vicdan azabi,cikmazda hissediyorum..

A

annekuslarucuyo

Üye
Kayıtlı Üye
12 Ağustos 2016
152
131
18
38
merhaba,
Bu konuyu utana sIkila yaziyorum cunku elimde olanin kiymetini bilmiyormus isyan ediyormus gibi hissediyorum kendimi..
3 yasinda bir oglum var ve 6 aylik hamileyim.
1 haftadir kendimi cok dipte hissediyorum,oglum siradan bi cocuk yaramazliklari tabi ki var ama ozellikle disari ciktigimizda bizi rezil rusva ediyor,geceleri kac kere yanima geliyor saymiyorum bile..
Esim kesinlikle oglumla bi yere tatil amacli gitmek istemiyor,nereye gittiysek burnumuzdan geldi cunku.
Parka cikardigimizda bile kendini yerlerde surumekten etrafina donup bakmiyor.
Artik ona karsi iyice tahammulsuzlestim,kizmak hicbirseye hic kimseye faydali degil,zaten ardindan gelen vicdan azabi beni daha cok yorup kahrediyor.
Careyi kendimi eve kapamakta buldum cunku rezil olmaktan biktim
Ogluma hamileyken cok rahat bi hamilelik gecirdim,onunla konusurdum spor yapardim vs..
Evde kurallar var ama ozgur oldugu soz sahibi oldugu bi cok konu da var,hep dengeyi bulmaya calistim ama anlamiyorum neden bu cocuk bu sekilde davraniyor..
farkettiyseniz hep BEN diyorum cunku esim pek cocuk yetistirme konusunda destek olmadi..
Bu hamileligim ne yazik ki kaos halinde geciyor,kendimi cok suclu hissediyorum..Elimde olmadan karnimdakine haksizlik yaptigimi dusunuyorum,sonucta yasadigim stres,sesimin yukselmesi herseyi oldugu gibi sunger misali cekiyor kizim..
Yasadigim yerde kresler eylule kadar kapali,acilmasina az kaldi ama ben 15 gun degil 1 saatin bile hesabini yapar oldum.
3 yasinda cocuga haksizlik yaptigimi dusunmekten ve karnimdakine eziyet etmekten de bitap dustum resmen..
Aglama krizlerine giriyorum esim abartiyorsun dunya uzerindeki tek anne sen misin diyip geciyor.
Neden 2. cocuk derseniz..
Allah bilir tabi kimin erken gidecegini ama hep birbirine destek olacak kardesler olmasini istedim,ben bugun varim yarin yokum,yasim da gidiyor,30 yasindayim..ne kadar erken o kadar iyi dedim kendimce..
ne yapacagimi nasil rahatlayacagimi bilmiyorum.
hep dua ediyorum,Kuran okuyorum ama bikac saat sonra oglumun inlemeleri beni cileden cikariyor..
kimsin ki sen diyorum,sabretmekten aciz insansin..
cok fena depresyondayim
 
Çocuğunuzun niçin böyle yaptığını anlamaya çalıştınız mı? Eşinizden bu konuda destek isteyin. Çünkü o sadece bir aracı değildi çocuğun olması için. Kendinizi de çok şartlamayın yaramaz bilmem ne diye. Çocuğunuz belki babasından veya belki de sizden biraz olsun ilgisizlik görüyor ve dikkat çekmek istiyor olabilir.
 

dil gelisimi biraz geride cunku 2 dil ogreniyor,babayla ayni dili konusmuyoruz..Doktorun dedigi kendini net ifade edene kadar boyle ataklarin olmasi normal..mis...
evet haklisiniz baba daha cok destek olmali ama o da beni anlamiyor sen acikla diyip isin icinden siyriliyor..
yaramazligi diger cocuklarin yaramazligindan fazla degil,evde beni o kadar zorlamiyor ama disarida kendini kaybediyor resmen..bu da sosyal hayatimi dibe cekti ki ben gezip tozmayi dogayi vs. cok severim..yasadigim yer cocuklar icin bi cok aktiviteye musait ama cok denememize ragmen yok..olmuyor.
bilmiyorum disarda cok ilgi gostermek gerekir mi,yani kesfedecegi onca yeni sey var..tam tersi beni pek tinmamasi lazim..
 
O kadar yanlış ki böyle bir zamanda 2. bebek.
Neden dersen bugünü yönetemeden
yıllar yıllar sonrasını düşünerek hareket etmişsiniz.
Önce bugun sonra yarınlar olmalı.

Annelik toplumumuzda malesef çocuk yapma zorunluluğu
olarak algılanıyor sanırım. Yapalım aradan çıksın
olmamalı bence.
O kadar güzel bir duygu ki bu.
Tadını çıkaramadan yaşanılan bu duygu
Malesef mutsuz anne, sorunlu çocuk olarak
topluma geri dönüyor.

