- 17 Mayıs 2024
- 1
- 0
- 1
- 37
- Konu Sahibi pinkcloudsesp
-
- #1
Bence buradaki asıl sorun flört ettiğin kişi olmuş. O kişiyle her şey yolunda gitse yurtdışında yaşamak zor gelmezdi. Yani tek bir olumsuzluk senin o kadar canını sıkmış ki bunu tüm hayatına yaymışsın, hayatın baştan sona berbatmış gibi.Selamlar,
Uzun süren bir işsizlik dönemi geçirdim. Bu süreçte tüm kamu kurumlarını ve özel sektörü denedim olmadı. Hep çok uzaklara gideyim, kurtulayım buralardan derken, imkansız gibi görünen bir şey oldu yurtdışında iş buldum. İyi bir işim var, hep olmak istediğim, hayal ettiğim yerdeyim ama yine mutlu değilim. Yani, bir şeyler eksik. Ne Türkiye'ye aitim ne de buraya. Aslında ülkemi seviyordum ama iş bulamadığımdan geldim. Kendi alanımda çalışıyorum. İşimi seviyorum. 1 yıl çalışma izni için bekledim. Buraya geleli 3 ay oldu.
Türkiye'den biriyle flörtleşiyordum 1 aydır sosyal medyadan, bana resmen lovebombing, gaslighting ve ghosting yaptı. Yeni tanıştığım biri değildi ancak buradayken konuşmaya başlamıştık whatsaptan. Israrla geleceğim, görüşeceğiz diyordu ve sonuç ghosting. GAyet normal giden bir sohbet sonrası, öpücük emojisi attık, sonraki mesajıma görüldü yaptı ve bir daha yazmadı. Reddetse daha kırıcı olurdu. İstemiyorsan söyle, ben ne yapacağım? Bazen dalga mı geçti diye düşünüp daha çok sinir oluyorum. Asla ona tekrar yazmadım, engellemedi de. Ama insan ne oldu da birden kesti, bari görüşmek istemiyorum deseydi diye düşünüyor. Evli değildi, medeni durumunu gördüm.
Uzun oldu kusura bakmayın. Biraz ruhsal çöküş yaşıyorum. Dertleşmek istedim. Kendimi meşgul etmeye, yeni insanlar tanımaya çalışıyorum ama olmuyor şimdilik. Hoşuma giden biri olmayınca ne makyaj yapasım ne de düzgün giyinesim geliyor.
Teşekkürler
Bence siz bulunduğunuz ülkeden birileriyle tanışmayı deneyin. Hem uyum sürecini kolaylaştırı hemde Türkiyeyi unutturur size.Selamlar,
Uzun süren bir işsizlik dönemi geçirdim. Bu süreçte tüm kamu kurumlarını ve özel sektörü denedim olmadı. Hep çok uzaklara gideyim, kurtulayım buralardan derken, imkansız gibi görünen bir şey oldu yurtdışında iş buldum. İyi bir işim var, hep olmak istediğim, hayal ettiğim yerdeyim ama yine mutlu değilim. Yani, bir şeyler eksik. Ne Türkiye'ye aitim ne de buraya. Aslında ülkemi seviyordum ama iş bulamadığımdan geldim. Kendi alanımda çalışıyorum. İşimi seviyorum. 1 yıl çalışma izni için bekledim. Buraya geleli 3 ay oldu.
Türkiye'den biriyle flörtleşiyordum 1 aydır sosyal medyadan, bana resmen lovebombing, gaslighting ve ghosting yaptı. Yeni tanıştığım biri değildi ancak buradayken konuşmaya başlamıştık whatsaptan. Israrla geleceğim, görüşeceğiz diyordu ve sonuç ghosting. GAyet normal giden bir sohbet sonrası, öpücük emojisi attık, sonraki mesajıma görüldü yaptı ve bir daha yazmadı. Reddetse daha kırıcı olurdu. İstemiyorsan söyle, ben ne yapacağım? Bazen dalga mı geçti diye düşünüp daha çok sinir oluyorum. Asla ona tekrar yazmadım, engellemedi de. Ama insan ne oldu da birden kesti, bari görüşmek istemiyorum deseydi diye düşünüyor. Evli değildi, medeni durumunu gördüm.
Uzun oldu kusura bakmayın. Biraz ruhsal çöküş yaşıyorum. Dertleşmek istedim. Kendimi meşgul etmeye, yeni insanlar tanımaya çalışıyorum ama olmuyor şimdilik. Hoşuma giden biri olmayınca ne makyaj yapasım ne de düzgün giyinesim geliyor.
Teşekkürler
Yeni gelmişsiniz. Arkadaş edinin ve seveceğim burayı diye odaklanın..insan kendini mutlu olmaya zorlamalı hayatta. Mutlu olmak çok öğretilmemiş bize sanki.Selamlar,
Uzun süren bir işsizlik dönemi geçirdim. Bu süreçte tüm kamu kurumlarını ve özel sektörü denedim olmadı. Hep çok uzaklara gideyim, kurtulayım buralardan derken, imkansız gibi görünen bir şey oldu yurtdışında iş buldum. İyi bir işim var, hep olmak istediğim, hayal ettiğim yerdeyim ama yine mutlu değilim. Yani, bir şeyler eksik. Ne Türkiye'ye aitim ne de buraya. Aslında ülkemi seviyordum ama iş bulamadığımdan geldim. Kendi alanımda çalışıyorum. İşimi seviyorum. 1 yıl çalışma izni için bekledim. Buraya geleli 3 ay oldu.
