Yalniz Kalmayi/Kendine Yetebilmeyi Ogrenmek!

A

aysunkndmr

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Temmuz 2014
399
74
48
Evet arkadaslar baslikta da belirttigim gibi. Ben disardan oyle gorunmesem de ister istemez insanlara cabuk baglaniyorum ve onlarla yasadigim en ufak bir tatsizlik moralimi altust ediyor.

Artik kendime yetebilmeyi, her seyi kafaya takmamayi, gerekirse yalniz yasamayi ogrenmek istiyorum. Tamam bunlar zor seyler fakat sonradan ogrenilebilecegini dusunuyorum ve boylesi benim icin en iyisi olacak. En azindan her soylediklerini kafama takip "acaba soyle mi demek istediler, neden boyle davraniyorlar bir sey mi yaptim ki" gibi kuruntulardan kurtulmak istiyorum. Resmen dertsiz basima dert aciyorum.

Yakin bir sure once en yakin arkadaslarimla da aram bozuldu. Hakli olan benim. Ama hep gonul alan da ben oldugum icin adim atmiyorlar. Ben de artik kendimi degersiz hissetmemek adina adim atmamaya karar verdim. Bu surecte rahat olmak, takmamak istiyorum. Merak ediyorum eskiden benim gibi olup sonradan degisenler var mi? Nasil boyle oldular? Simdiden tesekkurler okuyan arkadaslara..
 
Son düzenleme:

ben de aksine yalnızlığımdan feragat edemiyorum.
istediğim gibi yemek içmek, istediğim gibi yatmak kalkmak, istediğim yere istediğim zaman gitmek, istediğim yerde istediğim yeni kişilerle tanışmak, kaynaşmak, sonra istediğim zaman haydi bana müsadeee diyip pıt diye gitmek... bunlar o kadar güzel ki, bu anlattığımdan farklı yaşamak bana imkansız geliyor nerdeyse.
 

Evet şimdi okuyunca bana da güzel geldi. Ama çevrem büyük değil ve yeni insanlara kolay alışamıyorum biraz da bundan sanırım tanıdıklarıma olan bağlılığım. Ben de böyle cool takılmak istiyorum beni cepte bilmesinler,ne yaptığımdan haberleri olmasın ve merak edip onlar uğraşsın benimle konuşmak için. Ama hayatımda yeni bir gelişmede hemen haber vermek, uzun uzun dertleşmek istiyorum. İki gün üst üste takılınca da sıkılıyorum kendi dünyama kapanmak istiyorum. Cidden çözemedim ben de kendimi.
 
Arkadaşlar yok mu başka önerileri olan? Şu an gereksiz yere küstüğümü falan düşünüyorlar ama insan ister istemez kırılıyor davranışlarına. Ben de kendimden memnun değilim değişmek istiyorum insanları bu kadar düşünmemek,önemsememek ama nasıl?
 
Birileriyle bir şeyleri paylaş tabi, konuş ama bu onlarla her an dip dibe olmanı gerektirmez. Vee kesinlikle sana kendini kötü hissettiren insanları yanında tutma.
 
xx_9 .!.:
Birileriyle bir şeyleri paylaş tabi, konuş ama bu onlarla her an dip dibe olmanı gerektirmez. Vee kesinlikle sana kendini kötü hissettiren insanları yanında tutma.
Genişletmek için tıkla...

İşte o çizgiyi ayarlayamamak tamamen benim suçum. Karşı tarafın sıkıldığını,beni basit gördüğünü hissedip kötü hissediyorum. Ya da ben çok alıştım kendimi suçlamaya bilemiyorum. Teşekkürler yorumun için :)
 
Yaşamak için insanlara ihtiyaç duymamayı muhtemelen herkes sonradan öğreniyordur zaten. Ben bu durumun temellerinin çocukluktan (3-4 yaş civarından) kalma iç güdülere kadar indiğini varsayıyorum. "Hayatta kalabilmem için annemin elinden tutmam lazım" ı fark ettiğimiz ilk dönemlere. O farkındalığı kazandıktan sonra, dünyaya aşağıdan bakarken, on metre karelik odaların bile kocaman göründüğü açıdan bakarken kazandığımız bu ihtiyacın kaybolması, sanırım daha sonra şekilllenen hayat ve çevre koşulları nedeniyle kişiden kişiye değişiyor. Ben sanırım ergenliğimin son dönemlerinde tecrübe ettiğim arkadaş ihanetleri falan sayesinde nihayet o ihtiyaca karşı nötr hale gelmiştim.
 

