- Konu Sahibi Oglusumubekliyorum
-
- #21
2 yıl sonunda bakıcım özel nedenlerinden dolayı iki tarafta istememesine rağmen ayrılmak zorunda kaldı ve kızımla zor zamanlarımız başladı. Başka bir bakıcı bulduk 1 ay sonunda kızım tam alıştı bakıcıya zor geldi bakmak neden bile söylemeden birgün işe gelmedi. Bende 2 gün iş yerimden izin alıp kreşe götürdüm yavrumu. o iki gün güzeldi. Sonra 1.5 ay bana yapmadığı eziyet kalmadı, her sabah giyinme konusunda bir sürü arıza, evden çıkma ayrı bir savaş. 2.5 yaşına kadar hep evde bizimleydi. Bakıcısı ,anne,baba gördü çocuk ve hepimiz sakin insanlarız. Kreşte hergün bir çocuk vurdu kızıma ve onun sıkıntısını evde çıkardı. Derken bir sabah bizim kız kalktı erkenden, hadi kalkın kalkın okula gidiyoruz dedi ve okula gittik. Şunu farkettim o süreçte, alışıyorlar. Eğer ortam (öğretmen vb.) güzelse inanın onlar bizden daha çabuk alışıyor. Birde anneye hep naz yaparlar zaten. Eğer içeriye girdiğinde mutlu olduğuna dair videolar geldiğinde kreşe güveniyorsanız hiç sorun yoktur inanın. Hem onun gelişimi içinde iyi olacak, sosyalleşecek, farklı hayatlar deneyimler görecek. Rahat olmaya çalışın, sizin stresiniz ona yansıyor çünkü :)Merhabalar,
Oğlumu kreşe verip işe döneceğim çünkü;
Yeni bir eve taşındık sonunda böcekli/rutubetli eski binadan kurtulduk şükür ama kirası 400 tl daha fazla.
Tüm esyalari da yeniledik taksitle(süpürgeye kadar çünkü onun motoruna bile yuva yapabilirmiş hamamböceği denen illet )
Başta ise girerim diyordum eşime cesaret vermek için. Gayette huzurluydum.
Şimdi iş buldum şükür ama iç huzur yok uyku yok...
1 hafta deneme yaptık kreşte ben verirken ağlıyor ama hemen peşinden videolar atılıyor bana gayet mutlu.
En büyük hatam tasinma stresini atamadan hemen verdim kreşe, sağlıklı bir alıştırma süreci başlatamadım. İlk gün ben idare odasindayken yanimdan ayrilmayinca "kapıdan ver" dendi kabul ettim oysa kararliydim bir süre güven duymasını sağlamaya. Zaten o yüzden erken başlamıştım. Kapıda bekledim ama o bilmedi maalesef.
Şimdi evdeyiz 2.dönem okulların açılmasını bekliyoruz.
Tekrar başka kres bakamam buna gücüm yok. Hem yorgunum hem kendi okulumla kres kapisi aynı çocuk parkına cikiyor o kadar yakınlar.
Günde maksimum 4 saat sadece hafta ici bırakacağım. Yazın yine beraberiz. Hem ben komsuluk yapmam evde benimle tek yavrum ne uyku ne yemek düzeni var. Orda yasitlari da olur düzeni de.
Tüm bunlari diyorum kendime günlerdir ama yetmiyor kendimi avutmama.
Kres parasini düsünce 1500 kalacak bana ve buna bile ihtiyacımız var.
Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bana örnekler verin,alışırsiniz,alıştı ,alıştık diyin.
Yada cesaret verin alayı yavrumu evde duralım bir başımıza dicem ama geçinemiyoruz.
Çok çaresiz hissediyorum.
yemeği bakıcınızmı yapıyorSizin şartlarınız yine iyiymiş :)
Oğlumu 2,5 aylık, kızımı 29 günlükken bakıcıya bırakıp işe dönmek zorunda kaldım ben. Oğlım 14 aylıkken kızıma hamile kaldığımı öğrendim, kardeş gelince beni gönderdiler diye hissetmesin diye kreş sürecini öne almam gerekti. Başlattığım zaman 18 aylıktı. Çok bocaladım, çok endişelendim, çok ağladım.. ama şimdi görüyorum ki iyi ki kreşe vermişim. Ben evde olsam, ya da bakıcısı, o derece yetemezmişiz.
Sabahları bakıcımız geliyor, kızı bırakıyorum, oğlumu yuvaya bırakıyorum. Yolda şarkılar söylüyoruz, köprüleri arabaları gösteriyoruz, eğleniyoruz. Akşam da iş çıkışı alıyorum oğlumu, eve geliyoruz ve babamız gelene kadar üçümüz oyun oynuyoruz. Makarna suyu dahi koymuyorum, sadece oğlumla ve kızımla ilgileniyorum.
Evet anne uzakta olunca zor ama önemli olan çocuklara sevildiklerini, güvende olduklarını hissettirmek.
Merhabalar,
Oğlumu kreşe verip işe döneceğim çünkü;
Yeni bir eve taşındık sonunda böcekli/rutubetli eski binadan kurtulduk şükür ama kirası 400 tl daha fazla.
Tüm esyalari da yeniledik taksitle(süpürgeye kadar çünkü onun motoruna bile yuva yapabilirmiş hamamböceği denen illet )
Başta ise girerim diyordum eşime cesaret vermek için. Gayette huzurluydum.
Şimdi iş buldum şükür ama iç huzur yok uyku yok...
1 hafta deneme yaptık kreşte ben verirken ağlıyor ama hemen peşinden videolar atılıyor bana gayet mutlu.