Türkiye'den biriyle flörtleşiyordum 1 aydır sosyal medyadan, bana resmen lovebombing, gaslighting ve ghosting yaptı. Yeni tanıştığım biri değildi ancak buradayken konuşmaya başlamıştık whatsaptan. Israrla geleceğim, görüşeceğiz diyordu ve sonuç ghosting. GAyet normal giden bir sohbet sonrası, öpücük emojisi attık, sonraki mesajıma görüldü yaptı ve bir daha yazmadı. Reddetse daha kırıcı olurdu. İstemiyorsan söyle, ben ne yapacağım? Bazen dalga mı geçti diye düşünüp daha çok sinir oluyorum. Asla ona tekrar yazmadım, engellemedi de. Ama insan ne oldu da birden kesti, bari görüşmek istemiyorum deseydi diye düşünüyor. Evli değildi, medeni durumunu gördüm.
Uzun oldu kusura bakmayın. Biraz ruhsal çöküş yaşıyorum. Dertleşmek istedim. Kendimi meşgul etmeye, yeni insanlar tanımaya çalışıyorum ama olmuyor şimdilik. Hoşuma giden biri olmayınca ne makyaj yapasım ne de düzgün giyinesim geliyor.
Teşekkürler
En azından sebep belirtmiş , sevmiyorum. Ya benim gibi 5 yıldan sonra hiçbir gerekçe belirtilmeden terk edilseydin? Üstüne bir de sen aşk acısı çekerken onun evlilik kararı aldığını duysan ne yapardın:) hiç vakit kaybetme silkelen ve ayağa kalk. O yol alırken sen yol da kalma.Aynı durumdayız üstelik ben burada tanıştığım 9 aylık sevgilim tarafından terk edildim, sana aşık değilim dedi ve gitti.
Çalışamıyorum çalışmak zorundayım durup durup ağlıyorum.
Daha bugüne kadar her gün onu arayıp konuşuyordum, en azindan telefonlarimi açıyordu, iyi geliyordu bugün beni WhatsApp tan da engelledi.
Terk edilmek çok büyük bir acı, ölüm gibi ama ölmüyorsun, elinden bir şey gelmiyor ve ailene sarılıp ağlamak istiyorsun ama onlar da yok, kimsen yok
Daha bu hafta ayrıldık, sözde! Kendine hemen date app hesabi açmış, beni WhatsApp tan engellemişEn azından sebep belirtmiş , sevmiyorum. Ya benim gibi 5 yıldan sonra hiçbir gerekçe belirtilmeden terk edilseydin? Üstüne bir de sen aşk acısı çekerken onun evlilik kararı aldığını duysan ne yapardın:) hiç vakit kaybetme silkelen ve ayağa kalk. O yol alırken sen yol da kalma.
Kendinizi ait hissedememeniz çok normal. Ben doğduğum yerden başka şehirde okuyup çalıştığım için, kendimi 2 yere de ait hissedemiyorum. Ki aynı ülke içinde olmama rağmen. Sizinki daha zor.Selamlar,
Uzun süren bir işsizlik dönemi geçirdim. Bu süreçte tüm kamu kurumlarını ve özel sektörü denedim olmadı. Hep çok uzaklara gideyim, kurtulayım buralardan derken, imkansız gibi görünen bir şey oldu yurtdışında iş buldum. İyi bir işim var, hep olmak istediğim, hayal ettiğim yerdeyim ama yine mutlu değilim. Yani, bir şeyler eksik. Ne Türkiye'ye aitim ne de buraya. Aslında ülkemi seviyordum ama iş bulamadığımdan geldim. Kendi alanımda çalışıyorum. İşimi seviyorum. 1 yıl çalışma izni için bekledim. Buraya geleli 3 ay oldu.
Türkiye'den biriyle flörtleşiyordum 1 aydır sosyal medyadan, bana resmen lovebombing, gaslighting ve ghosting yaptı. Yeni tanıştığım biri değildi ancak buradayken konuşmaya başlamıştık whatsaptan. Israrla geleceğim, görüşeceğiz diyordu ve sonuç ghosting. GAyet normal giden bir sohbet sonrası, öpücük emojisi attık, sonraki mesajıma görüldü yaptı ve bir daha yazmadı. Reddetse daha kırıcı olurdu. İstemiyorsan söyle, ben ne yapacağım? Bazen dalga mı geçti diye düşünüp daha çok sinir oluyorum. Asla ona tekrar yazmadım, engellemedi de. Ama insan ne oldu da birden kesti, bari görüşmek istemiyorum deseydi diye düşünüyor. Evli değildi, medeni durumunu gördüm.
Uzun oldu kusura bakmayın. Biraz ruhsal çöküş yaşıyorum. Dertleşmek istedim. Kendimi meşgul etmeye, yeni insanlar tanımaya çalışıyorum ama olmuyor şimdilik. Hoşuma giden biri olmayınca ne makyaj yapasım ne de düzgün giyinesim geliyor.
Teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?