Mantıklı bir yaklaşım. Ben eskiden böyle değildim, garip olan da bu. Ve bugüne değin o kadar çok arkadaştan o kadar çok şey gördüm ki. Hepsinin acısını ayrı ayrı yaşamama rağmen hala insanların en ufak farklı davranışına kafamı patlatıyorum. Geçenki tartışmada kalbim falan sıkıştı iyice saçmalıyorum dedim, saldım birkaç gündür rahatlamaya çalışıyorum ama ben de onlar kadar umursamaz olmak istiyorum. En azından gördüğüm yaklaşımın aynını göstermek istiyorum. Gerçekten çok yoruyor bu durum beni. Teşekkürler yorum için.
 
Burda bile mıçmıç ve ısrarcı olmak istemiyorum ama biraz daha farklı görüşlere ihtiyacım var arkadaşlar :)
 
Ama once hatasini degerlendiririm tabi silmeden once..hata kucukse sans veririm ama kritik hataysa o zaman biter..hic sansi yok
 
fromrainforest .!.:
Ama once hatasini degerlendiririm tabi silmeden once..hata kucukse sans veririm ama kritik hataysa o zaman biter..hic sansi yok
Genişletmek için tıkla...

Ne kadar guzel kendine saygin var kendini degerli goruyorsun ve herkese bunu gosteriyorsun demek ki. Ben artik gurursuz oldugumu dusunuyorum hep ilk adimi atarak, hep hatalari iki gun sonra yok sayarak yahut kendimde arayarak. Keske bunu basarabilsem.
 
Gercekten kendini hakli goruyosan neden ki bu caba.....ayrica seni sevse hatayi yaptiktan sonra gelir senden ozur diler seni kaybetmemek icin...
 
Benim bu hayatta insanları değerlendirirken öğrendiğim çok net bir şey var. Hiç kimseden hiç bir şey beklemiyorum. Kocamın yapması, abimin, kardeşimin yapması ya da yapmaması gereken şeylerle ilgili bir liste yok kafamda.
Kendi yoluma bakıyorum. Kendi rotamı çizmeye çalışıyorum hep.
Ben istediklerimi yapma yolunda ilerlerken birileri benim yanımda olmak istiyorsa buyursun başımla beraber. Beni rotadan çıkartmaya çalışmadığı sürece beraber yürürüz.
Aramadı diye birilerine bozulmuyorum. Tamam diyorum ondaki yerim buymuş.
Sözünü tutmadıysa önce tabi ki insani tepki olarak sinirleniyorum ama notunu veriyorum ve bir daha güvenmeme konusunda kendime not düşüyorum.
Arkamdan konuştuysa ve ben bunu duyduysam, aramıza mesafe koyuyorum. Yüzleşip de sinir bozmaya gerek yok. Bi kere yapan bi daha yapar istediğin kadar konuş...
Dürüstlük en önemli erdemdir benim için. Basit bir yalan bile yalanı söyleyenin yerini değiştiriyor benim nezlimde.
Bütün bu söylediklerim beni küçük bir insan grubunun içinde bıraktı belki ama az ve öz, güvenebildiğim, polemikten polemiğe koşmadığım insanlar var hayatımda.
 
bende öyleydim..herkese çok çabuk güvenirdim severdim...ama 3-5 darbe yiyince hoopp dedim ne oluyor..önemli olan benim ben kendimi üzüyorum resmen..ama şimdi kesinlikle hemen güvenmiyorum..kısaca karşı taraf gibi davranıyorum..kendimi parçalamıyorum yani..
 
