VELAYETİ BABAYA BIRAKMAK

Ya o kadar fazla garip olay yaşadık ki,zenginliğe bu sebepten bağladım ben. Tüm kanıtlar o yöndeydi
Gerçi kızların bu davranışı anneme hiç dokunmadı. Ben üzerime düşeni yaptım, bakmam gerekirdi baktım kızlara der geçer hala.
 

Bence kırıcı davranis ya. O kadar emek verecegim, arayip sormayacaklar. Annen en guzelini yapıyor tabiiki.ben olsam uzulurdum
 
Bence kırıcı davranis ya. O kadar emek verecegim, arayip sormayacaklar. Annen en guzelini yapıyor tabiiki.ben olsam uzulurdum
İçten içe üzülmüştür mutlaka.
Hayat çok garip,insanların bazıları da çok garip. Neyi neden yaptıkları hiç belli olmuyor. Ben olsam korkardım böyle davranmaya mesela. Neyse
 
İçten içe üzülmüştür mutlaka.
Hayat çok garip,insanların bazıları da çok garip. Neyi neden yaptıkları hiç belli olmuyor. Ben olsam korkardım böyle davranmaya mesela. Neyse

Insan iliskilerindeki gariplikler bitmiyor. Daha ne görebilirim deyipte beteriyle karsilastigim cok oldu. Allah herkesin kalbine vicdan merhamet ve adalet versin
 
Kim ne derse desin bu sadece ben annesiysem o da babası bakacak meselesi değil.
ya muhakkak annenin yerini kimse alamaz kimse onun gibi bakamaz.ben sadece başka zaman “ben annesiysem o da babası” diye velayeti alıp sonra eski eşin hayatına müdahale etmek için çocukları kullanan anneler için dedim,madem 50/50 ebeveynlik ver gitsin velayeti baba ya hani yabancı değil.
 
Yok diyorum ya babada bakacak maddi manevi o kısımda tamam. Ama annenin çok farklı bir bağı var. Mesela benim eşim işten gelince oğlumla yatana kadar oynar. Hiö kızmaz, hayır demez işteyken göremiyor diye üzmez. Bende bazen tek bakıyorum kızarım arada eşim kadar hassas değilim ama oğlum ne zaman ağlasa bana koşar sarılır. Sevdiği bir şeyi önce bana uzatır. Sanırım anne karnında oluşuyor bu bağ o yüzden babadan biraz farklı
 
Ben olsam bırakmam. Benim çocuğum yok. Hazır olmadığım için yapmadım. Biliyorum ki çocuk yapıldığı an hayatım 180 derece değişecek. O yüzden yapmıyorum. Olmazsa boşanırım çocuğu da babasına verir, tek parça yoluma devam ederim diyemem şahsen. Benim için kabul edilebilir kararlar değil bunlar. Ha ama başkaları için kabul edilebilir oluyor. Buna bir şey diyemem. Ama ben yapamam.
Yani işte o yüzden tek başıma bakamayacağım çocuğu yapmıyorum. Evliliğe güvenerek yapılabilecek bir şey değil bence çocuk. Koca bu yani, boşanırsın; Allah göstermesin adama bir şey olur. Yani dünyanın bin bir türlü hali var. Aaa pardon koşullar zorlaştı, zamanı geriye alıp çocuğu silelim de diyemezsin.
 
Anneyle çocuk bağı daha farklı daha üstün bencede.Insan başı sıkışınca canı acıyınca direk annem diyor keşke annem olsaydi bende öyleyim.Babamıda çok seviyorum ama annemle arada daha farklı bir bağ var.Sonuçta bizi 9 ay annemiz taşıdı emzirdi ilklerimiz çogu zaman anneyle oldu o yüzden anne sevgisi baba sevgisine biraz agır basıyor.Ama tabiki annenin vermedigi şefkati sevgiyi veren babalarda var.
Benim oğlumda ne kadar babasını çok sevsede hep bana koşar seçim karşısındaysa beni seçiyor.
 
Çocuk anneye babadan daha çok ihtiyaç duyuyor. Bu sadece emzirmek ya da bakim vermekle alakalı değil. Duygusal olarak ihtiyacı var buna. Bunu anne olmadan önce ben de sizin gibi söylerdim ama şimdi çocuklarımdan biliyorum anne figürü daha önemli
 
Mutlaka öyle anneler var ki diyorsun bu nasıl anne. Aşık olmuş kaçmış çocukları evde bırakıp arkasında bıraktığı baba gözünün içine bakıyor evlatlarının öyleside var. Biz bu sene muhtemelen taşınacağız doğuya. temmuz ayında bir iki haftalığına oğlumu annemlere bırakacağız evi düzeni kurmak için ama gel bana sor içime ateş düşüyor nasıl bırakacağım diye düşünmeye başladım şimdiden.
 
