Univ mezunuyum ev hanimiyim omrum bosa geciyor sanki

Aslında böyle genellemeler yok bence.Ev hanımı anne olmak iyi bir anne olmak demek olamayacağı gibi çalışan anne olmak demek de kötü anne olmak demek değildir.Çok kadın var evde oturan ama çocuğunu eğitemeyen, evde olmasının kimseye bi faydası olmayan.Çok da kadın var çalıştığı halde ne evini ne çocuklarını ihmal eden.Bu iş vizyon meselesidir kişisel tatmin illa evde ya da işte olacak bişey değildir bu sizin bu tatmini nerde aradığınızla ilgili.

Bizim iş yerinde de tipler var tam bir pembiş ponçik gelin tipi mesela kadın aslında belli ki işle güçle alakası yok öyle laf olsun diye gidip geliyo.Tek sohbet konusu eşi ve pembe evi.Bu kadın türü de işte asla mutlu olamaz mesela ki olamayıp bırakan da çok.Yani bu size kalmış bişey nerde mutlu olacaksanız öyle yapın ama geç olmadan buna karar verin.Kimin ne söylediğinin bi önemi yok.
 
Türkiyede maalesef söyle bir algı aldı başını gidiyor: ev hanımı olmak sanki küçük görülecek birşey. Sanki sadece çalışsanız "değerli" bir vatandaşsınız. Aslinda ekonomi tarafindan bu tutum çok iyi çünkü kadınlar (düşük maaş alıyorlar) iş güçlerini piyasaya sürüyor. Şahsi fikrim (bir akademisyen olarak) kadınları çocuklarını büyütürken aslında en zor mesleği üstlenmiş durumda, çünkü geleceğin toplumunu inşa ediyorlar. Lakin bir cok anne bunun farkında değil bile. Ben kendimi ev hanımı olarak eksik hissetmiyorum (2 senedir evdeyim) çünkü hem kendimi hem cocuklarimi geliştirmeye gayret ediyorum. Tüm o iş hayatı aslında boş iş, ama kadınlara öyle bir satılıyor ki, sanki omsuz bir hiçsin. Dediğim gibi bir ekonomist olarak da bakıyorum. Ucuz isciye kimse hayır demez. Bir bayan çalışmalimi. Evet imkanı varsa çalışmalı. Hem kendine hemde aileye katkısı olur. Ama ev hanımlik boş mu? Kesinlikle degil. Heleki çocuklar büyütülüyorsa asla. Ama elalemi pek takmayan bir insanım. Birisi bana çalışmıyorum diye laf soksa, o lafı agzina bi güzel tıkarım.
 
Bence önemli olan evde de bi düzen oluşturmak.
Sadece ev işi yemek ve televizyon ekseninde bi hayat zaten herkesi tüketir bitirir enerjisini emer.
Mesela kitap dizi film listesi yapın kendinize her hafta bi kitap her gün bi film bir bölüm de dizi izleyebilirsiniz.
Günlük yürüyüş mutlaka yapardım ben olsam evde tüm gün kapalı kalmak enerjinizi düşürür çünkü.
Van nasıl bi şehir bilmiyorum ama kurs falan varsa katılın mutlaka kendinize ait bir hobiniz olsun mesela.
Kafaniza göre bi arkadaş bulmaya çalışın onunla haftada bi kahve icseniz bile havanız değişir.
Sporda çok iyi gelen bir şey mesela bünyeye pilates kurslarına vs.katilabilirsiniz eğer varsa.
Kısaca ben olsam bu zamanlarımı iyi degerlendirirdim üzülmek yerine dolu dolu geçirirdim.
 
Aynı durumdayım bende... İk mezunuyum hiç kendi işimi yapamadım bugüne kadar çalıştığım işler (küçümsemek için söylemiyorum) lise mezunu olsam da yapabilirdim o yüzden hiç mutlu değildim zaten de yine de iyi geliyordu evde durmuyordum ..tam okul bitti evlendim..
üstüne çocuğum oldu çıktım işten.o bir buçuk yaşındayken yine işe başladım (aynı iş) bu sefer bir sene zor dayandım çünkü çocuğum çok huzursuz ve mutsuz oldu.
Yine KPSS falan denedim olmadı en sonunda çırpınmayı bıraktım şuan 2. Bebeğim var ama ben çok mutsuzum boşa yaşıyorum gibime geliyor oysa ne hayallerim vardı kendi işimi yapacaktım kariyerim olacaktı. eve tıkılıp kaldım tek derdim akşama ne pişirsem oldu
Çok mutsuzum hayallerimi yaşayamadığım için.
Keşke herşeye baştan başlayabilsem.
 