merhaba arkadaşım
ben lisede bir zamanlar bir arkadaşın bir lafı ortaya atıp bunu Cathy söyledi demesiyle bütün sınıf tarafından dışlanmıştım
Küçüktüm kimseyi ikna etmeyi ya da ne söz söylemem gerektiğini bile bilemedim kaldım öyle bir başıma koca sınıfta:)
Ve ne kadar güçlüymüşüm düşünüyırum da bunalım olmak yerine tek başıma davranmayı öğrendim.Alırdım basket topunu her beden dersinde tek başıma potada oynardım..Sonra her tenefüs tek başıma çıkardım gezerdim bahçede otböcek incelerdimDiğer sınıflardan bir dolu arkadaş edinmiştim.Servisten hemen aynı servisteyiz diye fırsatçılık yaptım ^_^ Sınıfa girince aha yine geldi mal deseler de dik durdum önüme baktım.Noldu diğer kızlar tek başına kantine bile gidemezdi ben her şeyi tek yaptım halen de o gücü hissediyorum:) Çok şükür...Hepsi de gelipsonradan seni tanıyamamışız özür dileriz dedi..Geçti gitii...Öyle yani.Bi tek kalmadan onu yaşamadan güçlenmiyorsun.Her dertte olduğu gibi o sorunu yaşamadan büyümüyoruz işte...Bence yaparsın
Kendini değersiz hissettirenlerden uzak dur ben de öyle yapıyorum hiç pişman değilim ve bir dolu dostum var değerli hissettiren çünkü diğerlerini gönderdim iyi niyetlilere yer açtım ..Dene bence kesinlikle pişman olmazsın..Bir süre yalnız kalırsın, olsun ...
 
Siz basit misiniz ki karşıdaki basit görsün..Lütfen kendinizin önce değerli olduğunu bir kabul edin.Basit insan nedir? Kötü niyetli fesat en ufak şeye tamah eden laga luga yapan olay çıkaran vs..Siz öyle misiniz? Değilsiniz gibi görünüyor buradan.O zaman basit de değilsiniz.E karşınızdaki sizi basit algılıyorsa bu onun anlayamamazlığı siz basit olmadıktan sonra o basit sansa kaç yazar.. Lütfen önce değerinizi farkedin yahu..Ne kadar nahif bir kişi yazmış yazıyı besbelli..
 

Sanki kendimi okudum yazdıklarınızda... Ben de öyleydim ama hayat, yaşananlar insanı öyle bir pişiriyor ki... O yüzden siz erkenden dönün bu hatadan... Belki insan kalbi kırmamak en güzeli muhakkak ben de hep öyle düşündüm ama inanın üzülen ezilen değer görmeyen tercih edilmeyen oluyorsunuz daha sonra.. Çünkü insanlar sizi hayır demediğiniz için hiç gitmeyecek gibi gördüğün için çantada keklik gözüyle bakıyorlar... Emin olun hayat en önce siz varken siz sağlıklıyken güzel.. Önce buna inanın sonra da biran önce olabilir şeylere hayır demesini, Umursanmaya değmeyecek şeyleri umursamamayı, kafaya çok fazla bir şey takmamayı kendi fikirlerinizi savunmayı öğrenin... Ben şimdi çok daha mutluyum aştım bunları...
 
Az insan cok huzur ilk sliganiniz olsun.
Fazla samimiyeti gereksiz bulurum ben,herkesle aramda incede olsa bi mesafe vardir.Birisi o siniri asti mi uzaklasiyorum malesef..Aradaki samimiyet gereginden fazla ise,bazi insanlar lackalasabiliyor.Ta ki esinize,ailenize ve size hic de yapici olmayan elestirilerde bulunmaya kadar gidiyor.

Dunyaya bir kez geliyoruz.Ve gelis sebebimiz surekli birilerinin gonlunu almak,huyuna gitmek, ve en ufak biseyde uzulup,incinmek degil..
Stresin,uzuntunun kansere dahi sebep oldugunu dusununce,sizce insanlar buns deger mi?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Burun estetigi ve donum noktasi
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
4K
Paloma_
M
  • Kilitli
Bir zamanlar bir hippiye asik olmustum...
20 21 22
Yorumlar
425
Görüntüleme
37K
Kazen
A
  • Kilitli
Boyle insanlardan gina geldi
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
8K
Mune
A
Haksiza mecbur kalinca tolere etmelimi?
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
Alimee81
A
H
Kitap Biti - Küçük Beyaz Böcekler
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
36K
Hasesa
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…