- 29 Kasım 2009
- 2.432
- 65
- 163
- Konu Sahibi Tiniminimavihanim
-
- #165.841
canım yazdığıma tam dikkat etmemişsin sanırım, vajinismus muyum bilmiyorum demiş ya arkadaş bende dedim ki, korku ne olursa olsun eşiyle beraber olamama durumu vajinismustur, (en azından bizim bildiğimiz kadarıyla), psikolojik bir durum fizyolojik değil yani kendine hasta gözüyle bakmasın diye söyedim, bazı arkadaşlar bu durumu yapısal sanıyor çünkü, ama dedim hata hastalığa isim bulmak,bunu düşünmeyin ortada hastalık yok unutun demekle söylemek istediğimde, kendinize hasta muamelesi yapmayın, hani hep ben hastayım dedikçe insanlar daha da kötüleşir ya. işte bu anlamda söyledim.
canım sizde dikkat etmemişsiniz sanırım zaten psikolojik , fizyolojik değil dedim ben. yani kendinizi hasta gibi görmeyin, kendinize acımayın asla, siz eksik değilsiniz.bak mesela ağladım demişsin ya bende çok ağladım , intihar günah olmasa ve arkamdan üzülenler olmasa dedim kendi kendime. ama kendime acımayı bıraktığımda çözüm aramaya başladım ve işte tam da bu noktada aştım vajinismusu.moralinizi bozmayın diyemem insanın elinde değil biliyorum ama acaba hasta mıyım diye düşünmeyi bırakıp, hastalığı kafanızdan atıp, benim kedi köpek korkusu, örümcek korkusu gibi bir korkum var ve bunu nasıl aşarım, onu gözümde büyüterek değil, hafife alarak, üstüne giderek diye düşünüp pes etmemek lazım. bu arada eşiniz de anlayış göstermeli benimkide bir süre hep kontrol onda olsun istedi ama nafile, kontrol bende olduğunda oldu.
ve size çok teşekkür ederim tam zamanında geldiğiniz ve arkadaşlara destek olduğunuz için.sizi ekşiciler mi atadı yoksa , kadro açtık gel diye =)) şaka yapıyorum tabi ki zamanlama çok iyiydi Allah razı olsun.
anladım canım, ama psikolojik mi fizyolojik mi olduğuna doktor karar versin hep diyorum muhakkak muayene olun fizyolojik bir sorundan dolayı olur boşa vakit kaybedersiniz diye, ben gitmiştim jinekologa kızsın alttan bakamam dedi hala cesaret edemiyorum hamilelikte ultrason ile baktı keseye doktor hymeni sordum artık onlara kafanı takma dedi cevap vermedi sezeryanla doğum yaptım sonda takıldı ama ben hala jinekolojik muayene olamam ilişki anlamında hiç sorunum yok ama muayene olamam, o yüzden arkadaşlara muhakkak doktora görünün diyorum çoğu düşünüyor kapalı mı? kalın mı? vajinada yara mı var? arkadaş gitmiş sorun yok deyince kafası rahatlamış böyle olmalı, doktorunuzu da araştırıp gidin benim doktor gibi olmasın onun yüzünden cesaretim kırıldı, insanı depresyona sokan bir durum ne zaman ki kararlı oluyorsun 1-2 haftada bitip gidiyor, ben 3,5 yıllık evliydim sene sonuna kadar kendime şans tanımıştım oldu oldu olmadı boşanacağım diyordum eylülde yendim ekimde hamileydim hep acabalarım oldu ama nasıl olsa yöntemi biliyorum dedim kendime sonrasında da hiç sorun yaşamadım, kimse ertelemesin beynimizde yanlış kodlanmış bir şeyi doğru kodlamayı öğreniyoruz.
canım mutlaka dr a gidiyorlar genelde, onu bizde söylüyorduk, dr a gittin mi, kadın doğumcuya gidin eğer anormal bir durum hissediyorsanız ama seanslara verilen paraya gerçekten yazık , ha durumları iyidir güvenilir bir dr a gitsinler zaman kaybetmesinler tabi, ama çoğu arkadaşımızın bütçesini zorlayacak cinsten meblalar konuşuyor malesef.[/QU
evet bazı doktorlar hastadan çok müşteri muamelesi yapıyor, gitmek isteyen olursa büyük şehirlerde özellikle üniversite hastanelerinde bölüm var paraları gitmiyor, kendim halledemem diyenler gitsinler muhakkak.
onlardan daha önce de geliyordum canım ara ara hep geldim, beraber başlayanlar zamanla arkadaş oluyor kendi arkadaşlarından başka yazanları okumuyorlar bile yenmiş unu kuru tuzu kuru diye düşünüyorlar sanırım, ayrıca sizler gelin ordakilerin işi gırgır ama burdakilerin ihtiyacı var desteğe, kendi hemcinslerimiz bile arada gelir dünyanın en zevkli işi siz niye yapamıyorsunuz diye alay edip giderlerdi, ordakilerin çoğu erkek empati kuramazlar kadınlar kuramıyorken onlar hiç kuramaz o yüzden takma bence arkadaşlarının duası yeter.
