Yangın

Izmirde ikamet ediyorum. Bu son yanginlardan haberiniz var mı bilmiyorum. Babamı kaybedeli 4 ay oldu dün. Bide feci bi yangin tehlikesi atlattık. Oğlum zehirlenmenin eşiğinden döndü. Neden benim başıma geliyor diyorum yani isyam etmek istemiyorum ama kalbimi gönlümü ferahlatamiyorum. Kimseye anlatamıyorum kendimi. Çok yanlız hissediyorum.

Yaşadığımız hep en kötüsü ,en zoru gelir bize. Ki oyledirde çektiğimiz dertler en zorudur o an için. Kolay demiyorum ,hiç değil. Ama başına bu geldi ve senin mücadelen bu olacak. Ben bunları yazarkende başka şeylerle mücadele veriyorum. Bana görede benimki çok zor. Sabret... kendi gücüne inan ve elinden geldiği kadar en başta kendine destek ol.

bebekligunler .!.:

Izmirde ikamet ediyorum. Bu son yanginlardan haberiniz var mı bilmiyorum. Babamı kaybedeli 4 ay oldu dün. Bide feci bi yangin tehlikesi atlattık. Oğlum zehirlenmenin eşiğinden döndü. Neden benim başıma geliyor diyorum yani isyam etmek istemiyorum ama kalbimi gönlümü ferahlatamiyorum. Kimseye anlatamıyorum kendimi. Çok yanlız hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Geçmiş olsun canım benim bende İzmir'deyim ciğerlerimiz yandı yapanların iki yakasi bir araya gelmesin inşallah

bebekligunler .!.:

Izmirde ikamet ediyorum. Bu son yanginlardan haberiniz var mı bilmiyorum. Babamı kaybedeli 4 ay oldu dün. Bide feci bi yangin tehlikesi atlattık. Oğlum zehirlenmenin eşiğinden döndü. Neden benim başıma geliyor diyorum yani isyam etmek istemiyorum ama kalbimi gönlümü ferahlatamiyorum. Kimseye anlatamıyorum kendimi. Çok yanlız hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

İsyan edecek ne var? Ebeveynlerimiz sonsuza dek yanımızda kalmıyorlar, kalamazlar. Evet ebeveyn kaybı çok zor, çok acı ama hepimizin yaşadığı, yaşayacağı bir durum. Allah sıralı ölüm versin.

Yangın geçen hafta bizim bu taraftaydı. Saatlerce elektriksiz kaldık, evleri boşaltma ihtimaline karşı hazırlık yaptık. Ama neden bizim başımıza geldi demek aklıma gelmedi. Bizim başımıza gelmeyince de dertleniyoruz, üzülüyoruz çünkü.

Biraz bakış açınızı değiştirmeniz gerek.

Geçmiş olsun. Herkesin başına geliyor. Tek değilsin ki.

KudrAlobar .!.:

İsyan edecek ne var? Ebeveynlerimiz sonsuza dek yanımızda kalmıyorlar, kalamazlar. Evet ebeveyn kaybı çok zor, çok acı ama hepimizin yaşadığı, yaşayacağı bir durum. Allah sıralı ölüm versin.

Yangın geçen hafta bizim bu taraftaydı. Saatlerce elektriksiz kaldık, evleri boşaltma ihtimaline karşı hazırlık yaptık. Ama neden bizim başımıza geldi demek aklıma gelmedi. Bizim başımıza gelmeyince de dertleniyoruz, üzülüyoruz çünkü.

Biraz bakış açınızı değiştirmeniz gerek.

Genişletmek için tıkla...

