- 22 Şubat 2025
- 345
- 196
- 18
- Konu Sahibi miniminimom
-
- #21
ne şanslısınız ama bence doğuştan olduğu kadar (mizaç) sonradan yaşantılardan vs de etkilenip umursamaz olunabiliniyodurUmursamaz olunmaz. Umursamaz doğulur. Tabiatınızı değiştiremezsiniz. Sadece biraz bastırırsınız o kadar... Ben tam bir umursamazım. Ve istesem de kafaya takamam.
Aman iyi günde 24 saat kötü günde 24 saat değmez vallaAyy işte ben de böyle olmak istiyorum ya. Çok mantıklı. Ben de böyle düşünüyorum ama uygulamaya geçerken sıkıntı oluyor.Konu sahibini cok iyi anlıyorum.
Aklına daha az şey takılıyor, daha zor öfkeleniyorsun, daha az panik oluyorsun vs.mesela aklına bişey takıldığı zaman senin düşüncelerine engel mi oluyor bu ilaç ? Nasıl etkisi var acaba ?
Sayın anksiyetesavar tek başına antidepresan işe yarıyor mu sizce, yoksa onun dışında umursamaz olmak için yaptığınız şeyler var mı?Bende oyleydım o değişmiyor malesef.
Herzaman nasıl yapıcam ,nasıl umursamaz olucamı araştırdım yok
Tek çözümü antıdepresan kullanmak
Ozaman bıseylerı umursamaz oluyorsun
Hiçbirşey yok. 40 yasına geldim. Bende zamanında doktorlara bıle soruyordum nasıl umursamaz olucam. Burda konu acardım vs vsSayın anksiyetesavar tek başına antidepresan işe yarıyor mu sizce, yoksa onun dışında umursamaz olmak için yaptığınız şeyler var mı?
Lütfen bı çare bulursanız bana da yazın aynı durumdayız çünküherşeyi kafasına cok takan biri olmak beni ve çevremi cok kötü etkiliyor. herşeyin en kötü senaryosunu kafamda kurup o kötümserlikle yaşıyorum. mesela eşim,eşimin ailesi mesela iş hayatım vs vs..şimdi bunları burada tekrar etmek istemiyorum daha öncesinde hepsiyle alakalı konular açtım. ben gercekten de umursamaz biri olmak istemiyorum. eşimin ailesinden biri,müdürm,iş arkadaşlarım her kimse canımı sıkacak bişey mi yaptı(tabi aşırı durumlar değil de) onları sallamayıp umursamadan hayatıma devam etmek isterdim. belki bu şekilde hayat daha cekilir hâle gelirdi. kafaya bu saçma insanları takmak yerine umursamayıp o enerjimi kendime bebeğime veririm.bunu becerebilen var mı ?
Vallahi çok acı çektiysen yeterince acı bana göre bu kadar acının Nirvana’sı da umursamamazlık oluyor. Yani bir insan durup dururken ben umursamaz olayım diyip olamıyor enerjinizi başka şeylere verirseniz sizin için daha iyi olur kafanız dağılırherşeyi kafasına cok takan biri olmak beni ve çevremi cok kötü etkiliyor. herşeyin en kötü senaryosunu kafamda kurup o kötümserlikle yaşıyorum. mesela eşim,eşimin ailesi mesela iş hayatım vs vs..şimdi bunları burada tekrar etmek istemiyorum daha öncesinde hepsiyle alakalı konular açtım. ben gercekten de umursamaz biri olmak istemiyorum. eşimin ailesinden biri,müdürm,iş arkadaşlarım her kimse canımı sıkacak bişey mi yaptı(tabi aşırı durumlar değil de) onları sallamayıp umursamadan hayatıma devam etmek isterdim. belki bu şekilde hayat daha cekilir hâle gelirdi. kafaya bu saçma insanları takmak yerine umursamayıp o enerjimi kendime bebeğime veririm.bunu becerebilen var mı ?
Bir ilaç bağımlısı olmaktan korkmasam gerçekten başlamayı düşünüyorum bazen..Aklına daha az şey takılıyor, daha zor öfkeleniyorsun, daha az panik oluyorsun vs.
herşeyi kafasına cok takan biri olmak beni ve çevremi cok kötü etkiliyor. herşeyin en kötü senaryosunu kafamda kurup o kötümserlikle yaşıyorum. mesela eşim,eşimin ailesi mesela iş hayatım vs vs..şimdi bunları burada tekrar etmek istemiyorum daha öncesinde hepsiyle alakalı konular açtım. ben gercekten de umursamaz biri olmak istemiyorum. eşimin ailesinden biri,müdürm,iş arkadaşlarım her kimse canımı sıkacak bişey mi yaptı(tabi aşırı durumlar değil de) onları sallamayıp umursamadan hayatıma devam etmek isterdim. belki bu şekilde hayat daha cekilir hâle gelirdi. kafaya bu saçma insanları takmak yerine umursamayıp o enerjimi kendime bebeğime veririm.bunu becerebilen var mı ?