bende cocuk dogana kadar atanmamistim kendimi birakmadim hamileyken bile calistim ucretli ogretmenlik yaptm.simdi atandim sizde calisin evet cocuk buyutmekte cok onemli ama siz okumussunuz mezun olmussunuz ev hanimi olarak kalmayin.nerde olursaniz olun calisin yinede
 
bende is arıyorum su an ama mecburiyetten 2 cocuk var dogumlarda ciktim isten 4 senedir calismiyorum aof adalet okuyorum bi yandan az kaldi bitiyor hic calismak istemiyorum allah biliyor yonetici asistaniydim bıktım egolu acayip patron ve calisanlarindan...
herseyin hayirlisi hakkinda para kazanmakta güzel birsey ama is te biraz rahat olacak ki severek calisalim
 
Size tavsiyem sosyal kıyas yapmayın..( Eğer yapıyorsanız)
Herkesin hayattaki imkanları aynı olmuyor.
Fakat şöyle bir durum var insan sahip olmadığı şeylerin süper olduğunu düşünür.
Mesela özelde 9-6 çalışıp yorgun argın eve gelen anne de belki size özeniyor. Evde oturmak istiyor ama yapamıyor.
Veya sizin gibi evde olan biri de çalışmak istiyor.
Devlette sürekli şef baskısı ile çalışan biri de keşke daha rahat bir işim olsaydı kendi işimi kursaydım diyor.
Kendi işi olan biri de keşke kurumsal bir yapıda çalışıp belirsizlikle uğraşmasaydım diyor.
Kurumsal yapıdaki biri de keşke ego manyağı yöneticilerle çalışmak zorunda olmasaydım diyor.
...
Bu liste uzar gider..

İlk önce öğrenilmiş çaresizlikten çıkın.
Maalesef zaman makinesi yok, geçmişe gidemezsiniz, şimdi şu an ne yapacağınıza bakın.
Bence önce moralinizi yükseltmekle başlayın.
Önce her gün yürüyüşe çıkın, bir kafeye gidin bir çay, kahve için kitap okuyun.
Bir süre böyle devam edin..
Moraliniz yüksek olunca da ne yapmak istediğinizi düşünün ve o konuda ne yapabileceğinizi araştırın..
Ama önce düşük moralinizden çıkın, ev hanımlığı da çok zor ve kıymetli bir iş..
Kimse sizi üzüp küçümseyemez (siz izin vermedikçe) öyle kişiler etrafınızda var ise uzaklaşın görüşmeyin..
Önce moralinizi yükseltin sonra da ne yapacağınıza karar verin..
Hakkınızda güzel şeyler olsun..
 


"Orada bir köy var uzakta,ancak o köyde mutlu olabilirim" demek yerine "bulunduğum köyde mutluluğu nasıl oluşturabilirim,imkanlarım nedir"diye sormak lazım sanırım...
 
umutsuz34 .!.:
"Orada bir köy var uzakta,ancak o köyde mutlu olabilirim" demek yerine "bulunduğum köyde mutluluğu nasıl oluşturabilirim,imkanlarım nedir"diye sormak lazım sanırım...
Genişletmek için tıkla...

Evet özetle bu..
Ellerimde ne imkanım var neler yapabilirim diye bakmak lazım..
Bir de hayallerde bir meslek, iş veya bir durum bize çok uyar gibi düşünürüz.
Belki tam tersi olacaktı, bilemeyiz.
Şimdiki imkanları değerlendirmek lazım..
 