ben paylaştım canım birkaç sayfa arkada ama nedense cevap verdiğim arkadaşlar bile okumuyor gibi geliyor, sanırım tanımadıkları için ben 6binli sayfalarda yendim genelde buralardayım bebişten sonra yazmaya ara verdim şimdi yardım ederim belki faydam olur diye yazayım diyorum ama girdiğimde sadece yenenlere rastlıyorum.
canim senle ayni basladik benim guzel gecti yani ıkınınca güzel açılıyo ben anca bir boğum çalışabildim kremsiz ve jelsiz bu arada senden ve tüm arkadaşlardan vajinaya zarar vermeyecek jel ve krem ismi istiyorum bu şeklde zor oluyo.senin nasil gecti calismalar
3 ay boyunca ne yaşadığımı bi ben bi Allah biliyo daha eşim bana dokunmadan çığlık atmak onu istem dışı itmek ve daha bi cok sey..... Ben kafamda bitirmeye karar werdim vajinusmusu yenmek için illa psikiyatriye gitmeye gerek yok hersey kafamızda bitiyo ben jinekolağa gittim hiç bi sorun olmadığını soyleyince cesaret geldi bana ve eşimi daha fazla mutsuz edemezdim onun için kafamda olacağına kendimi inandırdım ilk gece korkusu 3 ay sürmez ki hala kendimi cok kasıyorum ve eşimi istem dışı itiyorum ama olsun sonucta basardım bunlarıda yenicem kendimi rahat bırakıcam herşey zamanla olucak rabbim herkesi bu dertten kurtarsın....
Tesekkur ederim aksam fazla giremedim hemen bulup not aliyorum siz yeneli ne kadar oldu bebeginizin olmasina cok sevindim ben en cok onun ozlemini cekiyorum ve senin gibilere imrenerek bakiyorum insallah bir gun bende senin gibi yazarim birde ne kadar surede yendiniz baslamadan once ne durumdaydiniz lutfen yazarmisiniz bana zahmet olmazsa
Merhaba arkadaşlar;
Bende bu malum hastalıktan rahatsızım.2011 yılının haziran ayında evlendim.İlk gece eşimle beraber olamadım korktum.Sonra ertesi sabah denedik kızlık zarımın bir kısmı yırtıldı bunu kan gelmesinden ve kadın doğum doktoruna gittiğim zaman anladım.Daha sonra balayına gittik balayımız kötü geçti rahatsızlandık daha sonrada regl oldum falan derken hemen hemen 1 ay geçti.Daha sonra kadın doğum doktoruna gittim alttan muayene etti beni ve bana kızlık zarımın 6 cm kadar yırtıldığını ve 3-4 cm lik kısmının kaldığını söyledi.İlaç verdi ben onları kullandım ama yapamadım gene aynıydı.Tabi bu geçen süre içinde eşim bana gayet anlayışlı davranıyordu onun bana bu kadar anlayışlı olması beni daha da rahatlatıyordu ve zamanla olur diye düşünüyordum.Sonra 2012 mayıs ayında psikologa gittim oda bana eşimin benle gelmesi gerektiğini ve bana egzersizler vereceğini söyledi.Eşim bu konuda ben gelmem dedi ve kestirip attı.Birgün eşim televizyonda sağlık problemlerini izlerken benim bu sorunum olan vajinismus sorununu izlemiş.Akşam ben işten eve geldiğimde bana bu hastalığımın adını, neden kaynaklandığını ve neler yapmam gerektiğini anlattı ve her şeyden önemlisi benden özür diledi çünkü beni ilk kez o gün anlamıştı.Ve ben hayatımın en mutlu anını yaşadım çünkü eşim beni ilk defa anlamışıtı.O güne kadar benim hep çocukluk yaptığımı düşünüyordu.Benim için internetten yapmam gereken egzersizlerin çıktısını almış.Bu egzersizleri bir ay yaptım gayet de iyi gidiyordu.Daha sonra regl oldum falan derken gene egzersizleri yapmayı bıraktım.Herzamanki gibi umutsuzluğa düştüm.Eşimle konuştum doktora gidelim diye ama doktora gitme konusunda ikna edemiyorum.Napacağımı bilemiyorum.Artık bebek de istiyorum.Aslında çok basit bişey olduğunu biliyorum ama beynimin içine yerleşen düşünceden vazgeçemiyorum.Nolr bana yardım eder misiniz arkadaşlar.
