- 26 Ekim 2014
- 1.540
- 2.029
- 133
- Konu Sahibi misss_girl
-
- #61
o çocuklara zor zamanlar geldiğinde tek başına bakabilmek aç açıkta bırakmamak
o çocuklara zor zamanlar geldiğinde tek başına bakabilmek aç açıkta bırakmamakÇocuk büyütmekten daha önemli bir şey ne olabilir ki?
Bence dünyanın en zor işini yapıyorsunuz...
Bu durumun ileri asamasini anlattim sadece.simdilik milletin cocuklar kucuk.anlasilmiyor durumun vahimligi.Öyle gömülmez füze atın füze
Çocuğu olmasına rağmen çalışanlar ne yapsınMerhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
emeklilikten sonra bile, kendine farklı bir kariyer çizen insanlar var...çocukları büyütürken, çeşitli kurslarla kendinizi geliştirmeye devam edin..örneğin dil öğrenmek, yemek yapmak gibi...yada yüksek lisans yapıp öğretim görevlisi felan olabilirmisiniz veya öğretmenlik için formasyon alabiliyormusunuz...Merhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
25 yasindayim lise mezunuyum bende sen gibi hissediyorum hele şu ara daha fazla geçen yıl bir şirkette çaycılık yaptım o bile kendimi iyi hissetmeme neden oldu kendime guvenim geldi ama kızım piskolojik açıdan çok zarar gördüğü için işi biraktim şimdi de hamileyim işi bıraktığıma pişman değilim hamile olduğum için de pişman değilim ama hayatım boş geçiyor ona pismanim çocuk bakmak da zor bir iş ama aynı değil maalesef belki de duygusal bir boşluk yada başka birşey bilmiyorumMerhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
Tesekkur ediyorum korkularm geleck icinHic calismadiginiz icin suan oyle geliyor size. Cokta bos bir hayatiniz yok cocuk buyutuyorsunuz. Insallah biran once istediginiz ise girersiniz hayirlisiyla
Haklisin. Yasiniz 30 demistiniz sanirim. Cok ozel bir meslek alaniniz yoksa özel biraz zor 30 sonrasi. O yuzden kamuya girmek icin cabalayabilirsinizTesekkur ediyorum korkularm geleck icin
Agziniza elinize saglik soyledklrnzn hepsini katiliyorum ve bu nedenlrden gelecktn dolayi calismayi cok istiyorumileride neler olacagini soyleyim.calismayinca cigeri bes para etmez calisan hemcinsleriniz tarafindan ezikleniyorsunuz.esiniz sizi pek umursamamaya basliyor.calisan insanlar ile hele hele de emekli insanlar ile bir araya geldiginizde onlar basliyor anilarini anlatmaya.siz konusacak hicbirsey bulamiyorsunuz.cunku tek dunyaniz camasir bulasık.tek marifetiniz bu.size arada bir soruyorlar siz nasilsiniz.ev isleri yorucu tabi diyorlar.sonra cocuklar buyuyup sizi eziklemeye basliyor.bos kafali hicbir halttan anlamayan muamelesi goruyorsunuz.hergun giyinip kusanip herkes bir isle mesgulken giyinmek bile zul geliyor.bos bos gunu doldurmak icin normalde suratina bakmicaniz insanlarla kahve gunleri filan.yas haddinden dolayi ve kendine guvensizlikten hic bir ise atilamayip yerinizde saymaya devam ediyorsunuz.geriye bakiyorsunuz kcamaaaan bir hiç.
