- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
Neden umursamaz olasin, haksizlik yapılıyorsa hakkini ara.
Arıyorum ama işte aradığım için kötü olan ben oldum bir kaç kişinin tavrına maruz kalıyorumNeden umursamaz olasin, haksizlik yapılıyorsa hakkini ara.
o kadar çok yalakalık yapan arkadan kuyu kazan dedikodu yapan var ki çok yoruluyorum son olayda da benle alakası olmamasına rağmen yönetimle yaşanan bir sorunu benim üzerimden gidermeye çalıştılar sessiz kalmadım hakkımı aradım bu sefer ben kötü oldumNe gibi sorunlar var mesela detayda neler vardir anlatabilirsen belki farkli bakis acisiyla yorum yapariz .
Tam olarak bu dedikleriniz var bu insanlarda. Hastalar farkındayım. Ciddi anlamda özel hayatlarında sorunları var. Erkek arkadaşımda sizin söylediklerinizin aynısnıı söyledi bana ama işte uygulama biraz zorluyor beni fazla duygusalım ve objektif olamıyorum.Size uyguladığım ve çok iyi sonuç aldığım bir yöntemi söyleyeyim. Bana karşı kötü bir şey söylediklerinde ya da ima ettiklerinde gerçekten bunu hak ettim mi diye düşünüyorum (işimi kötü ya da eksik mi yaptım diye) eğer hak etmişsem tamam deyip düzeltmeye çalışırım ama hak ettiğimi düşünmüyorsam onları hasta olarak kabul ediyorum. Onların kendi içindeki (ailevi, sosyal, iş) sorunlarını bana yansıtarak rahatlamaya çalıştıklarını fark ediyor ve asla kale almıyorum. Kendini yırtsa bile asla önemsemiyorum, çünkü o hasta ve söylediği sözlerin benimle hiç ilgisi yok.
He he deyip geçiyorum, sakin zamanlarda da onu iş aramaya teşvik ediyorum.
Bunları uygulayarak bana mobing uygulamaya çalışan 2 müdürümü göndermişliğim var :)) Ayrıca insan ilişkilerindeki dengeyi tutturabilirseniz terfi almanız da daha kolay olur. Bunu düşünerek de motive olabilirsiniz.
Tam olarak yaşadığım bunlar üstüne kadın çalışanın fazla olduğu bir yerdeyim ve kıskançlık o kadar çok ki. Biraz mutlu gördüler mi sizi tamam hemen aşağı çekmeye çalışıyorlar. Ailemden uzak olmamda ekstra etkiliyor beni kolum kanadım kırık gibi hissediyorum. Çok iyi mücadele ediyorum aslında ama işte bazen yoruluyorum.İlk çalıştığım yer aklıma geldi de hepsine teşekkür ederim orada öğrendiklerimi para verip öğrenemem , yalakalık ispiyon dedikodu dost görünen yılanlar resmen beyin kapasitemi zorladılar :)
Bunlarda çalışma hayatının bir parçası ve aynı işin işleyişini nasıl üstlerinden öğreniyorsun bunlarla başa çıkmayıda aynı şekilde zamanla başa çıkan insanlardan görerek öğreniyorsun.
Tam olarak yaşadığım bunlar üstüne kadın çalışanın fazla olduğu bir yerdeyim ve kıskançlık o kadar çok ki. Biraz mutlu gördüler mi sizi tamam hemen aşağı çekmeye çalışıyorlar. Ailemden uzak olmamda ekstra etkiliyor beni kolum kanadım kırık gibi hissediyorum. Çok iyi mücadele ediyorum aslında ama işte bazen yoruluyorum.
Evet ben sürekli bunun peşindeyim hep mücadele ediyorum yoruldum. Herkes herkesin arkasından konuşuyor söyleniyor ama yüz yüze gelince en iyi onlar. Bazen kaldıramıyorum bu düzeni. Ama iş hayatı böyle ne yazık ki.Anahtar kelime mücadele mücadele etme işte karakterleri tanıyıp rutine bağla işi ayrı iş yerindeki insan faktörünü ayrı olarak değerlendirme bunlar bütün ve bilgisayarını kapatıp ben çıkıyorum arkadaşlar dediğin noktada o insan faktörünüde orda bırakıp mesai dışı zamanlarda dinlenmen lazım, ben hayatımın şokunu hafta sonu ekiple buluştuğumuzda yaşamıştım benim dışımda hiç biri işte yaşananları oraya taşımamıştı herkes mutlu herkes çiçek
Sürekli bozulan bir yazıcı vardı yenisini almıyorlardı birde hased birgül , birgüle mutlı olmak yetmezdi ayrıca herkes mutsuzken mutlu olmak isterdi ikisinin birbirinden farkı yok inan
Öyle yapmaya ve sabırlı olmaya çalışıyorum ama işte duygusal açıdan da zor bir dönemdeyim ailemden sevgilimden uzaktayım bazen zorlanıyorum ama tabi ki direniyorum.bence işinizi iyi yapıp hakkınızı aradığınızda, sabırlı olabilirseniz zamanla oklar olması gerektiği yöne dönüyor. ama işte zaman alıyor ve insan bu süreçte yıpranıyor. hakkınızı her zaman arayın bence.