2,5 yıl olmuş canım, 3 yılım tamamen boş geçti ne yapsam diye düşünmekle hiç deneme falan da yapmadım öyle yüzeysel ilişki ile sonra doktora danıştım kendisi pratisyendi bu konuda deneyimi yokmuş internetten kegel egzersizini araştır dedi öyle yaptım burayı hep okurdum sonra cesaret edip yazdım birbirimizi destekleye destekleye egzersiz yaptık en fazla 2 ay sürmüştür çalışmam sonra o anlattığım yöntemi denedim oldu, olduktan sonra baktım sadece gözümde büyütmüşüm hiç acı, baskı falan yok ilk 3 ilişkiden sonra eşim hep böyle hazırlık mı yapacaksın dedi kayganlaştırıcıyı da bıraktım aradan 35 gün geçti hamile olduğumu öğrendim sonrasında bıraktım lohusalık bitene kadar hiç ilişki olmadı, zamanla denemeye cesaretim olmayan pozisyonlar bile oldu, hiç muayene olmadım sezeryan doğum yaptım. öncesinde nasıldım hiç bacağını açamayanlardandım, hep mutsuz ve depresyondaydım, zarın vajinanın önünde süzgeç gibi olduğunu düşünüyordum ki öyle cahil bir insan değilimdir her şeyi araştırırım, ama cinsellik hiç aklıma getirdiğim bir şey değildi romantikliği bozan birşey gibi görürdüm, eşim de hiç zorlamadı zamanla olur deyip durdu, benim parmak egzersizi kararını almam da öyle kolay olmadı yapmaya başladıktan sonra hiç aksatmadım hiç ertelemedim, benimki de zorlu bir süreçti anlaıyacağın ama herşey geçip gidiyor.
canım bir sürü aşama kaydetmişsin kalınlığı gerçekten önemli değil, rahatlatacağını düşünüyorsan git doktora ama doktor da sana egzersiz önerecek, eşinle konuş senin dediklerin dışında birşey yapmayacağına söz versin çünkü güvenmek önemli kontrol sende olunca rahat hissedersin.
anladım canım çok sağol desteğin için evet çok haklısın tamaman kendimizde bitecek bi durum kas gevşetici falan aldım melisa çayı iyi gelir dedi bi arkadaşım bugün onu da aldım kendimi rahat hissetmek için her şeyi yapıyorumcanım yazdığıma tam dikkat etmemişsin sanırım, vajinismus muyum bilmiyorum demiş ya arkadaş bende dedim ki, korku ne olursa olsun eşiyle beraber olamama durumu vajinismustur, (en azından bizim bildiğimiz kadarıyla), psikolojik bir durum fizyolojik değil yani kendine hasta gözüyle bakmasın diye söyedim, bazı arkadaşlar bu durumu yapısal sanıyor çünkü, ama dedim hata hastalığa isim bulmak,bunu düşünmeyin ortada hastalık yok unutun demekle söylemek istediğimde, kendinize hasta muamelesi yapmayın, hani hep ben hastayım dedikçe insanlar daha da kötüleşir ya. işte bu anlamda söyledim.
canım sizde dikkat etmemişsiniz sanırım zaten psikolojik , fizyolojik değil dedim ben. yani kendinizi hasta gibi görmeyin, kendinize acımayın asla, siz eksik değilsiniz.bak mesela ağladım demişsin ya bende çok ağladım , intihar günah olmasa ve arkamdan üzülenler olmasa dedim kendi kendime. ama kendime acımayı bıraktığımda çözüm aramaya başladım ve işte tam da bu noktada aştım vajinismusu.moralinizi bozmayın diyemem insanın elinde değil biliyorum ama acaba hasta mıyım diye düşünmeyi bırakıp, hastalığı kafanızdan atıp, benim kedi köpek korkusu, örümcek korkusu gibi bir korkum var ve bunu nasıl aşarım, onu gözümde büyüterek değil, hafife alarak, üstüne giderek diye düşünüp pes etmemek lazım. bu arada eşiniz de anlayış göstermeli benimkide bir süre hep kontrol onda olsun istedi ama nafile, kontrol bende olduğunda oldu.
Kızlar bende 2 aylık evliyken yendim bu durumu uzun zamandır buraya yazamıyorum ama yardımcı olmak isterim kendimce yöntemleri paylaşabilirim mesaj atabilirsiniz gerçekten aşılamayacak bişey değil moralinizi bozmayın
Merhaba oncelikle ben yeni uye oldum ve her seyi merak edip arastiriyorum nasil yendin ne yaptin yazarmisin
Öncelikle doktora gitmedim yani vajinusmus merkezleri var zaman zaman aklımdan geçmedi değil insan çaresizliğe düşünce herşeyi düşünüyor malesef:/ ama sonunda kendim yendim tam 2 aylık evliydim gerçek anlamda bir ilişkiye girebildiğimde çok şükür:) Burasının çok faydasını gördüm okumaya ve yazmaya devam et bu forumdan ayrılmamanı tavsiye ederim. Nasıl yendiğime gelince egzersiz yaptım burdan bir arkadaşın yardımıyla gün gün mesajlaştık mailleştik ben neler yaptığımı anlattım o bana tecrübelerinden yola çıkarak yardımcı oldu.Benim ortalama 15 gün falan sürdü egzersizlere başladıktan sonra bu işi çözmem..Zeytinyağı şart tabi onuda ekleyeyim alsancakdeniz6@gmail.com mail atabilrsin sana yardımcı olmaya çalışırım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?