Yalnız kalma korkum ve eşim

Polyannaaaaa .!.:

Merhaba arkadaşlar , benim eşim memur ve hep gece çalışıyor (maalesef) Bende kızım doğana kadar gündüz çalışıyordum hafta da bir akşam vakit geçirebiliyorduk. Fakat tek kaldığım sürede gece yalnız kaldığımda fobim oluştu. Ya da vardı kalmadığım için bilmiyordum. Uyuyamıyorum veya uyusam da hep kötü rüyalar görüp uyanıyorum. Eşime iş teklifleri gelse de reddetti. Ben kabul etmesini istedim hatta ağlıyordum gitme diye evlendiğimizde . Şimdi ikinci çocuğum oldu ve korkularım daha da arttı. En küçük seste çok korkuyorum terapi dahi aldım ve terapist yalnız kalmamam gerektiğini ileride panik atağa bile çevirebileceğini söyledi. (O dönem hafifledi) Fakat eşim asla iş ara dememe rağmen oralı olmuyor. Sadece kendini düşünüyor (özel sektörden daha rahat çünkü) ama ben 2 çocukla perişan oluyorum gece uyku yok gündüz ayakta. Bir iki saat gündüz çocuklara bakıp bugün uyudun diyor. Artık dayanacak gücüm kalmadı diye ağladım 1 hafta önce. Karşımda gülmeye başladı inanamadım kriz geçirdim resmen kendimi tutamadım ben ağlarken gülüp benim mizacım böyle demez mi? Ben ağlarken kızım gelip sarılıp öpmeye çalışıyor ama o gülüyordu. Kendimi o kadar kötü hissettim ki, evlendiğimizde benimle ağlayan adamdı bu. Eğer böyle giderse bu işin boşanmaya kadar gideceğini söyledim , o da benimle konuşmuyor. 2 gün abimde kaldım, sonrasında mecbur eve döndüm 1 hafta oldu konuşmuyoruz ve çocuklar konusundaki bütün yardımını da kesti. Bekar gibi takılıyor . Bende yokmuş gibi davranıyorum ve ailemin yanına gideceğim bir süre. Bilmiyorum ben mi haksızım bu konuda, ama ne çocuklara sabrım kalıyor böyle ne de gücüm.. Kendini de haklı görüyor, borcumuz varmış. Ödenmeyecek bir borç değil , bahanesi tamamen bu.

Genişletmek için tıkla...

Nkrcklr .!.:

Peki çözümü hiç yok mu ömür boyu illa biri kalamazya yanınızda çözmek mantıklı değilmi? Gerekirse ilaç başlayın psikiyatriste gidin.

Genişletmek için tıkla...

Polyannaaaaa .!.:

Merhaba arkadaşlar , benim eşim memur ve hep gece çalışıyor (maalesef) Bende kızım doğana kadar gündüz çalışıyordum hafta da bir akşam vakit geçirebiliyorduk. Fakat tek kaldığım sürede gece yalnız kaldığımda fobim oluştu. Ya da vardı kalmadığım için bilmiyordum. Uyuyamıyorum veya uyusam da hep kötü rüyalar görüp uyanıyorum. Eşime iş teklifleri gelse de reddetti. Ben kabul etmesini istedim hatta ağlıyordum gitme diye evlendiğimizde . Şimdi ikinci çocuğum oldu ve korkularım daha da arttı. En küçük seste çok korkuyorum terapi dahi aldım ve terapist yalnız kalmamam gerektiğini ileride panik atağa bile çevirebileceğini söyledi. (O dönem hafifledi) Fakat eşim asla iş ara dememe rağmen oralı olmuyor. Sadece kendini düşünüyor (özel sektörden daha rahat çünkü) ama ben 2 çocukla perişan oluyorum gece uyku yok gündüz ayakta. Bir iki saat gündüz çocuklara bakıp bugün uyudun diyor. Artık dayanacak gücüm kalmadı diye ağladım 1 hafta önce. Karşımda gülmeye başladı inanamadım kriz geçirdim resmen kendimi tutamadım ben ağlarken gülüp benim mizacım böyle demez mi? Ben ağlarken kızım gelip sarılıp öpmeye çalışıyor ama o gülüyordu. Kendimi o kadar kötü hissettim ki, evlendiğimizde benimle ağlayan adamdı bu. Eğer böyle giderse bu işin boşanmaya kadar gideceğini söyledim , o da benimle konuşmuyor. 2 gün abimde kaldım, sonrasında mecbur eve döndüm 1 hafta oldu konuşmuyoruz ve çocuklar konusundaki bütün yardımını da kesti. Bekar gibi takılıyor . Bende yokmuş gibi davranıyorum ve ailemin yanına gideceğim bir süre. Bilmiyorum ben mi haksızım bu konuda, ama ne çocuklara sabrım kalıyor böyle ne de gücüm.. Kendini de haklı görüyor, borcumuz varmış. Ödenmeyecek bir borç değil , bahanesi tamamen bu.

Genişletmek için tıkla...

