arkadasınız size kırılmış uzaklaşmış gibi düşündüm ben, belki hamileyken aramadınız diye filandır. bir de cocuk oldugunda gitmek icin haber beklemek yerine, biz şu gün gelmeyi düşünüyoruz müsait misiniz diye sorulabilir.Merhabalarr..
Eşimin çok samimi olduğu bi arkadaş grubu var ve birisinin eşi de benim liseden arkadaşım. Biz tanıştırdık zaten ama nedendir bilmiyorum evlendiklerinden sonra kız arkadaşımla iletişimimiz baya baya azaldı. Hatta yok oldu. Eşlerimiz hala aşırı samimiler. Onlar da çocukluk arkadaşı.
Neyse konuya geleyim. Bu arkadaşlarımızın bebekleri oldu bizde gidelim diye bir başka arkadaşlarımızla konuşuyorduk. Eşimde başka gün denk geldiğinde o kişinin kocasına söylemiş. Kocası ise tamam demiş önce. Sözde bize haber verecekler. Aradan 2 ay geçti hiç bir şekilde gelin ya da kusura bakmayın şu nedenle çağıramıyoruz gibi bi konuşma olmadı. Yine eşlerimiz birlikteyken, arkadaşımın kocası, benim kocama “ ben hanımıma söyleyemem, sen hanımına söyle de haber versin eşime” demiş. Aslında öncesinde söylemişti eşine. “Tamam ben söyledim müsait olunca çağıracaz.” Demişlerdi.
Şimdi bu durum ise beni şaşırttı. Yani eşim demiş, ben demişim ne farkeder. Normalde ben söylerim ancak eşim laf arasında denk gelince söylemiş zaten. Bende bir kere söylendi sık boğaz olmasın müsaitlik durumlarında buyur ederler diye düşünmüştüm.
Kızlar şu an aradan 4 ay geçti. Aldığım hediyeler bile bebeğe küçük gelecek artık.
Bende istenmiyor muyuz diye düşünüyorum ? Sonuçta kız duydu beni arayıp “kusura bakmayın müsait olamadık” diyebilirdi.
Ya da ben mi aramalıydım sonradan tekrar.
Hiç bilemedim. Ne düşünmem gerektiğine de karar veremedim aslında.
Sizce bi yanlış anlaşılma mı var? ne düşünüyorsunuz.
Kusura bakmayın çok uzattım
Hamileykenn aramıştım hayırlı olsun diye. Dün akşam da gittik oturmaya. Eşlerden ötürü,arkadasınız size kırılmış uzaklaşmış gibi düşündüm ben, belki hamileyken aramadınız diye filandır. bir de cocuk oldugunda gitmek icin haber beklemek yerine, biz şu gün gelmeyi düşünüyoruz müsait misiniz diye sorulabilir.
bu noktada bence arkadasınızı arayıp ilişkinizi düzeltmeyi deneyebilirsiniz, eğer sizin icin gercekten değerliyse.
belki de hiç bir sorun yoktur ama arkadasınız boyle biridir, onu da en iyi siz bilirsiniz.
anladıgım kadarıyla boyle bir sogukluk olması sizi de üzmüş, yoksa istenmiyor muyuz diye bir konu açmazdınız. aslında sıradan biri olmuş sizin icin artık, eşler arkadas oldugu icin belki arada bir görüşmek zorunda kalacaksınız okadar. benim de böyle arkadaslarım olmustu, şöyle düşünüyorum. yaşam yolunda bazı insanlar hayatımıza girip sonra rolünü tamamlayıp hayatımızdan cıkıyorlar, öyle olması hayırlısı cunku. olan herseyde bir hayır vardır ve bunlar bizim gelişimimiz icin gereklidir.Hamileykenn aramıştım hayırlı olsun diye. Dün akşam da gittik oturmaya. Eşlerden ötürü,
Evet öncesinde çok değerliydi ancak şu an normal insandan farkı yok maalesef...
Bu nedenle düzeltmeye adım atmayacağım maalesef.
Çünkü ben ilk soğuklukta ki hiç bir olay ya da sorun da yaşanmadı aramızda, o zaman kendisine adım atmıştım ancak o farklı bi çevre edindi ve hayatına öyle devam etme kararı aldı ben ise buna saygı duyuyorum. Herkes kendi yoluna artık
Devamlı peşinden koşan tarafta olmak istemiyorum. Sonuçta yalnızca bir tek ben onunla arkadaş değildim, o da benimle arkadaştı onun da çabalaması gerekti. Oda yapmadıysa daha da yapacak birşey yok demektir benim gözümde.
Bence bu durum Korona ile ilgili.Merhabalarr..
Eşimin çok samimi olduğu bi arkadaş grubu var ve birisinin eşi de benim liseden arkadaşım. Biz tanıştırdık zaten ama nedendir bilmiyorum evlendiklerinden sonra kız arkadaşımla iletişimimiz baya baya azaldı. Hatta yok oldu. Eşlerimiz hala aşırı samimiler. Onlar da çocukluk arkadaşı.
