Vicdansiz bir anne miyim?

Evet belki adı depresyon olabilir; ama ne olursa olsun anneler çok güçlü olmalıdır..
Depresyonla savaşmanın her yolunu aramalısınız.
Çünkü dünyada sahip olunabilecek en değerli varlığa sahipsiniz..
Şuan farkında değilsiniz ama bebeğinizin öldüğünü ve bir daha asla çocuk sahibi olamayacağınızı düşünseniz ne depresyon kalır ne başka hal..

Haydi toparlanın, depresyon denilen saçmalığın ardına gizlenmeden, tutun bebeğinizin minicik ellerinden..

Bebeğinizi madem istemiyorsunuz, keşke olmasaydı diyorsunuz; o zaman bebeğinizi bana verin, ben bakarım ona...
EĞER bir daha asla görmeyeceğinizi bileceğiniz halde siz bebeğinizi verebiliyorsanız ben de bakabilirim öyleyse ona.

Eşinizde sizin gibi mi düşünüyor?
 
Kesinlikle psikiyatrist servisine gitmen lazım, 10 aylıkken bunları düşünüyorsun çocuğun 1 yaşına gelince yürüyecek yaramazlık yapmaya başlayacak 2 yaş sendromu var daha önünde, daha zorlaşacak, başka sorunlarında var sanırım ama masum bebeğinin hiç günahı yok, senden şefkat ve sevgi bekliyor sadece
 

Kusura bakmayın ama öylesiniz evet dememek için kendimi zor tutuyorum. Ama sanırım ki hayatınızda yaşadığınız bazı sorunların etkisi bebeğiniz ile olan ilişkinize yansıyor... Umarım en yakın sürede toparlarsınız kendinizi... Tabi bu; sadece anne olmaya hazır olmadığınız durumunun da sonucu olabilir... Yoksa bu yazdıklarınız asla çocuğunuza olan hislerinizin değişmesine sebep olacak olaylar değil...... O sadece bir bebek ve bebek gibi davranıyor. 10 aylık bir bebeğin''eline sağlık annecim yemekharika olmuş'' demesini beklemiyorsunuz herhalde... Allah ikinize de yardım etsin inşallah......
 
o çocuk senin değil bunu unutma o rabbin sana emaneti sen o emanete nasıl bakarsan ALLAH ta sana öyle bakar ..ve böyle devam edersen evladına o bişeyleri anlamaya başlayınca ama sen anlamadığında çok geç olabilir bence en azından bi psikoloğa git bunların farkında olman enteresans bişi demekki içindeki annelik duygusunu hala taşıyorsun ..
merak ettim dövüyormusun bebeğini????
 
benimde bi bebeğim var 18 aylık onun ağlamasına dayanamammm geceleri devamlı kalkar nefes alıyomu die triplere girerim seninki depresyon değil bence hak etmediğin bişeye sahipsin bi bebeğe bi mucizeye ama farkında değilsinnn emek olmadan sabır olmadan taviz vermeden kendinden sağlıklı bi çocuk büyütemezsin o çocugu vicdanlı bi bakıcı bul ve ona ver yazık gühan benim içim gitti yazdıklarına dayanamadımmm anne değilsinn emin ol bencilsinnnn
 

bende yeni doğum yaptım canım. ama ben bebeğim ağladığında çırpınırdım etrafında ağlamasın gözünden bir damla yaş gelmesin diye. bebeğim 2 dk yalnız kalmaya bile gelmiyor ayağa kalktığımdaodadan çıkacam diye hemen ağlamaya başlıyor. akşam eşim gelene kadar wcye bile gitmiyorum. neden kızım ağlamasın yeter ki diye. biraz üzgün olsa halen bu şekilde davranmaz. tek yapacağı şeyde bu kadar yazılanlardan yanlış yolda olduğunu fark edip o bebeğe bu zamana kadar vermediği sevgiyi vermek olacak. hayvan ile insanı aynı kefeye koymayın demişsin hayvanda anneliği yaşıyor. o bile bağıran yavrusuna koşuyor. hem burası açık bir platform. burda birbirimizi yargılamayacağız. arkadaş başta demiş iyi kötü düşüncelerinizi yazın demiş. ben bir bebeğe bu şekil davranan insana iyi bir şey diyesim gelmiyor. benim düşündüğüm tek şey o ufacık bebek.
 
