- 28 Eylül 2011
- 1.126
- 74
- 363
- Konu Sahibi Ratinin Hisleri
-
- #1
Bu işin doğrusunu en iyi pedagoglar, psikologlar bilir. Her durum da kendine has dinamiklere sahip olabilir. Bazen çocukların sağlıklı bir psikolojiye sahip olabilmesi için onlara böyle konularda yalan söylenir. Çocuk, en azından ergenliği bitirinceye dek, eğriyi doğrudan ayırmaya başlayıncaya, kendi yargılarını oluşturuncaya dek bu durum devam edebilir. Sonra belki söylenir belki söylenmez bilemem. 3-5 yaşında evlatlık olduğunu bilerek yaşamaya başlamak, kardeş diye, ana-baba diye bildiklerinin el olduğunu bilmek çok mu iyi olur? Çocukları müge anlı benzeri programlarla mı büyütüyoruz yoksa masallarla mı? Masallar iyidir bence. Masallara inansın çocuklar bırakın.
Pedologlar cocukların evlatlık oldugunu 3 yasında ıtıbaren yanı konusmaya basladıgından ıtıbaren yavas yavas soyleyın dıyorlar. Aklı basındayken bırden soylenmesı kötü olur guven duygusunu sarsar denir. Elbette ki dogrusu budur. Cunku bunu kabullenmeye baslayarak yasamını sürdürür.
ama o cocuklar herzaman farkli buyuyorlar! normal bir cocuk gibi degil...( tecrubem var bu konuda)
belki gercekten, gerceten soylenmemezi en dogrusudur..
İleride bır hastalıgı cıksa dna gıbı bırseylerden bunu bu sekılde ogrenmesı daha mı dogru bence değil. Bunu dolaylı yollardan baska türlü öğrenebilme riski her zaman vardır. Neden farklı buyusunler ki benımde cevremde evlatlık bırı var deli gıbı ailesını seveen ve aılesının de onu sevdıgını bilen...
bak canim:)
benim esimde evlatlik..
ve evlatlik oldugunu sanirim 6 yaslarinda, belki daha kucuk bir yasda oldugunu ogreniyor.
dedigin gibi asla ailesini ayirt etmiyor. Cok duskundur malsef, piff neyse
fakat esim farkli yetistirildi, korkarak ( oz babasi tarafindan kacirilcak gibi)
ve hep o kucucuk cocuk dusundu ne kadarda umrumda degil desede:)
esim ne yaziki kedini yarim yada yanliz hisetmis olmaliki, 10, 11 yaslarinda kotu aliskanliklar edinmeye basladi.
Simdi allahima sukur temiz tabiki, ama keske yapmasaydi bazi seyleri..
bazen bir seyleri bilmemek daha iyi belki diye dusunuyorum
Gercegı her zaman bilmelisin. Çünkü ilerideki ihtimali de dusunmelısın. Kardeslerını öz olmasada sevmesı kadar normal bısey yok. Ama böyle yalan soyleyerekte bır yere varamazsın bir şekilde öğrenilebilir. o zaman cocugun annesıne babasına olan guvenı sarsılır toparlayamaz ıyı nıyetlı de olsa farklı bır bakısı olusur. O çocugun ılerıdde babası cıkıp bırsey dese bu sefer annesıne neden bana demedın dıyecek hadı bu ergenlıkte oldu o zaman nasıl altından kalkılacak bu meselenın ?
Gercegı her zaman bilmelisin. Çünkü ilerideki ihtimali de dusunmelısın. Kardeslerını öz olmasada sevmesı kadar normal bısey yok. Ama böyle yalan soyleyerekte bır yere varamazsın bir şekilde öğrenilebilir. o zaman cocugun annesıne babasına olan guvenı sarsılır toparlayamaz ıyı nıyetlı de olsa farklı bır bakısı olusur. O çocugun ılerıdde babası cıkıp bırsey dese bu sefer annesıne neden bana demedın dıyecek hadı bu ergenlıkte oldu o zaman nasıl altından kalkılacak bu meselenın ?
Benım evladımıda esım yazın evlatlık alacak
şu durumda benim düşüncemi sizde onaylıyorsunuz , bende böyle düşünüyorum
kaldıki ufacık cocuk bunu bilse ne olur bilmese ne olur hepimiz cocuk olduk ve hepimiz istediğimiz şeyler olmayınca ah be acaba ben evlatlıkmıuyım hatta bızım nesil besleme lamia'yı izleyerek büyüdük , yada abilerimiz ablalarımız tarafından seni hastaneden aldık şakalarına maruz kaldık , aslında inanmasakta acabamı demişizdir,
ve böyle bir gerçeği küçük omuzlara atmaya gerek yok bence bazı seyleri bırakalımda büyükler taşısın
babam annem bana hamileyken ölmüş ve ben 2,5 yaşındayken başka biri ile evlenmiş bende babayı babam biliyordum ilkokula giderken aklım ermeye başlayınca soy adlardan anlamıştım ve yaşadığım tranvayı anlatamam o yaşta gecelerce sabahlara kadar ağlamıştım başıma yemeni sarıp uyuyordum başımın ağrısından düşün o yaşta.. bence de her şeyi bilmek bazen iyi değil söylenecekse de akıl başa erdiğinde söylenmeli çocukken söylenmesi daha büyük yıkımlara neden olabilir koskoca bir çocukluk dönemi perişan olabilir
Benım evladımıda esım yazın evlatlık alacak
şu durumda benim düşüncemi sizde onaylıyorsunuz , bende böyle düşünüyorum
kaldıki ufacık cocuk bunu bilse ne olur bilmese ne olur hepimiz cocuk olduk ve hepimiz istediğimiz şeyler olmayınca ah be acaba ben evlatlıkmıuyım hatta bızım nesil besleme lamia'yı izleyerek büyüdük , yada abilerimiz ablalarımız tarafından seni hastaneden aldık şakalarına maruz kaldık , aslında inanmasakta acabamı demişizdir,
ve böyle bir gerçeği küçük omuzlara atmaya gerek yok bence bazı seyleri bırakalımda büyükler taşısın
babam annem bana hamileyken ölmüş ve ben 2,5 yaşındayken başka biri ile evlenmiş bende babayı babam biliyordum ilkokula giderken aklım ermeye başlayınca soy adlardan anlamıştım ve yaşadığım tranvayı anlatamam o yaşta gecelerce sabahlara kadar ağlamıştım başıma yemeni sarıp uyuyordum başımın ağrısından düşün o yaşta.. bence de her şeyi bilmek bazen iyi değil söylenecekse de akıl başa erdiğinde söylenmeli çocukken söylenmesi daha büyük yıkımlara neden olabilir koskoca bir çocukluk dönemi perişan olabilir
bu yuzden piskologlar bazen bir bkdan bildikleri yok derim:)
yasayan bilir, ben bile cok yakininda durmama ragmen bile su kadar anliyorum demem dogru degil.
ama kesinlikle bu yuzden iste, kucukcuk yasda bilemelerini bende dogru bulmuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?