Neyse konuya geleyim. Bu arkadaşlarımızın bebekleri oldu bizde gidelim diye bir başka arkadaşlarımızla konuşuyorduk. Eşimde başka gün denk geldiğinde o kişinin kocasına söylemiş. Kocası ise tamam demiş önce. Sözde bize haber verecekler. Aradan 2 ay geçti hiç bir şekilde gelin ya da kusura bakmayın şu nedenle çağıramıyoruz gibi bi konuşma olmadı. Yine eşlerimiz birlikteyken, arkadaşımın kocası, benim kocama “ ben hanımıma söyleyemem, sen hanımına söyle de haber versin eşime” demiş. Aslında öncesinde söylemişti eşine. “Tamam ben söyledim müsait olunca çağıracaz.” Demişlerdi.
Şimdi bu durum ise beni şaşırttı. Yani eşim demiş, ben demişim ne farkeder. Normalde ben söylerim ancak eşim laf arasında denk gelince söylemiş zaten. Bende bir kere söylendi sık boğaz olmasın müsaitlik durumlarında buyur ederler diye düşünmüştüm.
Kızlar şu an aradan 4 ay geçti. Aldığım hediyeler bile bebeğe küçük gelecek artık.
Bende istenmiyor muyuz diye düşünüyorum ? Sonuçta kız duydu beni arayıp “kusura bakmayın müsait olamadık” diyebilirdi.
Ya da ben mi aramalıydım sonradan tekrar.
Hiç bilemedim. Ne düşünmem gerektiğine de karar veremedim aslında.
Sizce bi yanlış anlaşılma mı var? ne düşünüyorsunuz.
Kusura bakmayın çok uzattım
Görüşmenizde de sıcak değil miydi ? Kırgın hissetmeniz çok normal aslinda siz kabullenme boyutunu da geçmişsiniz ama sanırım eşlerden sebep tamamen koparamamışsınız bağı.Hamileykenn aramıştım hayırlı olsun diye. Dün akşam da gittik oturmaya. Eşlerden ötürü,
Evet öncesinde çok değerliydi ancak şu an normal insandan farkı yok maalesef...
Bu nedenle düzeltmeye adım atmayacağım maalesef.
Çünkü ben ilk soğuklukta ki hiç bir olay ya da sorun da yaşanmadı aramızda, o zaman kendisine adım atmıştım ancak o farklı bi çevre edindi ve hayatına öyle devam etme kararı aldı ben ise buna saygı duyuyorum. Herkes kendi yoluna artık
Devamlı peşinden koşan tarafta olmak istemiyorum. Sonuçta yalnızca bir tek ben onunla arkadaş değildim, o da benimle arkadaştı onun da çabalaması gerekti. Oda yapmadıysa daha da yapacak birşey yok demektir benim gözümde.
merhaba canım bence o da küçük bir bebekle uğraştığı için günler nasıl geçiyor farkedemiyor bile o yüzden haber verememiştir bir akşam hediyelerinizle çay içmeye geldik diye gidebilirsiniz bence arkadaşın da mutlu olur:)Merhabalarr..
Eşimin çok samimi olduğu bi arkadaş grubu var ve birisinin eşi de benim liseden arkadaşım. Biz tanıştırdık zaten ama nedendir bilmiyorum evlendiklerinden sonra kız arkadaşımla iletişimimiz baya baya azaldı. Hatta yok oldu. Eşlerimiz hala aşırı samimiler. Onlar da çocukluk arkadaşı.
Neyse konuya geleyim. Bu arkadaşlarımızın bebekleri oldu bizde gidelim diye bir başka arkadaşlarımızla konuşuyorduk. Eşimde başka gün denk geldiğinde o kişinin kocasına söylemiş. Kocası ise tamam demiş önce. Sözde bize haber verecekler. Aradan 2 ay geçti hiç bir şekilde gelin ya da kusura bakmayın şu nedenle çağıramıyoruz gibi bi konuşma olmadı. Yine eşlerimiz birlikteyken, arkadaşımın kocası, benim kocama “ ben hanımıma söyleyemem, sen hanımına söyle de haber versin eşime” demiş. Aslında öncesinde söylemişti eşine. “Tamam ben söyledim müsait olunca çağıracaz.” Demişlerdi.
Şimdi bu durum ise beni şaşırttı. Yani eşim demiş, ben demişim ne farkeder. Normalde ben söylerim ancak eşim laf arasında denk gelince söylemiş zaten. Bende bir kere söylendi sık boğaz olmasın müsaitlik durumlarında buyur ederler diye düşünmüştüm.
Kızlar şu an aradan 4 ay geçti. Aldığım hediyeler bile bebeğe küçük gelecek artık.
Bende istenmiyor muyuz diye düşünüyorum ? Sonuçta kız duydu beni arayıp “kusura bakmayın müsait olamadık” diyebilirdi.
Ya da ben mi aramalıydım sonradan tekrar.