Calismak para demek degildir.maddi durumum iyi.esim bonkor.bir elim yagda bir elim balda.bir konuda uzmanlasmak isterdim
Iste bnde bunlardan korkuyorumÇocuklar küçükken calısmamak insanı cok etkilemiyor ama cocuklar büyüyüp kendi dünyalarını kurunca genelde ev hanımları daha çok etkileniyor
Bu devirde kamuya girmek dahada zor sankiHaklisin. Yasiniz 30 demistiniz sanirim. Cok ozel bir meslek alaniniz yoksa özel biraz zor 30 sonrasi. O yuzden kamuya girmek icin cabalayabilirsiniz
Valla hergun dusunuyorm evde ne yapabilirm diye ama bulamadm birsey bebegimn olmasida buyuk etken tabiÜniversite yıllarında hocalarimin takdir ettigi, gelecek vaadeden, çok idealist bir öğrenciydim. Bir gun mutlaka akademisyen olacaktım hatta :) Meslegimi icra ederken bazı hayal kırıklıkları yaşamış olsam da son derece idealist, çalışkan ve basarili biri olarak devam ettim çalışmaya. Zaman geçtikçe çalısma hayatının değerlerimle uyuşmayan kosullari, işinin hakkını vermeyen iş arkadaşları, çözülemeyen idari sorunlar bendeki bedenen ve ruhen saglikli kalarak insanlara yararlı olabileceğim inancini bitirdi. Kendi içsel huzurum için işten ayrıldım. Bir süre kendimi dinleyip kitap okuyacaktim, hobilerimle ilgilenip dinlenecektim. Fakat daha istifam kabul edilmeden hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğim gibi de zor bir hamilelik, zor bir bebekle 2 yılı bugün de biter mi acaba diye yasadim her gün biraz daha yipranarak.
Yillarca okuyup iyi bir meslek sahibi olmuş, entelektuel gelişimine ve bunun için aktif çaba göstermeye çok özen gösteren biriyken tüm gün sadece bebek bakımıyla ve bitmeyen ev isleriyle uğraşan birine dönüşmek, kendini dinleyecek kadar bile zaman ve enerji bulamamak, üretememek. Ve hiçbiri yetmezmiş gibi sanki artık çalışmıyor olmak sizin degerinizi azaltıyor gibi tuhaf bir yaklaşım insanlarda.
Ben de çok bunalıyorum. Ama imkanım olsa da mesleğime -eski koşullar devam ettiği sürece- dönmeyi düşünmüyorum. E böyle yaşamak da bana zarar verdiğine göre hobilerime yoneleyim dedim. Ciddi emek vererek uğraştığım hobilerim var. Çalışırken bugünleri ongorerek depoladigim malzemeleri kullanarak uretiyorum. Evde küçük bir fotoğraf studyosu kurdum. Her şeyini eşimle elimizde yaptik. Sonsuzluk perdesi denen bir şey var, onu bile kumaş aldım kendim diktim. Elde yapılabilecekken hazirina para vermeyi anlamsız bulduğum için emek verdiğim bir iğne bile bana çok iyi geliyor. Urunleri fotoğraflayıp bir hesapta beğeniye sunuyorum. Mesleğe dönmeyi düşünmediğim için bu işi gelecegim olarak gorup çok titiz çalışıyorum, profesyonel bir izlenim oluşuyor. Geri donusler çok güzel. Mağazaniz nerede diye soruyorlar mesela :) Ufak tefek satmaya da başladım şükürler olsun. bebeğim biraz daha büyüyüp bana biraz daha fırsat verdiğinde bir mağaza açmayı planlıyorum KOSGEB desteği ile.
Uzun bir iç dökme gibi bir şeyler oldu ama birileri için iyi örnek olabileceğini dusunerek yazmak istedim. Bir hobiniz varsa siz de bebekten fırsat buldukça evinizde üretebilirsiniz. Bana çok iyi geldi :)
Merhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok
Eşiniz ne iş yapıyor ? Biz de görev nedeniyle Van dayız. Sizin gibi düşündüm ve ikinci bebeğim geldi... artık nasip kısmet kadın isterse isterse 40 yaşın da olsun yine bişeyler yapar2. Cocukta istiyorm doguda gorevimizi yaparken ama ikisi buyuyene kadar benm yasim 35ustu olacak o zamanda nereye girerm kim beni ise alir bir is deneyimi gecmisimde yok bilmiyorm omir bosa geciyor sanki
Ya suan icin bnde dusunmuyorm ama cocugm buyuyncede yasim ilerleyeck bir uzmanlik alanmda yok o zamanda hersey icin cok gec olacak sankimisss_girl ben de Van dayım. İlk evlendiğim de iş aradım 4 yıllık üniversite mezunuydum benim şansım mı bilmiyorum ama 1000 ₺ en fazla ücret verdi hastane yada vb. Yerler ki haftanın 6 günü çalışma vardı... yani bilemiyorum ben çok aradım ama doğru düzgün bi iş bulamamıştım evli bir kadına uygun...en güzeli dersaneye gideyim kendimi geliştireyim dedim ikinci dönem oğluşuma hamile olduğumu öğrendim. Benim için çalışma hayatı son buldu bi 3 sene kadar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?