Uzaklara gelin gitmek

Ailesinden coook uzağa evlenen var mı?
Nasıl dayaniyorsunuz? İnsan ne zaman alışır?
Sürekli Allahım ben ne yaptım ben ne yaptım demekten kafayı yiyicem. Valizimi alıp ailemin evine geri dönmek istiyorum
Eşimi çok seviyordum. Hala seviyorum da ailemin özlemi çok daha ağır basıyor şu an 😭😭😭😭😭😭😭😭
Ben hiç kimseyi tanımadığım bir şehire geldim . Eşimin tayini çıktı şimdi daha uzak bi şehire gidiyorum. Üstelik yalnız. Bir de çocuğum var ailemle aramda 900 km olacak. Hamileliğimde doğumdan sonra hep yalnızdım eşim hiç yanımızda olamadı yine de bir kere bile sizin kapildiginiz hisse kapilmadim.bence bu farklı bi psikoloji yani altında muhakak farklı şeyler vardır. Ne biliyim eşinizi yeterince sevmiyor olabilirsiniz, evlilikte beklediginjzi bulamamış olabilirsiniz, eş ailesi ile aynı ilde olmanız onların belki müdahaleci olması sizi rahatsız etti..... Bunlar bitmez ama hislerinizi eşinizle paylaşın bence. Ailenizi ozlediyseniz gidin görün. Çalışıyor musunuz bilmiyorum ama caliamiyorsaniz bence işe girin . Ailenizi görmek için kimseden para istemek durumunda kalmayın. Eğitiminiz yoksa ayıp değil evlere temizliğe giden ablalarimiz var , eğitiminiz varsa uygun yerlere cv başvurusu yapın en azından umidiniz olur.
 
Bana böyle konularda sinir geliyor valla. 3 yaşında çocuk gibi ailemden nasıl ayrıldım diye salya sümük olmayı bunalımlara girmeye anlam veremiyorum kusura bakmayın. Okula gidiyoruz işe giriyoruz insan bir şekilde ailesinden uzak olduğu dönemler oluyor. Evlenince ne farkı var ki ayrı şehirde olmanın? İlla ki ailemizi özlüyoruz hepimiz ama bu kadar uzun sürüyorsa sorun evlilikte değil bence. Sizin bakış açınızda. Sizi de herhalde başka şehre diye yola çıkıp sonra eşinizin ailesinin olduğu şehre götürmemişlerdir. Umarım eşinizle büyük sorunlar yaşamadan aşabilirsiniz.

Asla eş ailesiyle aynı şehre taşınmam diyenler için de şunu merak ediyorum. Diyelim ki eşinizin ailesinin olduğu şehirde yaşarken eşinizle tanıştınız. Ne yapıyorsunuz mesela başka şehre taşınma şartı mı koyuyorsunuz yine? Büyük konuşmak istemiyorum ama eş ailesiyle sorun yaşıyorsanız bence sorun eş olarak seçtiğiniz kişide. Ailesine göre eş seçilmez ama seçtiğiniz eş sınırları iyi çizince sorun olmuyor haberiniz olsun.
 
Bende ailemden cok uzaktayim esimin isi dolayisiyla baska sehirdeyiz yani o da anne babasindan uzakta tam 8aydir kendi memleketimize gidemiyoruz ben giderimde esimin isinden asla izin yok ama bende onu birakip gitmem zamanla alisiyosun hergun goruntulu konusmayla falan
 
Ailesinden coook uzağa evlenen var mı?
Nasıl dayaniyorsunuz? İnsan ne zaman alışır?
Sürekli Allahım ben ne yaptım ben ne yaptım demekten kafayı yiyicem. Valizimi alıp ailemin evine geri dönmek istiyorum
Eşimi çok seviyordum. Hala seviyorum da ailemin özlemi çok daha ağır basıyor şu an 😭😭😭😭😭😭😭😭
Valla ben 3aylık evliyim anneme yakın oturayım dedim annem beni bırakıp memlekete yerleşti😁 nerede mutlu ise orada olsun
 
