Evet ben de başlarda kulak çöpünü bile sokamıyordum sürekli aynanın karşısında ağlıyordum ne zaman kadar böyle devam edecek eşim bıkar mi aldatır mi Allah korusun türlü türlü düşünceler beynimi kemiriyordu. Sonra dilator setini aldım aslında o bize gelen ilham değil beynimize açtığımız savaş ve egzersizlerle de onunla mücadele etmeye devam ediyoruz ta ki yenene kadar önemli olan bu süreçte cesaret, hiç unutmuyorum dilatoru aldığım gün ben kutuya baktım kutu bana baktı başlamak için cesaretim yoktu birinci en küçük boyu bile kulak çöpünden büyüktü sonuçta, kulak çöpünü ağlaya ağlaya yapan ben bunu nasıl yapacaktım dedim bayağı düşündüm sonra kendi kendime seda daha ne kadar bekleyeceksin zaten yeterince bekledin giden senden gidiyor diyerek resmen kendi kendimle konuştum. Neyse açtım bi güzel sıcak suyla kullanmadan önce dezenfekte ettim sonra ayaklı makyaj aynasını koydum önüme. Ameliyat yapicam sanki başladım tüm malzemelerimi birbir eski bir örtünün üstüne koydum kağıt havlu, ıslak mendil, anestezik kremlerim emla ve anestol, bebeyagim, emektar kulak çöplerim, bepantol krem tahriş olmasın diye veee dilator seti. Başladım egzersize ama nasıl başladım birinci boyu aldım elime nasıl titriyorum bu buraya nasıl girecek yer var mı acaba kafamda sorular birbirini kovalıyor kendimi bir nevi oyaliyorum sonra girmese de cesaret ettim derim bozmadım moralimi. Ilk boya bebeyagi sürdüm ucuna da bepantol sonra dedim ki nefes almak mı kurtarıcı ne kadar saçma dalga geçtim güldüm bu işin kurtarıcılarini nefes ve ikinmayi çok sonra anlayacaktım meğer. Neyse nefes aldım verirken anam baktım orda küçücük bir delik yok o değil-dir dedim henüz acılan bişey yok kendimce yorumlar yapıyorum ıkındım gerildim açılıyor orayı gördükçe bir umutlandım demek ki oraya ilk etapta küçük te olsa biseyler girebilir dedim ve başladım yavaş yavaş sokmaya vajinanın girişine geldim ıkındım baktım giriyor yalan değil azar azar da olsa girmeye başlamış dönüşün yok dedim hepsini sokacaksın girdi inanamadım şok oldum ve ağladım o kadar ağlamışım ki burnum tutulmuş nefes alamiyordum sonra kendimi sakinlestirdim ikinci için erken mi yoksa baktım dilatore o da sanki beni al diyordu dayanamadim onu da hemen aldım yağladım yavaş yavaş onu da soktum ama gülüyorum bu defa çok mutluydum onu da içinde hareket ettirdikten sonra çıkardım bu günlük bunlar bana yeter attar diye dedim kendime dedim amma 3.boy bana göz kırpıyordu sanki yok dedim aklımı çelme sana daha çok sonra sıra gelecek ama bi yanım da merak içinde acaba 3.boy girer mi deneyeyim ne kaybedeceğim ki dedim aldım elime bolca yağladım yine ucuna bepantol sürdüm vajina girişine getirdim nefes alıp verdim ıkındım yavaş yavaş sokmaya başladım ilkin girmedi 3.boy senin neyine daha çok fırın ekmek yemen lazım dedim ama öyle bir deli cesareti geldi ki bana 3.boy niye girmesin dedim oraya bişey giriyorsa bu neden girmesin ve başladım yavaş ta olsa sokmaya kendi kendime konuştum bacaklarıma masaj yaptım ıkındım içeri sokmayı başardım o kadar mutlu oldum ki. Dilatoru aldığım gün de ilk 3 boyunu yapmıştım eşim geldi odaya ilk anlamamış konuştuklarımi telefonda konuşuyorum sanmış sonra anlayınca geldi odaya ve 3.boyu içimde görünce ben de diyorum ki bu kız kimle konuşuyor beynimle ve dilatorle konuşuyordum sonunda beynimi ikna ettim oraya bişeyin girebileceğini ve eşim tebrik etti beni espri yaptı hatta ilk ilişkini dilatorle yasayacagin aklıma gelmezdi dedi bu da bizde bir anı olarak kalacak
4.boya başlamam haftalar sonra oldu çünkü 3.boyla çalışıp alışmam gerekiyordu ama meraktan ara-sira deniyordum yarısı giriyordu sonra girmiyordu moralimi bozmadım çok sonraları girmeyince kafaya taktım resmen. Denedikce girdiğini gördüm ve ilişkim 4.boydan sonra oldu orası öyle bir genişledi ki sanırsın normal doğum yapmışım ben bile şaşırdım yani canım demem o ki iş beyinde bitiyor gerisi hikaye beynine kabul ettiremedigin sürece asla ve asla yenemezsin.
Uzun yazdım yenmek isteyenlere umut olur belki cok cektim ama sonunda başardım