umursamaz biri olmak istiyorum

Umursamaz olunmaz. Umursamaz doğulur. Tabiatınızı değiştiremezsiniz. Sadece biraz bastırırsınız o kadar... Ben tam bir umursamazım. Ve istesem de kafaya takamam.
ne şanslısınız ama bence doğuştan olduğu kadar (mizaç) sonradan yaşantılardan vs de etkilenip umursamaz olunabiliniyodur
 
Bende oyleydım o değişmiyor malesef.
Herzaman nasıl yapıcam ,nasıl umursamaz olucamı araştırdım yok
Tek çözümü antıdepresan kullanmak
Ozaman bıseylerı umursamaz oluyorsun
 
Bende oyleydım o değişmiyor malesef.
Herzaman nasıl yapıcam ,nasıl umursamaz olucamı araştırdım yok
Tek çözümü antıdepresan kullanmak
Ozaman bıseylerı umursamaz oluyorsun
Sayın anksiyetesavar tek başına antidepresan işe yarıyor mu sizce, yoksa onun dışında umursamaz olmak için yaptığınız şeyler var mı?
 
Sayın anksiyetesavar tek başına antidepresan işe yarıyor mu sizce, yoksa onun dışında umursamaz olmak için yaptığınız şeyler var mı?
Hiçbirşey yok. 40 yasına geldim. Bende zamanında doktorlara bıle soruyordum nasıl umursamaz olucam. Burda konu acardım vs vs
Bence bu öğrenilecek birşey degil
Antıdepresanlardan sana uygununu bulursan hersey güzelleşiyor
Hatta yıllae once bıtanw kullanmıstım
Normalde negatıf olumsuz düşünen bir insanım
Birden bir pozıtıflık
Mıllet dedıkodu yapıyor kavga edıyordu
Nolacak olur öyle şeyler,herkesı oldugu gıbı kabul etmelı fılan dıyıp hiç oralı olmuyordum
O ılacı hatırlamıyorum onu kullanmak ısterdım yıne
 
Lütfen bı çare bulursanız bana da yazın aynı durumdayız çünkü
 
Vallahi çok acı çektiysen yeterince acı bana göre bu kadar acının Nirvana’sı da umursamamazlık oluyor. Yani bir insan durup dururken ben umursamaz olayım diyip olamıyor enerjinizi başka şeylere verirseniz sizin için daha iyi olur kafanız dağılır
 

Merhaba,

Eğer yaşadığınız şeyler sizin hayatınızı etkiliyorsa maalesef umursamaz olamıyorsunuz. Eş ailesi ile sorunlar yaşadığınızı hatırlıyorum. Bu konuda umursamaz olmanız maalesef imkansız çünkü maddi ve manevi bu durum sizi etkiliyor. Maddiyatı geçsek bile eşiniz sizinle beraber geçireceği zamanı ailesinden çalıyor. Tek başına maddi ve manevi bir evin zahmetini çekmek kolay değil. Evin ihtiyaçları bitmez. Tek başına taşı, kopar, getir, pişir, yedir kolay şeyler değil. Hele de maddi olarak kısıtlama varsa daha da durum zorlaşıyor. Allah sizlerin ve tüm annelerin yardımcısı olsun. Ben anne değilim ama çalışan bir kadınım. Akşam eve geldiğim zaman kısacak zaman dilimi bana bile yetmezken, çalışan anneleri tahmin edemiyorum. Bir şekilde yürüyor ama olan kadından gidiyor maalesef. Hele bir de eş hayalet gibiyse hayat daha da zorlaşıyor..
 
Negatif duygulardan başkalarının da sorumlu olduğu ,temel anlamda doğru ama sizin demek istediğiniz kişiler değil onlar.Bu kafaya takanların cok büyük çoğunluğunun böyle olma sebebi,neredeyse yüzde 90 oranda ,bastırılarak ,domine edilerek yetiştirilmelerinden ve yetişirken evde sürekli bu tip insanların var olmasından kaynaklı.Eski bir atasözü vardır; kuş yuvada gördüğünü işler.Hele bir de yapı olarak empati,sağduyulu biriyseniz yandınız.Bu tip insanlar öz güvenlerini de cok geç geliştiriyor zaten.Ben de bu tip insanlardanım ve yıllarca bununla boğuştum.X kuşağıyım.Geçmişe dönüp baktığımda, şimdi her seyi cok güzel analiz edebilecek yaştayım.Olumsuz bir sey olduğunda ,anne ve babanın tutumu çok önemli.Bir fiili,bir sözü nasıl yorumladıkları çok önemli.Nasıl tepkilerde bulundukları çok önemli.O çocuk o tutuma göre şekilleniyor.Ne babalar görüyorum örneğin; kızını dimdik yetiştirmiş ama her daim arkasında olduğunu da hissettirmiş.Böyle yetişen biriyle kendimi asla kıyaslayamayacağım .
 
Merhaba,
Bende eskiden çok daha duygusal alıngan kafaya takan hasas biriydim... İçimde sürekli geçmeyen bir huzursuzluk karın ağrısı kalp ağrısı olurdu. Bu hassasiyet yüzünden hakkımı dahi savunamaz duygularımı yönetemez hale gelmiştim. Sonrasında bazı kitaplar okudum. ( Mümin Sekman Herşey Seninle Başlar, Rolo May Kendini Arayan İnsan, Nevzat Tarhan Kendinizle Barışık Olmak, Nevzat Tarhan Duyguların Psikolojisi, Ahmet Şerif İzgören Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır, Doğan Cüceloğlu Var mısın ? ,)

1) Duygusal baskı altında hissettiğim zamanlarda Duygularımı net bir şekilde yazmaya başladım yazımı tamamladıktan sonra kendime hobi buldum. ( Spor yapmak, örgü örmek gibi ) Ve bulduğum hobilerle uğraşmaya başladım... ( 1-2 ay sonra geriye dönüp yazdıklarımı okuyunca aman bunda alınacak ne varmış ki dediğim çok durum oldu. )

2) Kişisel sınırlar çizmeye başladım çünkü kötü hissettiğim konuların bir çoğu kişisel sınırlarımı koruyamadığım için gerçekleştiğini fark ettim. Böylece alındığım üzüldüğüm konuların azaldığını fark ettim.

