Üniversiteyi söylemeyeyim, KYK’da kalıyordum. Şu an çok şükür mezun oldum. Olay geçen yıl oldu. 6 kişilik odalar vardı ve odada tek ben vardım. 1. sınıftım, diğer 5 kişi birbirleriyle iyi anlaşıyordu. Nereden geldiğimi, hangi sınıf olduğumu sordular. Konuştuk, anlaştık.
Ertesi gün okul için hazırlandım. Bu arada ek tercihle yerleşmiştim. Sınıfta herkes iyi anlaşıyordu. Tek başıma dersin başlamasını beklerken bir kızla arkadaş oldum. İsmi Eda olsun. Eda’nın saçları kısaydı. Ben kimsenin hayatına karışmam, önyargılı da değilim ama ilk anda lezbiyen olabileceğini düşündüm. Sonra kanser olduğunu, saçlarını bu yüzden kestiğini söyledi. Üzüldüm. İyi biriyse neden arkadaş olmayayım dedim.
Eda’yı herkes dışlıyordu, ben arkadaş oldum. Bir süre sürekli beraber dışarı çıktık, her yere beraber gidiyorduk. Ama bu kız gereğinden fazla yakın olmaya başladı. Ben uzaklaştıkça o daha çok yaklaşıyordu. Telefonumu alıp erkekleri engelliyordu. Sevgilim oluyordu, “bu çocuk şöyle, böyle” deyip ilişkimi bozuyordu. Şüphelenmeye başladım. Uzaklaştım, yazmadım, derslere tek başıma gittim.
Bu sefer odama gelmeye başladı. Odadaki kızlar zaten benim hakkımda dedikodu yapıyordu. Ona rahatsız olduğumu söyledim ama dinlemedi. Bana direkt “Bu eteği çıkar, etek giymeyeceksin” dedi. Giysilerime karışmaya başladı. Ben şok oldum. Odadakiler bizi dinliyordu. Ben ağlamaya başladım. “Ben seninle konuşmak istemiyorum, neden zorluyorsun?” dedim. Sonra odadan gitti.
Oda arkadaşlarım yanıma geldi, beni sakinleştirdi. Hepsine anlattım. Kızın kanser olduğunu, aramızda bir ilişki olmadığını söyledim. Onlar su getirdi, sakinleştirdi. Sonra beni sınıftaki başka bir kızla tanıştırdılar, onunla derslere gitmeye başladım.
Ama bu sefer de Eda SMS atmaya başladı. “Beni aldattın, seni affetmeyeceğim. Çok mutlu ilişkimiz vardı, neden böyle yaptın? Seni seviyorum sevgilim.” diye yazıyordu. Sürekli engelledim. Instagram, WhatsApp, TikTok hatta IBAN’dan bile yazdı. Mecbur banka hesabımı kapattım. Memura şikâyet ettim, güvenlikle konuştum. Sonunda yazmayı bıraktı.
Yaşadıklarım gerçekten çok korkunçtu çok şükür zorlukları astım kpssden atandım memur oldum ama hâlâ arkadaş olmakta korkuyroum insanlarla evime çağırmaktan evlerine gitmekten
Ertesi gün okul için hazırlandım. Bu arada ek tercihle yerleşmiştim. Sınıfta herkes iyi anlaşıyordu. Tek başıma dersin başlamasını beklerken bir kızla arkadaş oldum. İsmi Eda olsun. Eda’nın saçları kısaydı. Ben kimsenin hayatına karışmam, önyargılı da değilim ama ilk anda lezbiyen olabileceğini düşündüm. Sonra kanser olduğunu, saçlarını bu yüzden kestiğini söyledi. Üzüldüm. İyi biriyse neden arkadaş olmayayım dedim.
Eda’yı herkes dışlıyordu, ben arkadaş oldum. Bir süre sürekli beraber dışarı çıktık, her yere beraber gidiyorduk. Ama bu kız gereğinden fazla yakın olmaya başladı. Ben uzaklaştıkça o daha çok yaklaşıyordu. Telefonumu alıp erkekleri engelliyordu. Sevgilim oluyordu, “bu çocuk şöyle, böyle” deyip ilişkimi bozuyordu. Şüphelenmeye başladım. Uzaklaştım, yazmadım, derslere tek başıma gittim.
Bu sefer odama gelmeye başladı. Odadaki kızlar zaten benim hakkımda dedikodu yapıyordu. Ona rahatsız olduğumu söyledim ama dinlemedi. Bana direkt “Bu eteği çıkar, etek giymeyeceksin” dedi. Giysilerime karışmaya başladı. Ben şok oldum. Odadakiler bizi dinliyordu. Ben ağlamaya başladım. “Ben seninle konuşmak istemiyorum, neden zorluyorsun?” dedim. Sonra odadan gitti.
Oda arkadaşlarım yanıma geldi, beni sakinleştirdi. Hepsine anlattım. Kızın kanser olduğunu, aramızda bir ilişki olmadığını söyledim. Onlar su getirdi, sakinleştirdi. Sonra beni sınıftaki başka bir kızla tanıştırdılar, onunla derslere gitmeye başladım.
Ama bu sefer de Eda SMS atmaya başladı. “Beni aldattın, seni affetmeyeceğim. Çok mutlu ilişkimiz vardı, neden böyle yaptın? Seni seviyorum sevgilim.” diye yazıyordu. Sürekli engelledim. Instagram, WhatsApp, TikTok hatta IBAN’dan bile yazdı. Mecbur banka hesabımı kapattım. Memura şikâyet ettim, güvenlikle konuştum. Sonunda yazmayı bıraktı.
Yaşadıklarım gerçekten çok korkunçtu çok şükür zorlukları astım kpssden atandım memur oldum ama hâlâ arkadaş olmakta korkuyroum insanlarla evime çağırmaktan evlerine gitmekten