- 25 Nisan 2017
- 764
- 556
- 23
- Konu Sahibi 06kelebek_s
- #1
Hani sen yerinde sayarsın kelebek bir yere gidemezsin kocanın zulmüne seyirci kalırsın diyordunuz ya, yok artık dayanamadım. Son tartışma sonrası baktım annemle iletişim kuruyor, hala geçmişe atıflar neyseki kelebek size gelmiş hata yapmaya müsait zayıf bir karakter yabancı erkek kadın birilerine ihtiyaç duyabilir demeler falan! Yani üst üste üst üste onca şeyi insan nasıl yapar nasıl bu kadar mahveder aklım almıyor! Önceki mevzuları bilenler bilir zaten cinnet geçirme noktasına geldim!
Evden yürüyüş için çıkmıştım annemlere gelmiştim. Sonra baktım eşim aramıyor sormuyor engelliyiz hala birbirimizde ben de birşey demedim. O da bana evden çıkarken birşey dememişti. Annemlerde kaldım sonra ertesi sabah yani bugün anneme mesaj çekti ne yapmayı düşünüyorsunuz diye. Annem de biz birşey düşünmüyoruz dedi. O da yine beni kötülemeler ben ona saygısızlık yapıyormuşum ama o benim mutlu olmam için her şeyi sineye çekip yutmuş falan!...
Annesi de aradı bugün konuştuk anlamıyorum ne yaptığını ne yapmaya çalıştığını dedim, o da tamam birkaç gün kafa dinle sen annemlerde falan dedi kapandı konuşurken şarjım bitti öyle kaldı.
Yoruldum gerçekten!... 3 yıl oldu hayatıma gireli ama işitmediğim hakaret kalmadı! Şiddeti saymıyorum bile o başlı başına olaydı ama sırf son bulduğuna inandığım için devam ettim. Yazık bir insan bir evliliği ancak böyle bitirme noktasına getirebilir!..
Kızıma odaklandım üzüntüden sütüm kesilmesin diye düşünüyorum. Korkuyorum bir yandan. Bir de evi terk ettim diye suçlanır mıyım onu da bilmiyorum... Kafam çorba gibi!... Nefes bile alamıyorum bazen. Uyuyup uyandığımda neredeyim diye anlık şok yaşıyorum. Nolur birşeyler söyleyin çok üzgünüm....
Evden yürüyüş için çıkmıştım annemlere gelmiştim. Sonra baktım eşim aramıyor sormuyor engelliyiz hala birbirimizde ben de birşey demedim. O da bana evden çıkarken birşey dememişti. Annemlerde kaldım sonra ertesi sabah yani bugün anneme mesaj çekti ne yapmayı düşünüyorsunuz diye. Annem de biz birşey düşünmüyoruz dedi. O da yine beni kötülemeler ben ona saygısızlık yapıyormuşum ama o benim mutlu olmam için her şeyi sineye çekip yutmuş falan!...
Annesi de aradı bugün konuştuk anlamıyorum ne yaptığını ne yapmaya çalıştığını dedim, o da tamam birkaç gün kafa dinle sen annemlerde falan dedi kapandı konuşurken şarjım bitti öyle kaldı.
Yoruldum gerçekten!... 3 yıl oldu hayatıma gireli ama işitmediğim hakaret kalmadı! Şiddeti saymıyorum bile o başlı başına olaydı ama sırf son bulduğuna inandığım için devam ettim. Yazık bir insan bir evliliği ancak böyle bitirme noktasına getirebilir!..
Kızıma odaklandım üzüntüden sütüm kesilmesin diye düşünüyorum. Korkuyorum bir yandan. Bir de evi terk ettim diye suçlanır mıyım onu da bilmiyorum... Kafam çorba gibi!... Nefes bile alamıyorum bazen. Uyuyup uyandığımda neredeyim diye anlık şok yaşıyorum. Nolur birşeyler söyleyin çok üzgünüm....