Sizinde.. Sonucta o anı yasarken duygular baska olabilir degil mi hepimiz ayni duygulari yasasaydik zaten dunya kudralobar dolardı..isyan ediyorum dememis bu arada isyan etmek istemiyorum demis.. yasın etkisini daha atamadan cocuguyla ilgili bi tehlike yasayinca korkmus konu sahibi..evet ALLAH sirali ölum versin de benim cocugum da boyle bi tehlike gecirse cok daha farkli cumleler bile kurabilirdim onemli olan sonrası icin saglikli yol haritasi suan bunalmis dolmus ve cok normal

Asyaseyit .!.:

Sizinde.. Sonucta o anı yasarken duygular baska olabilir degil mi hepimiz ayni duygulari yasasaydik zaten dunya kudralobar dolardı..isyan ediyorum dememis bu arada isyan etmek istemiyorum demis.. yasın etkisini daha atamadan cocuguyla ilgili bi tehlike yasayinca korkmus konu sahibi..evet ALLAH sirali ölum versin de benim cocugum da boyle bi tehlike gecirse cok daha farkli cumleler bile kurabilirdim onemli olan sonrası icin saglikli yol haritasi suan bunalmis dolmus ve cok normal

Genişletmek için tıkla...

Tamam siz de ona göre yorum yapın o zaman. Niye benim asyaseyit olup sizin düşünce ve bakış açınızla yorum yapmamı bekliyorsunuz?

Başınız sağ olsun, geçmiş olsun. Dönem dönem hayatta zor deneyimler üst üste yaşanır. Böyle bir dönemden geçiyor olabilirsiniz. Yangın hepimizi üzdü ve öfkelendirdi. Sizin bizzat yaşamanız faha zor tabi.

oncelikle cok çok gecmis olsun , yaşadığınız buyuk bir panik ve korku

bebekligunler .!.:

Izmirde ikamet ediyorum. Bu son yanginlardan haberiniz var mı bilmiyorum. Babamı kaybedeli 4 ay oldu dün. Bide feci bi yangin tehlikesi atlattık. Oğlum zehirlenmenin eşiğinden döndü. Neden benim başıma geliyor diyorum yani isyam etmek istemiyorum ama kalbimi gönlümü ferahlatamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

ama sadece sizin basiniza gelmiyor ki, dünya böyle bir yer. gerekli onlemler alinmayinca da bunlar basimiza geliyor.
geçtiğimiz gun soyle bir foto cekmisler
aci yaristirmayi hic sevmem ama dunyada her kötü sey sizin basiniza gelmiyor. hatayda insanlar basini soktuklari evlerini kaybettiler, evin içinde gunlerce aile uyelerinin çıkması, bir yardim gelmesi icin bekleyip ilkel sartlarda kurtarma yapmaya calistilar. her aileden kayiplar yasandi, cadirda konteynerda yasadilar. tam hayat yavas yavas normale donecekken simdi de yanginla mucadele ediyorlar.
o zaman herseyin en kötüsü onlarin basina geliyor diyecegim ama ukraynada filistinde suriyede ve bilmedigimiz uzak ulkelerde savaslar var, insanlar hem evlerini hem sevdiklerini goz gore gore kaybediyorlar, cocuklari acliktan ölüyor yani milyonlarca insanin
dunya igrenc bir yer
dunya korkunc bir yer
hicbir sey size ozel degil, siz de bu dunyada yasayan bir insansiziniz. Dogan herkesin öldüğü gibi babanız vefat etmis ama cogu insandan sanslisiniz çünkü sizin ona muhtac oldugunuz zamanda vefat etmemis, cocugunu büyütmüş, evlendirmis, torununu sevmis...
ve izmirde, hatayda, bilecikte, edirneden sirnaka yanan 15 sehirdeki insanlarin da çoğunu etkileyen birsey
kişisel alip "her kotu sey basima geliyor" demeyin
"dunya boyle bir yer ben de payima duseni aldim" diyin
yapacak bir sey yok
sukur edin ki eviniz yanmamis, evladiniza size bir sey olmamis

Izmir'de degilim ama sıklıkla yangin cikan bir yerdeyim ve evimin etrafi ormanlik alan.

Yakinlarda her yangin cikista yüreğim agzimda bekliyorum.

Bir suru kedim ve kopegim var. Kafamda tahliye planimi yaptim. Ne alacagim, nasil alacagim, alternatifli olarak nerelere gidebilirim belirledim.

