Vicdansiz bir anne miyim?

bu konuyu acmadan once oglumu zorla uyutmustum . simdi oglum uyandi gidip onunla ilgilinecem ona SIMSIKI SARILICAM . hepinize tesekkurler .
 
wallaha 2 aylik oglum kucagimda suan opup kokluyorum ki benimki her 2 saattebi kalkiyor uyku muyku kalmadi.olsun diyorum duzelir bir kac aya ve ben hic aglatmam bazen banyoya girdigimde agliyor bi ozamn azcik aglatirm napim wallaha.ama banada depresyon gibi geldi yaptiginizin farkindasiniz.ama sen annelik yapmassan kim yapacak.yasini merak ettim ?
 
DoğumdAN sonra bir süre depresyone girebiliyor insanlar.doktora danısın bu durumu geçici bence. ne kdr rahatına düşkün olursan ol bu durum geçince annelik duygun geri gelicektir.
en kısa zmnda düzelir inş. unutma BEBEĞİNİN OYUNCAĞA DEĞİL SANA İHTİYACI VAR ANNESİNE YANİ
 

oyyyyyy...ben biliyorum canım ne fena birşey olduğunu bunun ama kendimden değil şükürler olsun allah o kişiye de yardım etsin...kocandan göremediğin sevgiyi hizmeti herşeyi bebeğine yap o zaman...hayattaki tek yoldaşın gibi kabul et onu.
bol bol dua et,belki benim göremediğim bir iyiniyeti vardır da kocanın,allah kendisini evini cehenneme çevirmekten alıkoyar.

ben de dua edicem senin için.allah yardımcı olsun.bebeğini öp öp öp benim yerime,o küçük acı çekmeyi hiç haketmiyo,ağlarsa kucak,susarsa su,acıkırsa mama yiycek bundan sonra,zorla uyutmak da yok,onun o melek gülüşü senin için dünyalara değer olacak şu depresyonu kendin yenersen.sen güçlüsün değerlisin ve annesin.güçlü olduğunu ve değerli olduğunu sürekli kendine hatırlat.anne olduğunu da oğluşun hatırlatacaktır zaten.
Tekrardan allah yardımcın olsun.bu kadar açık ve bu kadar iyi niyetli olman herşeyin üstesinden gelebileceğinin kanıtı,sen hımbıl,tembel,işe yaramaz değilsin...sen buna inandırılmışsın sadece.yarından itibaren yepyeni bir gün olacak.artık eski hanza yok,yeni hanza var.anlaştıkmı
 
bu konuyu acmadan once oglumu zorla uyutmustum . simdi oglum uyandi gidip onunla ilgilinecem ona SIMSIKI SARILICAM . hepinize tesekkurler .

Sarıl tabi ilgiye ihtiyacı var.evlat sahibi olmayı isteyen o kdr aile varki.bizler şükür etmeliyiz ki evlatlarımız var.onların bir gülüşüne neler verilmez yaa.
 
Eşini istemesen de o çocuk için psikoloğa gitmeli, tedavi olmalısın.
Sadece depresyondasın. Psikoloğa git diyince delimiyim diyenler varda o yuzden acıklama gereği duydum.
Kocasından bosanma asamasında bir arkadasımız vardı, kuzeniyle aldatmıstı esi kendisini.
Ne güzide bir arkadasımızdı, ayakları yere basan, çocuğunu görmediği için bir gün sıkıntıya girmisti ve onu almıstı esinden. Sırf onun ıcın mutlu olacağım diyordu. Cocugunu almıs parka goturmus ve cok eglenmıs, onu ne kadar cok sevdıgını anlatmıstı bıze.
Sımdı sen de cocugunla dısarı cık onu parka gotur gezdır...
Onu guldukce senın yuregınde cıcekler acar, mutlu olursun canım.
Umuyorum Allah o kadar para dokup evlat sahibi olamayanlara evlat, sana da evlat sevgisi nasip eder!
 

AMINNNNNNNN
 
bu konuyu acmadan once oglumu zorla uyutmustum . simdi oglum uyandi gidip onunla ilgilinecem ona SIMSIKI SARILICAM . hepinize tesekkurler .

Bence siz iyi bir annesiniz sadece buhram buu geçicekk..