Asyaseyit .!.:

Devlette calisiyormus o konfordan vazgecmez ki ozele gecse hayati zorlasir alistigi bir sey var suan...bu arada sizi cok iyi anliyorum esim gece evde yokken o kadar korkuyorum ki antrenin ışığı hep acik odaya kuran getiriyorum ve yatak odasina getirmemek lazim ama elimde degil..dualar okuyorum kendimi telkin ediyorum sorun yok bugunde her gun gibi diye en son 6 gun yoktu gece sona dogru daha iyiydim..sizin bunu basarmaya calismaniz cocuklariniz icin de sizin icinde en sagliklisi olur çünkü gunduz performansınizi cok etkiler

Genişletmek için tıkla...

Pozitif bir uye .!.:

Kız kardeşiniz falan var mı bir süre gelip geceleri kalsa rahatlarsınız biraz

Genişletmek için tıkla...

AnkaEnerjisi .!.:

Korkunuzun nedeni nedir? Yani hırsız gibi mi cin vs mi?

(Yanlış kişiyle evlenmişsiniz. Yorum yapamıyorum)

Genişletmek için tıkla...

Polyannaaaaa .!.:

Merhaba arkadaşlar , benim eşim memur ve hep gece çalışıyor (maalesef) Bende kızım doğana kadar gündüz çalışıyordum hafta da bir akşam vakit geçirebiliyorduk. Fakat tek kaldığım sürede gece yalnız kaldığımda fobim oluştu. Ya da vardı kalmadığım için bilmiyordum. Uyuyamıyorum veya uyusam da hep kötü rüyalar görüp uyanıyorum. Eşime iş teklifleri gelse de reddetti. Ben kabul etmesini istedim hatta ağlıyordum gitme diye evlendiğimizde . Şimdi ikinci çocuğum oldu ve korkularım daha da arttı. En küçük seste çok korkuyorum terapi dahi aldım ve terapist yalnız kalmamam gerektiğini ileride panik atağa bile çevirebileceğini söyledi. (O dönem hafifledi) Fakat eşim asla iş ara dememe rağmen oralı olmuyor. Sadece kendini düşünüyor (özel sektörden daha rahat çünkü) ama ben 2 çocukla perişan oluyorum gece uyku yok gündüz ayakta. Bir iki saat gündüz çocuklara bakıp bugün uyudun diyor. Artık dayanacak gücüm kalmadı diye ağladım 1 hafta önce. Karşımda gülmeye başladı inanamadım kriz geçirdim resmen kendimi tutamadım ben ağlarken gülüp benim mizacım böyle demez mi? Ben ağlarken kızım gelip sarılıp öpmeye çalışıyor ama o gülüyordu. Kendimi o kadar kötü hissettim ki, evlendiğimizde benimle ağlayan adamdı bu. Eğer böyle giderse bu işin boşanmaya kadar gideceğini söyledim , o da benimle konuşmuyor. 2 gün abimde kaldım, sonrasında mecbur eve döndüm 1 hafta oldu konuşmuyoruz ve çocuklar konusundaki bütün yardımını da kesti. Bekar gibi takılıyor . Bende yokmuş gibi davranıyorum ve ailemin yanına gideceğim bir süre. Bilmiyorum ben mi haksızım bu konuda, ama ne çocuklara sabrım kalıyor böyle ne de gücüm.. Kendini de haklı görüyor, borcumuz varmış. Ödenmeyecek bir borç değil , bahanesi tamamen bu.

Genişletmek için tıkla...

ulasimiz .!.:

Yani bunu çözmeniz lazım.

Kocanız ne diye memuriyeti bıraksın? Bu işsizlikte ekonomik sıkıntıda bencilce bir istek.

Üstelik adam rahat rahat yatağında uyuyabilecekken gece çalişmaya razıyken sizin isteğiniz bencilce.

Evi terketmeler, kavga etmeler çok zor bir insansınız.. Dünya sizin etrafınızda dönmüyor. Olmadı anneniz gelsin başınızı beklesin!

Gidin tedavi olun ilaç olmuyorsa terapi alın. Evet sıkıntılarınız var ama bunu siz kendinizi kura kura depreştiriyorsunız.

Genişletmek için tıkla...

sapyoseksuel .!.:

Şu zamanda insanlar memur olup kapağı devlete atabilmek için afedersiniz şeyini yırtıyor;siz memuriyeti yakın diyorsunuz.Kusra bakmayın ama eşinizden tarafım.Emzirme dönemindesiniz ilaç alamıyorsanız bi süre anneniz falan gelsin yanınıza ya da siz gidin,emzirme bitince de ilaca başlayın,tedavinizi olun.Cocuklar da büyüyor sarılıp uyursunuz.

Genişletmek için tıkla...

albatroza .!.:

Ne işi bu sadece gece çalışılıyor? Vardiya vs niye olmuyor? Eşinizin gece çalışması tüm evlilik hayatınızı etkiler. Çocukları göremiyor, sizinle görüşemiyor. Sürekli gece çalışmaktan biyolojik dengesi de şaşmıştır.
Sizin korkunuzu yenmeniz lazım. Normalde nasıl birisiniz? Evhamlı mı?

Genişletmek için tıkla...