- 30 Aralık 2018
- 436
- 571
- 23
- Konu Sahibi HassasPanda
- #1
Merhabalar,
Aranıza yeni katıldım, geldiğim gibi de ilk sorumu sormak istedim, zira kafam çok karışık.
Sosyal medyadan biri ile tanıştım, fakat aynı şehirde, ortak arkadaşlarımın olduğu yeri yurdu belli biri anlayacağınız.
Birbirimize uygun olduğumuzu düşündük ve konuşmaya başladık, ancak sorun şu ki, sabahları bir iki kelam ediyoruz, bütün gün yok. İşkolik olduğunu söyleyip, çok yoğun çalıştığını ifade edip bunun arkasında sığınıyor, gece belki 10'a kadar aramızdaki bütün bağlantı kopuyor.
Geldiğinde ise sohbetler muhabbetler iltifatlar. Dışarıdan yazışmalarımızı gören biri, herhalde sözlü nişanlı zanneder bizi, öyle samimi bir biçimde içtenlikle konuşuyoruz. Birkaç kez sordum, gerçekten benimle konuşmak istiyor musun diye. Cevabı hep evet oldu, hatta kızıp niyetim ciddi, ben sana hayat arkadaşım olarak bakıyorum diye bir de beni suçlu çıkardı bazen.Gelecek planları yaptığı hayatının anlamı olduğunu söylediği kadınla günde maksimum 2 saat konuşuyor. Bu benim kafamı çok karıştırdı.
Gündüz bir iki kez aradım, meşgule attı, sonra yanlışlıkla oldu diye özürler diledi defalarca.
Sevdiğini söylüyor ama bu huyundan onu vazgeçiremiyorum, ne yaptıysam olmadı. Vazgeçmek istemiyorum, çünkü çok uzun bir zaman sonra ilk kez bu kadar hızlı atıyor kalbim.
Sabrediyorum ama nereye kadar gidecek bilmiyorum. Yardımcı olur musunuz, bunu yaşayan var mı, nasıl davranmalıyım, nasıl bir yol izlemeliyim?
Aranıza yeni katıldım, geldiğim gibi de ilk sorumu sormak istedim, zira kafam çok karışık.
Sosyal medyadan biri ile tanıştım, fakat aynı şehirde, ortak arkadaşlarımın olduğu yeri yurdu belli biri anlayacağınız.
Birbirimize uygun olduğumuzu düşündük ve konuşmaya başladık, ancak sorun şu ki, sabahları bir iki kelam ediyoruz, bütün gün yok. İşkolik olduğunu söyleyip, çok yoğun çalıştığını ifade edip bunun arkasında sığınıyor, gece belki 10'a kadar aramızdaki bütün bağlantı kopuyor.
Geldiğinde ise sohbetler muhabbetler iltifatlar. Dışarıdan yazışmalarımızı gören biri, herhalde sözlü nişanlı zanneder bizi, öyle samimi bir biçimde içtenlikle konuşuyoruz. Birkaç kez sordum, gerçekten benimle konuşmak istiyor musun diye. Cevabı hep evet oldu, hatta kızıp niyetim ciddi, ben sana hayat arkadaşım olarak bakıyorum diye bir de beni suçlu çıkardı bazen.Gelecek planları yaptığı hayatının anlamı olduğunu söylediği kadınla günde maksimum 2 saat konuşuyor. Bu benim kafamı çok karıştırdı.
Gündüz bir iki kez aradım, meşgule attı, sonra yanlışlıkla oldu diye özürler diledi defalarca.
Sevdiğini söylüyor ama bu huyundan onu vazgeçiremiyorum, ne yaptıysam olmadı. Vazgeçmek istemiyorum, çünkü çok uzun bir zaman sonra ilk kez bu kadar hızlı atıyor kalbim.
Sabrediyorum ama nereye kadar gidecek bilmiyorum. Yardımcı olur musunuz, bunu yaşayan var mı, nasıl davranmalıyım, nasıl bir yol izlemeliyim?
