Arkadaşlar merhaba, bende 3,5 yıllık evliyim, bu topik o kadar kalabalık ki zaman zaman okuyup bende sizler gibi ağladığım bu yere yazmak istedim ve belki bi arkadaşıma katkım olur diye dusündüm, eşimle birbirimizin ilk sevgilisiydik 17 yaşında başladı ilişkimiz üni de 6 yıldan sonra evlendik ve ilk gece ve balayıda dahil bişey yapamadık ben çok korkuyordum,sonra 1.ayımızda kistim olduğundan doktora gittim ve alttan bakmak istedi ben aletle bakıldığını bilmediğimden oturdum o koltuğa daha kızlık zarım patlamamış olabilir dememe kalmadan aletle bakmaya başladığında bir çığlık attım ki hastane yıkıldı sandılar o HAYVAN doktoru hiç unutmam ve korkum o kadar arttıki onun yüzünden aylar birbirini kovaladı ama ben daha eşim bana yaklaşmadan acıyo acıyo diye bağırıyordum, işin kötüsü o kadar bilgisizdim ki vajinusmus olduğumu kabul etmiyor ve şiddetle bende ya yara var yada girişim dar benim acım gerçek diye eşime iddia ediyordum, o ise hayatım korkudan oluyor ne olur korkma diye bana yalvarırdı, aylarca bişey yapamadık ben sırt üstü yatarken bacaklarımı dümdüz hafif aralık uzatıyordum ve eşimin tabiki yanlış olan bu pozisyonda girdiğini sanıyorduk ama ben acı o ise zevksiz birşeye mahkum oluyordu (eşimde bende ilk kez bu deneyimi yaşadığımız için bayaa bilgisizdik ayrıca ben o kadar şiddetle eşime ben hasta değilim acıyo gerçekten diye kavga çıkarıyordum ki o da bana ses edemiyordu eşimin böyle olmaz demelerine kavgayla cevap veriyordum) yinede ben 1-2 cm girdi işte diye avunup çocuk olsun diye korunmayı bıraktım, halbuki girdiği falan yok kendimi kandırıyordum bu arada eşim şehir dışında çalışmayada başlayıp 1-2 ayda bir gelmeye başlayınca benim korkularım artıyor doktora gitmekse ölüm gibi geliyordu
sonra bundan tam 1 yıl önce ablama ağzımdan kaçırdım acıyo hala diye beni kenara çekti ve bana durmam gereken şekli falan gösterdi ve ben o günden sonra eşimin ilk yanıma geldiğinde gözlerine bakıp başarıcam dedim, hiç egsersiz yapmadım doktora gitmedim tek terapim eşimin kulağıma fısıldadığı sözlerdi, tam girecekken beni oyalamaya çalışırdı sözleriyle seni seviyorum yapamazsakda seviyorum güzel anlarımızı düşün derdi şehvetten çok hep şefkat gösterirdi ve ben o gün daha ikinci seferde hepsini almayı başardım hemde hissetmemiştim bile anladım ki acı diye birşey yokmuş, ben onu kendim yaratmışım, eşim bu kadar sabırlı ve sevgi dolu olmasaydı eminimki bunu aşamazdım ama allah ondan razı olsun bi gün yüzüme vurmadı tam tersine hep olacak benim karım yapar ben karıma güveniyorum dedi şimdi mutlu bir evliliğimiz var çocuğumuz olsun diye uğraşıyoruz korunmuyoruz ama olmuyor
bana bu kadar iyi davranan aşık olduğum adama çocuk vermek için allahıma hergün yalvarıorum , yinede umudum var bi gün o da olur inşallah
inşallah bunu yaşayan arkadaşlarıma cesaret olurum emin olun ki zerre kadar acı hissetmedim ve şuanda kaçırdığım yıllara deli gibi üzülüyorum cinsel hayat evliliğin gerçekten temeli , yanlış anlamayın tabiki herşey onda bitmiyor ama bence önemli bir yeri var
tüm vajili arkadaşlarıma selam olsun ben tam 2,5 yıl sonra bunu kendi inancım ve eşimin desteğiyle aştım allah sizede mutlu günler görmeyi nasip etsin inşallah