Ben de aynı şeyleri yazdım?
 
Şartlara göre değişir. Kimse diyemez ki aç da olsak beraber, donsak da beraber, hasta olsak da beraber, ben çocuklarımdan bir saniye ayrı kalamam.
Mahkemeler bunun için var, çocuğun yararını gözetmek demek bu demek.
Hastaysam, uzun süre tedavi görmem gerekecekse bırakırım. Şartlarımı bilemiyor, önümü göremiyor, çocuğumun geleceğinden endişe ediyorsam bırakırım.
Hee babanin durumu benden iyidir, sırf beni buradan vurmaya çalışıp cocuğumu almaya calisir, pabuç bırakmam. İyi ayrılırız, ikimizde evladımız için elimizden geleni yapacağızdır, bırakmam.
İlk oncelik tabii ki annenindir benim için de ama açlık da beraber tokluk da beraber değil arkadaş, ben aç kalacaksam da çocuğum kalmasın, ben üşüyeceksem de çocuğum üşümesin.
O yüzden sorunuz çok yüzeysel, şartlar nedir önce onu belirtmelisiniz.
 
Bir erkek nasıl annenin çocugundan daha ön planda ola bilir asla anlamıyorum nasıl bırakıp gidersinki senin canından bir parça yani.Ben oğlumu bırakıp biryerlere gidince sanki bir yanım eksik kalıyor bazılarına abartı gele bilir ama insan o kadar alışıyorki 2 3 gun ayrı kalınca içi sızlıyor.1 2hafta daha zordur boşluga düşeceksiniz sanki evin neşesi gidiyor.
 
Arkadaşım da oğlunu babasına bıraktı. Aslında herkes hayatından memnun gözüküyor ama içeride olanları özellikle çocuğun içindekileri maalesef bilemeyiz
 
Arkadaşım da oğlunu babasına bıraktı. Aslında herkes hayatından memnun gözüküyor ama içeride olanları özellikle çocuğun içindekileri maalesef bilemeyiz
Ben de çocuk daha çok annesini arar annesini ister,en çok ona ihtiyaç duyar diyorum. Kendim olsam vermem velayet net diye de belirttim. Ama herkes aynı düşünmeyebilir,şartlar ilişki dinamiği vs.
Bir çok konuda çocuklu boşanan kadınlardan şikayet var çocukları bana attı gitti,kendisi hayatını kuruyor her şey benim sırtımda.
Veya
anne baba boşanıyor,baba çocuğuyla ilgilense de nafakası haftasonu her şeyini 4*4 yapsa da hayatına biri girdiği an hanımefendi çılgına dönüp çocuğunu eski eşe karşı doldurup kullanmaya başlıyor. Öfkesini hazmedemyişini çocuğunu kullanarak yapıyor.Haftasonu değil 5 gün babasından almamaya başlıyor. Ama velayeti de vermiyor.Ben annesiysem o da babası eşşek gibi bakacak,orası çocuğumun evi istediği kadar kalacak diyor.
Bende diyorum ki madem o da babası tıpkı annesi gibi haklarında 50/50 bir ebeveyn olarak pekala da verebilir velayetini
 
Herkesin hayatı kendine özel gelişiyor..çocuk kimde kalır bilmem ama çocuklar için sonuna kadar evliliği sağlam tutalım, kolay kolay bitmesin nolur, vallahi çocuklara yazık oluyor
 
Birde şey var arkadaşım evlendi eski eşinden 1 çocuğu vardı evlendiği adaminda 1 çocuğu vardı annesindeydi ama iki çocuğunda velayeti neyse evlenince eşide kendi cocuguju yanına aldı daha doğrusu eski karısı verdi bunlar mutlu mesut yasiuolar adamin çocuğuda küçük değil 8 yaşında sonra arkadaşımla yeni eşinin bir çocuğu daha oldu ama eşinin oğlu hep annesini aradı gelirdi bazen bize o buruklugunu hiç unutamıyorum,kaldiki arkadasim annesi gibi davrandı asla dislamadi keza bizde sanki onun cocuguymus gibi hep aynı davrandık sonunda bigun aglamaktan harap olmuş annemi istiyorum diye tabi mecbur geri aldı kadın,birazda bu yüzden diyorum annesiz çok zor yanı Allah mecbur bırakmasın ama ne biliyim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…