Negatif duygulardan başkalarının da sorumlu olduğu ,temel anlamda doğru ama sizin demek istediğiniz kişiler değil onlar.Bu kafaya takanların cok büyük çoğunluğunun böyle olma sebebi,neredeyse yüzde 90 oranda ,bastırılarak ,domine edilerek yetiştirilmelerinden ve yetişirken evde sürekli bu tip insanların var olmasından kaynaklı.Eski bir atasözü vardır; kuş yuvada gördüğünü işler.Hele bir de yapı olarak empati,sağduyulu biriyseniz yandınız.Bu tip insanlar öz güvenlerini de cok geç geliştiriyor zaten.Ben de bu tip insanlardanım ve yıllarca bununla boğuştum.X kuşağıyım.Geçmişe dönüp baktığımda, şimdi her seyi cok güzel analiz edebilecek yaştayım.Olumsuz bir sey olduğunda ,anne ve babanın tutumu çok önemli.Bir fiili,bir sözü nasıl yorumladıkları çok önemli.Nasıl tepkilerde bulundukları çok önemli.O çocuk o tutuma göre şekilleniyor.Ne babalar görüyorum örneğin; kızını dimdik yetiştirmiş ama her daim arkasında olduğunu da hissettirmiş.Böyle yetişen biriyle kendimi asla kıyaslayamayacağım .Ben de herşeyi kafaya takan, en ufak bir söz, bakış tavırla kendime günlerimi zehir eden biriyim. Ama bu konuda kendimi eğitmeye çalışıyorum. Eskiden negatif duygularimdan başkalarını sorumlu tutardım. Onun yüzünden mutsuzum, ofkeliydim vs.. ama anladım ki insanlarla alakası yok.
Şimdi ofkelenecegim bir durum yaşadığımda bu sadece bir duygu. Öfke duygusu.. birazdan geçecek diyorum.
Birinin sözünden rahatsız oldugum zaman içime bakıyorum. Duygu nerde? Mesela Göğüs kısmında. Ordaki sıkışıklığı fark ediyorum. Geçecek diyorum geçiyor.
Tamamen iş zihnimizde. Duygularımıza, olaylara yüklediğiniz anlamlarda. Yani öncelikle duygu ve düşüncelerimizi umursamayacagiz. Sonrası kolay inşallah .
Ayrıca şükür çok önemli. Can sıkıcı durumlar olduğu zaman gerçekten Allah'a teşekkür edeceğimiz nimetlere odaklanmak iyi geliyor.
yazdıklarınız işime yarayacak cok teşekkürlerMerhaba,
Bende eskiden çok daha duygusal alıngan kafaya takan hasas biriydim... İçimde sürekli geçmeyen bir huzursuzluk karın ağrısı kalp ağrısı olurdu. Bu hassasiyet yüzünden hakkımı dahi savunamaz duygularımı yönetemez hale gelmiştim. Sonrasında bazı kitaplar okudum. ( Mümin Sekman Herşey Seninle Başlar, Rolo May Kendini Arayan İnsan, Nevzat Tarhan Kendinizle Barışık Olmak, Nevzat Tarhan Duyguların Psikolojisi, Ahmet Şerif İzgören Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır, Doğan Cüceloğlu Var mısın ? ,)
1) Duygusal baskı altında hissettiğim zamanlarda Duygularımı net bir şekilde yazmaya başladım yazımı tamamladıktan sonra kendime hobi buldum. ( Spor yapmak, örgü örmek gibi ) Ve bulduğum hobilerle uğraşmaya başladım... ( 1-2 ay sonra geriye dönüp yazdıklarımı okuyunca aman bunda alınacak ne varmış ki dediğim çok durum oldu. )
2) Kişisel sınırlar çizmeye başladım çünkü kötü hissettiğim konuların bir çoğu kişisel sınırlarımı koruyamadığım için gerçekleştiğini fark ettim. Böylece alındığım üzüldüğüm konuların azaldığını fark ettim.
3) Hayatımdaki insanları belli kümelere ayırdım.. Evime almayacağım insanların düşüncelerine takılmamam gerektiğini kendime öğrettim. Evime aldığım yakın temasta olduğum insanlarda zaten beni üzme kırma durumları az olan kişiler oluyor.
4) Nagatif düşünceler, ve sürekli sizi demorolize eden insanlarla ilişkilerinizi azaltmak gerekiyor gerçekten bazı insanlar günüz tabiri ile cok toksik ve sizi de aşağı çekiyor. İnsan beyni sünger gibi ne verirseniz onu çekiyor. Mümkün oluğunca pozitif olmaya durumu iyi degerlendirmeye çalısın.
5) En en en önemlisi bence,, Ruhu beslemek ne denersem deneyeyim Allah'a inanmanın ona tevekkül etmenin verdiği huzur ve inanç hiç şeyde yok.. Ne sorun olursa olsun alnızı secdeden kaldırınca bi yük de üzerinizden kalkıyor hafifliyor...