3) Hayatımdaki insanları belli kümelere ayırdım.. Evime almayacağım insanların düşüncelerine takılmamam gerektiğini kendime öğrettim. Evime aldığım yakın temasta olduğum insanlarda zaten beni üzme kırma durumları az olan kişiler oluyor.

4) Nagatif düşünceler, ve sürekli sizi demorolize eden insanlarla ilişkilerinizi azaltmak gerekiyor gerçekten bazı insanlar günüz tabiri ile cok toksik ve sizi de aşağı çekiyor. İnsan beyni sünger gibi ne verirseniz onu çekiyor. Mümkün oluğunca pozitif olmaya durumu iyi degerlendirmeye çalısın.

5) En en en önemlisi bence,, Ruhu beslemek ne denersem deneyeyim Allah'a inanmanın ona tevekkül etmenin verdiği huzur ve inanç hiç şeyde yok.. Ne sorun olursa olsun alnızı secdeden kaldırınca bi yük de üzerinizden kalkıyor hafifliyor...

Selamlar sevgiler,
 
Şunuda belirtmeden geçemeyeceğim çevrenizde olan biten her şey sizinle ilgili değil. Karşı tarafın kendi egosu kendi sorunları kendi meselelerin yansıması... Burası şirinler köyü degil hayat inişli çıkışlı mutlu olmakta var üzülmekte önemli olan bu duygu durumu sizi ne kadar meşgul edecek. Geri kalan hayatınızı ne kadar etkiliyor kefeye koyduğunuzda ne taraf ağır basıyor bu önemli ve bi yaştan sonra konuya insan şöyle bakıyor Sağlığım yerinde mi aman gerisi hal olur. Çoooktaa şey yapmamak lazım :) Allah herkese hem beden sıhhati hemde ruh sıhhati versin ikisi de çok lazım... E birde sürekli geçmişte bi yerde kalmak veya gelecekte bi yerlerde takılı kalmak şuanın kalitesini azaltıyor.
 
Son düzenleme:
yazdıklarınız işime yarayacak cok teşekkürler
 
Kesinlikle ben de bahsettiğiniz gibi bastırılmış, onemsenmemis kulak verilmemiş bir çocuktum. Mesela hatırlıyorum babamın beni sevmesi için kendim değil başka biri gibi davranıyordum. Onunla konuştuğum zaman çok geriliyordum. Yetişkin oldum beni olduğum gibi kimsenin sevmeyecegini düşündüğüm için kendim olamiyordum. Konuşurken geriliyordum. Ben de farkına vardım bu durumun şükür. Benim de kendimi bahsettiginiz insan modeliyle kiyaslamam imkansiz ama öz sevgi, öz şefkat.. işte bunlar anne- babanın açtığı yaraları çok da güzel iyilestiriyor.
 
Ben kayınvalidemi tanıyana kadar kendimi herşeye kafa takan kendini yoran biri olarak görürdüm.
Zamanla beni yoran üzen şeylerden uzak durdum,duruyorum hatta insanlardan da...Mesafe koydum bana iyi gelmeyen insanlara.
Sosyal medyayı çok kullanmam mesela.Çünkü bazı haberler,videolar üzüyor,sinirlendiriyor bütün modumu enerjimi düşürebiliyor,bütün günümü etkileyebiliyor.Artık kendi psikoloğum kendim oldum.
Gel gelelim kayınvalidemdeki olayı çözemiyoruz.Psikiyatriste gitmiş zamanında ilaç kullanmış ama hala herşeyi kafaya takar,stres olur tansiyonu yükselir durur,ağrı ve sızısı olur sürekli.Kendi hayat kalitesini düşürüyor,mutsuz oluyor elinde olmadan.Ve çevresindekileri de olumsuz etkiliyor ister istemez.

Bu tip gerilimler insanın sağlığını etkiliyor.Herseyi kafaya takmak,stres olmak gamsızlıktan daha beter bişey.
İkisinin de aşırısı zararlı,kararında kalabilmek en güzeli.
 
Yıllarca öyle yetiştirilen kız arkadaşlarıma hayran kaldım. Anne babasıyla arkadaş gibi gülüp eğlenen, her sırrını paylaştığında yardırganmadan dinleyen aileler.. çoğu yanımda görüntülü görüşme yaptığında hep gıpta ettim ne aileler varmış diye..
 
Ben z kuşağıyım,benim kız kuzenlerim ,yaşıtlarım babaları ile rakı içenlerdi özel günlerde ,anneleri ile her sevgili detaylarını paylaşırlardı .Oysa ben öyle baskı altında büyüdüm ki ; okuldaki normal erkek arkadaşıma evin telefon numarasını bile veremezdim.Yok bizde telefon derdim.Bu çok küçük bir örnek,daha neler neler.Aynı sülalede de farklı yetiştirme tarzları oluyor kısaca.Dediğiniz gibi,benim de gıpta ettiğim ne aileler oldu bu konuda.
 
tamamen ailenin zihniyeti ile alakalı maalesef ki. bizdekiler çok ileri boyut. nefes bile alsan batıyor bazen onlara.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…