merhaba
Dogum yapmis her kadin az cok depresif durumlar yasar. hem kendin icin hemde o kucuk beyefendi icin lutfen pozitif dusunup kendini mutlu, canli, faydali hale getirmeye bak.
bebekler bazen her ihtiyaclari giderilmesine ragmen aglarlar, cunku birsey eksik kalmistir SEVGI. Onun ihtiyaclarini giderirken lutfen sevgi ile yaklas. Seni uzen ofkelendiren birseyler varsa onlardan uzak dur ki bu kesinlikle ona yansir, mutlu annelerin bebekleri mutlu olur.
Bu ilk yil aslinda onun omru demek, 0-3 yas gelisim acisindan en onemli donem, hersey bilinc altina kaziniyor her gulus her olumsuzluk, sahit oldugu manzaralar, zannetmeyelim ki unutuyor. Sen yillardir bu dunyadasin o ise sadece 9 aydir. senin rehberliginde dunyayi kesfediyor, en guzel yilinizi harcamayin tadina varin.
 
cümlenin sonunda sorduğun sorunun cevabını sen veriyorsun aslında kendine ..... yaaaa şimdi içim fena oldu çok 10 aylık bir oğlum var ilk 3 ayı çok zordu depresyonun ucundan döndüm ama asla bebeğimin temel ihtiyaçlarını aksatmadım sonra büyüdükçe karşılıklı iletişimimiz daha da güzelleşti şimdi ise en iyi arkadaşım birkere beni hergün güldürebilecek içimi aydınlatacak kim olabilirki

onların en güzel en sevimli zamanları ve en anne bağı kurdukları o güvene ihtiyaç duydukları dönem...

birkere ben bencilim diyorsun sorunum var demiyorsun bu düşünce yapısından çık sen bencil olamazsın ..ve lütfen oğluna bak onun huysuzluğunu tek nedeni senin samimi ilgini görememesi... gözlerine bakarak ilgilen onunla koynuna al öp bir düşün sana muhtaç bi o kadar kocaman sevgi verecek biri var karşında ...

sana kim öyle büyük sarılabilir öyle dolu dolu gülebilir seni her halinle sevip senin kokun olmadan uyuyabilir... bazen zor olur evet ama sen ondan uzaklaşıp ilgilenmedikçe daha da zor olacak ... sana çok kızıyorum bir o kadar üzülüyorum ama oğlunu düşündükçe kahroluyorum .. bu kadar sevgiye aç kalmasına kahroluyorum... yardım al bir an evvel ama düzelmenin tek yolu oğlunu sevgiyle yoğurman ve onunda seni sevmesine izşn vermen....


farkına iyi var arkadaşım.. sen dünyaya evlat getirdin .... çarşıdan vazgeçebileceğin bir mal almadın... onun için lütfen düşüce yapını değiştir...

en yumuşak dille bunu söyleyebiliyorum artık valla...
 
Hamile kalıp doğum yapıncaya dek daha önce duyduğum doğum sonrası depresyon denilen durumun abartı olduğunu sanıyordum...
Ço zor bir hamilelik geçirdim..Aylarca hastanede sadece wc ye giderek ve sürekli yatarak,atlattığım her gün için Allaha şükrederek....Erken doğum yaptım...2 hafta küvezde kaldılar...Hem prematüre hem de ikiz bakmanın ne kadar zor olduğunu bilen bilir...Hastaneye annem ara sıra geliyordu..Döke saça yemek yemeye çalşıyordum..Doğum sonrası annemin pek yardımı olmadı bana...İki küçük prematüre,devam eden sezaryan ağrılarım,tecrubesiz bir anne..Ve ben de geçirdim o depresyonu....Biri gelse 2-3 saat baksa ,uyusam,dışarı çıkıp nefes alsam diyordum....Şimdi yorumlara baktım da olumsuz düşünenlerin geneli ya henüz bekarlar ya da henüz çocuk sahibi olmayanlar...Veyahut çocuğu olup etrafında anne,kayınvalide gibi yardım edeni çok olanlar.....Yaşamayan anlayamıyor....Bir annenin çocuğuna karşı daha verimli olabilmesi için muhakkak ara ara dinlenmesi,dinlendirilmesi gerekiyor..Dinlenemediğinde insanda aşırı yorgunluk,bezginlik oluyor...Ben çareyi 0-2 yaş gurubu kreşe vermekle buldum..Böylece yemek yiyebilmek,yemek yapabilmek,dinlenebilmek için zamanım oluyor artık...Bebeklerimi eve gelinceye dek özlüyorum,kreşi gün içinde sık sık arıyorum..Dinlenebilmiş olduğum için ruh halim daha iyi oluyor....Bebeklerim de ruh sağlıkları gayet yerinde neşeli,zeki çocuklar çok şükür...

