Yanlış olduğunu bile bile..

Ya allah korusun ne bedduası ne kuyu kazması nede mutsuzluktan sonra göbek atması allah yazdıysa bozsun.
Ben kendi kendime içerliyorum o kadar sonra kendime kızıyorum.
Siz yapıyorsunuz diye demedim yani sizde bunlar yok anladigim kadarıyla daha farkındasınız güzel birşey dedim
 
Siz yapıyorsunuz diye demedim yani sizde bunlar yok anladigim kadarıyla daha farkındasınız güzel birşey dedim
Çok teşekkür ederim
Aynen öyle kesinlikle öyle insanlar düşman başına
 
Normal bu kuzum
 
Şimdi kişiye göre değişir .mesela eski sevgilimin mutluluğu beni üzer sinirlendirir , ayaklar altında olsun isterm ama aile eş dost , ya da tanımadığın kişilere bu duyguların varsa bence psikolojik bir durum .yardım almak lazım .
 
Tesekkur ederim çok incesiniz.
Kimse mükemmel değil hayatta.
Burada bile birbirinin yorumunu sevmeyen üyeler var. Biliyorum eski uyeyim:)
Ki gerçek hayatta asla herkesi sevemezsin. Bu imkansız. Hiç gerçekçi değil. Illa ki hayatta çevrende hoşlanmadığın kişiler olacaktır. Onların her başarısını çok yürekten sevinmeyebilirsiniz. Sadece onları takdir etmeye çalışın. Çabasını takdir edin o kadar. Başka bir yükümlülüğünüz yok.

Ayrıca her olumsuz duygu hayatta kötü değildir.
Her daim pozitif olamazsınız bazen negatif duygular bize gelişim kapısı acar. Tabi kendimizi demoralize etmek için kullanmazsak. Sürekli pozitif olacağım diye olumsuz duygularınızı bastırmayın. Patlamaya yol acar. Duygular gelip geçicidir böyle bakarsanız sizi kötü etkilemez..
 
peki neden?
 
Kendinizi şu şekilde telkin edebilirsiniz, kimsenin hayatını kusursuz değil, herkes bir şeylerin yoksunluğunu çekiyor. Kimi bu yoksunluk hissiyle çok güzel baş edebiliyor ki bu da öğrenilen bir şey, kimisi ise baş edemiyor ve sürekli hayıflanarak ve ulaşamadıklarına bakıp üzülerek yaşıyor. Oturup düşünsek bir sürü eksiklik buluruz hayatımızda, tam tersi bir sürü güzel şey de bulabiliriz, bu biraz bakış açısıyla alakalı bir şey. Kimsenin içini bilemeyiz. Dışardan ne kadar mutlu görünüyor dediğim bir sürü insanın intihar haberini okumuşluğum var. Bazıları da gerçekten bunalımdan ve mutsuzluktan beslenir, sizi tenzih ediyorum, ama böyle arkadaşlarım da var. Bana göre ayakları üzerinde durabildikten sonra bir insan mutsuz olma lüksü yoktur. Ben kendimi böyle telkin ediyorum. Sağlığım yerinde olduğu müddetçe ben gerisini hallederim diye dua ediyorum tanrıya. Kaldı ki mutluluk kavramı bile herkese göre değişir. Tam anlamıyla berduş gibi yaşadığım bir dönemim oldu. Dışardan sürekli "çık biraz insan içine karış" eleştirileri alırdım ama ben o dönemde çok mutlu ve huzurluydum. Dediğim gibi, siz kendinizi tanımaya çalışın. Gerisi çorap söküğü gibi gelir zaten.
 

Sanaldan ahlak dersi vermek o kadar kolay ki zaten :)
Teşekkür ederim deneyeceğim
 
Hakettiğine ve çaba gösterdiğine inandığım birinin mutluluğu, başarısı beni rahatsız etmez.Özellikle imkansızlıklara rağmen zoru başaranları kucaklayasım gelir. Güzel bir eve, arabaya imrenebilirim, bende de olsun isterim ama onda neden var diye kıskanmam. İmrenmekle kıskanmak arasında ince bir çizgi var bence.

Ama yaptığı kötülüklere rağmen hakettiğini yaşamayan insanlar için çok iyi şeyler hissetmem. Madur edilen taraftadır gönlüm hep.
Mesela çalıp, çırpan, hak/hukuk gözetmeyen birinin zevki sefa içinde yaşaması yada ensesi kalın bir yakınının yardımıyla daha çok hakeden bir başkasının yerine işi alması hiçte alkışlayabileceğim, yürekten tebrik edebileceğim bir durum değil.

Bu hissleriniz karşınızda ki kişiye göre, olaya göre değişiyorsa hepimiz aynıyız. Normal olanda bu zaten.

Önceki konunuzdan da hatırladım sizi, hatta geçen hafta başka bir forumda karşıt fikirlerdeydik. Eğer gerçekten fikir alarak değişme amaçlı bu forumu açtıysanız size nacizane bakış açınızı değiştirmenizi tavsiye ederim. Biraz karamsar bir yapınız var buda sizi olumsuza sevk ediyor. Sonucunda da hep kurmanıza, hayıflanmanıza sebep oluyor ki, bu konuda en büyük zararı kendinize veriyorsunuz. Bu konuda kişisel gelişimle, kuantumla ilgilenebilirsiniz hatta tasavvufla ilgili bir şeyler okuyabilirsiniz.
 
Üzgünüm ama bu karakter meselesi. Yani sizin yapını bu ve değiştireyim deyince değişecek bir şey değil bence. Sadece bu duygularınız size ve karşıya zarar vermiyorsa yavaş yavaş mücadele etmeye çalışın.
 
Bence siz yanlış ifade ettiniz.. Sizinki onların elde ettiğine karşı hissettiğiniz üzüntü değil.. Sizinki sadece imrenmek.. Fesatlık olarak da düşünmedim ben çünkü öyle olsa bir gariplik sezip de burada başlık açmazdınız.. Sorununuzun temelinde elde edemediğiniz birşeyler var.. Eğer bunlar sizin elinizde ise mesela güzel bir iş sahibi olmak, mesela güzel bir okul kazanmak, okulunuzu bitirmiş bir işsizseniz sınavlara çalışıp atanmak ne bileyim belki bir kursa gidip belge almak..vs gibi birşeylerse elinizden geleni yapıp bunları elde edebilirsiniz.. Herşeyin bir yolu var.. Sizinle aynı konumda olan birileri sizden daha yüksek bir yerlere gelmesine, ya da sizin elde edemediğinizi elde etmesine karşılık bir imrenme yaşamanız gayet doğal.. Kendiniz için çaba harcamayı denerseniz daha mutlu olacaksınız.. Kendinizi iyi hissedeceksiniz ve bende kendim için bunu yaptım başardım demenin mutluluğunu yaşayacaksınız.. Artık bir başkasına imrenmenize de gerek kalmayacaktır..
 
Reactions: 000

Çok teşekkür ederim kesinlikle katılıyorum
 

Zarar vermiyorum zararı kendime veriyorum düşüncelerimle başka birşey yok
 

Üniversite mezunuyum iyi bir işimde var,mutluyum ama sadece neden ben böyleyim diye düşünüyorum üzülüyorum
 
çözüm üretmeye gelmiştim... insanları böyle tersliyorsan bir destek olabilirsin.

Terslediğimi nerden anladınız?
Yada nerden çıkardınız?
Hemen destek almamı gerektirecek bi durum olduğunu böyle iki cümleyle anlayabiliyorsanız tebrik ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…