Kreş şart size.
Mecburen açılmasını bekleyeceksin.
Sonrası umarım hepiniz için iyi olur.
 
Bence ona ve kardeşine ilk olarak bir ormanı doğayı tanıtın. Ona hayatın geldiği yeri doğayı öğretin. Doğayla bütünleşmek onu yaşamak için sokağa her çıktığınızda sakin durduğu müddetçe ona çevresindeki mucizeleri tanıtacağınızı böylece beraber daha eğlenceli zaman geçireceğinizi söyleyin. Babasını da sizinle dolaşmak yürüyüş yapmak için ikna edin. Çocuğunuza "Bana istediğin ve merak ettiğin her şeyi sorabilirsin. Fakat bunun için öncelikle çevreyle ilgili kendi öğreneceklerini kendin görmen lazım" demeniz yeterli olur diye düşünüyorum. 3 yaş civarı ne demek istenildiğini kolayca anlayan yaş gurubudur.
 
Sizin dışarı daha çok çıkmanız gerek. Evde çocuk enerjisini nasıl atsın? Gidin kıra bayıra çayıra atlasın hoplasın. Milletin bakışlarından size ne? Bırakın yerde yuvarlansın. Eve gelir yıkar paklarsınız. Çocuğun canı sıkılır bütün gün evde yalnız. Benim 19 aylık kızım bile bütün gün evde otursa daralır. Her gün 1 saat fe olsa çıkarıyorum dışarı.

Bir de 2.çocuk için gerçekten zamanlaman yanlış olmuş. Keşke biraz daha kendini ifade etmesini bekleseydiniz...
 
Aşırı ilgiyle bu zamana gelmisse büyük ihtimalle çok küçük de olsa ilginizin başka yerde olması onu böyle hırçın yapıyor olabilir.

Bence konunun üzerine gidin aksine daha da dışarı çıkın , çıka çıka anlayacak.

Yaşı da üç madem anlatın sokakta böyle yapılmaması gerek vs diye

Ornegin benim kizim da asla arabasına binmedi hala kucak istiyor ama aksine cikartiyorum arabasını da alıyoruz ne.var çok.zaman.kucagimda geliyor bi elimde de araba

Ama bir.binmese.bir.biniyor arabasına ,böyle böyle alışacağını dusunuyorum

Gerçekten Allah yardımcınız olsun kuranı kerim de okuyormussunuz çok.guzel bazen sesle okuyun evladiniz da duysun, ona da bol bol Felak nas fatiha ihlas okuyun
 
Cocugun yaramazligindan niye rezil olasin canim
Ablamin bir kac yil onceki halini gordum sende yegenim asiri hareketliydi disriya cikinca ciglik baglik eve donerlerdi.
Arada alip bize goturudum yegenimi ablam bir nefes alsin diye.bu sebepten yegenim 7 yasina gelene kadar ablam hic cocuk dusunmedi.
4 yasinda krese basladi o biraz duzelemsinde vesile oldu en azindan enerjisini atip geliyordu eve.suanda cok efendi cok tatli bir cocuk oldu
Seneye krese yolayin sizin icnde cocuk icinde iyi olur.
 

gecen ay yasadigimiz yerin en guzel daglarina gittik 1 haftaligina,evimizin dibi orman..havalar musade ettigi surece hep cikiyoruz ama gercekten umrunda degil agac cicek bocek..o kadar cok bana odakli ki,artik aglamak istiyorum.
bilmiyorum belki de hissediyor baska sorumlulugum oldugunu ve kendince kabullenmek istemiyorum.
dogumdan 1 ay kadar once kardes gelecegini soyleyecegiz cunku bosuna strese sokmak istemiyorum onu,doktorunun da onerdigi bu..
beni anladigina inaniyorum ama babayi anliyor mu bilmiyorum..
 
Öncelikle çocuğunuz neden böyle davranıyor,sebebini biliyormusunuz?
Hepimizin çocuğu var,yaramaz veya değil ama kendinizi bu kadar suçlamaktan vazgeçin .
Çocuğun evdeki hallleri nasıl?
 

eve kapattim dedigime bakmayin,gunluk 1-2 saatligine yine cikariyorum ama uzun sureli aktivite soz konusu degil..
yasadigim yerde basima gelmedi ama turkiyedeyken parkta resmen alin su cocugu gidin dedi bazi insanlar,hicbisey diyemedim cunku gercekten deli gibi bagriyordu oglum..millet fisir fisir konusuyordu,belli arkamizdan konustuklari..
burda yardima ihtiyaciniz var mi diye soruyorlar sadece
 

sagolun Allah razi olsun.
 