En büyük hatam tasinma stresini atamadan hemen verdim kreşe, sağlıklı bir alıştırma süreci başlatamadım. İlk gün ben idare odasindayken yanimdan ayrilmayinca "kapıdan ver" dendi kabul ettim oysa kararliydim bir süre güven duymasını sağlamaya. Zaten o yüzden erken başlamıştım. Kapıda bekledim ama o bilmedi maalesef.
Şimdi evdeyiz 2.dönem okulların açılmasını bekliyoruz.
Tekrar başka kres bakamam buna gücüm yok. Hem yorgunum hem kendi okulumla kres kapisi aynı çocuk parkına cikiyor o kadar yakınlar.
Günde maksimum 4 saat sadece hafta ici bırakacağım. Yazın yine beraberiz. Hem ben komsuluk yapmam evde benimle tek yavrum ne uyku ne yemek düzeni var. Orda yasitlari da olur düzeni de.
Tüm bunlari diyorum kendime günlerdir ama yetmiyor kendimi avutmama.
Kres parasini düsünce 1500 kalacak bana ve buna bile ihtiyacımız var.
Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bana örnekler verin,alışırsiniz,alıştı ,alıştık diyin.
Yada cesaret verin alayı yavrumu evde duralım bir başımıza dicem ama geçinemiyoruz.
Çok çaresiz hissediyorum.
Kızım şu an 9 aylık, onun yemeklerini yapıyor her gün. Eğer fırsat bulursa bize de yapar ama kızım pek fırsat vermiyor. Haftasonu 3-4 çeşit yapıp dolaba koyuyorum. Hafta içi çorba ya da makarna/pilav takviyesi yapıyorum. Onu da eşim geldikten sonra yapıyorum. Benim avantajım eşim saat 5 buçukta çıkıyor işten, 6 da evde oluyor. O geldikten sonra yapsam dahi en geç 7de yemeğe oturmuş oluyoruz.yemeği bakıcınızmı yapıyor
Geçinemiyorsanız başka sansınız yok. Tabi gecinememek derken yasam tarzınız nasıl o da onemli kimi 5000le gecınemıyorum dıyor kimi 3000 le gecınıyor vs. Ama eger gercekten gecınemıyorsanız secenek yok zaten. Eger gecınebılıyoruz ama sosyalleşmek için vs calısacagım deseydınız biraz daha bekleyin derdım.Evde zaten ben bile sıkılıyorum. Para olmayınca etkinlikte yapılmıyor ben zaten çok çabuk etkilenen biriyim zorluklardan maalesef ,çocuk sabaha karşı uyuyor öglene kadar yatıyor,mama ve patates kızartması+pilav ile besleniyor.
Ben de onun için iyi olacağını düşünüyorum ama iç dünyasında neler oluyor bilemiyorum ya o benı bitiriyor.
Acaba ne düşünüyor ?
Bizi arıyor mu etrafa bakıp.
Ikinci gün kapıdan izledim 40 dk cook mutluydu şükür ama 3. Gün ve 4.gün bakmadım zaten 4 gün gitti.
Sesli güldüm20 30 yasinda biz bile evlenirken anamizdan ayriliyoruz diye aglayip sonra dugune gidip gobek atiyoruz
Alışır merak etmeyin kapıdan verin siz gidince unutuyordur.sabır edin sonuçta sağlıklı eziyet edilmiyor sadece ilk ayrılığı alışması zaman alacak .Ama çalışan bir annesi varsa buna ikinizinde alışması lazım.Merhabalar,
Oğlumu kreşe verip işe döneceğim çünkü;
Yeni bir eve taşındık sonunda böcekli/rutubetli eski binadan kurtulduk şükür ama kirası 400 tl daha fazla.
Tüm esyalari da yeniledik taksitle(süpürgeye kadar çünkü onun motoruna bile yuva yapabilirmiş hamamböceği denen illet )
Başta ise girerim diyordum eşime cesaret vermek için. Gayette huzurluydum.
Şimdi iş buldum şükür ama iç huzur yok uyku yok...
1 hafta deneme yaptık kreşte ben verirken ağlıyor ama hemen peşinden videolar atılıyor bana gayet mutlu.
En büyük hatam tasinma stresini atamadan hemen verdim kreşe, sağlıklı bir alıştırma süreci başlatamadım. İlk gün ben idare odasindayken yanimdan ayrilmayinca "kapıdan ver" dendi kabul ettim oysa kararliydim bir süre güven duymasını sağlamaya. Zaten o yüzden erken başlamıştım. Kapıda bekledim ama o bilmedi maalesef.
Şimdi evdeyiz 2.dönem okulların açılmasını bekliyoruz.
Tekrar başka kres bakamam buna gücüm yok. Hem yorgunum hem kendi okulumla kres kapisi aynı çocuk parkına cikiyor o kadar yakınlar.
Günde maksimum 4 saat sadece hafta ici bırakacağım. Yazın yine beraberiz. Hem ben komsuluk yapmam evde benimle tek yavrum ne uyku ne yemek düzeni var. Orda yasitlari da olur düzeni de.
Tüm bunlari diyorum kendime günlerdir ama yetmiyor kendimi avutmama.
Kres parasini düsünce 1500 kalacak bana ve buna bile ihtiyacımız var.
Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bana örnekler verin,alışırsiniz,alıştı ,alıştık diyin.
Yada cesaret verin alayı yavrumu evde duralım bir başımıza dicem ama geçinemiyoruz.
Çok çaresiz hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?