Ülkece son zamanlarda çok üzücü şeyler yaşadık bu da dert mi değil biliyorum ama ben bir türlü bu kişiyi unutamıyorum hanımlar..

Yl yapıyordum teze bir türlü odaklanığ başlayamadım, iş arıyorum mülakatlara katılıyorum ama hiçbir yerden geri dönüş yok, onların da her haberlerini alıyorum ben bu konuyu açtıktan sonra direkt nikah kıymışlardı düğünü beklemeden canım hala çok acıyor. Bu çocuk beni aslında hiç sevmemişti, hep bahaneler buluyordu ben kabullenmek istememiştim ama gerçekten birisini sevince 2 ay içerisinde nasıl da evlendi bir anda. Verdiğim emeğe, geçirdiğim zamana, boş yere umutlanmama, istenmediğimi kabul etmemiş olmama çok kızıyorum. Üzerine annemin git artık bu evden ya evlen ya iş bul cümlelerini sürekli ama sürekli duymam ekleniyor. Ne yapacağım ben psikoloğa da başladım ama zerre gelişme yok