yasadigim yerde 3 sene annelik izni var,birakabilecegimiz de kimsemiz yok cocuklari..
tam iznim dolmadan ikincisine cikmak istedim oglum benimle 6 yasina kadar devam edebilsin diye,5 tam gun kres gozume cok geldi bide soguk memleket,hastaligi vs..
evet aslinda beklenebilirdi ki,annelik cok guzel bi duygu ama inanin esimi ancak bu zamana kadar zaptedebildim..
onun derdi oglum 1 yasina girmeden 2. olsundu..
krese gecen sene yarim gun gidiyordu haftada 3 kere,2 yasi doldugu an gonderdim sosyallessin diye..
oglum 3 yas 3 aylikken nasipse kizim dunyaya gelicek,insallah aralarinda adaletle merhametle dengeyi tuttururum..
 
Canim kizma bana tebessum ettim analtiklarinda yegenimin bir kac yil onceki halini goruyorum
Ablam depresyonlardan depresyon begeniyordu aglama krizlerine giriyordu.
Doktora goturdu bu cocukta anormalik varmi diye gayet saglikli enerjisini atmasi lazim dedi doktor.
Ablam gercekten eve kapanmisti utaniyorum disariya cikinca bununla kovalamac oynamaktan bitkin dusuyorum diyordu.
Suan 8 yasinda gayet efendi agir basli bir cocuk oldu.bu bir surec gececek ve su anlarini gulerek anlatacaksin
 
Lokumun Ananesi .!.:
Tatlim senin avutamadigin cocugu kreste avuturlar mi?
Kreslere cocuktan kurtulus sektoru olarak bakmayalim lutfen!
Genişletmek için tıkla...
Hayir canim ne kurtulusu cocuklar orada sosyalesiyorlar.arkadaslari oluyor,tek cocuklarda sosyalesme daha az kardes yok cunku. Yani yegenim icin cok iyi olmustu arkadaslariyla aktiviteleri oluyordu.
Hatta bu yaramaz sipa yilsonu gosterisinde damat olmustu rolunude gayet basarili yapmisti ben sok olmustum cunku odaklanmazdi hicbir seye cok degistirdi belki evden uzaklasmak onlarada iyi geliyordur bilemiyorum
 
magic angel .!.:
Öncelikle çocuğunuz neden böyle davranıyor,sebebini biliyormusunuz?
Hepimizin çocuğu var,yaramaz veya değil ama kendinizi bu kadar suçlamaktan vazgeçin .
Çocuğun evdeki hallleri nasıl?
Genişletmek için tıkla...


tahminimiz kendini her iki dilde de yeterince ifade edemedigi..
evde bana yuk bi cocuk degil,vurmasi kirmasi yoktur..yerimde otutturmaz o ayri ama bana zaman ver dedigim zaman kendi kendine oyalanmasini bilir 1 saat kadar.
baba eve gelince bi huysuzlasiyor sanirim beni paylasmak istemiyor..
annelik omur boyu vicdan muhasebesiymis ben bunun boyle oldugunu bilmezdim..hamilelikle iyice hassaslastim sanirim.
 

oyle mi
insallah dedigin gibi bu gunlere gulerim..
icim rahatladi cok tesekkurler
zaten bol bol videolarini cekiyorum gulerken aglarken inatlasirken..
anlatiriz inanmaz alsin ona kanit diye
bencede kres cok faydali bisey..
evde cocuk kendi kendine buyuyecegine arkadaslariyla buyusun daha iyi..
 
Hayatta hiçbir zaman anlayamayacağım bu ikisi bir büyüsün olayını. Kızım iki yaşında. İlkokula başlayana kadar planımda yok ikinci çocuk. Hatta tek başına dahi büyüyebilir gözüyle bakıyorum. Ama her zaman diyorum Allah beni benden daha iyi bilir. Olursa amenna.
İki çocuk bir arada büyüsün ama anne depresyondan depresyon beğensin. Çocukların en ihtiyaç duyduğu zamanlarda anne sinirli agresif olsun ama ikisi bir arada çıksın. Nasıl çıkarsa çıksın. Hep tepkiliyim bu konuya. Bakın en yeni örnek sizsiniz. Eşinizin bencilliği sizin hayatınızı bünyenizi bedeninizi nasıl değiştiriyor. Kolaydı bebe büyütmek.. Adam değil böyle düşünen erkek. Bencil. Soyum yürüsün Saçmalığı kadını bu şekil psikolojik bozukluklara itiyor. Bu bebeleri bu kadın bu psikolojiyle nasıl büyütsün. Erkeklerin bu bencilliklerine sinir oluyorum. Ama kadınlarında kendi vücutları üstünde söz sahibi olmamalarına ayrı sinir oluyorum. Erkek istedi zor zaptettim. Anlayamıyorum. Yardımcı olsa evet kaldırılabilir ama bu şekil bir erkeğe ikinci bebe fazla.
 