Şunu bi düşünsenize o minnacık şeyi alıp 3 mahalle öteye bıraktınız öyle bi başına napar ne eder..
Bişe anlatamaz hiç bişe yapamaz savunmasız, sizin korumanıza muhtaç bence o sizin gözlerinize dolu dolu bakıyor bi gülümsemenize gülücükler saçar..
Alın göğsünüze yaslayın nefes alıp verişini dinleyin..
Elinizi vücudunda gezdirin yada banyo yaptırın vücudunu bi losyonlayın dokunun ona..
atan o minnacık kalbini elinizi koyun altında atan o kalbin sesini dinleyin..
Siz onsuz yapamazsınız.. o da sizsiz yapamaz..
Ağlamasına tahammul edemiyo olabilirsiniz geçicek oda düzene girecek size çene yarıştıran bir arkadaşınız olucak..
Oğluma laf yetiştiremiyorum şuanda 7 yaşında..
Bana sarılıp iyiki sen benim annemsin diyo
dün hatta ona onu anlattım..
Sen minnacıktın dedim seni kucağıma almaya korkuyordum.
niye?
Bi yerin acır diye..
altınada yapıyordun(pis pis gülüyor)
seni saatlerce ayağımda sallıyordum hepsini anlatıyorum beni dinliyor..
ve sürekli o günlere dair bişiler soruyor..
Nasıl yürüdüm, nasıl öğrendim, nasıl anne dedim, nasıl yiyodum..

İlk adımlarını attın oğlumm kucağıma koşa koşaa attın ilk adımını.. çünki düştüğünde seni tutcağımı biliyordun..
 
Böyle bir tanıdığım vardı
Değil çocuğu eline almak görmek bile istemiyordu.
Bu böyle aylarca sürdü.
Bu sırada tedavisini gördü
Ne vicdansızdı nede kötü bir insandı
Bu bir hastalıktı ve tedavisini olup bitti.
Şimdi çocuğuyla çok iyi çok güzel bir anne oldu.

Tamamen geçici ve tedavi edilebilir bir durum.
İnanmıyorum ki vicdansız veya kötü biri olasınız
Bu bir hastalık ve bir psikoloğa görünmeniz lazım
 
Bebeğinin mutlu olduğunu görmek sana mutluluk verecektir hayatan keyif alacaksın, sıkıntılarını unutacaksın zamanla her şeyin yolunda gittiğini gördükçe bebeğinle her geçen zamanın ne kadar anlamlı ve seni mutlu ettiğini göreceksin, bütün dünyadaki dertlerin sıkıntıların boş olduğunu göreceksin .

Onun bir gülümsemesi dünyadaki bütün zenginliklere değer, bebeğini benim için öp,canım arkadaşım Allah yardımcın olsun,zor zamanlarında Allaha dua et Allaha sarıl sabırlı ol hep, Allahım annelerin elleri boş çevirmez , AMİNNN..
 
o şimdi sana o kadar cok muhtaç ki!!!
ayakları var kalkıp yürüyemez
elleri var ihtiyacını gideremez
onun bu muhtaç olduğu zamanlarda sevgini merhametini
esirgersen sonu ne olur buişin
bu bebek bir şekilde büyüyecek
peki sen yaşlandığında yardıma muhtaç olduğunda
evladın da sana sırt cevirirse o zaman ne olacak?
işte ozaman en büyük darbeyi yemiş olursun
bir yakınım tıpki sizin gibi yaklaşıyordu bebeğine
şimdi çocuk büyüdü annesine çok soğuk
anne oğul gibi değiller
bir an önce doktor yardımı almalısın geç olmadan
 
Umarım bu probleminiz tedaviyle halledilebilir birşeydir.
Başlığı okudum.
Yazdıklarınızı okudum
Yok artık dedim.
Sonra yorumlarda bunun bir hastalık olduğunu öğrendim ve ohh dedim.
Bu bir hastalık.
Yoksa çocuğunuzu evlada hasret, onu sevgiyle büyütecek bir ailye verin diyecektim.
Ben de doğum sonrası depresyonu yaşayanlardanım.
Hatta doktor yardımıyla zar zor bir senede biraz atlattım.
Benim korkum bana birşey olursa bebeğime kim bakar korkusuydu.
Çünkü bebeğime baktıkça çareszliği beni kahredyordu.
Ben doyurmasam açlıktan ölebilir Allah korusun...
Ben onu temizlemesem yara içinde kalır her tarafı...
Dikkat etmezsem canını yakabilirim öyle küçük ki..
Hele ağladığındaki çaresizlik. Neden ağladığını bilememek.
Zor atlattım bunları.
Şimdi nerde çocuğuna bağıran anne görsem duramayıp gidip çatıyorum. ki normalde sabırlı bir anneyim.
Küçücük çocuk bağıracak ne yapabilir diye.
Yaramazlık mı.
Yapacak tabi.
O çocuk.
Sabrediverin şimdi kızdığınızı 2 sene sonra zaten yapmayacak.
off..
Kötü yaptınız beni akşam akşam.
Canınız o
Parçanız.
Sizden istediği sadece sevgi.
Sadece.
Siz bakımını yapmak zorunda olduğunuz kadar bunu da yapmak zorundasınız
Nolur hemen bir doktora gidin.
Ve sağlıklı bir çocuğunuz olduğu için dua edin.
Se hâlâ sizinle olduğu için.
Allah acısını göstermesin size
O emanetinzin kıymetini iyi bilin
 
arkadaş depresyonda olsaydı bebeğe bakmak yerine tv izlemek internette takılmak falan istemezdi bence kendisinin sorunu tembellikten kaynaklanıyor diye düşünüyorum keşke gerçekten bebek sahibi olmak isteyince doğursaydınız laf olsun diye değil
 
depresyona girdiğinizi söyleyebilirim.aynı şeyleri harfiyen ben de yaşadım.örnek :3 aylıkken!!! yatağına bırakırdım ağlaya ağlaya bitkin düşer uyurdu.10-15 dk değil birkaç saat.emzirmek istemezdim.bıkmıştım emzirme ritüelinden .

bir psikoloğa görünmeniz şart. bebeğiniz ve kendiniz için. sonra zaten sizi psikiyatr dr.una yönlendiriyor ilaç yazılması için. sonrasında biraz ilaçlar sayesinde biraz kendi çabanızla durum düzeliyor. sıkmayın canınızı. ama sakın daha fazla zaman kaybetmeyin. çünkü bebeğiniz asla bu tatlı hallerini baştan yaşamayacak. bebeğinizla hayatın tadını çıkarın.
sevgiler :)
 
Doğum yapan her on kadından biri doğum sonrası depresyona giriyor. depresyona giren anneyi hiç yargılamayın ,çünkü bu onun kötü bir anne olduğu anlamına gelmiyor.

Anne olmayan bu durumu anlayamaz.
annelik çok ayrı bi duygu.istediği kdr tembel olsada eğer bi sorun olmasa annede o bebeğe zaten yakın olur 9 ay taşıyorsun onu. parçan,canın o senin
 
abimin kedisi var. yeni doğum yaptı. kedi yavruları miyavlayınca anneleri o an kedilerinin yanına gidiyor. sen bu kedi kadar da olamamışsın. sana diyecek bir laf yok aslında. o bebeğe içim cız etti. doğurmak annelik değil, önemli olan o çocuğa bakmak. kendine anne diyebiliyorsan ayakta alkışlıyorum seni.
 
annem bana hep bana 2 saniyeden fazla ağlamam fırsat vermemediğini anlatır, gece gündüz ne zaman ağlamaya başlasam çırpınır hemen sorunu çözermiş,

bilmiyorum bence annelik budur.

o senin canından kanından bir parça.

kocandan bile daha yakın sana. aslında senin bir parçan o.

insan kolunu bacağını sevmez mi? canı yansa da aman bana ne der mi? o da senin canın...
 


Doğum yapan her on kadından biri doğum sonrası depresyona giriyor. depresyona giren anneyi hiç yargılamayın ,çünkü bu onun kötü bir anne olduğu anlamına gelmiyor. !!!

hayvan ile insanı aynı kefeye koymayın lütfen. kediler 2-3 ay sonra bırakıp gidiyor yavrularını. insanlar ömür sonuna kdr bakıyor. sen yaşamamış olabilrisin bu durumları herkes yaşamıck diye bu kural yok.durumdan yeterince üzgün zaten yazdıklarından belli oluyor. canını acıtmak yerine çözüm sunmak daha yararlı bence
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…