Hiç bilemedim. Ne düşünmem gerektiğine de karar veremedim aslında.
Sizce bi yanlış anlaşılma mı var? ne düşünüyorsunuz.
Kusura bakmayın çok uzattım
aynen öyleSiz üzerinize düşeni yapmışsınız. Eşinizi de gönlü olmuş. Bundan sonrası size kalmış. İyi günler
Çokkk doğru yazmışsınız. Ben öyle hemen şu oldu bağları koparalım cinslerinden değilim. bu bağ zaten eşlerimizden dolayı da tamamen asla kopmaz. Eşlerimiz çocukluktan beri arkadaşlar. Çok sıkı ve sağlam bi arkadaş grupları var çünkü. Hepimiz de aynı ortamda yaşıyoruz.anladıgım kadarıyla boyle bir sogukluk olması sizi de üzmüş, yoksa istenmiyor muyuz diye bir konu açmazdınız. aslında sıradan biri olmuş sizin icin artık, eşler arkadas oldugu icin belki arada bir görüşmek zorunda kalacaksınız okadar. benim de böyle arkadaslarım olmustu, şöyle düşünüyorum. yaşam yolunda bazı insanlar hayatımıza girip sonra rolünü tamamlayıp hayatımızdan cıkıyorlar, öyle olması hayırlısı cunku. olan herseyde bir hayır vardır ve bunlar bizim gelişimimiz icin gereklidir.
Hayır sıcak değildi o öyle olunca Bende biraz daha kendimi çektim. Daha da üzüldüm çünkü. Nerdennnnn nereye.....Görüşmenizde de sıcak değil miydi ? Kırgın hissetmeniz çok normal aslinda siz kabullenme boyutunu da geçmişsiniz ama sanırım eşlerden sebep tamamen koparamamışsınız bağı.
Bende böyle net olmayan ilişkileri sevmiyorum sizi anlıyorum o sebeple.
Bos ver artik üzülme. Sen insanlığını yapmissin öyle bak. Herkes kendine yakışanı.Hayır sıcak değildi o öyle olunca Bende biraz daha kendimi çektim. Daha da üzüldüm çünkü. Nerdennnnn nereye.....
Benim düşmanım da gelse kapıdan misafiridmdir deyip neler yapacağımı şaşırırım onu memnun etmek adına ama o gayet sıradan davrandı. Yapacak birşey yok eşler için münasip durumlarda yüz yüze bakmak zorunda kalıyoruz ve kalacağız da belli ki... onu da ne kadar minimuma indirirsek o kadar hayırlı olacak belli ki.
Benim ilk aklıma gelen sebep korana salgını.. azalsa bile hala devam ediyor ne yazıkki.. 2 yıldır evimize 1. Derece yakın akrabalarımız hariç nerdeyse hiç misafir girmedi, kimseyi davet etmedik ve biz de ailelerimiz dışında kimseye gidip gelmedik..Merhabalarr..
Eşimin çok samimi olduğu bi arkadaş grubu var ve birisinin eşi de benim liseden arkadaşım. Biz tanıştırdık zaten ama nedendir bilmiyorum evlendiklerinden sonra kız arkadaşımla iletişimimiz baya baya azaldı. Hatta yok oldu. Eşlerimiz hala aşırı samimiler. Onlar da çocukluk arkadaşı.
Neyse konuya geleyim. Bu arkadaşlarımızın bebekleri oldu bizde gidelim diye bir başka arkadaşlarımızla konuşuyorduk. Eşimde başka gün denk geldiğinde o kişinin kocasına söylemiş. Kocası ise tamam demiş önce. Sözde bize haber verecekler. Aradan 2 ay geçti hiç bir şekilde gelin ya da kusura bakmayın şu nedenle çağıramıyoruz gibi bi konuşma olmadı. Yine eşlerimiz birlikteyken, arkadaşımın kocası, benim kocama “ ben hanımıma söyleyemem, sen hanımına söyle de haber versin eşime” demiş. Aslında öncesinde söylemişti eşine. “Tamam ben söyledim müsait olunca çağıracaz.” Demişlerdi.
Şimdi bu durum ise beni şaşırttı. Yani eşim demiş, ben demişim ne farkeder. Normalde ben söylerim ancak eşim laf arasında denk gelince söylemiş zaten. Bende bir kere söylendi sık boğaz olmasın müsaitlik durumlarında buyur ederler diye düşünmüştüm.
Kızlar şu an aradan 4 ay geçti. Aldığım hediyeler bile bebeğe küçük gelecek artık.
Bende istenmiyor muyuz diye düşünüyorum ? Sonuçta kız duydu beni arayıp “kusura bakmayın müsait olamadık” diyebilirdi.
Ya da ben mi aramalıydım sonradan tekrar.
Hiç bilemedim. Ne düşünmem gerektiğine de karar veremedim aslında.
Sizce bi yanlış anlaşılma mı var? ne düşünüyorsunuz.
Kusura bakmayın çok uzattım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?