- 18 Ekim 2018
- 877
- 1.052
- 28
- 36
- Konu Sahibi misss_girl
-
- #101
Bence çocuğunuz için bu kararı almanız çok çok güzel. Ben de çalışmıyorum. Önceleri sıkılıyordum sizi anlıyorum. Fakat bebeğinizin sizinle geçirdiği her an öyle kıymetli ki.. Şu an çalışmasanız da istediğiniz zaman değerlendirme fırsatına sahip olduğunuz bir mesleki ünvanınız var. Bir de şöyle düşünün.. Hiç çalışmasanız bile siz eğitimli bir annesiniz. Çocuğunuzla paylaşabileceğiniz büyük bir bilgi birikiminiz, tecrübeleriniz var.Merhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
Bu öz güveni zamanla kazanırsınız. Yani benim anladığım kadarıyla siz biraz tek olup kendi kendinize zaman geçirmeyi özlemişsiniz. Böyle hissetmeniz de çok doğal. Öncelikle ülkemizde alanında çok başarılı pedagoglar var. Onlardan birinin bir kaç kitabını alıp okuyun. Biraz çevre edinin, küçük bir çevre. Belki bir arkadaş, belki bir komşu.. Bu aralar havalar soğuk ama, uygun gördüğünüz havalarda kısa yürüyüşler yapın bebeğinizle birlikte veya markete filan gidin. Bebeğiniz 1 yaşında ise belki yürümeye başlamıştır. Onu da yürütün biraz yormadan. Birlikte eğlenebildiğinizin farkına varın. Sizin sosyalliğiniz, mutluluğunuz, öz güveniniz hepsi bebeğiniz olsun. Arada bi uyuttuğunuzda kendinize bi kahve yapın, size özel küçuk birşeyler.. Yapabiliyorsanız örgü örmeyi deneyin. Bu şekilde mutlu hissedip, öz güveninizi yeniden kazandığınızda, çalışma konusunu daha sağlıklı bir kafayla o zaman düşünürsünüz.Ilcede oturuyoruuz merkeze 40dakika kurslara katilma sansim yok ki suanda bebegim zaten kucuk hergun sorguluyorm kendimi neyapabilirm diye dedgm gibi bi meziyetmde yok bi cikar yolu bulamiyorum gelecegi dusundukcede batiyorum careszge dusuyorum genc yasimdaki ne cesaretm ne ozguvenm var suanda dahada kotuye gidiyo sanki durum
Herkesin keşkeleri farklı oluyorBen de tam tersine keske öğretmen ol diyenleri dinleseydim diyorum. 5 yıl okudum yabancı dil biliyorum iyi bir üniversitede okudum. Maliye mezunuyum. Şimdi ibf yerlerde ama o zamanlar yuksekti puanları. Keske öğretmen olsaydım o puanla sınıf ogretmen ya da okul oncesi. Hep dediler dınlemedım
1 aylık bebeği olan annenin işe başlaması ilginç gelmedi mi size gerçektenCok ilginc cocuk yyapan bütün kadinlar neden evde oturuyor ki? Yani cocuklara ebeveynler bakar ya da bakıcı tutulur. Ozel mmerkezlere belki basvurulur . bilemiyorum .Hepimizin annesi calisti da hic ise ara verildigini hatırlamıyorum. Sanki keyfi bir durum gibi. Simdi 2 tane arkadasim emzirme doneminde 2 si de calisiyor. Hatta biri cocuk dogduktam 1 ay sonra ise basladi. Oglen eve geliyorlar emzirmeye. İlginc.
Ne güzel ifade etmişsiniz, ben isreb ayri
1 aylık bebeği olan annenin işe başlaması ilginç gelmedi mi size gerçekten
Kendince gecerli bir sebebi olabilir evet ama çocuğu olup çalışmayan anneyi ilginç bulup 1 aylik bebeği olan annenin bir şekilde calismasini örnek göstermeniz bana ilginç geldi..Mecbur, gitmezse stajini yakacakti mali müşavir. Vermedi izin. Ne yapsin kiz.
Sadece o değil ki benim annemde benim 40 im cikinca işe geri donmus. Kardeslerimde de oyle uuzun uzadiya hic aara vermemis. Hatta sulalemde cocuk yapinca isini gücünü birakan 1 tane kadin kadin ornegi yok. Bana da is bbbirakmak garip geliyor.Kendince gecerli bir sebebi olabilir evet ama çocuğu olup çalışmayan anneyi ilginç bulup 1 aylik bebeği olan annenin bir şekilde calismasini örnek göstermeniz bana ilginç geldi..
Gariplik anlayışımız farklıysa demekSadece o değil ki benim annemde benim 40 im cikinca işe geri donmus. Kardeslerimde de oyle uuzun uzadiya hic aara vermemis. Hatta sulalemde cocuk yapinca isini gücünü birakan 1 tane kadin kadin ornegi yok. Bana da is bbbirakmak garip geliyor.
