- 16 Eylül 2015
- 113
- 43
- 98
- Konu Sahibi kardelenlerinsesi01
- #1
Merhabalar ... Geçmiş konularımla yine ben .Ben 24 eşim 29 yaşında. Eşimi aslında seviyorum özünde çok iyi bir insan ama artık tak etti. geçmişte hep kavgalar ettik 3 yıllık evliyiz 1 yılımız ayrı geçti su anda o cezaevinde. Henüz ne kadar yatacağı vs belli değil. Ama suçsuz olduğunu biliyorum bir para meselesinden dolayı orada tutuklu.Eşimle eskiden ailesi yüzünden kavga ederdik hep. Başka hiç problemimiz olmadı. Aşırı derecede aile düşkünü. ben hep 3. planım. aslında yaşadıkları yörede hep böyle. Anne kutsal. Gelin Ezilir. Eşim hiçbir zaman beni tutmaz. haklıysam bile bir şekilde kavga çıkartır bağırır çağırır küfür eder kendi kendine vurur rahatlar. ben bağırınca karşında kocan var der susar bende susmam tabi. Ailesine düşkünlüğüyle öldürdü beni geçen sene. cezaevine düştüğünden beri ona daha yakın davrandım. moral vermeye çalıştım . tabi eşim cezaevine girince işinden de oldu . evimiz kiraydı ordan da çıktım. Ben ailemle kalıyorum 1 senedir. her görüşüne gittim tam 10 saatlik bir yola hiç kaçırmadım , gerekli hukuki takipleri yaptım sanki bizi yakınlaştırmıştı bu olay birbirimize yada ben öyle hissettim derken işin içine ailesi girdi yine. görüşlere gitmemi istemediler. Ben giittim orada olaylar rezillikler çıkardılar. Eşimde bana bu seferlik gelme ailem gelsin dedi . sende olunca ilgilenemiyorum hepinizle dedi. Eşimin böyle demesiyle benim kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben onu görebilmek için izin alamam korkusuyla işe bile girmemişken bana böyle dedi. bende bir karar aldım ve 3 aydır gitmiyorum. ama içim içimi yiyor. eski günleri unutmaya başladım. ailesinin yüzünü bile görmek istemiyorum. ve onun yokluğuuna alıştım. Alıştığım için boşansam mı diyorum. kendime yeni bir hayat kurarım. ama yapamıyorum cezaevindeki bir insana bu yapılır mı diyorum. yüzü gözümün önüne geliyor
bana bir akıl verin.
