında olunca hüsamettin bey yapıyo muayeneleri..Allahtan fazla dr.yok yoksa mutlaka görürlerdi beni:)artık saldım çayıra mevlam kayıra diyorum :)) senin kuku literatüre girmiş desene hahaha ağlanıcak halimize gülüyoruz:)))
 

hahahahaa:) dimi..fakültelerde nerden öğrencek çocuklar:)))))) sırayla bakcaklar tabi..öfff:/
 

bende bozuldum ve hergün yüzyüzeyiz...yinede unutacağım bu yaptığını..kendimi üzmekle kalmıyorum çüünkü tepkili olursamda bu sefer kıskanıyo olurum...sabredicem...inşallah bizde mutlu sona ulaşırız canım..inşallahh..
 
lee;eklediğin yazıyı okumuştum daha önce..demek doğum yapmış sağ salim..çok sevindim...darısı bizlere olsun inşallah en yakın zamanda..demekki oldumu oluyo..

yeliz yarın güzel haberlerle dön canım..gerçi benim şüphem yok:)

bade mr sonucumu bu hafta alcam haftayada sonuçları göstericem..artık hastalığımla ilgili herşeyi öğrenicem..bende merak ediyorum..
sende dikkat et..böbrek önemli canım..kontrol ol mutlaka..hele diş...tedaviden önce halletsen iyi olur hamile olursan(inş.)müdehale yapılmaz bak...
 
o nasıl bir hikayeydi oyle, bogazim dugumlendi.
biz de dun adetin 21. gunu olmasi nedeniyle kalan testlerimizi yaptirdik. ancak esim cinsel perhize dikkat edemediginden spermiyogrami yaptiramadi, ve onlar da mayisa gun verdi. yani bu durumda bizim tup de 1 ay erteleniyor. smear, cooook detayli ultrason (!) -resmen icimde ne var ne yok desildi- , genetik testler vs. simdi ben devlette yapiyorum ya bu tupu, allah icin cok guzel bir yer, kimi ozelleren daha iyi. hemsireleri cok seker, benim tup bir ay daha ertelenecek mi dedim de elimi tuttu hemen, ne olacak ki daha su yastasin, bir ayi niye takiyorsun, olur gider diye. allah icin cok iyiler yani.
ben de ilk tedaviye baslarken ege universitesine gitmistim. dusunun 2 catal yan yana, zaten yan yana 2 cıplak kadın yatiyorsun. bir de ben toyum ya, gece sevistim sevistim sabah 9'da kontroldeyim. doktor ve arkasinda 10 tane ogrenci geldiler, doktor bakar bakmaz vajinamdan meniler sar diye bosaldi. doktor bozuntuya vermedi, hmm akintin cokmus dedi. rezalet diz boyu.
cıktım toparlandim, bir de dedim akinti diye ilac verirler, hemsiresine soyledim; bende akinti yok, meniydi o diye. kadincagiz kopusunu nasil gizleyecegini bilemedi. rezalet 2. perde.
gelelim memur hikayelerine: tup icin de bazi belgeler istendi, sgk hizmet dokumu gibi. gittim sgkya, memur nereye vereceksiniz dedi. belgenin uzerinde bir yere hitaben yazilacagini dusunerek saglik kurumuna dedim. -hastaneye mi vercen? -hıı, evet -tup bebekte isteniyo bu? - !? o anda benim kafamda bir simsekler cakti, adama bir ters baktim. ve aninda esimin yanimda olmadigi, onun da hizmet dokumunu almak zorunda oldugum, carlarsam adamin uyuzluk yapacagi filan aklima geldi ve gozlerimdeki simsekleri sondurdum. 2 hizmet dokumunu elime aldiktan ve ustunde bir yere hitaben yazmadigini kontrolden sonra; size ne insanlarin ozel hayatlarindan, nereye verilecegi yazmiyor kagidin uzerinde, kendi isinize bakmazsiniza, seni ne ilgilendiriyor benim tupum diye carladim. bilsin, bir baskasina yapmasin patavatsizlik. cikip mudurune sikayet etmedigime kızdım kendi kendime. bizde hata, hatsizlere haddini bildirmek lazim. isini yap efendi gibi.
 

AAAA hayirdir ayol ne bu hal kizim kim dedi sana asiri duzenli beslen diye beslenmeyi sallaaaa canin ne istiyorsa onu ye birami cekiyro canin biranida ic ne olacak allah askina amaaaaaa estrofem asla ihmal edilmemeli zamaninda icilmeli cunku bu ilaclar bir butun birisi yumurtlamani engelliyor digeri rahimini kalnlastiriyor bu senkronu bozmamaya ozen goster tamam mi?ve moral bence her ilactan daha kiymetli heyecanlan icin kipir kipir etsin zarari yok ama uzulme stres olma ben rica etmistim esimden ve cevremdekilerden bu donem gergin olabilirim ilaclar arti stresten lutfen birazcik anlayis dedim sagolsunlar ufak bir dikkatle is cozuldu..no stres no panic tamam mi?:)))


aman iyi yapmissin gereksiz insanlara patlamakta fayda var zaman zaman benimde olur :)) neden karnin cok sisti yanliz onu anlamadim doktora birsey soylemedi mi?belki ilac dozlari yuksek diyemi oldu acaba?kendini takip et guzelim neme lazim...


