Merhaba
Uzun zamandır yaşadığım bir durumu sizlerle paylaşmak istiyorum. 4 bucuk yıllık evliyim. İlk evlendiğimde cinsel birliktelik yaşayamayınca vajinismus olduğumu anladım ve bi doktora gittim. Bir kadın doğum doktoruydu korktum ve büyük pişmanlık duydum sonra gitmeyi bıraktım.
Sonra bu sorunu 2 yıl boyunca erteledim ve hiç gündeme almadım. Çok kez boşanmayı düşündüm hep eşimin desteğiyle devam ettik sağolsun. 2 yılın sonunda tekrar bir kadın doğum doktoruna gittim. Hep ev ödevleri parmak egzersizleri veriyordu kendim parmağımla yapabiliyordum ama ev ödevlerinde eşimle bunu başaramadık. Sonra çok üzüldüm ve o doktoru da yarıda bıraktım.
Sonra bu sorunu yaşayan bir arkadaşımla konuştuk aynı anda evlenmiştik ve ikimizde bu sorunu yaşıyormuşuz ama birbirimizden gizliyormuşuz. Bana dediki ben Emla uyusturucu kremi aldım onu kullandım. Sonra bana yöntemini anlattı ben de aynı şeyi yapmaya başladım. Emla kremle bütün parmak egzersizlerimi çok kolay yaptım sonra eşimle denedik Ve onunla ilk ilişki gerçekleşti. ama tamamen olmadı sadece yarısına kadar oldu. o an orada çok hafif bir kanama sorunu yaşadım O sebeple yarıda bıraktık. Sonra ertesi gün tamam artık canım yanmaz diye kremi bıraktım. Ve kremsiz ilişkide başarısız oldum. Yani yine eskiye dönmüştüm. O ilk ilişki oldu ve ondan sonra bir daha hiç yapamadık. Uzun süre denemedim, denemekten bile korkuyorum artık.
Sonra 1 yıl yine erteledim. Ve 1 ay önce canıma tak etti çünkü artık deli gibi çocuk istiyorduk. Tekrar bir doktora gitmeye başladım. İlk gittiğim doktora göre çok daha sıcakkanlı iyi bir kadın. onunla biraz daha iyi bir ilerleme kaydettik. Şu an üçüncü Dilatördeyiz. İki seansım daha kaldı bu seanslar bittikten sonra ilişki denetecekmiş. Psikolojik olarak hazır mısın diye sorarsanız hayır değilim. Ama doktor sürecini bu sefer yarıda bırakmak istemediğim için gitmeye devam ediyorum.
Gerçekten bu hastalık çok zor bir hastalık Ve bununla dört yıldır mücadele ediyorum. Yaşamayan bilmez yani. Arada 1-2 psikolojik tedavi denemelerimde oldu Ancak kaygı seviyem çok yüksek olduğu için hep yarıda bıraktım.
Sizlerden bu durumu yaşayan varsa yardım ve öneri bekliyorum. Destek olursanız çok sevinirim. Gerçekten çok çaresizim. Psikolojim ve bünyem artık bitmiş bir durumda.. okuduğunuz için teşekkür ederim
Uzun zamandır yaşadığım bir durumu sizlerle paylaşmak istiyorum. 4 bucuk yıllık evliyim. İlk evlendiğimde cinsel birliktelik yaşayamayınca vajinismus olduğumu anladım ve bi doktora gittim. Bir kadın doğum doktoruydu korktum ve büyük pişmanlık duydum sonra gitmeyi bıraktım.
Sonra bu sorunu 2 yıl boyunca erteledim ve hiç gündeme almadım. Çok kez boşanmayı düşündüm hep eşimin desteğiyle devam ettik sağolsun. 2 yılın sonunda tekrar bir kadın doğum doktoruna gittim. Hep ev ödevleri parmak egzersizleri veriyordu kendim parmağımla yapabiliyordum ama ev ödevlerinde eşimle bunu başaramadık. Sonra çok üzüldüm ve o doktoru da yarıda bıraktım.
Sonra bu sorunu yaşayan bir arkadaşımla konuştuk aynı anda evlenmiştik ve ikimizde bu sorunu yaşıyormuşuz ama birbirimizden gizliyormuşuz. Bana dediki ben Emla uyusturucu kremi aldım onu kullandım. Sonra bana yöntemini anlattı ben de aynı şeyi yapmaya başladım. Emla kremle bütün parmak egzersizlerimi çok kolay yaptım sonra eşimle denedik Ve onunla ilk ilişki gerçekleşti. ama tamamen olmadı sadece yarısına kadar oldu. o an orada çok hafif bir kanama sorunu yaşadım O sebeple yarıda bıraktık. Sonra ertesi gün tamam artık canım yanmaz diye kremi bıraktım. Ve kremsiz ilişkide başarısız oldum. Yani yine eskiye dönmüştüm. O ilk ilişki oldu ve ondan sonra bir daha hiç yapamadık. Uzun süre denemedim, denemekten bile korkuyorum artık.
Sonra 1 yıl yine erteledim. Ve 1 ay önce canıma tak etti çünkü artık deli gibi çocuk istiyorduk. Tekrar bir doktora gitmeye başladım. İlk gittiğim doktora göre çok daha sıcakkanlı iyi bir kadın. onunla biraz daha iyi bir ilerleme kaydettik. Şu an üçüncü Dilatördeyiz. İki seansım daha kaldı bu seanslar bittikten sonra ilişki denetecekmiş. Psikolojik olarak hazır mısın diye sorarsanız hayır değilim. Ama doktor sürecini bu sefer yarıda bırakmak istemediğim için gitmeye devam ediyorum.
Gerçekten bu hastalık çok zor bir hastalık Ve bununla dört yıldır mücadele ediyorum. Yaşamayan bilmez yani. Arada 1-2 psikolojik tedavi denemelerimde oldu Ancak kaygı seviyem çok yüksek olduğu için hep yarıda bıraktım.
Sizlerden bu durumu yaşayan varsa yardım ve öneri bekliyorum. Destek olursanız çok sevinirim. Gerçekten çok çaresizim. Psikolojim ve bünyem artık bitmiş bir durumda.. okuduğunuz için teşekkür ederim