Hem itfaiye hem orman yangini egitimleri aldim. Nasil mudahale edecegimi, ne yapmam gerektigini biliyorum.

Yapacak baska bir sey de yok. Kendinizce tedbirinizi alin. Ani bir durumda ne yapacağınızı bilin. Gerisini de birakin.

Her sey ust uste gelince daralmis, bunalmis hissetmeniz cok normal. Ama ölüm olmadikca her seyin caresi bulunur.

Kimsenin hayati gulluk gulistanlik degil. Bu ulkede hepimiz bircok şeyle eşzamanli ugrasiyoruz. Hele ki dogal felaketler yuzlerce, binlerce insani vuruyor.

Uc sene onceki buyuk yanginlarda aktif olarak mudahale imkanim yoktu. Telefonda, yardim merkezlerinde elimden geleni yaptim. Bu işlerden hic anlamayan ben yeri geldi arac ayarladim kucukbas hayvan tahliye ettirdim, yeri geldi arkadaslarimdan para topladim koylere kamyonlarla yem goturduk. Insani boyle büyük felaketlerde caresiz oturmak da manevi olarak cok yoruyor. Ise yaramaz hissettiriyor. Imkaniniz varsa en azindan maddi veya manevi destek saglarsaniz iciniz biraz rahatlar.

KudrAlobar .!.:

Tamam siz de ona göre yorum yapın o zaman. Niye benim asyaseyit olup sizin düşünce ve bakış açınızla yorum yapmamı bekliyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Benim boyle bi beklentim yok tam tersi size ayni seyi soyledim...sizin duygularinizda düşüncelerinizde olamayabilir dedim.. siz onun duygusunda yada benim duygumda olun demedim

Asyaseyit .!.:

Benim boyle bi beklentim yok tam tersi size ayni seyi soyledim...sizin duygularinizda düşüncelerinizde olamayabilir dedim.. siz onun duygusunda yada benim duygumda olun demedim

Genişletmek için tıkla...

Yorumumu alıntılayıp öyle yorum yapma böyle yap, düşüncelerin yanlış diyorsunuz. Yani benim sizin gibi düşünüp yorum yapmamı bekliyorsunuz. Başka yorumlarla ilgilenmek yerine konu sahibine faydalı olacağını düşündüğünüz kendi yorumunuzu yapmanız daha mantıklı olurdu. Neyse konuyu daha fazla sabote etmemek adına son mesajımdır.

Basiniz sagolsun ve gecmis olsun.

Izmir yanginindan bizde etkilendik, oradaki (cesme tarafi) evimizde olmadigimiz icin ev kendi halinde kaldi, komsularimiz evlerini tahliye ettiler ama biz gidemedik bile, yine ayni bolgedeki arsalarimiz direkt yangin cikan yerlerdi hatta son cesme yangini sanirsam bizim arsalarin oldugu noktada basladi.

Ortalik sakinlesince gidip oralari kontrol edecegiz ama ev gitti gozuyle bakiyoruz yalan yok. Evet olayin icinde olmak asiri kotu, kucakta bir bebek varken insan daha derinden etkileniyor bunuda anne olmadan anlayabilmek cok zor, annelik zaten surekli bi savas kac halinde olmayi gerektiriyor.

Ama yasadigimiz ulkede cok zor bi ulke felaketlerin biri bitiyor digeri basliyor o sebeple tedbirli ve sakin olabilmeyi ogrenmek oldukca onemli.


Bu vesileyle tum Izmirliler'e gecmis olsun dilegimi ileteyim.

Babanızın kaybı sebebiyle başınız sağ olsun dileklerimi iletiyorum. Oğlunuzun zehirlenme tehlikesi de sizi korkutmuştur elbette. Fakat yalnız değilsiniz. Sizin gibi korkan milyonlarca insan var. Afetler sadece onlara yakalananları değil; hepimizi etkiliyor. Böyle bile isteye yapılınca da hem üzülüyoruz hem lanet ediyoruz. Kendinizi suçlamayın, buna gerek yok.