açık konuşucam, kırılmaca gücenmece olmasın ama iş arkadaşlarınıza da burada insanlara davrandığınız biçimde davranıp benzer tavırları sergiliyorsanız bu tip durumları gelecekte de yaşama ihtimaliniz yüksek bence. aynı saldırgan tavrı iş ortamında sürdürmek haklıyken haksız duruma düşmenize sebep olabilir. mümkünse bu konu hakkında bir terapi almak ciddi ölçüde yol katettirebilir, 3 yıl bir şeyleri kulak ardı etmeyi öğrenmek için yeterli bir süre. tamam iş hayatı, rekabet, kaostan beslenen insanlar, sahiden kötü kalpli insanlar derken kolay bir ortam değil ama kendimize dürüst olmak gerekirse sorunun ne kadarı bizde, ne kadarı karşı tarafta bunu da ele almak lazım.Arıyorum ama işte aradığım için kötü olan ben oldum bir kaç kişinin tavrına maruz kalıyorum
Aksine sakin yumuşak başlı sessiz bir insanımdır bu nedenle zaten bir şeyler yaptırmaya çalıştılar ama sesimin çıkması gerektiği yerde çıkartmasını da bilirim. Boyun eğmeyince kötü olunuyor ne yazık ki. Ya da onlarla oturup dedikodu yapmayınca onaylamayınca yine kötü oluyorsunuz. Hastane ortamına bilen ne demek istediğimi anlar. Alınacağım da bir durum yok yorum almak istemesem buraya konu açmam. Hatta sayınaçık konuşucam, kırılmaca gücenmece olmasın ama iş arkadaşlarınıza da burada insanlara davrandığınız biçimde davranıp benzer tavırları sergiliyorsanız bu tip durumları gelecekte de yaşama ihtimaliniz yüksek bence. aynı saldırgan tavrı iş ortamında sürdürmek haklıyken haksız duruma düşmenize sebep olabilir. mümkünse bu konu hakkında bir terapi almak ciddi ölçüde yol katettirebilir, 3 yıl bir şeyleri kulak ardı etmeyi öğrenmek için yeterli bir süre. tamam iş hayatı, rekabet, kaostan beslenen insanlar, sahiden kötü kalpli insanlar derken kolay bir ortam değil ama kendimize dürüst olmak gerekirse sorunun ne kadarı bizde, ne kadarı karşı tarafta bunu da ele almak lazım.
karşı tarafın kendi kafasında ve içinde ne yaşadığını bilmediğimiz, tahmin etsek bile emin olamadığımız için bakmamız gereken ilk kişinin kendimiz olması gerektiğinden yana oldum. siz kendinizde hata veya ters algılanabilecek bişeyler varsa bunu çözme yoluna gidersiniz. yoksa bile üzerinize gelebilirler, ben de beş senedir iş hayatı içindeyim ve sessiz, narin bir insan değilim. hatalı ve hatasız olduğum çok fazla şey yaşadım. her zaman ben haklı değildim. kendinizden eminseniz karşı tarafın saçmalıkları hakkında umursamaz olma zamanı gelmiştir. şu da var, onlara uyum sağlasanız yani onlarla dedikodu falan da yapsanız sizi el üstünde tutmayacaklar zaten. beş yılda kimseye yaranılmayacağını anladım. ekibimizdeki en sessiz sakin, en uyumlu, en düzgün çalışan arkadaşı panik atak hastası ettiler kız işten ayrılmak zorunda kaldı. seneler önce bıraktığı ilaçları yeniden kullanmak zorunda kaldı. benim iş hayatındaki ilk 7 ayım her allah'ın günü mobbing yemekle geçmişti. 2. ayımda haksız yere kovuldum, gitmedim. sebep tamamen kişisel olduğu için böyle yaptım yoksa istenmediğim yerde tabii ki durmam. ama ekip liderim iş dışında kendi kafasında kurduğu bir sebepten benimle herkesin içinde tartışıp "ben seninle uzun süreli çalışmam, sen yarın gelme" dedi. "buna karar verecek olan kişi siz değilsiniz, ben patronumun düşüncesine bakarım" dedim. tamamen ben haklı olduğum için de kovamadı, aksine kendisi işi bıraktı ama sonra yüzsüz gibi geri döndü. yani haksızlığa uğramakla alakalı anlatsam daha çok şey çıkar. boyun eğseniz de bir kulp bulunduğuna şahit oldum o yüzden hakkı mutlaka aramalısınız.Aksine sakin yumuşak başlı sessiz bir insanımdır bu nedenle zaten bir şeyler yaptırmaya çalıştılar ama sesimin çıkması gerektiği yerde çıkartmasını da bilirim. Boyun eğmeyince kötü olunuyor ne yazık ki. Ya da onlarla oturup dedikodu yapmayınca onaylamayınca yine kötü oluyorsunuz. Hastane ortamına bilen ne demek istediğimi anlar. Alınacağım da bir durum yok yorum almak istemesem buraya konu açmam. Hatta sayınMune geçen ki konuda beni uyardı konunuza yorum yapmasını istemediğiniz insanları konudan engelleyebilirsiniz diye. Bilmiyordum yapsam bunu da yapardım ama eleştiriye açık bir insanım amacım zaten burdan yardım almak.