Ben bu bekleyiste olanlara anlatamadim gitti :) canimcim idrar koyulasmasi cok gec baslayan bir belirti ogreneceksin hamile oldugunu ondan hemen hemen 1 hafta sonra basliyor idrar koyulasmasi zaten eger cok su iciyorsan idrar koyu renginden kurutlup hemen normal haline donuyor o yuzden belirti aram guzelim kasik agrilari ignelerden de cok oluyor bilmiyorum vajinal jel kullaniyormusun crinone jelde cok yapar kasik agrisi azcik daha sabir cumartesiye birsey kalmadi,ama inan ne bulanti,ne kusma,ne bas donmesi ne idrar koyulasmasi hicbiri test gununden once belli olmuyor kuzucum bunlari aklindan cikartma derim ben...

GULEM arkadasina yuh diyorum bu kizin ignelerinide sen yapiyordun ustelik ay saka gibi insanlar yaaa harbi sinirleniyorum yaaaa zaten bu hamilelik bazen sinir yapiyor bu tarz seyleri duyunca iki kat oluyro sinirim...

Kizlar kuku mahremetiyerine gelince bizim icin artik cok gec siz yine sirf turklere actiniz benimkini birde yiginla elin amerikalisi gordu iyimi?benimki dunyaca unlu ona ne demeli?!!hahahahah
 
slm kızlar yardım edin nolur deliricem..ne yapacağımı bilmiyorum..bu gün dr.a gittim dr. çok fazla yumurta geliştiğini söyledi pkodan dolayı halbuki dozum normaldi..neyse
e2 değeri çok yüksek değil ama çok fazla yumurta olunca ohss risk artmış..yarın gidince e2 me bakılıcak dr.a opudan sonra su toplarsa karnım filan diye sordum korkma onu iğneyle çekiyoruz dedi bende renk gitti tabi otur ağla ağla bi hal oldum.hayır ben öyle dayanıklı biri değilim ki nasıl olucak bilmiyorum.göz göre göre su toplamalı bir opu olucak..transferini yapmaz diğer aya bırakırız dedi.ben çok korkuyorum yaaa ne yapayım akıl verin iptal mi etsem tedaviyi ağlamaktan helak oldum..
 
Kızlar doktordan cıktım sımdı haberler ıyı bırı 18 yakın bırı 14 mlılım olmak uzere 2 yumurtam var bugunde ıgne yapcam yarın yıne doktordayım cumartesıye asılama olcak yuksek ıhtımal cok heycanlıyımya tam tqhmın etıgım ve ıstedıgım gun oldu esımde yanımda olcak nasıpse 3 gun bana bakcak artık Rabbım herkesın gonlundekını nasıp etsın
 

Yavrum yapma böle şeyler üzülme neolur, bak bende de pko var, ohss riski yüzünden transferim olmadı, ama ilaçlarımı düzenli kullandım ve ohss olmadım sonuçta. hele bi e2ne bakılsın canım. Benimki 3000 küsürlerdeydi. prolaktin de 3.8 çıkmıştı yanlış hatırlamıyosam. Sen şu anda sağlıkla yumurtalarını geliştirmeye çalış, bak ben 30 tane verdim yaaaa maaşallah ve hiç birşey olmadı :) :) :) transferini dondurulmuşlarla yaparsın sen de benim gibi :) hele şu tahlil sonuçların çıksın ona göre düşünüp karar verirsiniz. Korkutma kendini hemen.
 

elimde değil cnm ben aşılama için giderken yan odada kadına serum takmışlardı ohss olmuş çok kötüydü ağlıyodu ağrıdan sürekli karnı şişmişti o akıma gelince birde dr. su çekeriz olursa diyince kötü oldum.sana önlem amaçlı ne ilacı verdiler cnm bana ilaç vermedi iğne vuracakmış sadece.dozum düşürüldü bende de 30 küsür sayıldı yumurta e2 bu gün 2400 dü ama daha 7.günüm yükselebilirmiş.inan dondurulmuşla olmasın diye bir düşüncem yok neyin nasıl olacağını Allah bilir ben o ağrılardan korktum
 

cetrotide opudan sonra da devam ettim sanırım 2 gün (2x1 ve 1x1 olarak 3 doz) ve bir de dostinex verdi. onun dışında antibiyotik ve farlutal kullandım. Opudan önce de normalden fazla cetrotide kullandım ben, kaç doz kullandım walla hiç bilmiyom ama tam 7 gün kullanmıştım, bazı zamanlar 2 doz falan yapıyodum :) bilmiyorum ohss için etkilimidir ama böle işte canım.Aklına kötü şeyler getirme, yarın ola hayrola. Bir de çok fazla kasık ağrın olursa ve idrarın normalden az çıkarsa mutlaka doktoruna bildir. Bİr de nefes darlığı falan yapıyormuş sanırım. Tetikte olmak gerek. Korkma ve kendini birazcık dinle ufacık bir belirti bile olsa mutlaka doktoruna söle. Beni öyle tembihlemişlerdi canım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
  • Kilitli
Tecavüz mü?
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
5K
tatlfndk
Antalya’da tüp bebek sürecim Leep, Salpenjektomi
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
7K
ceylinakserin
C
X
Çok feci aldatıldım boşanıyorum
14 15 16
Yorumlar
307
Görüntüleme
32K
saulgoodman
19 - 25 Ağustos 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
14
Görüntüleme
2K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…