"Cevizin kabuğunu kırıp özüne inemeyen cevizin hepsini kabuk sanır....."
 
Son düzenleme:

bu ana kdr büyütmüş bebeğini bi sorun olmadan. suanda bu sorunu yaşıyor.9 ay karnında taşıdı. suan 10 aylık diyor. 10 ay olana kdr o büyütmüş.
hakedip haketmedğine biz karar veremeyiz. Rabbim vermiş ona layık görüp.

bencillik değil bu sorunları var
 
kesinlikle dra gitmelisin yazık bebeğinde böyle depresyona girer. daha da çok çıkmaza sürüklenirsin
 


alkışlıyorum seni
 
bazen onu uykusu olmadigi halde zorla uyutuyorum o uyusunda bende rahat rahat oturayim diye.

bu sözünüz beni çok üzdü ben 18 yaşında anne oldum kızım ilk 4 ay hiç susmadan ağlardı annem yakındı şükür yardımı oldu benim size tek sözüm bebeğiniz bidaha bebek olmuycak bu günlerin tadını çıkarın benim kızım 10 yaşında ama o ağladığı günleri okadar özlüyorumki şimdi bi bebişim daha olsun istiyorum olmuyor belkide olmuycak o yüzden bebeğinize sıkıca sarılıp ne kadar sevdiğinizi hissettirin ona belki siz ruhen kendinizi iyi hissetmediğiniz için etkileniyordur evde oturmayın alın bebeğinizi parka gidin alışveriş merkezlerine gidin siz mutlu olunca inanın bebeğiniz daha mutlu bir bebek olucak
 

bazen onu uykusu olmadigi halde zorla uyutuyorum o uyusunda bende rahat rahat oturayim diye.

Allah sizi islah etsin ne demek uykusu yokken zorla uuyutmak yaaaaaaa
zorla uyuttugun cocugu bir gün Allah tam uyutursa görürsün ama senin gibi birine mustahak dicem olmicak el kadar mazluma yazik !!!!
yerini bilsem varya o cocugu elinden aldirmasinida bilirdim !!!!
ALLAHIMM NE OLUR EVLAT KIYMETI BILMEYENE EVLAT VERMEE YAA VERMEEEEEEEEEEEE
depresyonmus bilmem neymis ya birakin Allah askina...Merhametsiz!
 
Bizler suan onun yerinde değiliz neler yaşadığı sadece anlattığı kdr anlamaya çalışıyoruz.
bu durumları o yaşıyor o biliyor.tek başına çocuk büyütmek inanın çok zor anne olmayan olsada yanında kaynanası ve annesi olan bunları anlayamaz.

rabbim istemiş ve evlat vermiş. kimse kimsenin çocuğunu eliden alamaz.böyle bir hakkı yok kimsenin !!!

Bebek bakmak öyle sanıldığı kdr kolay iş değil
 
hanza arkadaşım...En güzelini diyorsun... Anlayamayanlara " Allah sizi de çocuk sahibi yapsın " diyerek...........
 
hanza arkadaşım...En güzelini diyorsun... Anlayamayanlara " Allah sizi de çocuk sahibi yapsın " diyerek...........

anlamayanlar cocuk sahibi olmanin ne demek oldugunu anlasin die degil biz gercekten evlat atesiyle yanip tutustugumuz icin soyledi...
 
kendimi kutladım resmen yazılarını okuyunca tek başıma baktım ailem benden uzak eşim gelene kadar wcye bile gitmedim desem yalan olmaz... çok üzüldüm minicik bebek yaa o nasıl kıyabiliyosun yazık yavrum benim sevgisiz büyümesine nasıl razı oluyosun. versen seve seve bakarım kendi çocuğumdan ayırmam
 
hanza arkadaşım...En güzelini diyorsun... Anlayamayanlara " Allah sizi de çocuk sahibi yapsın " diyerek...........

anlamayanlar cocuk sahibi olmanin ne demek oldugunu anlasin die degil biz gercekten evlat atesiyle yanip tutustugumuz icin soyledi...
 
Konu sahibi olan arkadaşın tek ihtiyacı olan şey dinlenebilmek aslında............
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…