Hiç bir zaman annem de annem demedim. Aramızda 20 saat mesafe var. Yurtdısında yaşama imkanım olsa 1dakika düşünmez yaşarım. Ama şuan için mümkün değil belki gelecekte mümkün. Annemle babamla hem hiç bir sorunumuz yok hem de mesafeliyiz. Annem kardeşlerime daha düşkün bana mesafeli sanki ama ben farkı anlayabiliyorum. Belki de böylesi daha iyidir bilemiyorum. Daha güçlü bir insan olduğuma inanıyorum bunun sayesinde. En azından memleket türküleri çağırmıyorum. Önceliğim çocugum ve kendim. Bulunduğunuz kosullarda mutlu olmaya çalışın yoksa her gününüz zehir olur evlenmeseydim nasıl olurdu veya başka birini tercih etseydim vs. düşüncelerle. Bu işin sonu da ortada bir şey yokken boşanmaya kadar gider sonra dönüp eşiniz için matem tutarsınız bir de. Geçmişte yaşamayı bırakıp geleceğinize odaklanın. Bir de kkya sormak istediğim bir şey var annem beni 2-3 ay emzirmiş ama kardeşlerimi 2 sene. Bizim aramızdaki mesafenin bununla ilgisi olabilir mi?
 
Ailesinden coook uzağa evlenen var mı?
Nasıl dayaniyorsunuz? İnsan ne zaman alışır?
Sürekli Allahım ben ne yaptım ben ne yaptım demekten kafayı yiyicem. Valizimi alıp ailemin evine geri dönmek istiyorum
Eşimi çok seviyordum. Hala seviyorum da ailemin özlemi çok daha ağır basıyor şu an 😭😭😭😭😭😭😭😭
Alisirsin
 
Çok şükür hayattalar telefon ile arayıp sesini duyarsınız görüntülü arayıp hasret giderirsiniz
Ya ailesi hayatta olmayanlar büyümeden evlenmeyin yada ananizin dizinin dibinden ayrılmayın Allah ailenize uzun sağlıklı ömürler versin eşinize de sabır versin kadın da erkek de evlenerek yeni bir aile kurduğunun farkında olmalı evcilik oyunu değil bu
 
Direk evlenerek evden ayrildi iseniz su durumda olmaniz normal.

Ama aslinda yasiniz geregi artik ailenizden ayri yasamaya alismalisiniz,
doganin kanunu boyle,
ucmayi ogrenen kuslar yuvadan ayrilirlar.

Eger ki ayni sehirde olmak istiyorsaniz da esinizle konusun, belki is guc ayarlanip olabilecek bir seydir,
siz de bosuna uzulmemis olursunuz.

Ama dogdugun yer degil doydugun yer, bunu unutmamak lazim,
ailelerimiz de zamaninda kendi ailelerini kurmak ve devam ettirmek icin kendi yuvalarindan ayrildilar.
 
Hiç bir zaman annem de annem demedim. Aramızda 20 saat mesafe var. Yurtdısında yaşama imkanım olsa 1dakika düşünmez yaşarım. Ama şuan için mümkün değil belki gelecekte mümkün. Annemle babamla hem hiç bir sorunumuz yok hem de mesafeliyiz. Annem kardeşlerime daha düşkün bana mesafeli sanki ama ben farkı anlayabiliyorum. Belki de böylesi daha iyidir bilemiyorum. Daha güçlü bir insan olduğuma inanıyorum bunun sayesinde. En azından memleket türküleri çağırmıyorum. Önceliğim çocugum ve kendim. Bulunduğunuz kosullarda mutlu olmaya çalışın yoksa her gününüz zehir olur evlenmeseydim nasıl olurdu veya başka birini tercih etseydim vs. düşüncelerle. Bu işin sonu da ortada bir şey yokken boşanmaya kadar gider sonra dönüp eşiniz için matem tutarsınız bir de. Geçmişte yaşamayı bırakıp geleceğinize odaklanın. Bir de kkya sormak istediğim bir şey var annem beni 2-3 ay emzirmiş ama kardeşlerimi 2 sene. Bizim aramızdaki mesafenin bununla ilgisi olabilir mi?
Bebeği emzirmek anne ile bebek Arasında muhteşem bir bağ minicik dudakları ile izniniz olmadan öz bedeninize kimsenin dokunamayacaği özelinize yapışıp yaşamak için besleniyor bunu yaparken de yüzünüze öyle muzip masum bakıyor bitince birde teşekkür eder gibi bir gülümseme muhteşem bir duygu anne olarak hissettiğimi bebek olarak da hatırlamak isterdim bence süre önemli değil önemli olan tadı diye düşünüyorum annenizle ilişkinize gelince saygı çerçevesinde olmalı kişinin bir özel alanı mahremi olmalı
 
