- 23 Şubat 2018
- 167
- 942
- 103
- 39
- Konu Sahibi winterdream
- #1
Bir dert değil aslında ama benim hayat kalitemi etkileyen bir durum.
Ben uykusu oldukça hassas biriyim. Böyle olmayı istemezdim ama bu yönetebileceğim birşey değil. Mesela uykuya dalma aşamasında biri ses çıkarırsa uykum bir kaçıyor, bir daha uyumak ne mümkün.. sabah 6’lara kadar uyuyamadığımı bilirim. ya da ortamda periyodik bir ses olsa asla uyuyamıyorum. Sese takılıyorum. Çalışıyorum. Sürünerek işe gittiğim günler oluyor.
Hadi bu durumları bir şekilde aştım diyelim. Ama eşim inanılmaz gürültülü uyuyan bir insan. Aşırı horlar. Horlamazsa bir o yana bir bu yana atar kendini uykusunda. O da olmadı tekmeler atar, futbol oynar gibi rüyasında. Kaşınır, desibeli yüksek bir şekilde bir hapşırır yer yerinden oynar :) inanın abartmıyorum.
Hal böyle olunca benim gibi uykusu hafif bir insanın yaşadığı eziyeti düşünün. Yıllardır evliyiz. Hala iki kişi uyumaya alışamadım. Bu sebeple genellikle ayrı yatıyoruz. Ben başka odalara kaçıyorum ya da o rahatsız etmemek için diğer odada yatıyor. Duygusal veya fiziksel anlamda aramızda bir sorun yok. Özel hayatımızı da etkilemiyor bu durum ama şu eşler illa birlikte yatar baskısı benim bilinçaltıma işlemiş. Sürekli huzursuz oluyorum. Ayrı yatmak doğru mu, alışmam lazım vs. diye. E tabi çocuk da şahit oluyor ayrı yattığımıza.
Sizler ne düşünüyorsunuz merak ediyorum?
Ben uykusu oldukça hassas biriyim. Böyle olmayı istemezdim ama bu yönetebileceğim birşey değil. Mesela uykuya dalma aşamasında biri ses çıkarırsa uykum bir kaçıyor, bir daha uyumak ne mümkün.. sabah 6’lara kadar uyuyamadığımı bilirim. ya da ortamda periyodik bir ses olsa asla uyuyamıyorum. Sese takılıyorum. Çalışıyorum. Sürünerek işe gittiğim günler oluyor.
Hadi bu durumları bir şekilde aştım diyelim. Ama eşim inanılmaz gürültülü uyuyan bir insan. Aşırı horlar. Horlamazsa bir o yana bir bu yana atar kendini uykusunda. O da olmadı tekmeler atar, futbol oynar gibi rüyasında. Kaşınır, desibeli yüksek bir şekilde bir hapşırır yer yerinden oynar :) inanın abartmıyorum.
Hal böyle olunca benim gibi uykusu hafif bir insanın yaşadığı eziyeti düşünün. Yıllardır evliyiz. Hala iki kişi uyumaya alışamadım. Bu sebeple genellikle ayrı yatıyoruz. Ben başka odalara kaçıyorum ya da o rahatsız etmemek için diğer odada yatıyor. Duygusal veya fiziksel anlamda aramızda bir sorun yok. Özel hayatımızı da etkilemiyor bu durum ama şu eşler illa birlikte yatar baskısı benim bilinçaltıma işlemiş. Sürekli huzursuz oluyorum. Ayrı yatmak doğru mu, alışmam lazım vs. diye. E tabi çocuk da şahit oluyor ayrı yattığımıza.
Sizler ne düşünüyorsunuz merak ediyorum?
Son düzenleme: