keşke ayrılsaydınız.. elbette daha iyi olacaktı. 1 sene olmuş veacı çekiyorsunuz devamlı.
yazık ediyorsunuz kendinize
keşke ayrılsaydınız.. elbette daha iyi olacaktı. 1 sene olmuş veacı çekiyorsunuz devamlı.ben yine gelismelerden yazmak istedim. belki birileri ayni durumda olup bu konuyu okursa diye... gerci bi gelisme yok. ben aslinda ayniyim. icten tabii.. disa dönük biraz daha normal davranmaya calisiyorum. bi sene oldu... saka gibi koskoca bi sene... fakat ben hergün muhakkak o güne dönüyorum. o aciyi yasiyorum rutin bi sekilde. evet gercekten bu konuyu buraya actigimda cesaretimi toparlayip ayrilmam gerekti... neolursa olsun yasanmis yasanmistir.. unutulmuyor malesef. icimdeki aci gram dinmedi. dinmeyecekte. esime karsi eskisi gibi olamiyorum. hicmi hic ilgim yok. sevgim yok... saygim yok... kadinla ozamandan sonra tekrar bisey olmasada ben unutamiyorum. unutulacak bi aci degil gercekten.... rabbim kimseye göstermesin. aslinda burdaki herkesin yazdigi gibi... en bastan ögrenir ögrenmez terk etmem gerekliydi.
suan esimle o konulara girmiyorum. asla konusmuyoruz bu konulari. bi sil bastan yapmaya karar verdim onu sürdürmek istiyorum. ama hicte icimden gelmiyo. halen bi umut belki unuturum duygularim farkli olur... eskisi gibi oluruz diye ümitle bekliyorum. ama yok ... öle bisey sadece hayal.... her disari ciktigimda acaba o kadinla karsilasirmiyim korkusu, endisesi, tedirginligi.... simdi düsüncem sadece ayrilmis olsam acaba dahami iyi halim olacakti... bence muhakkak öyle olurdu. bundan daha kötü olabilirimiyim bilmiyorum. yine ölmez sag kalirsam yazarim.... dualarinizi bekliyorum...
bence ayrı bir konu açın. çünkü konu sahibinin konusu karışacak sizinkiyle....... Ama herşeyi bildiğimi söylemedim. Ailemin de haberi yok hala. Çevremizden kimseye anlatmadım..Çünkü ben sevgiden dolayı affederim ama ailem ona kin güder; ulu orta önümüze çıkar diye düşündüm. Velhasıl bayanla yine gözümün içine bakarak görüşmeye devam etti. Ben sesimi çıkarmad.1,5 ay kadar sabrettim. Artık baktım gayet rahat bir şekilde görüşmeye devam ediyor ; aldım karşıma herşeyi bildiğimi ve boşanmak istediğimi söyledim. Tabi psikologtan destek aldım bu süreçte. Ne konuşmam gerektiğini nasıl ifade etmem gerektiğini söyledi. Eşim konuşurken bu sseefer gözlerime bakamadı. Defalarca özür diledi.Nasıl oldu ben de anlamadım dedi. Ayağım kaydı vs. vs..İyi tama dedim ama benim şüphelerim hiç bitmedi 1 hafta öncesine kadar. İçimden işyeri telefonundan görüştükleri geçiyordu . (çünkü kız temmuz ayında işten ayrıldı) Bu şüphem de doğru çıktı. En son geçen pazar şiddetli bir kavga ettik. Artık boşanacağım senden dedim.
belki yardımcı olurum diye düşündüm inşallah. Haklısınız aslındabence ayrı bir konu açın. çünkü konu sahibinin konusu karışacak sizinkiyle.
Konu sahibi hanımefendi ve diğer arkadaşlar,
Yazılanları kabaca okudum ve bizzat çok yakın zamanda yaşadıklarım geldi gözümün önüne... Ben de 4,5 yıllık evliyim. İnşaallah Aralık sonunda tam 4,5 yıl olacak... Eşimle çok mutlu başladığımız evliliğimiz ve akabinde Rabbimin bir hediyesi olarak verdiği evladımız vardı.. Evlendikten hemen sonra hamile kaldım ve çok şükür dünyalar güzeli bir kızımız oldu.. Ben 30 eşimse 34 yaşındaydı.. Yaş itibariyle belki bütün enerjimizi evladımıza verdik... 10 yıla yakın süredir tanışıyor olmamıza rağmen evliliğimizde birbirimizi tanımaya fırsatımız olmadı.. Evladımı belki tecrübesizlikten olsa gerek sıkıntılı büyüttük. Sürekli ağlardı. Bende asla ayrılmak istemezdi...Eşimin yetiştirilme tarzından kaynaklı sorumluluk duygusu almaya müsait olmayan asosyal bir kişilikti... Aldığı ilk sorumluluk evlilik idi. Çocuğun bütün sorumluluğunu bana bıraktı.. ZATEN espriyle karışık yaparım gerisine karışmam diyordu... Bu cümlesinin dışında Allah için çok değerli bir insan/ insandı.. Çocuk bayağ bir büyüdükten sonra sakinleşmesi gerekirken daha da sıkıntılı olmaya başladı. Ve ben bir süre sonra evladımla YATMAYA başladım. (Kİ BEN AYRI YATMA KONUSUNDA ÇOK HASSASTIM).. Ayrı yatmak dışında herşey yine çok güzel gidiyordu... Aşk meşk muhabbet iletişim cinsellik vs... Açık söylim ayrı yatıyorduk ama cinsellik konusunda ben daha iyiydim.. Neyse .. Eşimle ayrı yatmamızdan rahatsız oluyordum ama oda çocuk sürekli huysuzlandığı için ayak sürüyordu. Velhasıl bir süre sonra ben işe başladım. İyi bir mesleğim var, kariyerse kariyer çocuksa çocuk misali... Bir taraftan çocuk bir taraftan iş bir taraftan ev bir taraftan eş, hepsine yetişme çabasındayken eşimin hala sorumluluk almaması beni deli ediyordu. 2013 sonu itibariyle kavgalarımız başladı. Onun bu sorumsuzluğu karşında içimden hiçbir ilgi göstermek gelmiyordu; ama yine mutlu mesuttuk genel itibariyle.... Sonra birden n'olduysa bu senenin başında eşim benden ve çocuğumuzdan uzak durmaya ve sürekli telefonuyla başbaşa kalmaya başladı.. tabi biz yine AYRIYDIK..... Ben şüphelenmeye başladım ama hiç yakıştıramadım. Çünkü ayrı yataklarda olmamıza rağmen başka inanın hiçbir sorunumuz yoktu elle tutulur gözle görülür...Eşim sürekli mesai yapıyordu ve işten 5 dk geleceği mesafeyi 1 saatte geliyordu ortalama.. Beni önemsemiyordu; duymuyordu kıskanmıyordu bile... Allah a sürekli dua etmeye başladım, Rabbim bir şey varsa önüme çıkar diye...Bu süreçte (güven işte) bir kere bile telefonunu karıştırma gereği duymadım... Neyse birgün facebook ta bir iş arkadaşının fotoğrafına bayan tabi gülümseyerek bakınca benim kafamda birden şimşek çaktı. Allah dua ma karşılık önüme düşürdü.. Tabi artık beraber yatmaya başlamıştık.. Uyuduktan sonra telefonunu İLK DEFA KARIŞTIRDIM. Zaten arama kaydına bakınca rutin bir şekilde aynı numaranın arandığını gördüm ve başımdan kaynar sular döküldü.. .Telefonda fotoğrafların kayıtlı olduğu bir dosya var. (Akıllı telefonların hepsinde var aklınızda olsun) Odosyaya bakınca bütün yazışmalar birbirlerine yolladıkları aşk (!!!!!) dolu resimler önüme çıktı.. 4 ay boyunca duygusal ve birlikte olma hariç cinsel temalı ilişkileri olmuş.. Yüz yüze geldik sonuna kadar inkar etti..MESAİYE KALIYORDUK SEN KISKANIRSIN DİYE SANA SÖYLEMEDİM; SABAHLARI YOLDAN ALIYORDUM AKŞAM DA BIRAKIYORDUM DEDİ" Çok mahcuptu eli ayağı titriyordu tabiri caizse korkudan.. Ben de imtihan dünyası ayağı kaymış olabilir ; pişman da görünüyor ve tabiki bir evladımız var diye affettim.
Bana söylediği cümle şu oldu: Bırakmak için elimden geleni yapıyorum. Ben anladım ki eşim çok fena bağlanmış benim onu boş bırakmamdan kaynaklanarak o boşluğu doldurmuşlar. Ben bu süreçte kendi hatalarımı gördüm düzeltmek için elimden geleni yaptım ve yapmaya devam ediyorum.. Olursa inşallah olur olmazsa da yapacakbir şey yok artık. Hayat devam ediyor. Böyle durumlarda insan önce çuvaldızı kendine iğneyi karşı tarafa batırmalı diye düşünüyorum. Yine de düzelmezse Allah büyük deyip; yolunuza devam etmekte fayda var. Allah a sığınıp size yol göstermesi için dua edin. Kimse sizden kıymetli değil... . Birde Allah kimseye kaldıramayacağı yükten fazlasını VERMİYOR...
saygılarımla...
Boşanmak için neyi bekliyorsunuz illa kadın kucağında bebeğiyle kapınızı mı çalmalı ? siz eşinizden ayrılınca çocuğunuz da babasından ayrılacak diye bir şey yokUc yillik evligim.aslinda bastn beri bitakim sorunlarimiz vardi.fakat esimle birlikte cok mutlu ve huzurluydum.taki kasim 2013 beni aldattigini ogrenene kadar.hemen bosanmak istedim.fakat beni sekilde ikna etti....bi yasindada oglum var ve babasina cok duskun.onun icin af etmeye karar verdim.fakat hicbisey benim icin eskisi gibi olmadi.aklimdan icimdrn atamadim bu ihaneti.ogrendikten sonra tekrar aldatti ayni kisiyle.ben soguk.davtandigim icin bidaha ona guvenmesigim icin dedi.o siralar oglum birince yas gunuydu yine unutmayi teecih ettim((( suda bi gercek oglum olmasa asla asla durumam.y
yine aradan bi kac hafta gecti....yine msj lasmalar oldugunu gordum.buseferden kadin cocuk aldirdigini soledi.esimde onu teselli etmek icin yazmis....fakat benim yasadiklarimi anlayamiyor beni teselli edemiyor.benden herseyi unutmami ve eskiyr hemen donmemizi bekliyo.baslarda aklima getirmiyordum.fakat simdi son zamanlarda surekli aklimda.istemiyorum onu...bi yandanda onsuz olmak istemiyorum.oglumunda babasiz buyumrsini istemiyorum.ve en kotusu kimseyle konusamiyorum bu konusi(((( buda beni iyice bunalima itiyor.burada sizden gonulden tavsiyeleriniui istiyorum.bosansam ailemin yaninda rahat bi hayat grciririm fakat cocugum babasiz buyumek zorunda kalir.ki esim cok iyi cok ilgili bir baba.yada piskolaga gitsemmi?unuturmuyum bu yasadiklarimi?eskisi gibi ona heyecanlanabilirmiyim.cookk coook coookk aci bisey aldatilmak.heleki bukadad emek verdiyseniz evliliginize cok aci....en kotusu kadinin yeni bi sevgilisi esimin yine normal bi hayati herkea laylaylom...fakat benim hayatim duygularim.icim disim.herseyim.darma dagin..icim aciyo reamen.surekli aglamak istiyorum.fakat bu yasadiklarimida kimseye his ettirmiyorum.ailemin duymasini istemiyorum..neden bole kadinlar var.evli cocuklu adamlaedan ne isterler.....cok uzgunum..
hayir malesef icten sarilaniyorum...eskisi gibi heyecanlanmiyorum...Çocuğun babasız büyümüyor ama ot gibi, duyguları alınmış bir anneyle büyüyor ve de psikolojisi alt üst bi anneyle.. Her şeyin ikinci bi şansı olabilir ama aldatmanın olamaz. Bu sebepten işte sizin yaşadığınız duygulardan. Aldatılmayı unutamazsın, bak bi sene geçmiş aynısın hala. Sadece içine atıyorsun, bu konudan konuşmuyorsun ama çok yaralandın.
Eşine içten sarılıp kocacım diye sarılıp öptün mü hiç samimi bi şekilde?
üzgünüm ama bu yaptığınız kendinize de çocuğunuza da acı çektirmek. sevginin olmadığı bir ortamda kusura bakmayın ama sağlıklı bireyler yetişemez. oğlunuz babasını örnek alacak ve ilerde o da babasının size yaşattıklarını başka birine yaşatacak. kendinize bir iyilik yapın ve oğlunuzla kendinize özel yeni bir hayat kurun. içinde yalan olmasın. saf sevgi olsun.hayir malesef icten sarilaniyorum...eskisi gibi heyecanlanmiyorum...
Duygularım bitti diyorsunuz peki sizi o evde tutan ne? Maddi sıkıntı korkusu mu? Oğlunuz mu?
Eğer oğlum babasız büyümesin diyorsanız birbirini sevmeyen duygu namına hiçbirşey taşımayan ebeveyleri olan bir çocuk ne kadar sağlıklı bir psikoljiyle büyür?
Üstelik bu çocuk büyüyecek büyüdükçe kişiliği oturacak rol model olarak babasını alacak eşiniz gibi bir erkeğe daha bu toplumun inanın hiç ihtiyacı yok..
Bunun yerine gururluca ayrılın kendi düzeninizi kurun kaybettiğiniz duyguların yerine gelmesine izin verin oğlunuza da sevmeyi sevilmeyi sadakatin önemini aşılayın babasına hiç benzemeyen ahlaklı bir birey yetiştirin.
Çocuğun babasız büyümüyor ama ot gibi, duyguları alınmış bir anneyle büyüyor ve de psikolojisi alt üst bi anneyle.. Her şeyin ikinci bi şansı olabilir ama aldatmanın olamaz. Bu sebepten işte sizin yaşadığınız duygulardan. Aldatılmayı unutamazsın, bak bi sene geçmiş aynısın hala. Sadece içine atıyorsun, bu konudan konuşmuyorsun ama çok yaralandın.
Eşine içten sarılıp kocacım diye sarılıp öptün mü hiç samimi bi şekilde?
Eşiniz size kuma almış o kadını bence.
Boşanmayı düşünmüyorsanız bu fikre alışın.
Belli ki arada bir bağ oluşmuş ve eşiniz bir türlü bırakmıyor bu kadar yakalanmaya rağmen.
Gelip geçici birşey olarak görseydi 'aynı' kişiyle birkaç defa aldatmazdı.
Neden o kadın???
Bir düşünün bence.
hayir... buna eminim :)kimbilir belki adamı kendinden çok seviyordur
İyi baba olmasi tartisilabilir demissiniz ya bence tartisilamaz.
Zira iyi bir baba sifati bir cocuk icin en kiymetli olana yani annesine iyi muamele etmekten gecer.
Ne anne ne baba yonunden bakiyorum bu duruma.
En safiyane en cocuksu hislerim bunlar.
Anne mutluysa mutludur cocuklar.
Ve konu sahibi, ne kadar aci cekiyorsunuz, belli ve buna ragmen oglum var, deyip susuyorsunuz.
Eger esiniz de sandiginiz kadar iyi bir baba olsaydi sizin gibi evladim deyip onun sevgisine sarilirdi, ezip gecmez, zevki sefasini dusunmezdi.
keşke ayrılsaydınız.. elbette daha iyi olacaktı. 1 sene olmuş veacı çekiyorsunuz devamlı.
yazık ediyorsunuz kendinize
Niye aldatilan insanlar 2. şans verir anlamiyorum anlamakta istemiyorum pisman bile degil aldattigi icin seni suclamis farkinda misin?Evlenince insanlar bazi seylere kör mü oluyo.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?