İlk zamanlar böyle hissetmen normal bence. Yıllarca ailenle yaşamaya, birlikte vakit geçirmeye alıştıktan sonra bir anda onlardan çok uzakta hayat kurmak kolay birsey değil. Kendine biraz zaman ver. Zamanla kendini anne babana değil de kendi evine ve eşinin olduğu yuvaya ait hissedeceksin. Sadece bu duyguların normal olduğunu ve zamanla geçeceğini düşün :)
 
Ben izmirden Ankaraya yerlestim bir yili da haftaya deviriyorum. Ailem ise yurtdisina gitti. Baslarda inanilmaz zor alisilmiyor ama sonra orada bir cevreniz oluyor:) geciyor gidiyor kendi hayatinizi kuruyorsunuz. Buna aileyle gunde 50 kez yapilan gorusmeler de fayda sagliyor, aktif bir is hayati da
 
7 yıllık evliyim. 7 yıldırda 1200 km uzaktayım.
Başlarda zorlandım. Ama alıştım. Şöyle alıştım hergün keşke yanımda olsalardı diyorum. Bi hastalık oluyor bişey oluyor gelemiyorlar ha diyince. Bende gidemiyorum her zaman. Ama bu hayatı ben seçtim benim ailemde burası diyip atıyorum üzüntümü üstümden. Hergün görüşüyoruz defalarca zaten görüntülü. Yılda 1 2 kere biz gidiyoruz 1 2 kere annem geliyor. Öyle böyle idare ediyoruz. Tek uzak siz değilsiniz. Hayatı bu kadar da zindan etmeyin kendinize. Sizde kendi aileniz için ordasınız. Böyle bakın. Allaha şükür bi uçak bileti alıp gitmek çok kolay artk. Çok zorlandığınuz yerde onu yaparsınız.
 
Üniversite ya da okul zamanında hiç şehir dışında okumadınız mı?
Merak etmeyin, ben üniversiteye gittiğimde sadece 2 hafta üzüldüm sonra arkadaş ortsmı vs derken alıştım. Siz de alışacaksınız, biraz kurslara gidin ya da işe girin, arkadaş ortamı edinin daha kolay alışacaksınız.
 
Ailemden uzakta üniversite okudum, atandım, evlendim. Yılardır gurbetteyim. İnsanın kendi hayatını kurabilmesi içim ailesinden mecbur kopması lazım. Keşke hep çocuk kalsak da ailenizden hiç ayrılmasak. Kendinize uğraş edinecek bir şeyler bulun. Hayat annemi özledimle geçmez. Kendinize eziyet ediyorsunuz.
 
Ben de eşimin yaşadığı şehire yerleştim, ailemle aramızda 3,5-4 saatlik bi mesafe var.

pandemi sürecinden önce mutlaka her ay bir hafta sonumu onlarla geçiriyordum, şuanda görüşme sürelerimiz uzadı biraz ama sizi anlayabiliyorum özellikle mart-haziran aralığında çok çok özledim, her gün üzüldüm ağladım, sıkışmış hissettim kendimi ama bu hem yaşadığımız süreçle ilgiliydi diye düşünüyorum.

zamanla alışacaksınız, fakat alışmaya gönlünüz olmalı öncelikle. evinizde işinizde bi düzen oturttuğunuzda, yavaş yavaş arkadaşlarınız ve bir çevreniz oluşmaya başladığında alışacaksınız.

eşinize bu durumu yansıtmayın bence, kendini kötü hisseder, evliliğinize olumsuz yansır.
 
Kadinlarin yaşadığı yeri,ailelerini, dostlarini hatta işlerini bırakıp kocalarinin memleketine gitmelerini (gönüllü degillerse) asla anlamayacağim.
Mecburi iş durumu olur orası ayri.Ama genelde erkekler kilifina uyduruyor ve bir şekilde kadın mecbur hissediyor.Bundandir ya adi, başlıkta da yazıldığı gibi "gelin GİTMEK" olmuş.

Kari koca gerekirse dunyanin öbür ucuna gitsinler,gitmekte problem yok...Ama alişmak,uyum saglamak, beklemek zorunda kalan hep kadin olmasin lütfen.
 
Ben varım.bende çooook uzağa geldim :( çantanı alıp 5 dk da gidemeyince çok acıtıyor insanı..normalde her ay en az 1 hafta gidecektim yanlarına ama corona çıktı..gerçi 2 ayda 3 haftam yanlarında geçti ama virüs bu kadar artmışken gidip onları riske atamam.ve bu sürecin belirsiz olduğunu düşündükçe içim yanıyor..her telefondan sonra ağlıyorum..çok zor çokkk
 
Back
X