ben senin yaninda olsam aglatirdim ben seni cok kisi aglatmisimdir zamanında

ben de tabii..kendine tatlim kendine yansitamiyorsun...insanin bir seyleri kabul etmesi lazim ki onune bakabilsin...sen kabul etmek istemiyorsun gerceklerden kacmak istiyorsun ve haliyle dert ortaginda yok olsa bile sen icindekileri oldugu gibi anlatmazsin...nerden biliyorsun dersen kendimden biliyorum herseyi butunu ile anlatacak cesaretim yok olsa iyi olurdu benim icin bir fikir olurdu ama ben kendimi biliyorum cok yonlu dusunurum o 1 der ben onu bir sekil2 yaparim haa anlattigim zamanlar olur tabii ama icinden cikamadigim zaman onu da sadece gercekten guvendigim biriyse... bu savasi yalniz verdigin belli umursamiyormus gibi yapmaya calisiyorsun ama beceremiyorsun o yuzden ilk yorumumla baslangic yaptim senin konuna...gercekten umursamadigini dusunsem bende umursamazdim...aslinda sen ne yapacagini gercekten bilmiyorsun...kadinlik duygularin mi hareket ediyor yoksa insani duygularin mi sende bilmiyorsun..peki simcik sen kendinini nasil bulucan icinde daha ne kadar gizli hazineni barindirican gercek anlamda dert ortaginda yok...asil duygunun dusuncenin kararinin nasil olmasi gerektigini nasil bilcen? burada yardimci olmaya calisiyoruz ama yeterli degil bu... dedigimi yapican senin baska cozumun yok arkadas icini dokmen lazim lazim lazim....duygularini cozmeden anca arafta kalirsin...cunku tam da duygu yogunlugu ve farkliligi oldugu bir donemdesin...o yuzden aramasini bekliyorsun sen onu nasil taniyorsan o da seni taniyor....insanin kendisini anlamdiramadigi ve taniyamadigi bir donemden geciyorsun...duygularin degisip durucak ama yazarsan somut seyler olacak elinde...kendi yaptigin hatalarda var bu iliski de kabul ama kendini cozmeden onu nasil cozucen iliskiyi nasil cozucen...sen kendinden emin ol da sonra sira esine gelsin...boyle yaparak esini kandiramazsin o da biliyor bal gibi su anda aramamak icin kudurdugunu (afedersin mecazi anlamda dedim)....