Terapi de alıyorum bu arada düzenli. Herkesin alması taraftarıyım. Hepimizin ihtiyacı var bence insanız.
Ben hem narin duygusal hassas biriyim hemde kendimi koruduğum kalkanım var. Ama zararı bana dokunuyor bu ikilemin. Dışarıda kendimi savunup hakkımı arıyorum ama gün sonunda yalnız kaldığımda çok kırılmış bezmiş yorgun mutsuz hissediyorum. Hep iyi insanlarla çalışsam hayatımda hep onlar olsa istiyorum. Ama maalesef çocuk değiliz hayat böyle bununla yaşamayı öğrenmemiz lazım. Tabi benim dış etkenlerim var ailem uzak sevgilim uzak her onları görüp geldiğimde daha da yalnız hissediyorum. Tayin isteme durumuma az kaldı ama onunda süresi belirsiz iki ayda altı ayda bir yılda olabilir. Bu belirsizlik de eklenince haliyle psikolojik olarak artık çöktüm.karşı tarafın kendi kafasında ve içinde ne yaşadığını bilmediğimiz, tahmin etsek bile emin olamadığımız için bakmamız gereken ilk kişinin kendimiz olması gerektiğinden yana oldum. siz kendinizde hata veya ters algılanabilecek bişeyler varsa bunu çözme yoluna gidersiniz. yoksa bile üzerinize gelebilirler, ben de beş senedir iş hayatı içindeyim ve sessiz, narin bir insan değilim. hatalı ve hatasız olduğum çok fazla şey yaşadım. her zaman ben haklı değildim. kendinizden eminseniz karşı tarafın saçmalıkları hakkında umursamaz olma zamanı gelmiştir. şu da var, onlara uyum sağlasanız yani onlarla dedikodu falan da yapsanız sizi el üstünde tutmayacaklar zaten. beş yılda kimseye yaranılmayacağını anladım. ekibimizdeki en sessiz sakin, en uyumlu, en düzgün çalışan arkadaşı panik atak hastası ettiler kız işten ayrılmak zorunda kaldı. seneler önce bıraktığı ilaçları yeniden kullanmak zorunda kaldı. benim iş hayatındaki ilk 7 ayım her allah'ın günü mobbing yemekle geçmişti. 2. ayımda haksız yere kovuldum, gitmedim. sebep tamamen kişisel olduğu için böyle yaptım yoksa istenmediğim yerde tabii ki durmam. ama ekip liderim iş dışında kendi kafasında kurduğu bir sebepten benimle herkesin içinde tartışıp "ben seninle uzun süreli çalışmam, sen yarın gelme" dedi. "buna karar verecek olan kişi siz değilsiniz, ben patronumun düşüncesine bakarım" dedim. tamamen ben haklı olduğum için de kovamadı, aksine kendisi işi bıraktı ama sonra yüzsüz gibi geri döndü. yani haksızlığa uğramakla alakalı anlatsam daha çok şey çıkar. boyun eğseniz de bir kulp bulunduğuna şahit oldum o yüzden hakkı mutlaka aramalısınız.
Çok teşekkür ederim bende bunun için çabalıyorum terapi alıyorum kimse hayatımı etkileyemesin canımı sıkamasın diye. Sizin adınıza da çok sevindim dilerim herkes hak ettiğini bulur yaptığını çeker15 yıldır çalışıyorum ve dönem dönem çok ciddi haksızlıklara, mobbinglere uğradım. Dava açılabilecek pek çok konu yaşadım. Çok yıprandım, üzüldüm ama bir damla gözyaşı dökmedim çünkü kendime söz vermiştim. Hakkını savunan, bu sebeple konuşmaktan çekinmeyen biriyim. Tüm bunlara rağmen hâlâ haksızlığa uğruyor hâlâ üzülüyorum ama yaş ve tecrübeden olsa gerek eskisi kadar üzülmüyorum. Bu konuda tek çözümün kulak tıkamak, işine gücüne bakmak ve yaptığım işle kendimi ispatlamak olduğunu çok önceden biliyordum ama çabuk demotive olabilen, iş yerinin psiko-sosyal ortamından çabuk etkilenen biri olduğum için icraate dökmekte zorlanıyordum. Bu sene bir başkalaşım yaşıyorum ve hiç olmadığı kadar işime odaklanabiliyorum. Bu süreç içinde dönüşümüme yardımcı olan bir faktör de kötü niyetli insanların eninde sonunda kendilerine verdikleri zararı görebildiğim somut olayların gerçekleşmesi. Yani karma mı dersiniz ilahi adalet mi dersiniz bir şekilde görüyorsunuz. Annem hep “sen doğru dur eğri zevalini bulur” der. Bu farkındalığa insan zamanla varıyor ama abla tavsiyesi olsun lütfen benim kadar beklemeyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?