Ilcede oturuyoruuz merkeze 40dakika kurslara katilma sansim yok ki suanda bebegim zaten kucuk hergun sorguluyorm kendimi neyapabilirm diye dedgm gibi bi meziyetmde yok bi cikar yolu bulamiyorum gelecegi dusundukcede batiyorum careszge dusuyorum genc yasimdaki ne cesaretm ne ozguvenm var suanda dahada kotuye gidiyo sanki durum
 
 
Reactions: 000
Ben de ev hanımlarına acaip özeniyorum ömrüm çalışarak boşa gidiyor gibi
 

O zaman şu an kendinizi kişisel geliştirebileceğiniz aktiviteler bulmaya çalışın..
Mesela her gün fiziksel zindeliğinizi korumak için kısa yürüyüşler yapmaya başlayın.
Zihinsel zindeliğiniz için de kitap okuyun, bulmaca çözün, internetten hobi sitelerini takip edin, el işi öğrenebilirsiniz veya nakış gibi..
Ayrıca eğitim sitelerinde ücretsiz ingilizce öğrenebilirsiniz.Yazı yazın mesela ''Bugün şükrettiğim beni mutlu eden 5 şey'' diye her gün bir sayfa yazabilirsiniz işe yaradığını söylüyorlar.
Madem şu an dışarıda bir kurs alternatifiniz yok sizde internet ortamında kendinizi geliştirmeye çalışın.
Ama ''meziyetim yok'' diye düşünmeyin okumuş, bilgili, kültürlü bir bireysiniz. Bu da çok büyük bir meziyet..
 
Son düzenleme:

Evet herkes elinde olmayanın peşindedir. Klasik algıda seçicilik durumu..
Herkese yaşadığı durum en berbat ama karşısındaki kişinin durumu toz pembe gelir fakat öyle bir dünya yok.
Kimisi evdedir belki kendine ayıracak boş zamanı vardır ama kendisini iş ortamında olmadığı için kötü hisseder, Kimi de iş ortamında sizin gibi aktif bir çalışandır ama evinde anca yatmadan önce 1 -2 saati vardır o da evde gönlünce vakit geçirenleri düşünüp kendini kötü hisseder.
Uzaktan davulun sesi hoş gelir işte..
Günün sonunda bence çabalamamız önemli.. Hangi ortamda isen elinden geleni yaptın mı o önemli diye düşünüyorum.
Kimse mükemmel değil çünkü..
Bence elinizden geleni yapmışsınız..Sizinki içinizdeki anne endişesi.. Müsterih olun bence..
İş hayatı fedakarlık istiyor öyle kabul etmek lazım..
 
Hayat sadece dışarıda bir işte çalışıyorken dolu dolu gecmez ki.Siz de pekala evde çalışabilirsiniz.Mesleginizle veya ilgi duyduğunuz bir anlamda araştırmalar yapabilirsiniz.Hobilerinizle ilgilenebilir kitap okuyabilir kendinizi eksik hissettiğiniz alanlarda geliştirebilirsiniz.Evde de hayatınızı dolu dolu faydalı yasayabilirsiniz.
 
Bende vandayım. Daha önce calışıp evlendikten sonra ev hanimi olmanın me demek oldugunu tum bayanlar daha iyi anlarız. Benimde 10 aylık oglum var ve kimse olmadığı ıcın ben büyütüyorum. Benimde mesleğim bankacılık. Dogu gorevimiz bitmek üzere. Batıya gecerken calışmayı cok istiyorum ama kısmet. Bende yalnızım aynı yerdeymişiz Van in hangi ilçesindesin bilmiyorum ama tanışmak nasip olur belki tanışmak isterim neden olmasın :) bende yalnızlığımı komsularla veya arkadaslar la görüşerek kafa dagıtıyorum. Van gibi bi yerde iş olanakların cok oldugu soylenemez..
 
Hazırlıkla 5 yıllık turizm mezunuyum öğrencilikten itibaren çalıştım ve evlendiğimden beri çalışmıyorum şuan ikinci bebeğimi bekliyorum ama asla turizme birdaha girmeyi düşünüyorum çok yorucu bir iş hayatından sonra ilk 3 sene bunalım yaşadım ama şimdi çok rahatım gerçekten insan yetiştiriyorum bu çok önemli bir şey. Hayatım boşa gitmiyor ilerde elbette çalışma hayatına dönücem ama turizm değil daha rahat daha butik şekilde çalışmayı düşünüyorum. Eğer yalnızsanız çevreniz yoksa ister istemez bu düşüncelerle boğuluyor insan. Sanırım hiç çalışmadığınız için siz bunalıyorsunuz ama hayatınız hiç bir şekilde boşa gitmiyor para kazanmak anlamlı kılmıyor eğer çocuğa bakacak biri var ise bence bir deneyin çocuğunuzun her şeyden önce mutlu bir anneye ihtiyacı var.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…