Selamlar sevgiler,
Kesinlikle ben de bahsettiğiniz gibi bastırılmış, onemsenmemis kulak verilmemiş bir çocuktum. Mesela hatırlıyorum babamın beni sevmesi için kendim değil başka biri gibi davranıyordum. Onunla konuştuğum zaman çok geriliyordum. Yetişkin oldum beni olduğum gibi kimsenin sevmeyecegini düşündüğüm için kendim olamiyordum. Konuşurken geriliyordum. Ben de farkına vardım bu durumun şükür. Benim de kendimi bahsettiginiz insan modeliyle kiyaslamam imkansiz ama öz sevgi, öz şefkat.. işte bunlar anne- babanın açtığı yaraları çok da güzel iyilestiriyor.Negatif duygulardan başkalarının da sorumlu olduğu ,temel anlamda doğru ama sizin demek istediğiniz kişiler değil onlar.Bu kafaya takanların cok büyük çoğunluğunun böyle olma sebebi,neredeyse yüzde 90 oranda ,bastırılarak ,domine edilerek yetiştirilmelerinden ve yetişirken evde sürekli bu tip insanların var olmasından kaynaklı.Eski bir atasözü vardır; kuş yuvada gördüğünü işler.Hele bir de yapı olarak empati,sağduyulu biriyseniz yandınız.Bu tip insanlar öz güvenlerini de cok geç geliştiriyor zaten.Ben de bu tip insanlardanım ve yıllarca bununla boğuştum.X kuşağıyım.Geçmişe dönüp baktığımda, şimdi her seyi cok güzel analiz edebilecek yaştayım.Olumsuz bir sey olduğunda ,anne ve babanın tutumu çok önemli.Bir fiili,bir sözü nasıl yorumladıkları çok önemli.Nasıl tepkilerde bulundukları çok önemli.O çocuk o tutuma göre şekilleniyor.Ne babalar görüyorum örneğin; kızını dimdik yetiştirmiş ama her daim arkasında olduğunu da hissettirmiş.Böyle yetişen biriyle kendimi asla kıyaslayamayacağım .
Yıllarca öyle yetiştirilen kız arkadaşlarıma hayran kaldım. Anne babasıyla arkadaş gibi gülüp eğlenen, her sırrını paylaştığında yardırganmadan dinleyen aileler.. çoğu yanımda görüntülü görüşme yaptığında hep gıpta ettim ne aileler varmış diye..Negatif duygulardan başkalarının da sorumlu olduğu ,temel anlamda doğru ama sizin demek istediğiniz kişiler değil onlar.Bu kafaya takanların cok büyük çoğunluğunun böyle olma sebebi,neredeyse yüzde 90 oranda ,bastırılarak ,domine edilerek yetiştirilmelerinden ve yetişirken evde sürekli bu tip insanların var olmasından kaynaklı.Eski bir atasözü vardır; kuş yuvada gördüğünü işler.Hele bir de yapı olarak empati,sağduyulu biriyseniz yandınız.Bu tip insanlar öz güvenlerini de cok geç geliştiriyor zaten.Ben de bu tip insanlardanım ve yıllarca bununla boğuştum.X kuşağıyım.Geçmişe dönüp baktığımda, şimdi her seyi cok güzel analiz edebilecek yaştayım.Olumsuz bir sey olduğunda ,anne ve babanın tutumu çok önemli.Bir fiili,bir sözü nasıl yorumladıkları çok önemli.Nasıl tepkilerde bulundukları çok önemli.O çocuk o tutuma göre şekilleniyor.Ne babalar görüyorum örneğin; kızını dimdik yetiştirmiş ama her daim arkasında olduğunu da hissettirmiş.Böyle yetişen biriyle kendimi asla kıyaslayamayacağım .
Ben z kuşağıyım,benim kız kuzenlerim ,yaşıtlarım babaları ile rakı içenlerdi özel günlerde ,anneleri ile her sevgili detaylarını paylaşırlardı .Oysa ben öyle baskı altında büyüdüm ki ; okuldaki normal erkek arkadaşıma evin telefon numarasını bile veremezdim.Yok bizde telefon derdim.Bu çok küçük bir örnek,daha neler neler.Aynı sülalede de farklı yetiştirme tarzları oluyor kısaca.Dediğiniz gibi,benim de gıpta ettiğim ne aileler oldu bu konuda.Yıllarca öyle yetiştirilen kız arkadaşlarıma hayran kaldım. Anne babasıyla arkadaş gibi gülüp eğlenen, her sırrını paylaştığında yardırganmadan dinleyen aileler.. çoğu yanımda görüntülü görüşme yaptığında hep gıpta ettim ne aileler varmış diye..
tamamen ailenin zihniyeti ile alakalı maalesef ki. bizdekiler çok ileri boyut. nefes bile alsan batıyor bazen onlara.Ben z kuşağıyım,benim kız kuzenlerim ,yaşıtlarım babaları ile rakı içenlerdi özel günlerde ,anneleri ile her sevgili detaylarını paylaşırlardı .Oysa ben öyle baskı altında büyüdüm ki ; okuldaki normal erkek arkadaşıma evin telefon numarasını bile veremezdim.Yok bizde telefon derdim.Bu çok küçük bir örnek,daha neler neler.Aynı sülalede de farklı yetiştirme tarzları oluyor kısaca.Dediğiniz gibi,benim de gıpta ettiğim ne aileler oldu bu konuda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?