Gariplik anlayışımız farklıysa demek
Evvela ilgi ve şefkat .. Sonrasında o dedikleriniz Allahın izni ile olur. Rızkı veren Allah hanım efendi.o çocuklara zor zamanlar geldiğinde tek başına bakabilmek aç açıkta bırakmamak
Rızkı allah vermiyor ana baba eşek gibi çalışıp veriyor. Açlıktan olen çocukları Allah niye es geçmiş...bu rızık muhabbeti çok boş, 10 tane yaparlar nasılsa gokten et falan yağıyor. Bu fedakar anneyim çalışan annelerin çocukları eksik büyüyor diyen kadınların açtığı nafaka yetmiyor iş bulamıyorum kocam çalıştırmadı eski kocam başka kadına para yediriyor konularını okusun herkes. Kimse boşanma niyetiyle evlenmiyor, herkesin eşi evlenirken melek ama dünya hali o çocuklarla işsiz parasız ortada kalan kadınlarla dolu forum. Anası babası sahip çıkmadığı için daha geçen birisi çaresizce konu açtı.Evvela ilgi ve şefkat .. Sonrasında o dedikleriniz Allahın izni ile olur. Rızkı veren Allah hanım efendi.
Nice kolejlerde okuyan ama ilgisizlikten psikolojik travmalar geçiren çocuk var...
Gerçekten aynı inılmaz cahillik ama herşeyi çok bilmişlik her şeyden korkan oğullarına hiçbir özgüven aşılamayan topluluk benim karşımda da var.. Aynı şwyler ya ne deyim.. Ben de kendime bakıp o eğitim aşkı o zeka o pırıltı o sorgulayan zeka nerede diyorum. Gözlerimin feri sönmüş..Acilin ben geldim..
Cok sosyal bir bölümde okudum, okul hayatim boyunca Yaradan in bana vermis oldugu yetenekler sayesinde de hep gelecek vaat ettim.
On parmaginda on marifet, yönetme becerisi kuvvetli ve yapabildigim konularda kendine güveni tam bir bireydim.
4 yil lisans egitimi aldim akabinde evlendim. Calismadan hemen uzak diyarlardaki sevdicegimle evlendim geldim yurt disinaa. Iste burada film basliyor.
Kendime cesaretim coktu hemen dil ögrenip burada calisacaktim.. Hayatin bana kaziklari siraya girmis bekliyordu ve paat pat önüme dikildiler.
Sonradan farkina vardigim ama benim baslarda hic aklima getirmedigim müthis ötesi bir cahil toplulugun icinde buldum kendimi. Tecrubeli olduklarini düsündügümden tabiki de sözlelerine güvendim, hata yaptim.
Herseyden korkan, herseye imkansiz gözüyle bakan, herseyin cook zor oldugunu söyleyen ve benim de asla yapamayacagimi söyleyen bir kitle.
Hergün bakistigim konustugum bu enerji beni icine aldi. Bunlari diyenler de en fazla temizlik isinde calismis nasil olur diyorum nasil yani ne kadar zor olabilir.. Bilemezdim ki kötü niyetli olduklarini. Kendi yapamadiklari seyleri benim de yapmamami istemeyeceklerini anlamayamadim.
Aklim karisti, cogu yerde özgüvenim yerle bir oldu bu sürecte. Herkes ama herkes haksiz olamazdi diyordum ama nasil olur anlayamiyordum. Tabi kayinvalide kisisi tüm özgürlügümü kisiligimi gün be gün parcalamaya devam ediyordu.
Anlayamadigim bir savasin icinde buldum kendimi. Kendimi taniyamiyordum, bunlari yasayan ben olamazdim.
Dil okuluna basladim ama bitiremeden kizimin gelecegini ögrendik.
Neyse iste alti senedir durum böyle ikinci cocugumu da yaptim. 27 yasindayim.
Hic calismadim. Kücük oglum krese baslama yasina geldigi gibi kurslara devam edecegim.
Ulan 6 sene be alti sene. Sudan cikmis balik gibi oldum. Ama uyandim. Hala herseyi yapabilirim.
Cok bilirim evde ylaniz oturup ben ne yapiyorum dedigimi.
Cocuklarima kendim bakiyorum büyüttüm, büyük kizim bes yasina girecek yakinda harfleri yaziyor. Resim ciziyor. Elimden geleni yaptim.
30 yasindan sonra ben artik oturmam arkadas. Kimseyi de dinlemeyecegim. sansimi sonuna kadar kullanacagim, uykudan uyandim tüm o cevreme sinir cektim. Bir senedir zehirlenmiyorum güvenim yerine geldi. Sen mi büyüksün ben mi diyorum. Yapariz yeter ki iste. Hicbirsey önüne engel olmasin yas da dahil buna.
Yeter oturdugumuz ben calismak, terlemek, evime gelince ayaklarimi uzatip bir ih cekmek istiyorum.
Ve yapacagim insallah.
anneden başka hiç kimse kendi evladını bir anne gibi yetiştiremez. evladınıza bakmak zamanın boş gecmesı demek degıl nice anne var çalışmak zorunda olup bebeğini kreşe bırakan başkasına baktıran. Onlar da tam tersi evladımıni kendim Yetiştirebilirsem diyor maddi durumunuz elveriyorsa zaten Olması gereken de bu.. Ben de çalışmıyorum evladımı kendimi büyütmek istiyorum ona en iyi eğitimi anne baba verir belli bir yaştan sonra da çalışmak istersem geç kalmış olmam asla 30yasında olmeyecegım ya yada 70de olmeyecegım ne malum kıme neye göre gec kalınıyor. Anladığım kadarıyla başka uğraşlarınız yok çocuk bakarken de birçok aktivite yapılabilir ama geçen zamanınızı Asla boş değil boşsa Bugüne dek annelerimiz boş yaşamış ozaman...Merhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?