bayanlar şu günlerde bi depresif nöbet geçiriyorum.
20 25 gün önce yakın bi arkadaşımın normalde gülüp geçeceğin sıradan hareketlerine karşı aşırı biir hassasiyet ve alınganlık göstererek başlayan durumum son 5 gündür sinir krizleriyle birlikte seyir ediyor.
doktora da gidiyorum 16 gündür de ilaç içiyorum
artık dışarıdan bi uyaran olmasına gerek yok aklıma gelen bir düşünce bile ellerimi titretiyor kalp atışım hızlanıyor vücudum geriliyor derin nefes alıyorum kendime telkin veriyorum düzelir gibi oluyor ama sonunda daha fazla dayanamayıp koy veriyorum böğüre böğüre ağlıyorum kendimi kimin yanına nereye atacağımı şaşırıyorum birini bulup konuşuyorum anlatıyorum ama hep aynı şeyleri her gün aynı şeyleri. ya annem ya arkadaşım ya dersane hocası ya okul hocası bu sinir krizinden sonra bi sakinlik sanki hiçbir şey olmamış gibi. duygu durumum o kadar değişken ve uçlarda ki ben bile şaşırıp kalıyorum
düşüncelerim çok yoğun,
çağrışımlarım çok hızlı,
kısa bir sürede aynı anda aklımdan o kadar çok düşünce geçiyor ki.
bi anda içime iyi bi his doluyor bi anda kötü bi his.
bu arada 18 yaşındayım sınava hazırlanıyorum yurtta kalıyorum.
ailevi problemlerim yok sınav kaygım korku verecek düzeyde değil
sadece yukarda söylediğim yakın arkadaşımla sağlıklı bi ilişki yürütemiyorum ona karşı duygu anlamında aşırı bi bağımlılığım var. aramızda hiçbir alıp verememe bir kırgınlık bir çözülemeyen durum yokken sanki beynim onunla aramda bi sorun varmışcasına o bana en küçük bi soru sorduğunda mutlu olmam benle ilgilendiğinde sevinmem, en küçük bi ters sözünün çok üzmesi çok acıtması..
bu şekilde peşpeşe günlerde sinir krizi ağlama nöbetleri geçirmiş olan varsa nasıl yaşadı ve atlattılar?
vee yakın arkadaşıyla ilgili böyle ilginç bi sorunu olan?
20 25 gün önce yakın bi arkadaşımın normalde gülüp geçeceğin sıradan hareketlerine karşı aşırı biir hassasiyet ve alınganlık göstererek başlayan durumum son 5 gündür sinir krizleriyle birlikte seyir ediyor.
doktora da gidiyorum 16 gündür de ilaç içiyorum
artık dışarıdan bi uyaran olmasına gerek yok aklıma gelen bir düşünce bile ellerimi titretiyor kalp atışım hızlanıyor vücudum geriliyor derin nefes alıyorum kendime telkin veriyorum düzelir gibi oluyor ama sonunda daha fazla dayanamayıp koy veriyorum böğüre böğüre ağlıyorum kendimi kimin yanına nereye atacağımı şaşırıyorum birini bulup konuşuyorum anlatıyorum ama hep aynı şeyleri her gün aynı şeyleri. ya annem ya arkadaşım ya dersane hocası ya okul hocası bu sinir krizinden sonra bi sakinlik sanki hiçbir şey olmamış gibi. duygu durumum o kadar değişken ve uçlarda ki ben bile şaşırıp kalıyorum
düşüncelerim çok yoğun,
çağrışımlarım çok hızlı,
kısa bir sürede aynı anda aklımdan o kadar çok düşünce geçiyor ki.
bi anda içime iyi bi his doluyor bi anda kötü bi his.
bu arada 18 yaşındayım sınava hazırlanıyorum yurtta kalıyorum.
ailevi problemlerim yok sınav kaygım korku verecek düzeyde değil
sadece yukarda söylediğim yakın arkadaşımla sağlıklı bi ilişki yürütemiyorum ona karşı duygu anlamında aşırı bi bağımlılığım var. aramızda hiçbir alıp verememe bir kırgınlık bir çözülemeyen durum yokken sanki beynim onunla aramda bi sorun varmışcasına o bana en küçük bi soru sorduğunda mutlu olmam benle ilgilendiğinde sevinmem, en küçük bi ters sözünün çok üzmesi çok acıtması..
bu şekilde peşpeşe günlerde sinir krizi ağlama nöbetleri geçirmiş olan varsa nasıl yaşadı ve atlattılar?
vee yakın arkadaşıyla ilgili böyle ilginç bi sorunu olan?
Son düzenleme:
