Ben kendimi sebep göstermedim.sadece kelime arasında rahat edilemez dedim ki öyle de olur. Elbetteki önceliğim kızım ile ilgilidir.ama burada yazılamayan şeyler de var .. Çocuğun bana direkt ismimle hitap etmesi beni rahatsız ediyor mesele ..
Neyse ben kabul etmedim eşimin 19 yaşında 110 kg 185 boyunda oğlunu diye suçlasınlar mühim değil. küçük çocuk değil ki yahu kardeşim.. Koskoca adam , dinen ve hukuken reşit bile istediğini yapmakta özgür. Ki bunların kendisi çok fazla bilincinde .. kızıma gelince benim çocuğum diye değil kesinlikle ama eğer babasında yaşıyor olsa da ben evlenecekken yanıma alsaydım tamda eşimin yaptığını yapmış olurdum. Beni eşim böyle kabul etti ,sevdi ,kızım olmadan markete bile gitmedik , hiç bir tatile ,akşam gezmesine ben götürmesem eşim götürürdü kızımı. Ha elbette sonuçta elin çocuğu onun için ama beni kızım varken sevdi.. Sonradan çıkmadı yani benim kızım!
Huyumuz suyumuz kafasına yatmasa evlenmek istemezdi . Misal kızım onu sürekli babası ile karşılaştırsa ne olurdu ? Bu kadar iyi iletişimi olabilir miydi ? ama sevgili oğlu bana tamda bunu yaptı , yok annesi çok bakımlıymışta, annesi daha güzel yemek yapıyormuş da, annesi harikaymış daa.. Daha üç günde burnumdan getirdi. BEN NEDEN İSTEYEYİM Kİ !!!
Ben çocuğuma bile söylüyorum insanlar belli bir yaşa kadar çocukdur derler sonra demezler. Herkez kendi kıymetini kendi belirler.