4 yasindaki cocuk anne sefkatine muhtactir. O sefkati de baskasi veremez. Cocugun anneden ayri kalmasi zihninde derin yaralara neden olacaktir. Istedigimde gorurum diye dusunmeyin, hergun gormek ile arada gorup sonra herkesin evine donmesi ayni olmayacaktir. Erkek cocugu anneye daha duskundur ustelik.
Aynen katiliyorum.
Cocugun babadan ziyade anneye ihtiyaci var cunku. Hic kimse cocugun kendi annesinin yerini alamaz. Konu sahibi cocuga babaannesi baksin dememis ki, butun sorumlulugu tamamen babaanneye atmak istemis. Bi arkadasim vardi. Anne baba bosaninca arkadasimi babaanneye birakmislar. Yetiskin insan ama hala istenmemenin kirikligi var icinde. Nail tarif edilir bu his bilemedim.
Valla biz kari koca ayri değilken bu dediginizi yapiyorum yani sirf bu yüzden cocuk mu birakilir kaldi ki 4 yasinda erken yatar erken kalkar ya da bebek arabasinda uyumaya devam etsin .
Ben o anne duygusalı kadınlarından biriyim.
Elbette istisnalar vardır ama ben şöyle düşünüyorum, annenin rahminde büyüyorsun, doğuyorsun ilk onun kucağında saatlerini geçiriyorsun, annen seni emziriyor hem de göz göze, baba ne kadar girişken olursa olsun, anne 1-0 önde başlıyor çocukla ilişkisine. Dünyaya geldiğimizde ilk annemizi sesini tanıyoruz, bu kadar tensel temas olunca önce onun kokusunu biliyoruz. Bunlar gelip geçici şeyler değil, anne çocuk arasındaki bağın neden bu kadar kuvvetli olduğunu açıklayan şeyler bence. Bir de hormonal, duygusal sebepler var ki, bu konuda da ebeveyn olma yetenekleri konusunda da erkeklere göre çok avantajdayız. Kısaca, bir anne gibi olmuyor kimse, babayla ilişki zamanla, babanın çabalarıyla gelişiyor ama anneye göbekten bağlıyız, yeri gelince ağzımıza s.çsa bile baba diye değil, anne diye ağlamamız bundan. Bu yüzden ben anne ve babayı eşit göremiyorum bir çocuğun hayatında. Baba da çok çok önemli ama annenin yokluğu yakıcı bir şey ya. (inşallah çok duygusal olmamıştır 
) Bir de babaanne baksın tabi, ama çocuk haftada 5 gün anasından uzak kalmasın bence.
Hem çocuk için devam eden bir evlilikten bahsediyrosunuz hemde velayeti babaya vereceğim diyosunuz çelişki var bence. Ebn asla bırakmazdım bırakmadım da
Çok güzel yazmışsınız,bu emekleri kv konularında da hatırlasak keşke.Sözüm size değil,"aramasın,sormasın,yeter,eşimn yakasından düşsün,öpmesin özlemesin" diyenlere...Ben o anne duygusalı kadınlarından biriyim.
Peki anneniz olmasaydı ne yapacaktınız?
Çocuğuma 1 yaşından beri tek bakıyorum
Katılıyorum. Elbette kazık kadar olmuş çocuğunun hayatına sürekli müdahale eden ya da gelinine evladı gibi değil de rakibi gibi düşmanca davranan anneler hariç. =)) Bir anne ve evlat arasındaki bağ ömürlük bir bağ. Yaş ilerledikçe bunu gösterme şekli değişmeli elbette ama asla kopmamalı.