Sakinlik, tek tavsiyem bu olacak size.
Benim de 2 buçuk yaşında bir oğlum var, maşallah ele avuca sığmıyor.
Dediğiniz gibi bir dönem hiç bir yere gidemiyorduk onunla, rezil ediyordu bizi.
Ama çocukta haklı, 4 duvar arasında yaşayan bir çocuk, sokağa çıktığı zaman ne yapacağını şaşırıyor.
Biz de elimizden geldiğince enerjisini atabilmesi için ona yönelik hareket etmeye başladık.
Dışarı her çıktığımızda yanımızda götürüyoruz ve elimizden geldiğince serbest bırakıyoruz.
O zaman söz dinliyor, zorlamayınca "hayır yapma, aman düşeceksin, dur koşma" demediğimizde, daha laftan anlıyor.
Artık genelde "bak burada ne varmış, seninle bakalım mı? ay şuranın ışıklarını gördün mü?" gibi yaklaşımlarla daha rahat dışarda zaman geçirir olduk. Biraz suyuna gitmek gerekiyor.
Tam "terrible two" yani 2 yaş sendromu içinde.
Ben bilirim, ben yaparım, benim dediğim, benim istediğim, sen karışma, modundalar.

2. ye hamileyim.
Zorlanıyorum, çünkü oğlum sanki anlıyor gibi her anını benimle geçirmek istiyor.
Benim eşim çok özverili bu anlamda, ilgilenir, oynar, vaktini onunla geçirmeye çalışır ve usanmaz.
Sadece çocuk benim görevimmiş gibi davranmıyor. Büyük destek bana.
O anlamda şanslı olmama rağmen oğlum hep bir "anneeee" modunda.
Bensiz duramıyor.

Diyorum ya sabır, sen ne kadar çok tepki verirsen o da o kadar çok tepki veriyor.
Sen ne kadar kızıyorsan, o da o kadar hiddetleniyor.
Verdiğin artarak geri sana çarpıyor.
Sukunetle davranmak kolay birşey değil, ben çalışıyorum da aynı zamanda.
Bu yüzden çocuğun bana olan açlığının da farkındayım, ilgi ve alakama, sevgi şevkatime aç,
Bunu da görüyorum, kızınca dediğin gibi vicdan azabı çekiyorum, hep yapma etme diyerek büyümez elbet.
O yüzden tek çare sakinlik ve eğitici şekilde davranmak.
Sevdiği şeyleri bularak ona göre yönelmek.

Benim oğlum yeni yeni arabalar ile tamamen oynamaya başladı.
Bende ona onun ilgisini çekecek oyuncaklar alıyorum.
Hem eğitici hem de el oyalayıcı.
Böylelikle o da güzel vakit geçiriyor bizde, kızmadan bir birimizi üzmeden vakit geçiriyoruz.
Zaten şahsım adıma diyeceğim geçirebildiğim saat dilimleri belli, haftasonlarımı iple çekerek çocuğuma adıyorum. Yeterki mutlu olsun, üzülmesin, bizi çok özlüyor, o özlemi hafiflesin.

İnşallah sen de evladın ile kaliteli zaman yaratabilirsin.
Aynı zamanda eşinin davranışı doğru değil, o çocuk dünyaya sadece senin sayende gelmedi.
Tek eğitmeni de sen değilsin, eşinin de sana destek olması gerek, o da babası.
Çocukların babadan da gerekli eğitimi alması ve iletişimi kurması gerekmekte.
"Tek anne sen değilsin" demesi kolay, ama insan kendisini dünyadaki tek anne sanıyor kendi evladı ile.
Evet dünyada yalnız değiliz, ama her çocuk şahsına munhasır, hiç biri birbirine benzemiyor.
Her birinin zorluğuda ayrı, o yüzden bir an önce eşini de bu konulara dahil etmek zorundasın.
Yoksa kendi psikolojini bozarsın ve çocuğuna da bu şekilde faydan hiç olmaz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
Icine edilmis evlilik.
13 14 15
Yorumlar
295
Görüntüleme
27K
Damdakiperi
D
R
Eşine serumlu fotoğraf attırmak için acile götürten arkadaş
8 9 10
Yorumlar
194
Görüntüleme
9K
EMiNe_mi
L
Aniden aglama krizine giren kayinvalide
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
Bertie Storyteller
M
Asosyal, öfkeli bir eş
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
Labratory
L
4
Ne yapacağım bilemiyorum..
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
4mira2
4
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…