Merhabalar herkese,bir derdim var evliliğimle öyle çıkmazdayım ki her gün sürekli ayrılık kararı versem mi diye düşünüp duruyorum.Eşimle çok severek 7 yıllık bir sevgililik sürecinden sonra evlendik ve şu an 3 yıldır da evliyiz.Evlenmeden önce herşey lay lay lom muydu da biz mi farkedemedim bu kadar farklı olduğumuzu hala anlayamıyorum.Aslında sorun belki küçük ama biz büyütüyoruz.Eşim çok aileci ve ben de ona göre daha resmî olma çabasındayım,bugüne kadar yakın akraba ilişkilerimden pek hayır görmedim hep akbaba modeliydi o yüzden akraba denen kavrama karşı içimde bir soğukluk var.Eşimse tam tersim sadece anne baba değil hala kuzen dayı yeğen hatta büyük teyzeler büyük amcalarla dahi sürekli görüşme halinde olalım istiyor.Kısa zaman önce memleketimizden başka şehire geldik iş sebebiyle.Rahatlarım sanıyordum ancak pek öyle olmadı,bu sefer de memlekete gidince hangi ailede ne kadar kalacağız sorunu çıktı ben ailemi ötelemek istemiyorum yani gelin olduğum için illa erkek evinde kalınır kuralı bana basit ve çok itici geliyor evlenince ailemi sanki satmışım hissi uyandırıyor bundan dolayı iki ailede de eşit miktarda kalıyoruz tabi başta bunun için de epey mücadele ettik çünkü eşime göre belli toplum kurallarının dışına çıkmamak gerekiyor.Yani temel sorun benim gelenekselliğe karşı mesafem ve eşiminse buna saygı duymaması diyebiliriz.En basit örnekle her memlekete gidişimizde anneannesine dayısına teyzesine halasına dedesine uğramak isteyen benim buna saygı duymam ancak ısrarla benim de gelmemi istemesi ve benim karşı çıkmam durumunda büyük kavgalar çıkması denebilir.Hep bu tür tartışmalardan sonra çok yorulduk artık en son ailemle siyasi tartışmaya girince eşim bende bir şeyler koptu gibi hissediyorum ama yeter artık diyip valiz toplayacak kadar kendimde güç de bulamıyorum.Gğnlerdir bu karmaşayla gel git yaşıyorum,geçmez biliyorum ama ama ama işte